آب آوردن مغز

به طور کلی علل اصلی دچار شدن به عارضه آب آوردن مغز یا هیدروسفالی به دو دسته عمده تقسیم می شوند:آب آوردن مغز

ضربه به سر و صورت: در برخی موارد مشاهده می شود که ضربه به سر در حین تصادف، دعوا کردن یا حوادثی از این قبیل، نه تنها مغز را شدیدا تکان می دهد، بلکه ناحیه های زیرین آن مانند ناحیه زیر عنکبوتیه را نیز تحت تاثیر قرار داده و هیدروسفالی ایجاد می شود.

این تکان های شدید معمولا مجراهای عبور مایع مغزی نخاعی را مسدود و یا مختل می کند و سبب تجمع مایع در قسمتی از مغز می شود.

بیماری های اکتسابی: عوارض برخی بیماری ها، تجمع مایع مغزی نخاعی می باشد . یکی از این بیماری ها مننژیت می باشد.
به وجود آمدن برخی تومورها و کیست ها در مغز نیز می تواند سبب هیدروسفالی شود. خونریزی های داخل مغزی هم می توانند از علل به وجود آمدن هیدروسفالی باشند.

اختلالات ژنتیکی: وجود مایع اضافی در ناحیه مغز و نخاع می تواند در اثر اختلال ژنتیکی باشد؛ مثلا مجرایی که دو بطن مغز را به یکدیگر متصل می کند و مایع مغزی نخاعی در آن در جریان است، در اثر اختلال ژنتیکی دچار تنگی شده و جریان این مایع را مسدود کند. به علت انسداد این مجرا، مایع اطراف مغز امکان عبور نیافته و جمع شده و مغز دچار افزایش حجم می شود.
یکی از رایج ترین راه های درمان هیدروسفالی، شنت گذاری می باشد. شنت لوله ای استریل و انعطاف پذیر است که پزشک متخصص مغز و اعصاب با عمل جراحی، وارد قسمتی از مغز که مایع در آن محبوس شده است می کند تا مایع اضافی را خارج کند

اختلالات رشد: برخی از بیماری ها می توانند با ایجاد اختلال در رشد و نمو، احتمال ابتلای فرد به بیماری هیدروسفالی را افزایش دهند. بیماری هایی مانند اسپینابیفیدا، آنسفالوسل و یا دیگر بیماری ها بر رشد مغز و نخاع اثر می گذارند و سبب اختلال در عملکرد طبیعی آنها می شوند.

برای تشخیص صحیح این بیماری معمولاً استفاده از سیتی اسکن و ام آر آی استفاده می شود. در صورتی که بیماری آب آوردن مغز در مراحل ابتدایی باشد می توان از درمان های دارویی که در واقع نوعی کاهنده مایع مغزی نخاعی هستند برای درمان این بیماری و جلوگیری از پیشرفت آن استفاده کرد.

ابتدا باید علت ایجاد هیدروسفالی مشخص شود و سپس متناسب با علت مربوطه، راه درمانی مناسب ارائه شود. یکی از رایج ترین راه های درمان هیدروسفالی، شنت گذاری می باشد.

شنت لوله ای استریل و انعطاف پذیر است که پزشک متخصص مغز و اعصاب با عمل جراحی، وارد قسمتی از مغز که مایع در آن محبوس شده است می کند تا مایع اضافی را خارج کند. قبل از شنت گذاری، آزمایشاتی مانند سی تی اسکن و ام آر آی گرفته می شود تا محل دقیق هیدروسفالی مشخص شود و شنت مربوطه در محل مناسب کار گذاشته شود. در برخی موارد نادر، پزشک با استفاده از ابزار کوچکی، سوراخی در مغز ایجاد می کند تا بتواند انسداد مسیر مایع مغزی نخاعی را باز کند. البته استفاده از این روش برای بسیاری از افراد امکانپذیر نیست.

پیشگیری از هیدروسفالی اصولا باید از طریق پیشگیری از علل ایجاد آن صورت گیرد که متاسفانه اکثر این علل قابل پیش بینی نیست.کما این که بروز اکثر تومورها یا کیست های مغزی قابل پیشگیری نیست و علل ژنتیک محدودی که سبب هیدروسفالی مادرزادی می شود هم معمولا قبل از بروز تشخیص داده نمی شود، ولی در نهایت مشابه همه بیماری ها تشخیص بموقع، کلید موفقیت در درمان بیماران است.

در این بیماری مراقبت های بعد از جراحی اهمیت فوق العاده ای دارد زیرا این بیماری می تواند در روند رشد جسمس و روحی کودک اختلالات جدی به وجود آورد که اقدامات بازپروری، فیزیوتراپی، گفتاردرمانی و کاردرمانی می تواند بیمار را به زندگی عادی بازگرداند.

هیدروسفالی به شرایطی گفته می‌شود که مایعات در داخل جمجمه تجمع کرده و باعث ورم کردن مغز شود. در واقع هیدورسفالی در لغت به معنی “آب در مغز” است. تجمع آب در جمجمه می‌تواند به مغز آسیب برساند و این آسیب‌دیدگی می‌تواند منجر به بروز ناتوانی‌ها و اختلالات رشدی، فیزیکی و ذهنی در بیمار شود. بنابراین برای جلوگیری از بروز عوارض وخیم‌تر لازم است این بیماری حتماً تحت درمان قرار گیرد. اصولاً هیدروسفالی بیشتر در کودکان و بزرگسالان با سن بالای 60 سال اتفاق می‌افتد، اما جوانان و بزرگسالان هم ممکن است به این بیماری دچار شوند. برآوردهای ارائه شده توسط مؤسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی (NINDS) حاکی است که از هر 1000 نوزادی که متولد می‌شوند، 1 تا 2 نفر به بیماری هیدروسفالی مبتلا هستند.

هیدروسفالی یا آب آوردن مغز در صورتی که درمان نشود، یک بیماری بسیار خطرناک و تهدید کننده جان بیمار خواهد بود. درمان تخصصی این بیماری توسط یک تیم پزشکی شامل متخصص مغز و اعصاب و متخصص امراض روانی انجام می‌شود و بسته به شدت بیماری می‌تواند امید به زندگی بیمار را به طور قابل توجهی افزایش دهد. هیدروسفالی ممکن است باعث بروز مشکلات و نقایصی در بیمار شود. اما با کمک روش‌های درمانی و کنترلی که متخصصین مغز و اعصاب و تیم همکارانشان در نظر می‌گیرند، بسیاری از کودکانی که به صورت مادرزادی به این بیماری مبتلا هستند، طول عمر طبیعی خواهند داشت و قادر به داشتن یک زندگی نسبتاً عادی خواهند بود. برای اطلاع از روش‌های درمانی ما و نیز طرح پرسش‌هایتان در زمینه علائم و خطر این بیماری می‌توانید با ما از طریق شماره‌ی 02188415320 تماس حاصل فرمایید.

فهرست مطالب

آب آوردن مغز

مایع مغزی نخاعی مایعی است که در حالت عادی در مغز و نخاع شما جریان دارد. مقدار این مایع در مغز در شرایط خاصی افزایش پیدا می‌کند. عواملی که می‌تواند سبب افزایش مقدار مایع مغزی نخاعی در مغز شود عبارت است از:

افزایش بیش از حد مقدار مایع مغزی نخاعی باعث می‌شود که فشار بیش از حدی بر بافت مغز وارد شود. این فشار می‌تواند موجب متورم شدن مغز شود و به بافت مغز آسیب وارد کند.

هیدروسفالی در بعضی از موارد قبل از تولد نوزاد شروع می‌شود. در این حالت علت آن می‌تواند یکی از موارد زیر باشد:

هیدروسفالی همچنین می‌تواند بعد از تولد به علل زیر در نوزادان، اطفال خردسال و کودکان اتفاق بیفتد:

هیدروسفالی در بزرگسالان معمولاً به علت شرایطی که مانع از جریان یافتن طبیعی مایع مغزی نخاعی می‌شود، اتفاق می‌‌افتد. وجود هر یک از شرایط زیر می‌تواند خطر ابتلای شما به هیدروسفالی را افزایش دهد:

هیدروسفالی می‌تواند منجر به آسیب‌دیدگی دائمی مغز شود، بنابراین بسیار مهم است که علائم این بیماری را خیلی خوب بشناسید و در صورت مشاهده آنها بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. این عارضه در کودکان شایع‌تر است، ولی در هر سنی می‌تواند اتفاق بیفتد.

اولین نشانه‌های ابتلا به هیدروسفالی در نوزادان شامل موارد زیر است:

نشانه‌ها و علائمی که معمولاً در اطفال و کودکانی با سن بالاتر دیده می‌شود عبارت است از:

علائم شایع هیدروسفالی در جوانان و افراد میانسال شامل موارد زیر است:

هنگامی که هیدروسفالی در بزرگسالان اتفاق می‌افتد، علیرغم آنکه مقدار مایع مغزی نخاعی افزایش پیدا می‌کند اما معمولاً فشار ناشی از آن در حد عادی است. البته این فشار باز هم موجب ورم کردن مغز می‌شود و می‌تواند اختلالات عملکردی نیز در بیمار به وجود بیاورد. این حالت از بیماری هیدروسفالی معمولاً به آرامی شروع می‌شود و در افراد بالاتر از 60 سال شیوع بیشتری دارد. یکی از اولین نشانه‌های این بیماری، زمین خوردن ناگهانی بیمار بدون از دست دادن هوشیاری است. سایر علائم شایع هیدروسفالی با فشار نرمال (NPH) عبارت است از:

پزشکان هیدروسفالی در کودکان را از روی علائمی از قبیل افتادگی و فرورفتگی چشم‌ها، واکنش‌های کند، برآمدگی ملاج و بزرگی اندازه دور سر که بیشتر از حد نرمال برای سن کودک است، تشخیص می‌دهند. همچنین ممکن است پزشک شما از یک آزمایش اولتراسوند (سونوگرافی) برای بهتر دیدن وضعیت مغز استفاده کند. در این آزمایش از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری از مغز استفاده می‌شود. از اسکن‌های ام آر آی مغز  نیز می‌توان به منظور بررسی نشانه‌های تجمع بیش از حد مایع مغزی نخاعی در مغز استفاده کرد. در روش ام آر آی از یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای تهیه تصاویری از مقطع عرضی مغز استفاده می‌شود. نتایج آزمایش سی تی اسکن هم می‌تواند به تشخیص هیدروسفالی در کودکان و بزرگسالان کمک کند. در سی تی اسکن از چند نوع مختلف اشعه ایکس برای ایجاد تصاویری از مغز استفاده می‌شود. این اسکن‌ها می‌تواند بطن‌های بزرگ شده مغز که در اثر تجمع مایع مغزی نخاعی به این حالت درآمده است را نشان بدهد.

هیدروسفالی در صورتی که درمان نشود می‌تواند برای بیمار کشنده باشد. البته درمان این بیماری هم ممکن است نتواند آسیب‌هایی که به مغز وارد شده است را به طور کامل ترمیم کند، اما هدف از درمان هیدروسفالی آن است که از آسیب‌دیدگی بیشتر مغز جلوگیری شود. این کار از طریق بازسازی روند طبیعی جریان مایع مغزی نخاعی در مغز انجام می‌شود. برای این منظور ممکن است پزشک شما از یکی از روش‌های جراحی که در زیر به آنها اشاره می‌شود استفاده کند:

برای درمان هیدروسفالی در اغلب موارد یک شنت از طریق جراحی در مغز بیمار کار گذاشته می‌شود. شنت یک سیستم زهکشی مایعات است که از یک لوله بلند و یک شیر تشکیل شده است. شیر تعبیه شده در این سیستم به مایع مغزی نخاعی کمک می‌کند تا با سرعتی طبیعی و در جهت صحیح، جریان پیدا کند. پزشک جراح، یک انتهای لوله شنت را در مغز و انتهای دیگر آن را در سینه یا حفره شکمی بیمار قرار می‌دهد. به این ترتیب مایع اضافی از مغز زهکشی شده و در انتهای دیگر لوله به جایی ریخته می‌شود که به راحتی توسط بدن جذب شود. شنت کار گذاشته شده برای بیمار معمولاً از نوع دائمی است و باید به طور منظم تحت نظر باشد. عمل شنت‌گذاری نهایتاً بر روی اغلب بیماران مبتلا به هیدروسفالی انجام می‌گیرد و یکی از انواع شنت‌های زیر برای بیمار کار گذاشته می‌شود:

هیدورسفالی با شروع سریع (Rapid-onset) و همراه با افزایش فشار درون ججمه‌ای (ICP)، یک مورد اورژانسی محسوب می‌شود. اقداماتی که بر حسب مورد می‌توان در مورد این عارضه انجام داد عبارت است:

از عملی به نام ونتریکولوستومی (Ventriculostomy) می‌توان به جای گذاشتن شنت به منظور ایجاد ارتباط بین یک بطن مغز برای زهکشی مایع مغزی نخاعی استفاده کرد. این عمل شامل ایجاد یک سوراخ در انتهای یک بطن یا در بین دو بطن مغز می‌باشد تا مایع مغزی نخاعی از طریق آن از مغز تخلیه شود.

سایر عمل‌هایی که به عنوان جایگزینی برای عمل شنت‌گذاری انجام می‌شود، عبارتند از:

درمان‌های دارویی برای کنترل بیماری هیدروسفالی مزمن در درازمدت کارآیی لازم را ندارد، بلکه به عنوان یک راهکار موقتی برای به تأخیر انداختن عمل جراحی استفاده می‌شود. البته ممکن است در طی این مدت، روند طبیعی جذب مایع مغزی نخاعی نیز مجدداً به خودی خود آغاز شود.

به طور کلی مصرف دارو برای هیدروسفالی، موضوع بسیار بحث‌برانگیزی است و اصولاً توصیه می‌شود که از دارو فقط باید به طور موقتی برای هیدروسفالی پس از هموراژی در نوزادان استفاده کرد. این داروها عمدتاً شامل بازدارنده‌های کربنیک آنهیدراز (مانند استازولامید) و داروهای ادرارآور (مانند فوروسماید) می‌باشد.

از بیماری هیدروسفالی نمی‌توان پیشگیری کرد، اما شما با انجام اقدامات زیر می‌توانید خطر ابتلای کودکان خود به این بیماری را کمتر کنید:

با استفاده از تجهیزات ایمنی از قبیل کلاه ایمنی برای موتورسواری و کمربند ایمنی خودرو می‌توانید خطر مصدومیت از ناحیه سر در تصادفات را کاهش دهید.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.

هیدروسفالی به شرایطی گفته می‌شود که مایعات در داخل جمجمه تجمع کرده و باعث ورم کردن مغز شود. در واقع هیدورسفالی در لغت به معنی “آب در مغز” است. تجمع آب در جمجمه می‌تواند به مغز آسیب برساند و این آسیب‌دیدگی می‌تواند منجر به بروز ناتوانی‌ها و اختلالات رشدی، فیزیکی و ذهنی در بیمار شود. بنابراین برای جلوگیری از بروز عوارض وخیم‌تر لازم است این بیماری حتماً تحت درمان قرار گیرد. اصولاً هیدروسفالی بیشتر در کودکان و بزرگسالان با سن بالای 60 سال اتفاق می‌افتد، اما جوانان و بزرگسالان هم ممکن است به این بیماری دچار شوند. برآوردهای ارائه شده توسط مؤسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی (NINDS) حاکی است که از هر 1000 نوزادی که متولد می‌شوند، 1 تا 2 نفر به بیماری هیدروسفالی مبتلا هستند.

هیدروسفالی یا آب آوردن مغز در صورتی که درمان نشود، یک بیماری بسیار خطرناک و تهدید کننده جان بیمار خواهد بود. درمان تخصصی این بیماری توسط یک تیم پزشکی شامل متخصص مغز و اعصاب و متخصص امراض روانی انجام می‌شود و بسته به شدت بیماری می‌تواند امید به زندگی بیمار را به طور قابل توجهی افزایش دهد. هیدروسفالی ممکن است باعث بروز مشکلات و نقایصی در بیمار شود. اما با کمک روش‌های درمانی و کنترلی که متخصصین مغز و اعصاب و تیم همکارانشان در نظر می‌گیرند، بسیاری از کودکانی که به صورت مادرزادی به این بیماری مبتلا هستند، طول عمر طبیعی خواهند داشت و قادر به داشتن یک زندگی نسبتاً عادی خواهند بود. برای اطلاع از روش‌های درمانی ما و نیز طرح پرسش‌هایتان در زمینه علائم و خطر این بیماری می‌توانید با ما از طریق شماره‌ی 02188415320 تماس حاصل فرمایید.

فهرست مطالب

آب آوردن مغز

مایع مغزی نخاعی مایعی است که در حالت عادی در مغز و نخاع شما جریان دارد. مقدار این مایع در مغز در شرایط خاصی افزایش پیدا می‌کند. عواملی که می‌تواند سبب افزایش مقدار مایع مغزی نخاعی در مغز شود عبارت است از:

افزایش بیش از حد مقدار مایع مغزی نخاعی باعث می‌شود که فشار بیش از حدی بر بافت مغز وارد شود. این فشار می‌تواند موجب متورم شدن مغز شود و به بافت مغز آسیب وارد کند.

هیدروسفالی در بعضی از موارد قبل از تولد نوزاد شروع می‌شود. در این حالت علت آن می‌تواند یکی از موارد زیر باشد:

هیدروسفالی همچنین می‌تواند بعد از تولد به علل زیر در نوزادان، اطفال خردسال و کودکان اتفاق بیفتد:

هیدروسفالی در بزرگسالان معمولاً به علت شرایطی که مانع از جریان یافتن طبیعی مایع مغزی نخاعی می‌شود، اتفاق می‌‌افتد. وجود هر یک از شرایط زیر می‌تواند خطر ابتلای شما به هیدروسفالی را افزایش دهد:

هیدروسفالی می‌تواند منجر به آسیب‌دیدگی دائمی مغز شود، بنابراین بسیار مهم است که علائم این بیماری را خیلی خوب بشناسید و در صورت مشاهده آنها بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. این عارضه در کودکان شایع‌تر است، ولی در هر سنی می‌تواند اتفاق بیفتد.

اولین نشانه‌های ابتلا به هیدروسفالی در نوزادان شامل موارد زیر است:

نشانه‌ها و علائمی که معمولاً در اطفال و کودکانی با سن بالاتر دیده می‌شود عبارت است از:

علائم شایع هیدروسفالی در جوانان و افراد میانسال شامل موارد زیر است:

هنگامی که هیدروسفالی در بزرگسالان اتفاق می‌افتد، علیرغم آنکه مقدار مایع مغزی نخاعی افزایش پیدا می‌کند اما معمولاً فشار ناشی از آن در حد عادی است. البته این فشار باز هم موجب ورم کردن مغز می‌شود و می‌تواند اختلالات عملکردی نیز در بیمار به وجود بیاورد. این حالت از بیماری هیدروسفالی معمولاً به آرامی شروع می‌شود و در افراد بالاتر از 60 سال شیوع بیشتری دارد. یکی از اولین نشانه‌های این بیماری، زمین خوردن ناگهانی بیمار بدون از دست دادن هوشیاری است. سایر علائم شایع هیدروسفالی با فشار نرمال (NPH) عبارت است از:

پزشکان هیدروسفالی در کودکان را از روی علائمی از قبیل افتادگی و فرورفتگی چشم‌ها، واکنش‌های کند، برآمدگی ملاج و بزرگی اندازه دور سر که بیشتر از حد نرمال برای سن کودک است، تشخیص می‌دهند. همچنین ممکن است پزشک شما از یک آزمایش اولتراسوند (سونوگرافی) برای بهتر دیدن وضعیت مغز استفاده کند. در این آزمایش از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری از مغز استفاده می‌شود. از اسکن‌های ام آر آی مغز  نیز می‌توان به منظور بررسی نشانه‌های تجمع بیش از حد مایع مغزی نخاعی در مغز استفاده کرد. در روش ام آر آی از یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای تهیه تصاویری از مقطع عرضی مغز استفاده می‌شود. نتایج آزمایش سی تی اسکن هم می‌تواند به تشخیص هیدروسفالی در کودکان و بزرگسالان کمک کند. در سی تی اسکن از چند نوع مختلف اشعه ایکس برای ایجاد تصاویری از مغز استفاده می‌شود. این اسکن‌ها می‌تواند بطن‌های بزرگ شده مغز که در اثر تجمع مایع مغزی نخاعی به این حالت درآمده است را نشان بدهد.

هیدروسفالی در صورتی که درمان نشود می‌تواند برای بیمار کشنده باشد. البته درمان این بیماری هم ممکن است نتواند آسیب‌هایی که به مغز وارد شده است را به طور کامل ترمیم کند، اما هدف از درمان هیدروسفالی آن است که از آسیب‌دیدگی بیشتر مغز جلوگیری شود. این کار از طریق بازسازی روند طبیعی جریان مایع مغزی نخاعی در مغز انجام می‌شود. برای این منظور ممکن است پزشک شما از یکی از روش‌های جراحی که در زیر به آنها اشاره می‌شود استفاده کند:

برای درمان هیدروسفالی در اغلب موارد یک شنت از طریق جراحی در مغز بیمار کار گذاشته می‌شود. شنت یک سیستم زهکشی مایعات است که از یک لوله بلند و یک شیر تشکیل شده است. شیر تعبیه شده در این سیستم به مایع مغزی نخاعی کمک می‌کند تا با سرعتی طبیعی و در جهت صحیح، جریان پیدا کند. پزشک جراح، یک انتهای لوله شنت را در مغز و انتهای دیگر آن را در سینه یا حفره شکمی بیمار قرار می‌دهد. به این ترتیب مایع اضافی از مغز زهکشی شده و در انتهای دیگر لوله به جایی ریخته می‌شود که به راحتی توسط بدن جذب شود. شنت کار گذاشته شده برای بیمار معمولاً از نوع دائمی است و باید به طور منظم تحت نظر باشد. عمل شنت‌گذاری نهایتاً بر روی اغلب بیماران مبتلا به هیدروسفالی انجام می‌گیرد و یکی از انواع شنت‌های زیر برای بیمار کار گذاشته می‌شود:

هیدورسفالی با شروع سریع (Rapid-onset) و همراه با افزایش فشار درون ججمه‌ای (ICP)، یک مورد اورژانسی محسوب می‌شود. اقداماتی که بر حسب مورد می‌توان در مورد این عارضه انجام داد عبارت است:

از عملی به نام ونتریکولوستومی (Ventriculostomy) می‌توان به جای گذاشتن شنت به منظور ایجاد ارتباط بین یک بطن مغز برای زهکشی مایع مغزی نخاعی استفاده کرد. این عمل شامل ایجاد یک سوراخ در انتهای یک بطن یا در بین دو بطن مغز می‌باشد تا مایع مغزی نخاعی از طریق آن از مغز تخلیه شود.

سایر عمل‌هایی که به عنوان جایگزینی برای عمل شنت‌گذاری انجام می‌شود، عبارتند از:

درمان‌های دارویی برای کنترل بیماری هیدروسفالی مزمن در درازمدت کارآیی لازم را ندارد، بلکه به عنوان یک راهکار موقتی برای به تأخیر انداختن عمل جراحی استفاده می‌شود. البته ممکن است در طی این مدت، روند طبیعی جذب مایع مغزی نخاعی نیز مجدداً به خودی خود آغاز شود.

به طور کلی مصرف دارو برای هیدروسفالی، موضوع بسیار بحث‌برانگیزی است و اصولاً توصیه می‌شود که از دارو فقط باید به طور موقتی برای هیدروسفالی پس از هموراژی در نوزادان استفاده کرد. این داروها عمدتاً شامل بازدارنده‌های کربنیک آنهیدراز (مانند استازولامید) و داروهای ادرارآور (مانند فوروسماید) می‌باشد.

از بیماری هیدروسفالی نمی‌توان پیشگیری کرد، اما شما با انجام اقدامات زیر می‌توانید خطر ابتلای کودکان خود به این بیماری را کمتر کنید:

با استفاده از تجهیزات ایمنی از قبیل کلاه ایمنی برای موتورسواری و کمربند ایمنی خودرو می‌توانید خطر مصدومیت از ناحیه سر در تصادفات را کاهش دهید.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.

هیدروسفالی به شرایطی گفته می‌شود که مایعات در داخل جمجمه تجمع کرده و باعث ورم کردن مغز شود. در واقع هیدورسفالی در لغت به معنی “آب در مغز” است. تجمع آب در جمجمه می‌تواند به مغز آسیب برساند و این آسیب‌دیدگی می‌تواند منجر به بروز ناتوانی‌ها و اختلالات رشدی، فیزیکی و ذهنی در بیمار شود. بنابراین برای جلوگیری از بروز عوارض وخیم‌تر لازم است این بیماری حتماً تحت درمان قرار گیرد. اصولاً هیدروسفالی بیشتر در کودکان و بزرگسالان با سن بالای 60 سال اتفاق می‌افتد، اما جوانان و بزرگسالان هم ممکن است به این بیماری دچار شوند. برآوردهای ارائه شده توسط مؤسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی (NINDS) حاکی است که از هر 1000 نوزادی که متولد می‌شوند، 1 تا 2 نفر به بیماری هیدروسفالی مبتلا هستند.

هیدروسفالی یا آب آوردن مغز در صورتی که درمان نشود، یک بیماری بسیار خطرناک و تهدید کننده جان بیمار خواهد بود. درمان تخصصی این بیماری توسط یک تیم پزشکی شامل متخصص مغز و اعصاب و متخصص امراض روانی انجام می‌شود و بسته به شدت بیماری می‌تواند امید به زندگی بیمار را به طور قابل توجهی افزایش دهد. هیدروسفالی ممکن است باعث بروز مشکلات و نقایصی در بیمار شود. اما با کمک روش‌های درمانی و کنترلی که متخصصین مغز و اعصاب و تیم همکارانشان در نظر می‌گیرند، بسیاری از کودکانی که به صورت مادرزادی به این بیماری مبتلا هستند، طول عمر طبیعی خواهند داشت و قادر به داشتن یک زندگی نسبتاً عادی خواهند بود. برای اطلاع از روش‌های درمانی ما و نیز طرح پرسش‌هایتان در زمینه علائم و خطر این بیماری می‌توانید با ما از طریق شماره‌ی 02188415320 تماس حاصل فرمایید.

فهرست مطالب

آب آوردن مغز

مایع مغزی نخاعی مایعی است که در حالت عادی در مغز و نخاع شما جریان دارد. مقدار این مایع در مغز در شرایط خاصی افزایش پیدا می‌کند. عواملی که می‌تواند سبب افزایش مقدار مایع مغزی نخاعی در مغز شود عبارت است از:

افزایش بیش از حد مقدار مایع مغزی نخاعی باعث می‌شود که فشار بیش از حدی بر بافت مغز وارد شود. این فشار می‌تواند موجب متورم شدن مغز شود و به بافت مغز آسیب وارد کند.

هیدروسفالی در بعضی از موارد قبل از تولد نوزاد شروع می‌شود. در این حالت علت آن می‌تواند یکی از موارد زیر باشد:

هیدروسفالی همچنین می‌تواند بعد از تولد به علل زیر در نوزادان، اطفال خردسال و کودکان اتفاق بیفتد:

هیدروسفالی در بزرگسالان معمولاً به علت شرایطی که مانع از جریان یافتن طبیعی مایع مغزی نخاعی می‌شود، اتفاق می‌‌افتد. وجود هر یک از شرایط زیر می‌تواند خطر ابتلای شما به هیدروسفالی را افزایش دهد:

هیدروسفالی می‌تواند منجر به آسیب‌دیدگی دائمی مغز شود، بنابراین بسیار مهم است که علائم این بیماری را خیلی خوب بشناسید و در صورت مشاهده آنها بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. این عارضه در کودکان شایع‌تر است، ولی در هر سنی می‌تواند اتفاق بیفتد.

اولین نشانه‌های ابتلا به هیدروسفالی در نوزادان شامل موارد زیر است:

نشانه‌ها و علائمی که معمولاً در اطفال و کودکانی با سن بالاتر دیده می‌شود عبارت است از:

علائم شایع هیدروسفالی در جوانان و افراد میانسال شامل موارد زیر است:

هنگامی که هیدروسفالی در بزرگسالان اتفاق می‌افتد، علیرغم آنکه مقدار مایع مغزی نخاعی افزایش پیدا می‌کند اما معمولاً فشار ناشی از آن در حد عادی است. البته این فشار باز هم موجب ورم کردن مغز می‌شود و می‌تواند اختلالات عملکردی نیز در بیمار به وجود بیاورد. این حالت از بیماری هیدروسفالی معمولاً به آرامی شروع می‌شود و در افراد بالاتر از 60 سال شیوع بیشتری دارد. یکی از اولین نشانه‌های این بیماری، زمین خوردن ناگهانی بیمار بدون از دست دادن هوشیاری است. سایر علائم شایع هیدروسفالی با فشار نرمال (NPH) عبارت است از:

پزشکان هیدروسفالی در کودکان را از روی علائمی از قبیل افتادگی و فرورفتگی چشم‌ها، واکنش‌های کند، برآمدگی ملاج و بزرگی اندازه دور سر که بیشتر از حد نرمال برای سن کودک است، تشخیص می‌دهند. همچنین ممکن است پزشک شما از یک آزمایش اولتراسوند (سونوگرافی) برای بهتر دیدن وضعیت مغز استفاده کند. در این آزمایش از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری از مغز استفاده می‌شود. از اسکن‌های ام آر آی مغز  نیز می‌توان به منظور بررسی نشانه‌های تجمع بیش از حد مایع مغزی نخاعی در مغز استفاده کرد. در روش ام آر آی از یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای تهیه تصاویری از مقطع عرضی مغز استفاده می‌شود. نتایج آزمایش سی تی اسکن هم می‌تواند به تشخیص هیدروسفالی در کودکان و بزرگسالان کمک کند. در سی تی اسکن از چند نوع مختلف اشعه ایکس برای ایجاد تصاویری از مغز استفاده می‌شود. این اسکن‌ها می‌تواند بطن‌های بزرگ شده مغز که در اثر تجمع مایع مغزی نخاعی به این حالت درآمده است را نشان بدهد.

هیدروسفالی در صورتی که درمان نشود می‌تواند برای بیمار کشنده باشد. البته درمان این بیماری هم ممکن است نتواند آسیب‌هایی که به مغز وارد شده است را به طور کامل ترمیم کند، اما هدف از درمان هیدروسفالی آن است که از آسیب‌دیدگی بیشتر مغز جلوگیری شود. این کار از طریق بازسازی روند طبیعی جریان مایع مغزی نخاعی در مغز انجام می‌شود. برای این منظور ممکن است پزشک شما از یکی از روش‌های جراحی که در زیر به آنها اشاره می‌شود استفاده کند:

برای درمان هیدروسفالی در اغلب موارد یک شنت از طریق جراحی در مغز بیمار کار گذاشته می‌شود. شنت یک سیستم زهکشی مایعات است که از یک لوله بلند و یک شیر تشکیل شده است. شیر تعبیه شده در این سیستم به مایع مغزی نخاعی کمک می‌کند تا با سرعتی طبیعی و در جهت صحیح، جریان پیدا کند. پزشک جراح، یک انتهای لوله شنت را در مغز و انتهای دیگر آن را در سینه یا حفره شکمی بیمار قرار می‌دهد. به این ترتیب مایع اضافی از مغز زهکشی شده و در انتهای دیگر لوله به جایی ریخته می‌شود که به راحتی توسط بدن جذب شود. شنت کار گذاشته شده برای بیمار معمولاً از نوع دائمی است و باید به طور منظم تحت نظر باشد. عمل شنت‌گذاری نهایتاً بر روی اغلب بیماران مبتلا به هیدروسفالی انجام می‌گیرد و یکی از انواع شنت‌های زیر برای بیمار کار گذاشته می‌شود:

هیدورسفالی با شروع سریع (Rapid-onset) و همراه با افزایش فشار درون ججمه‌ای (ICP)، یک مورد اورژانسی محسوب می‌شود. اقداماتی که بر حسب مورد می‌توان در مورد این عارضه انجام داد عبارت است:

از عملی به نام ونتریکولوستومی (Ventriculostomy) می‌توان به جای گذاشتن شنت به منظور ایجاد ارتباط بین یک بطن مغز برای زهکشی مایع مغزی نخاعی استفاده کرد. این عمل شامل ایجاد یک سوراخ در انتهای یک بطن یا در بین دو بطن مغز می‌باشد تا مایع مغزی نخاعی از طریق آن از مغز تخلیه شود.

سایر عمل‌هایی که به عنوان جایگزینی برای عمل شنت‌گذاری انجام می‌شود، عبارتند از:

درمان‌های دارویی برای کنترل بیماری هیدروسفالی مزمن در درازمدت کارآیی لازم را ندارد، بلکه به عنوان یک راهکار موقتی برای به تأخیر انداختن عمل جراحی استفاده می‌شود. البته ممکن است در طی این مدت، روند طبیعی جذب مایع مغزی نخاعی نیز مجدداً به خودی خود آغاز شود.

به طور کلی مصرف دارو برای هیدروسفالی، موضوع بسیار بحث‌برانگیزی است و اصولاً توصیه می‌شود که از دارو فقط باید به طور موقتی برای هیدروسفالی پس از هموراژی در نوزادان استفاده کرد. این داروها عمدتاً شامل بازدارنده‌های کربنیک آنهیدراز (مانند استازولامید) و داروهای ادرارآور (مانند فوروسماید) می‌باشد.

از بیماری هیدروسفالی نمی‌توان پیشگیری کرد، اما شما با انجام اقدامات زیر می‌توانید خطر ابتلای کودکان خود به این بیماری را کمتر کنید:

با استفاده از تجهیزات ایمنی از قبیل کلاه ایمنی برای موتورسواری و کمربند ایمنی خودرو می‌توانید خطر مصدومیت از ناحیه سر در تصادفات را کاهش دهید.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.

هیدروسفالی به شرایطی گفته می‌شود که مایعات در داخل جمجمه تجمع کرده و باعث ورم کردن مغز شود. در واقع هیدورسفالی در لغت به معنی “آب در مغز” است. تجمع آب در جمجمه می‌تواند به مغز آسیب برساند و این آسیب‌دیدگی می‌تواند منجر به بروز ناتوانی‌ها و اختلالات رشدی، فیزیکی و ذهنی در بیمار شود. بنابراین برای جلوگیری از بروز عوارض وخیم‌تر لازم است این بیماری حتماً تحت درمان قرار گیرد. اصولاً هیدروسفالی بیشتر در کودکان و بزرگسالان با سن بالای 60 سال اتفاق می‌افتد، اما جوانان و بزرگسالان هم ممکن است به این بیماری دچار شوند. برآوردهای ارائه شده توسط مؤسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی (NINDS) حاکی است که از هر 1000 نوزادی که متولد می‌شوند، 1 تا 2 نفر به بیماری هیدروسفالی مبتلا هستند.

هیدروسفالی یا آب آوردن مغز در صورتی که درمان نشود، یک بیماری بسیار خطرناک و تهدید کننده جان بیمار خواهد بود. درمان تخصصی این بیماری توسط یک تیم پزشکی شامل متخصص مغز و اعصاب و متخصص امراض روانی انجام می‌شود و بسته به شدت بیماری می‌تواند امید به زندگی بیمار را به طور قابل توجهی افزایش دهد. هیدروسفالی ممکن است باعث بروز مشکلات و نقایصی در بیمار شود. اما با کمک روش‌های درمانی و کنترلی که متخصصین مغز و اعصاب و تیم همکارانشان در نظر می‌گیرند، بسیاری از کودکانی که به صورت مادرزادی به این بیماری مبتلا هستند، طول عمر طبیعی خواهند داشت و قادر به داشتن یک زندگی نسبتاً عادی خواهند بود. برای اطلاع از روش‌های درمانی ما و نیز طرح پرسش‌هایتان در زمینه علائم و خطر این بیماری می‌توانید با ما از طریق شماره‌ی 02188415320 تماس حاصل فرمایید.

فهرست مطالب

آب آوردن مغز

مایع مغزی نخاعی مایعی است که در حالت عادی در مغز و نخاع شما جریان دارد. مقدار این مایع در مغز در شرایط خاصی افزایش پیدا می‌کند. عواملی که می‌تواند سبب افزایش مقدار مایع مغزی نخاعی در مغز شود عبارت است از:

افزایش بیش از حد مقدار مایع مغزی نخاعی باعث می‌شود که فشار بیش از حدی بر بافت مغز وارد شود. این فشار می‌تواند موجب متورم شدن مغز شود و به بافت مغز آسیب وارد کند.

هیدروسفالی در بعضی از موارد قبل از تولد نوزاد شروع می‌شود. در این حالت علت آن می‌تواند یکی از موارد زیر باشد:

هیدروسفالی همچنین می‌تواند بعد از تولد به علل زیر در نوزادان، اطفال خردسال و کودکان اتفاق بیفتد:

هیدروسفالی در بزرگسالان معمولاً به علت شرایطی که مانع از جریان یافتن طبیعی مایع مغزی نخاعی می‌شود، اتفاق می‌‌افتد. وجود هر یک از شرایط زیر می‌تواند خطر ابتلای شما به هیدروسفالی را افزایش دهد:

هیدروسفالی می‌تواند منجر به آسیب‌دیدگی دائمی مغز شود، بنابراین بسیار مهم است که علائم این بیماری را خیلی خوب بشناسید و در صورت مشاهده آنها بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. این عارضه در کودکان شایع‌تر است، ولی در هر سنی می‌تواند اتفاق بیفتد.

اولین نشانه‌های ابتلا به هیدروسفالی در نوزادان شامل موارد زیر است:

نشانه‌ها و علائمی که معمولاً در اطفال و کودکانی با سن بالاتر دیده می‌شود عبارت است از:

علائم شایع هیدروسفالی در جوانان و افراد میانسال شامل موارد زیر است:

هنگامی که هیدروسفالی در بزرگسالان اتفاق می‌افتد، علیرغم آنکه مقدار مایع مغزی نخاعی افزایش پیدا می‌کند اما معمولاً فشار ناشی از آن در حد عادی است. البته این فشار باز هم موجب ورم کردن مغز می‌شود و می‌تواند اختلالات عملکردی نیز در بیمار به وجود بیاورد. این حالت از بیماری هیدروسفالی معمولاً به آرامی شروع می‌شود و در افراد بالاتر از 60 سال شیوع بیشتری دارد. یکی از اولین نشانه‌های این بیماری، زمین خوردن ناگهانی بیمار بدون از دست دادن هوشیاری است. سایر علائم شایع هیدروسفالی با فشار نرمال (NPH) عبارت است از:

پزشکان هیدروسفالی در کودکان را از روی علائمی از قبیل افتادگی و فرورفتگی چشم‌ها، واکنش‌های کند، برآمدگی ملاج و بزرگی اندازه دور سر که بیشتر از حد نرمال برای سن کودک است، تشخیص می‌دهند. همچنین ممکن است پزشک شما از یک آزمایش اولتراسوند (سونوگرافی) برای بهتر دیدن وضعیت مغز استفاده کند. در این آزمایش از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری از مغز استفاده می‌شود. از اسکن‌های ام آر آی مغز  نیز می‌توان به منظور بررسی نشانه‌های تجمع بیش از حد مایع مغزی نخاعی در مغز استفاده کرد. در روش ام آر آی از یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای تهیه تصاویری از مقطع عرضی مغز استفاده می‌شود. نتایج آزمایش سی تی اسکن هم می‌تواند به تشخیص هیدروسفالی در کودکان و بزرگسالان کمک کند. در سی تی اسکن از چند نوع مختلف اشعه ایکس برای ایجاد تصاویری از مغز استفاده می‌شود. این اسکن‌ها می‌تواند بطن‌های بزرگ شده مغز که در اثر تجمع مایع مغزی نخاعی به این حالت درآمده است را نشان بدهد.

هیدروسفالی در صورتی که درمان نشود می‌تواند برای بیمار کشنده باشد. البته درمان این بیماری هم ممکن است نتواند آسیب‌هایی که به مغز وارد شده است را به طور کامل ترمیم کند، اما هدف از درمان هیدروسفالی آن است که از آسیب‌دیدگی بیشتر مغز جلوگیری شود. این کار از طریق بازسازی روند طبیعی جریان مایع مغزی نخاعی در مغز انجام می‌شود. برای این منظور ممکن است پزشک شما از یکی از روش‌های جراحی که در زیر به آنها اشاره می‌شود استفاده کند:

برای درمان هیدروسفالی در اغلب موارد یک شنت از طریق جراحی در مغز بیمار کار گذاشته می‌شود. شنت یک سیستم زهکشی مایعات است که از یک لوله بلند و یک شیر تشکیل شده است. شیر تعبیه شده در این سیستم به مایع مغزی نخاعی کمک می‌کند تا با سرعتی طبیعی و در جهت صحیح، جریان پیدا کند. پزشک جراح، یک انتهای لوله شنت را در مغز و انتهای دیگر آن را در سینه یا حفره شکمی بیمار قرار می‌دهد. به این ترتیب مایع اضافی از مغز زهکشی شده و در انتهای دیگر لوله به جایی ریخته می‌شود که به راحتی توسط بدن جذب شود. شنت کار گذاشته شده برای بیمار معمولاً از نوع دائمی است و باید به طور منظم تحت نظر باشد. عمل شنت‌گذاری نهایتاً بر روی اغلب بیماران مبتلا به هیدروسفالی انجام می‌گیرد و یکی از انواع شنت‌های زیر برای بیمار کار گذاشته می‌شود:

هیدورسفالی با شروع سریع (Rapid-onset) و همراه با افزایش فشار درون ججمه‌ای (ICP)، یک مورد اورژانسی محسوب می‌شود. اقداماتی که بر حسب مورد می‌توان در مورد این عارضه انجام داد عبارت است:

از عملی به نام ونتریکولوستومی (Ventriculostomy) می‌توان به جای گذاشتن شنت به منظور ایجاد ارتباط بین یک بطن مغز برای زهکشی مایع مغزی نخاعی استفاده کرد. این عمل شامل ایجاد یک سوراخ در انتهای یک بطن یا در بین دو بطن مغز می‌باشد تا مایع مغزی نخاعی از طریق آن از مغز تخلیه شود.

سایر عمل‌هایی که به عنوان جایگزینی برای عمل شنت‌گذاری انجام می‌شود، عبارتند از:

درمان‌های دارویی برای کنترل بیماری هیدروسفالی مزمن در درازمدت کارآیی لازم را ندارد، بلکه به عنوان یک راهکار موقتی برای به تأخیر انداختن عمل جراحی استفاده می‌شود. البته ممکن است در طی این مدت، روند طبیعی جذب مایع مغزی نخاعی نیز مجدداً به خودی خود آغاز شود.

به طور کلی مصرف دارو برای هیدروسفالی، موضوع بسیار بحث‌برانگیزی است و اصولاً توصیه می‌شود که از دارو فقط باید به طور موقتی برای هیدروسفالی پس از هموراژی در نوزادان استفاده کرد. این داروها عمدتاً شامل بازدارنده‌های کربنیک آنهیدراز (مانند استازولامید) و داروهای ادرارآور (مانند فوروسماید) می‌باشد.

از بیماری هیدروسفالی نمی‌توان پیشگیری کرد، اما شما با انجام اقدامات زیر می‌توانید خطر ابتلای کودکان خود به این بیماری را کمتر کنید:

با استفاده از تجهیزات ایمنی از قبیل کلاه ایمنی برای موتورسواری و کمربند ایمنی خودرو می‌توانید خطر مصدومیت از ناحیه سر در تصادفات را کاهش دهید.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.

هیدروسفالی به شرایطی گفته می‌شود که مایعات در داخل جمجمه تجمع کرده و باعث ورم کردن مغز شود. در واقع هیدورسفالی در لغت به معنی “آب در مغز” است. تجمع آب در جمجمه می‌تواند به مغز آسیب برساند و این آسیب‌دیدگی می‌تواند منجر به بروز ناتوانی‌ها و اختلالات رشدی، فیزیکی و ذهنی در بیمار شود. بنابراین برای جلوگیری از بروز عوارض وخیم‌تر لازم است این بیماری حتماً تحت درمان قرار گیرد. اصولاً هیدروسفالی بیشتر در کودکان و بزرگسالان با سن بالای 60 سال اتفاق می‌افتد، اما جوانان و بزرگسالان هم ممکن است به این بیماری دچار شوند. برآوردهای ارائه شده توسط مؤسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی (NINDS) حاکی است که از هر 1000 نوزادی که متولد می‌شوند، 1 تا 2 نفر به بیماری هیدروسفالی مبتلا هستند.

هیدروسفالی یا آب آوردن مغز در صورتی که درمان نشود، یک بیماری بسیار خطرناک و تهدید کننده جان بیمار خواهد بود. درمان تخصصی این بیماری توسط یک تیم پزشکی شامل متخصص مغز و اعصاب و متخصص امراض روانی انجام می‌شود و بسته به شدت بیماری می‌تواند امید به زندگی بیمار را به طور قابل توجهی افزایش دهد. هیدروسفالی ممکن است باعث بروز مشکلات و نقایصی در بیمار شود. اما با کمک روش‌های درمانی و کنترلی که متخصصین مغز و اعصاب و تیم همکارانشان در نظر می‌گیرند، بسیاری از کودکانی که به صورت مادرزادی به این بیماری مبتلا هستند، طول عمر طبیعی خواهند داشت و قادر به داشتن یک زندگی نسبتاً عادی خواهند بود. برای اطلاع از روش‌های درمانی ما و نیز طرح پرسش‌هایتان در زمینه علائم و خطر این بیماری می‌توانید با ما از طریق شماره‌ی 02188415320 تماس حاصل فرمایید.

فهرست مطالب

آب آوردن مغز

مایع مغزی نخاعی مایعی است که در حالت عادی در مغز و نخاع شما جریان دارد. مقدار این مایع در مغز در شرایط خاصی افزایش پیدا می‌کند. عواملی که می‌تواند سبب افزایش مقدار مایع مغزی نخاعی در مغز شود عبارت است از:

افزایش بیش از حد مقدار مایع مغزی نخاعی باعث می‌شود که فشار بیش از حدی بر بافت مغز وارد شود. این فشار می‌تواند موجب متورم شدن مغز شود و به بافت مغز آسیب وارد کند.

هیدروسفالی در بعضی از موارد قبل از تولد نوزاد شروع می‌شود. در این حالت علت آن می‌تواند یکی از موارد زیر باشد:

هیدروسفالی همچنین می‌تواند بعد از تولد به علل زیر در نوزادان، اطفال خردسال و کودکان اتفاق بیفتد:

هیدروسفالی در بزرگسالان معمولاً به علت شرایطی که مانع از جریان یافتن طبیعی مایع مغزی نخاعی می‌شود، اتفاق می‌‌افتد. وجود هر یک از شرایط زیر می‌تواند خطر ابتلای شما به هیدروسفالی را افزایش دهد:

هیدروسفالی می‌تواند منجر به آسیب‌دیدگی دائمی مغز شود، بنابراین بسیار مهم است که علائم این بیماری را خیلی خوب بشناسید و در صورت مشاهده آنها بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. این عارضه در کودکان شایع‌تر است، ولی در هر سنی می‌تواند اتفاق بیفتد.

اولین نشانه‌های ابتلا به هیدروسفالی در نوزادان شامل موارد زیر است:

نشانه‌ها و علائمی که معمولاً در اطفال و کودکانی با سن بالاتر دیده می‌شود عبارت است از:

علائم شایع هیدروسفالی در جوانان و افراد میانسال شامل موارد زیر است:

هنگامی که هیدروسفالی در بزرگسالان اتفاق می‌افتد، علیرغم آنکه مقدار مایع مغزی نخاعی افزایش پیدا می‌کند اما معمولاً فشار ناشی از آن در حد عادی است. البته این فشار باز هم موجب ورم کردن مغز می‌شود و می‌تواند اختلالات عملکردی نیز در بیمار به وجود بیاورد. این حالت از بیماری هیدروسفالی معمولاً به آرامی شروع می‌شود و در افراد بالاتر از 60 سال شیوع بیشتری دارد. یکی از اولین نشانه‌های این بیماری، زمین خوردن ناگهانی بیمار بدون از دست دادن هوشیاری است. سایر علائم شایع هیدروسفالی با فشار نرمال (NPH) عبارت است از:

پزشکان هیدروسفالی در کودکان را از روی علائمی از قبیل افتادگی و فرورفتگی چشم‌ها، واکنش‌های کند، برآمدگی ملاج و بزرگی اندازه دور سر که بیشتر از حد نرمال برای سن کودک است، تشخیص می‌دهند. همچنین ممکن است پزشک شما از یک آزمایش اولتراسوند (سونوگرافی) برای بهتر دیدن وضعیت مغز استفاده کند. در این آزمایش از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری از مغز استفاده می‌شود. از اسکن‌های ام آر آی مغز  نیز می‌توان به منظور بررسی نشانه‌های تجمع بیش از حد مایع مغزی نخاعی در مغز استفاده کرد. در روش ام آر آی از یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای تهیه تصاویری از مقطع عرضی مغز استفاده می‌شود. نتایج آزمایش سی تی اسکن هم می‌تواند به تشخیص هیدروسفالی در کودکان و بزرگسالان کمک کند. در سی تی اسکن از چند نوع مختلف اشعه ایکس برای ایجاد تصاویری از مغز استفاده می‌شود. این اسکن‌ها می‌تواند بطن‌های بزرگ شده مغز که در اثر تجمع مایع مغزی نخاعی به این حالت درآمده است را نشان بدهد.

هیدروسفالی در صورتی که درمان نشود می‌تواند برای بیمار کشنده باشد. البته درمان این بیماری هم ممکن است نتواند آسیب‌هایی که به مغز وارد شده است را به طور کامل ترمیم کند، اما هدف از درمان هیدروسفالی آن است که از آسیب‌دیدگی بیشتر مغز جلوگیری شود. این کار از طریق بازسازی روند طبیعی جریان مایع مغزی نخاعی در مغز انجام می‌شود. برای این منظور ممکن است پزشک شما از یکی از روش‌های جراحی که در زیر به آنها اشاره می‌شود استفاده کند:

برای درمان هیدروسفالی در اغلب موارد یک شنت از طریق جراحی در مغز بیمار کار گذاشته می‌شود. شنت یک سیستم زهکشی مایعات است که از یک لوله بلند و یک شیر تشکیل شده است. شیر تعبیه شده در این سیستم به مایع مغزی نخاعی کمک می‌کند تا با سرعتی طبیعی و در جهت صحیح، جریان پیدا کند. پزشک جراح، یک انتهای لوله شنت را در مغز و انتهای دیگر آن را در سینه یا حفره شکمی بیمار قرار می‌دهد. به این ترتیب مایع اضافی از مغز زهکشی شده و در انتهای دیگر لوله به جایی ریخته می‌شود که به راحتی توسط بدن جذب شود. شنت کار گذاشته شده برای بیمار معمولاً از نوع دائمی است و باید به طور منظم تحت نظر باشد. عمل شنت‌گذاری نهایتاً بر روی اغلب بیماران مبتلا به هیدروسفالی انجام می‌گیرد و یکی از انواع شنت‌های زیر برای بیمار کار گذاشته می‌شود:

هیدورسفالی با شروع سریع (Rapid-onset) و همراه با افزایش فشار درون ججمه‌ای (ICP)، یک مورد اورژانسی محسوب می‌شود. اقداماتی که بر حسب مورد می‌توان در مورد این عارضه انجام داد عبارت است:

از عملی به نام ونتریکولوستومی (Ventriculostomy) می‌توان به جای گذاشتن شنت به منظور ایجاد ارتباط بین یک بطن مغز برای زهکشی مایع مغزی نخاعی استفاده کرد. این عمل شامل ایجاد یک سوراخ در انتهای یک بطن یا در بین دو بطن مغز می‌باشد تا مایع مغزی نخاعی از طریق آن از مغز تخلیه شود.

سایر عمل‌هایی که به عنوان جایگزینی برای عمل شنت‌گذاری انجام می‌شود، عبارتند از:

درمان‌های دارویی برای کنترل بیماری هیدروسفالی مزمن در درازمدت کارآیی لازم را ندارد، بلکه به عنوان یک راهکار موقتی برای به تأخیر انداختن عمل جراحی استفاده می‌شود. البته ممکن است در طی این مدت، روند طبیعی جذب مایع مغزی نخاعی نیز مجدداً به خودی خود آغاز شود.

به طور کلی مصرف دارو برای هیدروسفالی، موضوع بسیار بحث‌برانگیزی است و اصولاً توصیه می‌شود که از دارو فقط باید به طور موقتی برای هیدروسفالی پس از هموراژی در نوزادان استفاده کرد. این داروها عمدتاً شامل بازدارنده‌های کربنیک آنهیدراز (مانند استازولامید) و داروهای ادرارآور (مانند فوروسماید) می‌باشد.

از بیماری هیدروسفالی نمی‌توان پیشگیری کرد، اما شما با انجام اقدامات زیر می‌توانید خطر ابتلای کودکان خود به این بیماری را کمتر کنید:

با استفاده از تجهیزات ایمنی از قبیل کلاه ایمنی برای موتورسواری و کمربند ایمنی خودرو می‌توانید خطر مصدومیت از ناحیه سر در تصادفات را کاهش دهید.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.



از بیماری هیدروسفالی نمی‌توان پیشگیری کرد

هیدروسفالی یک واژه یونانی به معنای آب در سر است که نشان دهنده تجمع مایع مغزی-نخاعی در داخل جمجه است. هیدروسفالی یک بیماری ناشی از افزایش حجم مایع مغزی نخاعی (CSF) است که معمولا به علت انسداد جریان مایع مغزی-نخاعی در بطن ها یا در فضای ساب آراکنوئید ایجاد می شود که ممکن است مادرزادی یا اکتسابی باشد.

 

آب آوردن مغز

نشانه‌های بیماری هیدروسفالی

از جمله نشانه‌ها در نوزادان عبارتند از:

افزایش سریع حجم سر

ثابت شدن چشم‌ها به سمت پایین

ایجاد نقاطی نرم در سطح جمجمه

تشنج، استفراغ، نق نق زیاد

خواب بیش از حد

میل کم به غذا

حجم و قدرت کم ماهیچه

 

از جمله نشانه‌ها در کودکان عبارتند از:

تغییر در ساختار صورت

تغییر خلق و خو

لوچ شدن چشم‌ها

سردرد

تاخیر در رشد

اسپاسم عضلات

عدم کنترل ادرار، عدم کنترل تعادل

بزرگی غیر طبیعی سر

 

از جمله نشانه‌ها در بزرگسالان عبارتند از:

سردردهای مزمن

اختلالات روانی، کاهش حافظه

عدم کنترل ادرار و مدفوع

تغییر در شیوه راه رفتن

 

در میان بزرگسالان 60 ساله و بالاتر، علائم و نشانه های هیدروسفالی شایع تر عبارتند از:

از دست دادن کنترل مثانه یا میل مکرر به ادرار کردن

از دست دادن حافظه

از دست دادن مداوم مهارتهای تفکر یا استدلال دیگر

سختی در راه رفتن

هماهنگی یا تعادل ضعیف

 

هیدروسفالی یا آب آوردن مغز هیدروسفالی به تجمع مایع درون حفره­‌های عمیق مغز (بطن مغز) گفته می­‌شود. مایع اضافی باعث افزایش سایز بطن مغز شدند و به مغز فشار وارد می‌کند. مایع مغزی نخاعی از بطن­‌های مغز عبور می­‌کند و مغز و نخاع را شستشو می­‌دهد. اما فشار بسیار زیاد مایع مغزی نخاعی که به هیدروسفالی مرتبط است می‌­تواند باعث آسیب دیدگی بافت­‌های مغز و اختلالات متعددی در عملکرد آن شود.

 

آب آوردن مغز

احتمال بروز هیدروسفالی در هر سنی وجود دارد، اما معمولا شیوع آن در میان نوزادان و افرادی که 60 سال به بالا سن دارند، بیشتر است. درمان جراحی هیدروسفالی می­‌تواند به حفظ سطح طبیعی مایع مغزی نخاعی کمک کند. برای کنترل علائم بیماری یا رفع مشکلات ناشی از هیدروسفالی به روش‌­های درمانی متعددی نیاز است.

 

هیدروسفالی نشان دهنده تجمع مایع مغزی-نخاعی در داخل جمجه است

 

علل هیدروسفالی در بزرگسالان

بیماری هیدروسفالی در بزرگسالان بیشتر در نتیجه انسداد مسیر گردش مایع مغزی نخاعی ایجاد می‌شود. از جمله عواملی که ریسک هیدروسفالی در بزرگسالان را افزایش می‌دهند شامل عفونت در مغز مانند مننژیت ، صدمه به سر، خونریزی از رگ‌های مغزی و جراحی‌های مغزی می باشد.

 

مایع مغزی نخاعی نقش بسیار مهمی را در عملکرد مغز ایفا می­‌کند، وظایف این مایع عبارتند از:

باعث می‌­شود که مغز درون جمجمه شناور باشد و وزن آن بیشتر از مایع اطراف آن باشد.

به عنوان بالشتک عمل می­‌کند از آسیب دیدگی مغز در برابر ضربه جلوگیری می‌­کند.

مواد زائد ناشی از متابولیسم مغز را دفع می‌­کند.

برای حفظ فشار درون مغز به طور مداوم بین مغز و نخاع در حال حرکت است و تغییرات ایجاد شده در سطح فشار خون مغز را جبران می­‌کند.

 

پیشگیری از بیماری هیدروسفالی:

از بیماری هیدروسفالی نمی‌توان پیشگیری کرد، اما شما با انجام اقدامات زیر می‌توانید خطر ابتلای کودکان و خود به این بیماری را کمتر کنید:

مراقبت‌های دوران بارداری را حتماً به بهترین نحو انجام دهید.

دریافت بموقع واکسن‌ها می‌تواند به جلوگیری از بیماری و عفونت‌هایی که سبب بروز هیدروسفالی می‌شوند، کمک نماید.

با انجام آزمایش‌های غربالگری به طور منظم می‌توانید اطمینان حاصل کنید که بیماری‌ها و امراضی را که خطر ابتلا به هیدروسفالی را افزایش می‌دهند، در اسرع وقت درمان خواهید کرد.

با استفاده از تجهیزات ایمنی از قبیل کلاه ایمنی برای موتورسواری و کمربند ایمنی خودرو می‌توانید خطر مصدومیت از ناحیه سر در تصادفات را کاهش دهید.

 

 هیدروسفالی در بزرگسالان در نتیجه انسداد مسیر گردش مایع مغزی نخاعی ایجاد می‌شود.

 

نحوه تشخیص هیدروسفالی :

اگر به این که خودتان یا فرزندتان دچار هیدروسفالی است شک دارید، پزشکتان یک آزمایش بدنی برای شناسایی نشانه‌ها و علائم انجام خواهد داد. برای کودکان، پزشکان چشم‌ها که حالت گود رفته دارد، رفلکس‌های آرام، فونتانل برجسته و دور سری که بزرگ‌تر از اندازه طبیعی باشد را چک می‌کنند.

 

همچنین ممکن است پزشک برای بررسی دقیق‌تر مغز شما از امواج فراصوت استفاده کند. این تست‌ها از امواجی با فرکانس بالا برای ایجاد تصویری از مغز استفاده می‌کنند.

 

اسکن‌های تصویربرداری تشدیدی مغناطیسی (MRI) می‌توانند برای شناسایی نشانه‌های CSF اضافی استفاده شود. در MRI از میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای تشکیل تصویری مقطعی از مغز استفاده می‌شود.

 

اسکن‌های محاسبه‌شده‌ی پرتونگاری مقطعی (CT) نیز می‌توانند برای تشخیص هیدروسفالی در کودکان و بزرگسال استفاده شوند. سی‌تی اسکن از چندین امواج ایکس متفاوت برای تشکیل تصویر مقطعی از مغز استفاده می‌کند. این اسکن‌ها می‌تواند بزرگی بطن‌های مغزی که در نتیجه مقدار زیاد CSF اتفاق می‌افتد را نشان ‌دهد.

 

روش های درمان هیدروسفالی :

تجمع مایع در مغز با عمل جراحی درمان می شود. در هیدروسفالی مادرزادی و اکتسابی، نیاز است که برای کاهش فشار بر روی مغز، درمان سریع انجام شود. اگر این بیماری درمان نشود فشار بر روی مغز زیاد شده و باعث آسیب مغزی می شود. این بیماری با دو عمل جراحی زیر قابل درمان است:

– عمل جراحی شنت

–  ونتریکولوستومی

 

عمل شانت عبارت است از انتقال مايع مغزي نخاعي از بطن به خارج از جمجمه

 

شانت مغزي: CSF Shunting

عمل شانت عبارت است از انتقال مايع مغزي نخاعي از بطن به خارج از جمجمه. دستگاه شانت از سه قسمت تشكيل شده است. يك لوله باريك و كوتاه كه لوله ابتدايي است و درون بطن مغز قرار مي‌گيرد. دوم لوله انتهايي كه بلند تر است و در فضاي صفاق يا دهليز قرار داده مي‌شود. قسمت سوم كه قسمت حساس شانت است مخزن نام دارد كه بين اين دو قسمت قرار مي‌گيرد. در اين قسمت دريچه‌اي تعبيه شده كه جريان مايع مغزي نخاعي را تعيين مي‌كند. اين دريچه‌ها ممكن است ثابت باشند و در فشار پايين، متوسط يا بالا اجازه تخليه مايع مغزي نخاعي را بدهند و يا اينكه فشار آنها قابل تنظيم از بيرون باشد.

 

انواع رايج عمل شانت عبارتند از:

الف: شانت بطنی صفاقی:

در اين عمل مايع مغزی نخاعی از بطن به فضای شكم (صفاق) منتقل شده و توسط صفاق جذب شده و وارد جريان خون میشود.

 

ب: شانت بطنی دهليزی:

در اين عمل لوله ابتدايی در بطن مغز قرار دارد اما لوله انتهايی شانت درون يكی از سياهرگهای گردن كار گذاشته‌ می شود و بدين ترتيب مايع مغزی نخاعی به سمت دهليز راست قلب هدايت شده و وارد جريان خون می شود.

 

ج: شانت كمری:

در اين نوع شانت گذاری لوله ابتدايی در كمر وارد فضای مايع مغزی نخاعی شده و لوله انتهايی در فضای شكم قرارداده مي‌شود.

 

هیدروسفالی که معمولا در افراد مسن ایجاد می شود گاهی با شنت درمان می شود

 

ونتریکولوستومی

از عملی به نام ونتریکولوستومی (Ventriculostomy) می‌توان به جای گذاشتن شنت به منظور ایجاد ارتباط بین یک بطن مغز برای زهکشی مایع مغزی نخاعی استفاده کرد. این عمل شامل ایجاد یک سوراخ در انتهای یک بطن یا در بین دو بطن مغز می‌باشد تا مایع مغزی نخاعی از طریق آن از مغز تخلیه شود.

 

سایر عمل‌هایی که به عنوان جایگزینی برای عمل شنت‌گذاری انجام می‌شود، عبارتند از:

جراحی پلکسکتومی مشیمیه یا انعقاد شبکه مشیمیه

باز کردن یک مجرای تنگ برای عبور مایع

سوراخ کردن (Fenestration) انتهای بطن سوم به روش اندوسکوپی

 

درمان NPH

هیدروسفالی NPH، که معمولا در افراد مسن ایجاد می شود، گاهی اوقات با شنت درمان می شود. هر چند همه افراد مبتلا نیاز به جراحی ندارند. آزمون تخلیه کمری یا آزمون انفوزیون کمری، یا هر دو، می توانند تعیین کنند که آیا بیمار به عمل جراحی نیاز دارد یا خیر.

 

عوارض جراحی بیماری هیدروسفالی:

هر دو روش جراحی می تواند به عوارض منجر شود ؛ سیستم های شنت می توانند باعث توقف تخلیه مایع مغزی نخاعی و یا ضعف در تنظیم زهکشی به دلیل خرابی های مکانیکی، انسداد یا عفونت شوند. عوارض Ventriculostomy شامل خونریزی و عفونت است. هر گونه شکست نیاز به توجه سریع، تجدید نظر جراحی و یا سایر مداخلات دارد ؛ نشانه ها و علائم مشکلات ، عبارتند از:

تب

تحریک پذیری

خواب آلودگی

تهوع یا استفراغ

سردرد

مشکلات دید

قرمزی، درد یا حساسیت پوست در طول مسیر لوله شانت

درد شکمی زمانی که شیر شانت در شکم است

عود هر یک از علائم اولیه هیدروسفالی

 

 

گردآوری:بخش سلامت بیتوته

بیشتر بخوانید تا سالم بمانید

ارسال محرمانه محصولات جنسی

حس می کنی دچار کم شنوایی شدی؟

تست شنوایی و درمان وزوز گوش

تجویز انواع سمعک نامرئی و هوشمند

دنبال متخصص برجسته ارتودنسی در تهران هستی؟

بدون خجالت محصولات جنسی را آنلاین خریدکن

راهنمای انتخاب و خرید محصولات زناشویی

شوره سر کلافت کرده؟ درمان بدون عارضه

درمان اختلالات روحی بدون دارو و عارضه

معرفی بهترین روش برای ترک سیگار

تشخیص و درمان اختلالات جنسی

ارائه موثرین راهکاررفع اضطراب و حواس پرتی

قبل ازاینکه افسردگی زندگیتان رانابودکند..

درمان وسواس در دوران کرونا

Makan Inc.‎| All Rights Reserved – © 2013 – 2020



 

افزایش غیرطبیعی مایع مغزی-نخاعی در بطن های مغز و یا به عبارت دیگر هیدروسفالی، از جمله بیماری های خطرناک مغزی می باشد که نیاز فوری به درمان دارد.آب آوردن مغز

به طور طبیعی همه انسان ها، مقداری مایع مغزی نخاعی (csf) در اطراف مغز و نخاع خود دارند، اما در برخی افراد این مایع در اطراف مغز و نخاع افزایش پیدا می کند و با فشار آوردن به مناطق حساس مغز و نخاع، صدمات جبران ناپذیری را ایجاد می کند.

افزایش مایع اضافی در ناحیه مغز باعث بزرگی غیرطبیعی سر می شود.

در ادامه به بررسی علل بروز هیدروسفالی می پردازیم:

علل غیر اکتسابی1- اختلالات ژنتیکی: وجود مایع اضافی در ناحیه مغز و نخاع می تواند در اثر اختلال ژنتیکی باشد؛ مثلا مجرایی که دو بطن مغز را به یکدیگر متصل می کند و مایع مغزی نخاعی در آن در جریان است، در اثر اختلال ژنتیکی دچار تنگی شده و جریان این مایع را مسدود کند.

به علت انسداد این مجرا، مایع اطراف مغز امکان عبور نیافته و جمع شده و مغز دچار افزایش حجم می شود.یکی از رایج ترین راه های درمان هیدروسفالی، شنت گذاری می باشد. شنت لوله ای استریل و انعطاف‌پذیر است که پزشک متخصص مغز و اعصاب با عمل جراحی، وارد قسمتی از مغز که مایع در آن محبوس شده است می کند تا مایع اضافی را خارج کند

2- اختلالات رشد: برخی از بیماری ها می توانند با ایجاد اختلال در رشد و نمو، احتمال ابتلای فرد به بیماری هیدروسفالی را افزایش دهند.

بیماری هایی مانند اسپینابیفیدا، آنسفالوسل و یا دیگر بیماری ها بر رشد مغز و نخاع اثر می گذارند و سبب اختلال در عملکرد طبیعی آنها می شوند.

علل اکتسابی1- ضربه به سر و صورت: در برخی موارد مشاهده می شود که ضربه به سر در حین تصادف، دعوا کردن یا حوادثی از این قبیل، نه تنها مغز را شدیدا تکان می دهد، بلکه ناحیه های زیرین آن مانند ناحیه زیر عنکبوتیه را نیز تحت تاثیر قرار داده و هیدروسفالی ایجاد می شود.

این تکان های شدید معمولا مجراهای عبور مایع مغزی نخاعی را مسدود و یا مختل می کند و سبب تجمع مایع در قسمتی از مغز می شود.

2- بیماری های اکتسابی: عوارض برخی بیماری ها، تجمع مایع مغزی نخاعی می باشد . یکی از این بیماری ها مننژیت می باشد.به وجود آمدن برخی تومورها و کیست ها در مغز نیز می تواند سبب هیدروسفالی شود.خونریزی های داخل مغزی هم می توانند از علل به وجود آمدن هیدروسفالی باشند.

درمان هیدروسفالیابتدا باید علت ایجاد هیدروسفالی مشخص شود و سپس متناسب با علت مربوطه، راه درمانی مناسب ارائه شود.

یکی از رایج ترین راه های درمان هیدروسفالی، شنت گذاری می باشد.

شنت لوله ای استریل و انعطاف‌پذیر است که پزشک متخصص مغز و اعصاب با عمل جراحی، وارد قسمتی از مغز که مایع در آن محبوس شده است می کند تا مایع اضافی را خارج کند.قبل از شنت گذاری، آزمایشاتی مانند سی تی اسکن و ام آر آی گرفته  می شود تا محل دقیق هیدروسفالی مشخص شود و شنت مربوطه در محل مناسب کار گذاشته شود.

در برخی موارد نادر، پزشک با استفاده از ابزار کوچکی، سوراخی در مغز ایجاد می کند تا بتواند انسداد مسیر مایع مغزی نخاعی را باز کند. البته استفاده از این روش برای بسیاری از افراد امکانپذیر نیست.

منبع:tebyan.net

بیشتر بخوانید تا سالم بمانید

لاغری موضعی با لیزر

اصلاح طرح لبخند و زیبایی دندان

درمان اختلالات روحی بدون دارو و عارضه

ارسال محرمانه محصولات جنسی

خرید لباس بچگانه با نصف قیمت!!

حس می کنی دچار کم شنوایی شدی؟

درمان سریع وقطعی بواسیر بدون درد و خونریزی

این بار دیگه میتونی راحت ازسیگارخلاص بشی

درخواست وکیل طلاق و مشاوره تلفنی رایگان

معرفی بهترین روش برای ترک سیگار

درمان ناهنجاری جلو بودن فک با ارتودنسی

بدون خجالت محصولات جنسی را آنلاین خریدکن

راهنمای انتخاب و خرید محصولات زناشویی

ترک سیگار آسان با هیپنوتیزم!

Makan Inc.‎| All Rights Reserved – © 2013 – 2020

مقدمه

هیدروسفالی که به عنوان آب آوردن مغز نیز شناخته می شود یک اختلال در مغز بویژه در کودکان است. در هیدروسفالی مایع مغزی نخاعی نمی تواند در مغز براحتی جریان پیدا کند.

این مایع باعث تغذیه و کمک به شناور بودن مغز (و حتی کاهش وزن آن) می کند. در صورت جریان نیافتن این مایع، به مغز فشار وارد می شود.

در نتیجه سر کودک بزرگ شده و بافت مغز به شدت تحت آسیب قرار خواهد گرفت. معمول ترین درمان برای این اختلال شانت گذاری است.

فهرست

آب آوردن مغز

هیدروسفالی (به انگلیسی: Hydrocephalus) اختلالی است که با تشکیل مایعات در جمجمه ایجاد می شود و باعث تورم مغز می شود. این اسم به معنای “آب آوردن مغز” است.

آسیب مغزی می تواند در نتیجه تولید مایعات رخ دهد. این آسیب می تواند به اختلالات رشدی ، جسمی و ذهنی منجر شود. برای جلوگیری از عوارض جدی حتما به درمان نیاز دارد.

هیدروسفالی به طور عمده در کودکان و بزرگسالان بالای ۶۰ سال رخ می دهد ، اما بزرگسالان جوان تر نیز می توانند به آن دچار شوند.

انستیتوی اختلالات عصبی و سکته مغزی (NINDS) تخمین می زند که از هر ۱۰۰۰ کودک ۱ تا ۲ با هیدروسفالی متولد می شوند.

مایع مغزی نخاعی (CSF) در شرایط عادی از طریق مغز و نخاع شما جریان می یابد. تحت شرایط خاص ، مقدار CSF در مغز شما افزایش می یابد.

مقدار مایع مغزی-نخاعی زمانی افزایش می یابد که:

بیش از حد بودن این مایع باعث می شود که مغز شما را تحت فشار زیادی قرار دهد. این فشار می تواند باعث تورم مغز شود ، که می تواند به بافت مغز شما آسیب برساند.

در بعضی موارد ، هیدروسفالی قبل از به دنیا آمدن نوزاد شروع می شود. این مشکلات می تواند ناشی از:

این بیماری همچنین ممکن است در نوزادان ، کودکان نوپا و کودکان بزرگتر به دلیل:

هنگامی که هیدروسفالی در بزرگسالان رخ می دهد ، سطح مایع مغزی-نخاعی بالا می رود اما میزان فشار مغز معمولاً طبیعی است. این مشکل هنوز باعث تورم مغز می شود و می تواند منجر به اختلال در عملکرد شود.

در بزرگسالان ، این حالت معمولاً از شرایطی ناشی می شود که مانع از جاری شدن CSF می شود. اما در برخی موارد علت مشخصی وجود ندارد.

اگر یکی از موارد زیر را تجربه کرده باشید ممکن است در معرض خطر بیشتری قرار بگیرید:

مغز حاوی حفره هایی به نام بطن است. مایع مغزی نخاعی در بطن ها ساخته می شود، سپس کانال ها آن را به پایی سرازیر می کند ، سپس در نزدیکی قاعده جمجمه به سطح مغز و نخاع می رود. درست زیر قسمت بالای جمجمه جذب می شود.

اگر در طول هر قسمت از این جریان، چیزی مانع از حرکت مایع مغزی نخاعی شود ، مایع در پشت انسداد جمع می شود. بطن ها با مایع بزرگ می شوند و فشار در داخل جمجمه (فشار داخل جمجمه) افزایش می یابد.

در نتیجه ی این افزایش فشار نیز بافت و سلول های مغز آسیب می بینند.

هیدروسفالی می تواند آسیب دائمی در مغز ایجاد کند ، بنابراین مهم است که علائم این بیماری را تشخیص داده و به دنبال مراقبت پزشکی باشید. این بیماری در کودکان شایع تر است ، اما می تواند در هر سنی افراد را تحت تأثیر قرار دهد.

علائم اولیه هیدروسفالی در نوزادان شامل موارد زیر است:

علائم یا نشانه هایی که بر کودکان نو پا و کودکان بزرگتر تأثیر می گذارد عبارتند از:

افزایش فشار مایع مغزی-نخاعی روی اعصاب چشمی می تواند منجر به اختلال در بینایی شود. اختلالات حرکتی چشم می تواند شامل موارد زیر باشد:

علائم در بزرگسالان جوان و میانسال شامل موارد زیر است:

این شکل از بیماری معمولاً به آرامی شروع می شود و در بزرگسالان بالای ۶۰ سال شایع تر است. سایر علائم شایع هیدروسفالی فشار طبیعی (NPH) عبارتند از:

اگر گمان می کنید که شما یا فرزندتان هیدروسفالی دارید، پزشک معاینه فیزیکی را انجام می دهد تا علائم و نشانه های آن را بررسی کند. پزشک در كودكان، چشم های پایین افتاده، رفلكس های آهسته، ملاج شکافدار و نرم، دور سری كه به نسبت سنشان بزرگتر است را بررسی می كنند.

پزشک شما همچنین ممکن است از سونوگرافی برای بررسی دقیق تر مغز استفاده کند. در این تست ها از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصاویر از مغز استفاده می شود. این نوع سونوگرافی فقط در کودکانی انجام می شود که ملاج(بخش نرم بالای جمجمه) هنوز باز است.

از اسکن های تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) می توان برای جستجوی نشانه هایی از مایع مغزی-نخاعی اضافی استفاده کرد. MRI ها از یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای ایجاد تصویر مقطعی از مغز استفاده می کنند.

اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) همچنین می تواند به تشخیص هیدروسفالی در کودکان و بزرگسالان کمک کند. CT اسکن از چندین پرتونگاری مختلف برای شکل دادن تصویر مقطعی از مغز استفاده می کند. این اسکن ها می توانند بطن بزرگ مغزی را که ناشی از CSF بیش از حد است ، نشان دهند.

در صورت عدم درمان ، هیدروسفالی می تواند کشنده باشد. درمان ممکن است آسیب مغزی را که قبلاً رخ داده است جبران نکند. هدف جلوگیری از آسیب بیشتر مغز است. که درواقع شامل بازیابی جریان طبیعی مایع مغزی-نخاعی است.

پزشک شما ممکن است یکی از گزینه های زیر را برای جراحی انتخاب کند:

در بیشتر موارد ، یک شانت به صورت جراحی وارد می شود. شنت یک سیستم زهکشی است که از یک لوله بلند با یک شیر ساخته شده است. شیر کمک می کند تا مایع مغزی-نخاعی CSF با سرعت عادی و در جهت صحیح جریان یابد.

پزشک یک انتهای لوله را در مغز و انتهای دیگر را در قفسه سینه یا شکم قرار می دهد. سپس مایعات اضافی از مغز و انتهای دیگر لوله تخلیه می شوند ، جایی که راحت تر جذب می شود. کاشت شنت معمولاً دائمی است و باید به طور مرتب کنترل شود.

آب آوردن مغز

روشی که ونتریکولوستومی (برش بطن های مغزی) نامیده می شود می تواند به عنوان جایگزینی برای قرار دادن شنت انجام شود. این روش شامل ایجاد کردن سوراخ در پایین بطن یا بین بطن ها است. اینکار اجازه می دهد تا مایع مغزی-نخاعی مغز را ترک کند.

چشم انداز فرد مبتلا به هیدروسفالی تا حد زیادی بستگی به میزان علائم دارد. بسیاری از کودکان آسیب مادام العمر مغز را تجربه می کنند.

کودکان با همکاری با متخصصانی از جمله متخصصان اطفال ،گفتاردرمانگرها، معلمان آموزش ویژه ، ارائه دهندگان سلامت روان ، کاردرمانگرها ، متخصصین رشد و تکامل مغز و اعصاب کودکان می توانند مدیریت ناتوانی خود را یاد بگیرند و اثرات مادام العمر را کاهش دهند.

ممکن است بزرگسالان با علائم شدید هیدروسفالی نیاز به همکاری با کاردرمانگران داشته باشند. برخی دیگر ممکن است مراقبت طولانی مدت داشته باشند. برخی ممکن است نیاز به مراقبت توسط متخصصانی داشته باشند که روی زوال عقل فعالیت دارند.

اثرات طولانی مدت این وضعیت بسته به شرایط فردی متفاوت است. برای بررسی دقیقتر موارد فوق می بایست با پزشک خود مشورت نمایید.

شما نمی توانید از هیدروسفالی جلوگیری کنید، اما می توانید خطر ابتلا به این بیماری و فرزندتان را برای ابتلا به بیماری کاهش دهید.

حتماً در دوران بارداری از مراقبت های دوران بارداری استفاده کنید. اینکار می تواند به کاهش احتمال ابتلا به زایمان زودرس کمک کند(چون می تواند منجر به هیدروسفالی شود پس این موضوع اهمیت دارد).

واکسیناسیون می تواند به جلوگیری از بیماری ها و عفونت هایی که با هیدروسفالی مرتبط هستند کمک کند. انجام غربالگری منظم همچنین می تواند به شما این اطمینان را بدهد که درمان سریع بیماری ها و عفونت های مرتبط با هیدروسفالی را انجام دهید.

از تجهیزات ایمنی مانند کلاه ایمنی برای جلوگیری از آسیب دیدگی سر هنگام انجام فعالیت هایی مانند دوچرخه سواری استفاده کنید. همچنین با پوشیدن همیشه کمربند ایمنی می توانید خطر صدمه به سر را کاهش دهید.

کودکان خردسال همیشه باید در صندلی ماشین ایمن باشند. با اطمینان از این که تجهیزات کودک شما مانند کالسکه ها مطابق با استانداردهای ایمنی است، می توانید از آسیب دیدگی سر جلوگیری کنید.

وبسایت توان درمان به مدیریت محمدجواد راشدی در سال 1396 با هدف ارائه بهترین خدمات توانبخشی و درمانی در سراسر کشور تاسیس شده است. فعالیت تیم توان درمان در حیطه گفتاردرمانی، کاردرمانی، اعضای مصنوعی، فیزیوتراپی، روانشناسی و مشاوره، مددکاری اجتماعی می باشد. پشتیبانی توان درمان بصورت تمام وقت پاسخگوی مشکلات و سوالات کاربران می باشد.

قوانین و مقررات

کلیه حقوق متعلق به وبسایت توان درمان می باشد. 1396 -1399 All Rights Reserved © 2017 – 2020 Tavandarman.com

خانم هستم آقا هستم

مقدمه

هیدروسفالی که به عنوان آب آوردن مغز نیز شناخته می شود یک اختلال در مغز بویژه در کودکان است. در هیدروسفالی مایع مغزی نخاعی نمی تواند در مغز براحتی جریان پیدا کند.

این مایع باعث تغذیه و کمک به شناور بودن مغز (و حتی کاهش وزن آن) می کند. در صورت جریان نیافتن این مایع، به مغز فشار وارد می شود.

در نتیجه سر کودک بزرگ شده و بافت مغز به شدت تحت آسیب قرار خواهد گرفت. معمول ترین درمان برای این اختلال شانت گذاری است.

فهرست

آب آوردن مغز

هیدروسفالی (به انگلیسی: Hydrocephalus) اختلالی است که با تشکیل مایعات در جمجمه ایجاد می شود و باعث تورم مغز می شود. این اسم به معنای “آب آوردن مغز” است.

آسیب مغزی می تواند در نتیجه تولید مایعات رخ دهد. این آسیب می تواند به اختلالات رشدی ، جسمی و ذهنی منجر شود. برای جلوگیری از عوارض جدی حتما به درمان نیاز دارد.

هیدروسفالی به طور عمده در کودکان و بزرگسالان بالای ۶۰ سال رخ می دهد ، اما بزرگسالان جوان تر نیز می توانند به آن دچار شوند.

انستیتوی اختلالات عصبی و سکته مغزی (NINDS) تخمین می زند که از هر ۱۰۰۰ کودک ۱ تا ۲ با هیدروسفالی متولد می شوند.

مایع مغزی نخاعی (CSF) در شرایط عادی از طریق مغز و نخاع شما جریان می یابد. تحت شرایط خاص ، مقدار CSF در مغز شما افزایش می یابد.

مقدار مایع مغزی-نخاعی زمانی افزایش می یابد که:

بیش از حد بودن این مایع باعث می شود که مغز شما را تحت فشار زیادی قرار دهد. این فشار می تواند باعث تورم مغز شود ، که می تواند به بافت مغز شما آسیب برساند.

در بعضی موارد ، هیدروسفالی قبل از به دنیا آمدن نوزاد شروع می شود. این مشکلات می تواند ناشی از:

این بیماری همچنین ممکن است در نوزادان ، کودکان نوپا و کودکان بزرگتر به دلیل:

هنگامی که هیدروسفالی در بزرگسالان رخ می دهد ، سطح مایع مغزی-نخاعی بالا می رود اما میزان فشار مغز معمولاً طبیعی است. این مشکل هنوز باعث تورم مغز می شود و می تواند منجر به اختلال در عملکرد شود.

در بزرگسالان ، این حالت معمولاً از شرایطی ناشی می شود که مانع از جاری شدن CSF می شود. اما در برخی موارد علت مشخصی وجود ندارد.

اگر یکی از موارد زیر را تجربه کرده باشید ممکن است در معرض خطر بیشتری قرار بگیرید:

مغز حاوی حفره هایی به نام بطن است. مایع مغزی نخاعی در بطن ها ساخته می شود، سپس کانال ها آن را به پایی سرازیر می کند ، سپس در نزدیکی قاعده جمجمه به سطح مغز و نخاع می رود. درست زیر قسمت بالای جمجمه جذب می شود.

اگر در طول هر قسمت از این جریان، چیزی مانع از حرکت مایع مغزی نخاعی شود ، مایع در پشت انسداد جمع می شود. بطن ها با مایع بزرگ می شوند و فشار در داخل جمجمه (فشار داخل جمجمه) افزایش می یابد.

در نتیجه ی این افزایش فشار نیز بافت و سلول های مغز آسیب می بینند.

هیدروسفالی می تواند آسیب دائمی در مغز ایجاد کند ، بنابراین مهم است که علائم این بیماری را تشخیص داده و به دنبال مراقبت پزشکی باشید. این بیماری در کودکان شایع تر است ، اما می تواند در هر سنی افراد را تحت تأثیر قرار دهد.

علائم اولیه هیدروسفالی در نوزادان شامل موارد زیر است:

علائم یا نشانه هایی که بر کودکان نو پا و کودکان بزرگتر تأثیر می گذارد عبارتند از:

افزایش فشار مایع مغزی-نخاعی روی اعصاب چشمی می تواند منجر به اختلال در بینایی شود. اختلالات حرکتی چشم می تواند شامل موارد زیر باشد:

علائم در بزرگسالان جوان و میانسال شامل موارد زیر است:

این شکل از بیماری معمولاً به آرامی شروع می شود و در بزرگسالان بالای ۶۰ سال شایع تر است. سایر علائم شایع هیدروسفالی فشار طبیعی (NPH) عبارتند از:

اگر گمان می کنید که شما یا فرزندتان هیدروسفالی دارید، پزشک معاینه فیزیکی را انجام می دهد تا علائم و نشانه های آن را بررسی کند. پزشک در كودكان، چشم های پایین افتاده، رفلكس های آهسته، ملاج شکافدار و نرم، دور سری كه به نسبت سنشان بزرگتر است را بررسی می كنند.

پزشک شما همچنین ممکن است از سونوگرافی برای بررسی دقیق تر مغز استفاده کند. در این تست ها از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصاویر از مغز استفاده می شود. این نوع سونوگرافی فقط در کودکانی انجام می شود که ملاج(بخش نرم بالای جمجمه) هنوز باز است.

از اسکن های تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) می توان برای جستجوی نشانه هایی از مایع مغزی-نخاعی اضافی استفاده کرد. MRI ها از یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای ایجاد تصویر مقطعی از مغز استفاده می کنند.

اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) همچنین می تواند به تشخیص هیدروسفالی در کودکان و بزرگسالان کمک کند. CT اسکن از چندین پرتونگاری مختلف برای شکل دادن تصویر مقطعی از مغز استفاده می کند. این اسکن ها می توانند بطن بزرگ مغزی را که ناشی از CSF بیش از حد است ، نشان دهند.

در صورت عدم درمان ، هیدروسفالی می تواند کشنده باشد. درمان ممکن است آسیب مغزی را که قبلاً رخ داده است جبران نکند. هدف جلوگیری از آسیب بیشتر مغز است. که درواقع شامل بازیابی جریان طبیعی مایع مغزی-نخاعی است.

پزشک شما ممکن است یکی از گزینه های زیر را برای جراحی انتخاب کند:

در بیشتر موارد ، یک شانت به صورت جراحی وارد می شود. شنت یک سیستم زهکشی است که از یک لوله بلند با یک شیر ساخته شده است. شیر کمک می کند تا مایع مغزی-نخاعی CSF با سرعت عادی و در جهت صحیح جریان یابد.

پزشک یک انتهای لوله را در مغز و انتهای دیگر را در قفسه سینه یا شکم قرار می دهد. سپس مایعات اضافی از مغز و انتهای دیگر لوله تخلیه می شوند ، جایی که راحت تر جذب می شود. کاشت شنت معمولاً دائمی است و باید به طور مرتب کنترل شود.

آب آوردن مغز

روشی که ونتریکولوستومی (برش بطن های مغزی) نامیده می شود می تواند به عنوان جایگزینی برای قرار دادن شنت انجام شود. این روش شامل ایجاد کردن سوراخ در پایین بطن یا بین بطن ها است. اینکار اجازه می دهد تا مایع مغزی-نخاعی مغز را ترک کند.

چشم انداز فرد مبتلا به هیدروسفالی تا حد زیادی بستگی به میزان علائم دارد. بسیاری از کودکان آسیب مادام العمر مغز را تجربه می کنند.

کودکان با همکاری با متخصصانی از جمله متخصصان اطفال ،گفتاردرمانگرها، معلمان آموزش ویژه ، ارائه دهندگان سلامت روان ، کاردرمانگرها ، متخصصین رشد و تکامل مغز و اعصاب کودکان می توانند مدیریت ناتوانی خود را یاد بگیرند و اثرات مادام العمر را کاهش دهند.

ممکن است بزرگسالان با علائم شدید هیدروسفالی نیاز به همکاری با کاردرمانگران داشته باشند. برخی دیگر ممکن است مراقبت طولانی مدت داشته باشند. برخی ممکن است نیاز به مراقبت توسط متخصصانی داشته باشند که روی زوال عقل فعالیت دارند.

اثرات طولانی مدت این وضعیت بسته به شرایط فردی متفاوت است. برای بررسی دقیقتر موارد فوق می بایست با پزشک خود مشورت نمایید.

شما نمی توانید از هیدروسفالی جلوگیری کنید، اما می توانید خطر ابتلا به این بیماری و فرزندتان را برای ابتلا به بیماری کاهش دهید.

حتماً در دوران بارداری از مراقبت های دوران بارداری استفاده کنید. اینکار می تواند به کاهش احتمال ابتلا به زایمان زودرس کمک کند(چون می تواند منجر به هیدروسفالی شود پس این موضوع اهمیت دارد).

واکسیناسیون می تواند به جلوگیری از بیماری ها و عفونت هایی که با هیدروسفالی مرتبط هستند کمک کند. انجام غربالگری منظم همچنین می تواند به شما این اطمینان را بدهد که درمان سریع بیماری ها و عفونت های مرتبط با هیدروسفالی را انجام دهید.

از تجهیزات ایمنی مانند کلاه ایمنی برای جلوگیری از آسیب دیدگی سر هنگام انجام فعالیت هایی مانند دوچرخه سواری استفاده کنید. همچنین با پوشیدن همیشه کمربند ایمنی می توانید خطر صدمه به سر را کاهش دهید.

کودکان خردسال همیشه باید در صندلی ماشین ایمن باشند. با اطمینان از این که تجهیزات کودک شما مانند کالسکه ها مطابق با استانداردهای ایمنی است، می توانید از آسیب دیدگی سر جلوگیری کنید.

وبسایت توان درمان به مدیریت محمدجواد راشدی در سال 1396 با هدف ارائه بهترین خدمات توانبخشی و درمانی در سراسر کشور تاسیس شده است. فعالیت تیم توان درمان در حیطه گفتاردرمانی، کاردرمانی، اعضای مصنوعی، فیزیوتراپی، روانشناسی و مشاوره، مددکاری اجتماعی می باشد. پشتیبانی توان درمان بصورت تمام وقت پاسخگوی مشکلات و سوالات کاربران می باشد.

قوانین و مقررات

کلیه حقوق متعلق به وبسایت توان درمان می باشد. 1396 -1399 All Rights Reserved © 2017 – 2020 Tavandarman.com

خانم هستم آقا هستم

مقدمه

هیدروسفالی که به عنوان آب آوردن مغز نیز شناخته می شود یک اختلال در مغز بویژه در کودکان است. در هیدروسفالی مایع مغزی نخاعی نمی تواند در مغز براحتی جریان پیدا کند.

این مایع باعث تغذیه و کمک به شناور بودن مغز (و حتی کاهش وزن آن) می کند. در صورت جریان نیافتن این مایع، به مغز فشار وارد می شود.

در نتیجه سر کودک بزرگ شده و بافت مغز به شدت تحت آسیب قرار خواهد گرفت. معمول ترین درمان برای این اختلال شانت گذاری است.

فهرست

آب آوردن مغز

هیدروسفالی (به انگلیسی: Hydrocephalus) اختلالی است که با تشکیل مایعات در جمجمه ایجاد می شود و باعث تورم مغز می شود. این اسم به معنای “آب آوردن مغز” است.

آسیب مغزی می تواند در نتیجه تولید مایعات رخ دهد. این آسیب می تواند به اختلالات رشدی ، جسمی و ذهنی منجر شود. برای جلوگیری از عوارض جدی حتما به درمان نیاز دارد.

هیدروسفالی به طور عمده در کودکان و بزرگسالان بالای ۶۰ سال رخ می دهد ، اما بزرگسالان جوان تر نیز می توانند به آن دچار شوند.

انستیتوی اختلالات عصبی و سکته مغزی (NINDS) تخمین می زند که از هر ۱۰۰۰ کودک ۱ تا ۲ با هیدروسفالی متولد می شوند.

مایع مغزی نخاعی (CSF) در شرایط عادی از طریق مغز و نخاع شما جریان می یابد. تحت شرایط خاص ، مقدار CSF در مغز شما افزایش می یابد.

مقدار مایع مغزی-نخاعی زمانی افزایش می یابد که:

بیش از حد بودن این مایع باعث می شود که مغز شما را تحت فشار زیادی قرار دهد. این فشار می تواند باعث تورم مغز شود ، که می تواند به بافت مغز شما آسیب برساند.

در بعضی موارد ، هیدروسفالی قبل از به دنیا آمدن نوزاد شروع می شود. این مشکلات می تواند ناشی از:

این بیماری همچنین ممکن است در نوزادان ، کودکان نوپا و کودکان بزرگتر به دلیل:

هنگامی که هیدروسفالی در بزرگسالان رخ می دهد ، سطح مایع مغزی-نخاعی بالا می رود اما میزان فشار مغز معمولاً طبیعی است. این مشکل هنوز باعث تورم مغز می شود و می تواند منجر به اختلال در عملکرد شود.

در بزرگسالان ، این حالت معمولاً از شرایطی ناشی می شود که مانع از جاری شدن CSF می شود. اما در برخی موارد علت مشخصی وجود ندارد.

اگر یکی از موارد زیر را تجربه کرده باشید ممکن است در معرض خطر بیشتری قرار بگیرید:

مغز حاوی حفره هایی به نام بطن است. مایع مغزی نخاعی در بطن ها ساخته می شود، سپس کانال ها آن را به پایی سرازیر می کند ، سپس در نزدیکی قاعده جمجمه به سطح مغز و نخاع می رود. درست زیر قسمت بالای جمجمه جذب می شود.

اگر در طول هر قسمت از این جریان، چیزی مانع از حرکت مایع مغزی نخاعی شود ، مایع در پشت انسداد جمع می شود. بطن ها با مایع بزرگ می شوند و فشار در داخل جمجمه (فشار داخل جمجمه) افزایش می یابد.

در نتیجه ی این افزایش فشار نیز بافت و سلول های مغز آسیب می بینند.

هیدروسفالی می تواند آسیب دائمی در مغز ایجاد کند ، بنابراین مهم است که علائم این بیماری را تشخیص داده و به دنبال مراقبت پزشکی باشید. این بیماری در کودکان شایع تر است ، اما می تواند در هر سنی افراد را تحت تأثیر قرار دهد.

علائم اولیه هیدروسفالی در نوزادان شامل موارد زیر است:

علائم یا نشانه هایی که بر کودکان نو پا و کودکان بزرگتر تأثیر می گذارد عبارتند از:

افزایش فشار مایع مغزی-نخاعی روی اعصاب چشمی می تواند منجر به اختلال در بینایی شود. اختلالات حرکتی چشم می تواند شامل موارد زیر باشد:

علائم در بزرگسالان جوان و میانسال شامل موارد زیر است:

این شکل از بیماری معمولاً به آرامی شروع می شود و در بزرگسالان بالای ۶۰ سال شایع تر است. سایر علائم شایع هیدروسفالی فشار طبیعی (NPH) عبارتند از:

اگر گمان می کنید که شما یا فرزندتان هیدروسفالی دارید، پزشک معاینه فیزیکی را انجام می دهد تا علائم و نشانه های آن را بررسی کند. پزشک در كودكان، چشم های پایین افتاده، رفلكس های آهسته، ملاج شکافدار و نرم، دور سری كه به نسبت سنشان بزرگتر است را بررسی می كنند.

پزشک شما همچنین ممکن است از سونوگرافی برای بررسی دقیق تر مغز استفاده کند. در این تست ها از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصاویر از مغز استفاده می شود. این نوع سونوگرافی فقط در کودکانی انجام می شود که ملاج(بخش نرم بالای جمجمه) هنوز باز است.

از اسکن های تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) می توان برای جستجوی نشانه هایی از مایع مغزی-نخاعی اضافی استفاده کرد. MRI ها از یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای ایجاد تصویر مقطعی از مغز استفاده می کنند.

اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) همچنین می تواند به تشخیص هیدروسفالی در کودکان و بزرگسالان کمک کند. CT اسکن از چندین پرتونگاری مختلف برای شکل دادن تصویر مقطعی از مغز استفاده می کند. این اسکن ها می توانند بطن بزرگ مغزی را که ناشی از CSF بیش از حد است ، نشان دهند.

در صورت عدم درمان ، هیدروسفالی می تواند کشنده باشد. درمان ممکن است آسیب مغزی را که قبلاً رخ داده است جبران نکند. هدف جلوگیری از آسیب بیشتر مغز است. که درواقع شامل بازیابی جریان طبیعی مایع مغزی-نخاعی است.

پزشک شما ممکن است یکی از گزینه های زیر را برای جراحی انتخاب کند:

در بیشتر موارد ، یک شانت به صورت جراحی وارد می شود. شنت یک سیستم زهکشی است که از یک لوله بلند با یک شیر ساخته شده است. شیر کمک می کند تا مایع مغزی-نخاعی CSF با سرعت عادی و در جهت صحیح جریان یابد.

پزشک یک انتهای لوله را در مغز و انتهای دیگر را در قفسه سینه یا شکم قرار می دهد. سپس مایعات اضافی از مغز و انتهای دیگر لوله تخلیه می شوند ، جایی که راحت تر جذب می شود. کاشت شنت معمولاً دائمی است و باید به طور مرتب کنترل شود.

آب آوردن مغز

روشی که ونتریکولوستومی (برش بطن های مغزی) نامیده می شود می تواند به عنوان جایگزینی برای قرار دادن شنت انجام شود. این روش شامل ایجاد کردن سوراخ در پایین بطن یا بین بطن ها است. اینکار اجازه می دهد تا مایع مغزی-نخاعی مغز را ترک کند.

چشم انداز فرد مبتلا به هیدروسفالی تا حد زیادی بستگی به میزان علائم دارد. بسیاری از کودکان آسیب مادام العمر مغز را تجربه می کنند.

کودکان با همکاری با متخصصانی از جمله متخصصان اطفال ،گفتاردرمانگرها، معلمان آموزش ویژه ، ارائه دهندگان سلامت روان ، کاردرمانگرها ، متخصصین رشد و تکامل مغز و اعصاب کودکان می توانند مدیریت ناتوانی خود را یاد بگیرند و اثرات مادام العمر را کاهش دهند.

ممکن است بزرگسالان با علائم شدید هیدروسفالی نیاز به همکاری با کاردرمانگران داشته باشند. برخی دیگر ممکن است مراقبت طولانی مدت داشته باشند. برخی ممکن است نیاز به مراقبت توسط متخصصانی داشته باشند که روی زوال عقل فعالیت دارند.

اثرات طولانی مدت این وضعیت بسته به شرایط فردی متفاوت است. برای بررسی دقیقتر موارد فوق می بایست با پزشک خود مشورت نمایید.

شما نمی توانید از هیدروسفالی جلوگیری کنید، اما می توانید خطر ابتلا به این بیماری و فرزندتان را برای ابتلا به بیماری کاهش دهید.

حتماً در دوران بارداری از مراقبت های دوران بارداری استفاده کنید. اینکار می تواند به کاهش احتمال ابتلا به زایمان زودرس کمک کند(چون می تواند منجر به هیدروسفالی شود پس این موضوع اهمیت دارد).

واکسیناسیون می تواند به جلوگیری از بیماری ها و عفونت هایی که با هیدروسفالی مرتبط هستند کمک کند. انجام غربالگری منظم همچنین می تواند به شما این اطمینان را بدهد که درمان سریع بیماری ها و عفونت های مرتبط با هیدروسفالی را انجام دهید.

از تجهیزات ایمنی مانند کلاه ایمنی برای جلوگیری از آسیب دیدگی سر هنگام انجام فعالیت هایی مانند دوچرخه سواری استفاده کنید. همچنین با پوشیدن همیشه کمربند ایمنی می توانید خطر صدمه به سر را کاهش دهید.

کودکان خردسال همیشه باید در صندلی ماشین ایمن باشند. با اطمینان از این که تجهیزات کودک شما مانند کالسکه ها مطابق با استانداردهای ایمنی است، می توانید از آسیب دیدگی سر جلوگیری کنید.

وبسایت توان درمان به مدیریت محمدجواد راشدی در سال 1396 با هدف ارائه بهترین خدمات توانبخشی و درمانی در سراسر کشور تاسیس شده است. فعالیت تیم توان درمان در حیطه گفتاردرمانی، کاردرمانی، اعضای مصنوعی، فیزیوتراپی، روانشناسی و مشاوره، مددکاری اجتماعی می باشد. پشتیبانی توان درمان بصورت تمام وقت پاسخگوی مشکلات و سوالات کاربران می باشد.

قوانین و مقررات

کلیه حقوق متعلق به وبسایت توان درمان می باشد. 1396 -1399 All Rights Reserved © 2017 – 2020 Tavandarman.com

خانم هستم آقا هستم

مقدمه

هیدروسفالی که به عنوان آب آوردن مغز نیز شناخته می شود یک اختلال در مغز بویژه در کودکان است. در هیدروسفالی مایع مغزی نخاعی نمی تواند در مغز براحتی جریان پیدا کند.

این مایع باعث تغذیه و کمک به شناور بودن مغز (و حتی کاهش وزن آن) می کند. در صورت جریان نیافتن این مایع، به مغز فشار وارد می شود.

در نتیجه سر کودک بزرگ شده و بافت مغز به شدت تحت آسیب قرار خواهد گرفت. معمول ترین درمان برای این اختلال شانت گذاری است.

فهرست

آب آوردن مغز

هیدروسفالی (به انگلیسی: Hydrocephalus) اختلالی است که با تشکیل مایعات در جمجمه ایجاد می شود و باعث تورم مغز می شود. این اسم به معنای “آب آوردن مغز” است.

آسیب مغزی می تواند در نتیجه تولید مایعات رخ دهد. این آسیب می تواند به اختلالات رشدی ، جسمی و ذهنی منجر شود. برای جلوگیری از عوارض جدی حتما به درمان نیاز دارد.

هیدروسفالی به طور عمده در کودکان و بزرگسالان بالای ۶۰ سال رخ می دهد ، اما بزرگسالان جوان تر نیز می توانند به آن دچار شوند.

انستیتوی اختلالات عصبی و سکته مغزی (NINDS) تخمین می زند که از هر ۱۰۰۰ کودک ۱ تا ۲ با هیدروسفالی متولد می شوند.

مایع مغزی نخاعی (CSF) در شرایط عادی از طریق مغز و نخاع شما جریان می یابد. تحت شرایط خاص ، مقدار CSF در مغز شما افزایش می یابد.

مقدار مایع مغزی-نخاعی زمانی افزایش می یابد که:

بیش از حد بودن این مایع باعث می شود که مغز شما را تحت فشار زیادی قرار دهد. این فشار می تواند باعث تورم مغز شود ، که می تواند به بافت مغز شما آسیب برساند.

در بعضی موارد ، هیدروسفالی قبل از به دنیا آمدن نوزاد شروع می شود. این مشکلات می تواند ناشی از:

این بیماری همچنین ممکن است در نوزادان ، کودکان نوپا و کودکان بزرگتر به دلیل:

هنگامی که هیدروسفالی در بزرگسالان رخ می دهد ، سطح مایع مغزی-نخاعی بالا می رود اما میزان فشار مغز معمولاً طبیعی است. این مشکل هنوز باعث تورم مغز می شود و می تواند منجر به اختلال در عملکرد شود.

در بزرگسالان ، این حالت معمولاً از شرایطی ناشی می شود که مانع از جاری شدن CSF می شود. اما در برخی موارد علت مشخصی وجود ندارد.

اگر یکی از موارد زیر را تجربه کرده باشید ممکن است در معرض خطر بیشتری قرار بگیرید:

مغز حاوی حفره هایی به نام بطن است. مایع مغزی نخاعی در بطن ها ساخته می شود، سپس کانال ها آن را به پایی سرازیر می کند ، سپس در نزدیکی قاعده جمجمه به سطح مغز و نخاع می رود. درست زیر قسمت بالای جمجمه جذب می شود.

اگر در طول هر قسمت از این جریان، چیزی مانع از حرکت مایع مغزی نخاعی شود ، مایع در پشت انسداد جمع می شود. بطن ها با مایع بزرگ می شوند و فشار در داخل جمجمه (فشار داخل جمجمه) افزایش می یابد.

در نتیجه ی این افزایش فشار نیز بافت و سلول های مغز آسیب می بینند.

هیدروسفالی می تواند آسیب دائمی در مغز ایجاد کند ، بنابراین مهم است که علائم این بیماری را تشخیص داده و به دنبال مراقبت پزشکی باشید. این بیماری در کودکان شایع تر است ، اما می تواند در هر سنی افراد را تحت تأثیر قرار دهد.

علائم اولیه هیدروسفالی در نوزادان شامل موارد زیر است:

علائم یا نشانه هایی که بر کودکان نو پا و کودکان بزرگتر تأثیر می گذارد عبارتند از:

افزایش فشار مایع مغزی-نخاعی روی اعصاب چشمی می تواند منجر به اختلال در بینایی شود. اختلالات حرکتی چشم می تواند شامل موارد زیر باشد:

علائم در بزرگسالان جوان و میانسال شامل موارد زیر است:

این شکل از بیماری معمولاً به آرامی شروع می شود و در بزرگسالان بالای ۶۰ سال شایع تر است. سایر علائم شایع هیدروسفالی فشار طبیعی (NPH) عبارتند از:

اگر گمان می کنید که شما یا فرزندتان هیدروسفالی دارید، پزشک معاینه فیزیکی را انجام می دهد تا علائم و نشانه های آن را بررسی کند. پزشک در كودكان، چشم های پایین افتاده، رفلكس های آهسته، ملاج شکافدار و نرم، دور سری كه به نسبت سنشان بزرگتر است را بررسی می كنند.

پزشک شما همچنین ممکن است از سونوگرافی برای بررسی دقیق تر مغز استفاده کند. در این تست ها از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصاویر از مغز استفاده می شود. این نوع سونوگرافی فقط در کودکانی انجام می شود که ملاج(بخش نرم بالای جمجمه) هنوز باز است.

از اسکن های تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) می توان برای جستجوی نشانه هایی از مایع مغزی-نخاعی اضافی استفاده کرد. MRI ها از یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای ایجاد تصویر مقطعی از مغز استفاده می کنند.

اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) همچنین می تواند به تشخیص هیدروسفالی در کودکان و بزرگسالان کمک کند. CT اسکن از چندین پرتونگاری مختلف برای شکل دادن تصویر مقطعی از مغز استفاده می کند. این اسکن ها می توانند بطن بزرگ مغزی را که ناشی از CSF بیش از حد است ، نشان دهند.

در صورت عدم درمان ، هیدروسفالی می تواند کشنده باشد. درمان ممکن است آسیب مغزی را که قبلاً رخ داده است جبران نکند. هدف جلوگیری از آسیب بیشتر مغز است. که درواقع شامل بازیابی جریان طبیعی مایع مغزی-نخاعی است.

پزشک شما ممکن است یکی از گزینه های زیر را برای جراحی انتخاب کند:

در بیشتر موارد ، یک شانت به صورت جراحی وارد می شود. شنت یک سیستم زهکشی است که از یک لوله بلند با یک شیر ساخته شده است. شیر کمک می کند تا مایع مغزی-نخاعی CSF با سرعت عادی و در جهت صحیح جریان یابد.

پزشک یک انتهای لوله را در مغز و انتهای دیگر را در قفسه سینه یا شکم قرار می دهد. سپس مایعات اضافی از مغز و انتهای دیگر لوله تخلیه می شوند ، جایی که راحت تر جذب می شود. کاشت شنت معمولاً دائمی است و باید به طور مرتب کنترل شود.

آب آوردن مغز

روشی که ونتریکولوستومی (برش بطن های مغزی) نامیده می شود می تواند به عنوان جایگزینی برای قرار دادن شنت انجام شود. این روش شامل ایجاد کردن سوراخ در پایین بطن یا بین بطن ها است. اینکار اجازه می دهد تا مایع مغزی-نخاعی مغز را ترک کند.

چشم انداز فرد مبتلا به هیدروسفالی تا حد زیادی بستگی به میزان علائم دارد. بسیاری از کودکان آسیب مادام العمر مغز را تجربه می کنند.

کودکان با همکاری با متخصصانی از جمله متخصصان اطفال ،گفتاردرمانگرها، معلمان آموزش ویژه ، ارائه دهندگان سلامت روان ، کاردرمانگرها ، متخصصین رشد و تکامل مغز و اعصاب کودکان می توانند مدیریت ناتوانی خود را یاد بگیرند و اثرات مادام العمر را کاهش دهند.

ممکن است بزرگسالان با علائم شدید هیدروسفالی نیاز به همکاری با کاردرمانگران داشته باشند. برخی دیگر ممکن است مراقبت طولانی مدت داشته باشند. برخی ممکن است نیاز به مراقبت توسط متخصصانی داشته باشند که روی زوال عقل فعالیت دارند.

اثرات طولانی مدت این وضعیت بسته به شرایط فردی متفاوت است. برای بررسی دقیقتر موارد فوق می بایست با پزشک خود مشورت نمایید.

شما نمی توانید از هیدروسفالی جلوگیری کنید، اما می توانید خطر ابتلا به این بیماری و فرزندتان را برای ابتلا به بیماری کاهش دهید.

حتماً در دوران بارداری از مراقبت های دوران بارداری استفاده کنید. اینکار می تواند به کاهش احتمال ابتلا به زایمان زودرس کمک کند(چون می تواند منجر به هیدروسفالی شود پس این موضوع اهمیت دارد).

واکسیناسیون می تواند به جلوگیری از بیماری ها و عفونت هایی که با هیدروسفالی مرتبط هستند کمک کند. انجام غربالگری منظم همچنین می تواند به شما این اطمینان را بدهد که درمان سریع بیماری ها و عفونت های مرتبط با هیدروسفالی را انجام دهید.

از تجهیزات ایمنی مانند کلاه ایمنی برای جلوگیری از آسیب دیدگی سر هنگام انجام فعالیت هایی مانند دوچرخه سواری استفاده کنید. همچنین با پوشیدن همیشه کمربند ایمنی می توانید خطر صدمه به سر را کاهش دهید.

کودکان خردسال همیشه باید در صندلی ماشین ایمن باشند. با اطمینان از این که تجهیزات کودک شما مانند کالسکه ها مطابق با استانداردهای ایمنی است، می توانید از آسیب دیدگی سر جلوگیری کنید.

وبسایت توان درمان به مدیریت محمدجواد راشدی در سال 1396 با هدف ارائه بهترین خدمات توانبخشی و درمانی در سراسر کشور تاسیس شده است. فعالیت تیم توان درمان در حیطه گفتاردرمانی، کاردرمانی، اعضای مصنوعی، فیزیوتراپی، روانشناسی و مشاوره، مددکاری اجتماعی می باشد. پشتیبانی توان درمان بصورت تمام وقت پاسخگوی مشکلات و سوالات کاربران می باشد.

قوانین و مقررات

کلیه حقوق متعلق به وبسایت توان درمان می باشد. 1396 -1399 All Rights Reserved © 2017 – 2020 Tavandarman.com

خانم هستم آقا هستم

مغز انسان ممکن است دچار بیماری خطرناک و کشنده‌ای به نام آب آوردن بشود؛ بیماری‌ای که در بسیاری موارد جنبه ژنتیک دارد و با تغییر شکلی که در ظاهر و ساختار جمجمه ایجاد می‌کند، می‌تواند به کاهش سطح هوشیاری، کما و حتی مرگ منجر شود.

جام جم سرا: تجمع آب داخل جمجمه یا «هیدروسفالی» ناشی از تجمع بیش از حد و غیر طبیعی مایع مغزی نخاعی در داخل جمجمه است که در اکثر موارد،سبب افزایش فشار داخل مغز و تغییر شکل آن می‌شود.

چه کسانی در معرض خطر ابتلا به هیدروسفالی هستند؟

به گفته دکتر علیرضا طبیب‌خویی، جراح مغز و اعصاب، در بسیاری موارد هیدروسفالی علل ژنتیک دارد. یعنی در برخی بیماران به صورت مادرزادی قسمتی از مسیر جریان مایع مغزی نخاعی در داخل مغز تنگ است و این حالت، سبب تجمع تدریجی و پیشرونده مایع داخل مغز می‌شود. البته هر علت دیگری که سبب انسداد این مسیر شود نیز می‌تواند به هیدروسفالی منجر شود؛ عواملی چون تومورها و خونریزی‌های مغزی، کیست‌ها، عفونت‌ها وضربه‌های مغزی نیز به نوبه خود ممکن است به هیدروسفالی منجر بینجامد.

در داخل مغز فضاهایی وجود دارد که به آنها بطن‌های مغزی می‌گویند و پر از مایعی به نام مایع مغزی نخاعی است که در درون بطن‌های مغزی تولید می‌شود و پس از عبور از داخل این بطن‌ها به فضای بین مغز و جمجمه راه پیدا می‌کند و پس از عبور از روی بافت مغز و اطراف نخاع در نواحی خاصی از جمجمه جذب می‌شود. این مایع شفاف به صورت مداوم داخل و روی مغز و نخاع را شستشو می‌دهد و هر نوع تجمع بیش از حد و غیرطبیعی این مایع به هیدروسفالی منجر می‌شود که با بالا رفتن فشار داخل جمجمه همراه است. این اتفاق به دلایل متعددی در سنین مختلف از زمان جنینی در داخل رحم مادر تا کهنسالی می‌تواند روی دهد.آب آوردن مغز

هیدروسفالی چگونه خبر می‌کند؟

دکتر طبیب‌خویی در گفت‌وگو با جام‌جم درباره عوارض و نشانه‌های هیدروسفالی می‌گوید: تجمع مایع داخل جمجمه و بالا رفتن فشار آن سبب علائمی نظیر سردرد، تهوع، استفراغ، تاری دید و دوبینی می‌شود و با ادامه این روند، مغز با مایع جمع و فشرده شده و در نهایت به کاهش سطح هوشیاری، کما و حتی مرگ منجر می‌شود. در مواردی که انسداد کامل نیست و افزایش فشار داخل جمجمه کندتر اتفاق می‌افتد، اختلال در تفکر، اختلال در راه رفتن و نبود کنترل ادرار می‌تواند بروز کند.

این جراح مغز و اعصاب می‌افزاید: در کودکان کم سن و سال که هنوز استخوان‌های جمجمه‌شان کاملا به هم متصل نشده است و بین آنها درز وجود دارد، تجمع مایع داخل جمجمه سبب باز شدن این درز‌ها و فاصله گرفتن استخوان‌ها از هم می‌شود که نتیجه آن افزایش دور سر کودک به صورت غیرطبیعی خواهد بود که به طور طبیعی بعد از دوره شیرخواری و بسته شدن درزها روی نخواهد داد. اختلال در تکامل کودک مثلا از نظر زمان گردن گرفتن یا نشستن نیز از علائم دیگر هیدروسفالی در آنهاست.

بیماری قابل کنترل و پیشگیری

آیا می‌توان از بروز عوارض جبران‌ناپذیر هیدروسفالی جلوگیری کرد ؟

دکتر طبیب خویی پاسخ می‌دهد: مانند دیگر بیماری‌ها تشخیص زودهنگام و درمان بموقع با هدف جلوگیری از تداوم افزایش فشار داخل جمجمه، سیر پیشرونده این بیماری را متوقف خواهد کرد؛ سیری که در شرایط حاد به کما و مرگ و در شرایط مزمن به اختلالات غیر قابل برگشت حافظه و تفکر خواهد منجر شد.

وی می‌افزاید: پیشگیری از هیدروسفالی اصولا باید از طریق پیشگیری از علل ایجاد آن صورت گیرد که متاسفانه اکثر این علل قابل پیش‌بینی نیست.کما این‌که بروز اکثر تومورها یا کیست‌های مغزی قابل پیشگیری نیست و علل ژنتیک محدودی که سبب هیدروسفالی مادرزادی می‌شود هم معمولا قبل از بروز تشخیص داده نمی‌شود، ولی در نهایت مشابه همه بیماری‌ها تشخیص بموقع، کلید موفقیت در درمان بیماران است.

بررسی زودهنگام اختلالات رشد کودک

علائمی چون سردرد‌های مقاوم به درمان یا سردردهایی که صبح هنگام شدت می‌گیرد، اختلالات بینایی مثل دوبینی و تاری دید، بخصوص در صورت همراهی با تهوع می‌تواند زنگ خطری برای مراجعه به پزشک باشد.

دکتر طبیب‌خویی با اشاره به این مطلب می‌گوید: هم‌اکنون کودکان به صورت مداوم در خانه‌های بهداشت از نظر قد، وزن، دورسر و روند تکاملی مانند گردن گرفتن و… کنترل می‌شوند. انجام منظم این معاینات دوره‌ای به کشف هر چه زودتر اختلال در رشد طبیعی سر و تکامل شیرخوار کمک می‌کند، گاهی نیز مادر یک شیرخوار به دلیل نداشتن تقارن چشم‌های کودک، متوجه نگاه غیرطبیعی او می‌شود و با مراجعه به متخصص پی به ابتلای کودک به هیدروسفالی می‌برد. پس می‌توان نتیجه گرفت که توجه به تغییراتی در کودک که مادر به عنوان اولین فرد آنها را کشف می‌کند، گاهی حیاتی است.

هیدروسفالی، قابل درمان است

به گفته دکتر طبیب‌خویی جدا از درمان علت اولیه، هیدروسفالی که زود تشخیص داده شود قطعا بیماری قابل درمانی خواهد بود.

درمان این بیماری در واقع همان بازگرداندن جریان طبیعی مایع مغزی نخاعی است که گاهی با جراحی ضایعه‌ای که مسیر این جریان را مسدود کرده و گاهی با دارودرمانی برای کاهش موقت تولید این مایع تا برطرف شدن علت انسداد مثل جذب یک خونریزی مغزی صورت می‌گیرد. وی تاکید می‌کند: اما درمان اختصاصی این بیماری در صورتی که درمان علت اولیه به برطرف شدن هیدروسفالی منجر نشود یا علت اولیه قابل درمان نباشد، شامل کارگذاری لوله ظریفی به نام «شنت» است که این مایع را از درون بطن‌های مغزی به داخل حفره شکم هدایت می‌کند. این لوله از زیر پوست بیمار عبور داده می‌شود و آن‌قدر ظریف است که معمولا در ظاهر بیمار تاثیری نخواهد داشت. بعلاوه کارگذاری شنت، عمل نسبتا کوتاهی بوده و بندرت با عارضه‌ای همراه خواهد بود و در مجموع درمان مطمئن و بسیار کم‌خطر برای هیدروسفالی محسوب می‌شود که در صورت درمان نشدن عوارض جبران‌ناپذیری خواهد داشت.

پونه شیرازی ‌/ ‌گروه سلامت

اشرف غنی در یک‌سو و ملاهیبت‌ا… آخوندزاده یا ملا عبدالغنی برادر با آن البسه مخصوص‌شان در سمت دیگر ایستاده‌اند و ترامپ با کراوات قرمزش، میان این دو، دست آنها را در دست هم می‌گذارد و صدها خبرنگار و عکاس هم در اقامتگاه کمپ‌دیوید از این صحنه تاریخی عکس می‌گیرند و اخبار زنده به دنیا مخابره می‌کنند.

رویکرد اصلی مجلس یازدهم، حل مشکلات اقتصادی و مباحث معیشتی مردم است. مشکلات اقتصادی در کشور ما دو ریشه اصلی دارد. یک ریشه ناهماهنگی و کم کاری‌ها در دستگاه‌های اقتصادی کشور و ریشه دیگر تحریم‌های ظالمانه علیه ایران است.

روند افول آمریکا از سال‌های قبل شروع شد و طی چهار دهه گذشته سرعت بیشتری پیدا کرده است.

ایزدی:

در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد

مهمانپرست در گفتگو با جام جم آنلاین:

بهشتی پور در گفتگو با جام جم آنلاین:

در گفت و گو با جام جم آنلاین مطرح شد؛

در گفتگو با جام جم آنلاین

رییس کارگروه ملی پیشگیری از مرگ های خاموش در گفت و گو با جام جم آنلاین؛

در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد

The online version of the Iranian daily Hamshahri

همشهری آنلاین – زهره بانی: هیدروسفالی از دو بخش “هیدرو” به معنی آب و “سفالوس” به معنی سر تشکیل شده و به تجمع آب در سر اطلاق می‌شود

مایع مغزی-نخاعی در اطراف مغز و نخاع در چرخش است تا مواد غذایی را به این اندام‌ها رسانده و مواد زاید را از مغز و نخاع دور کند، این مایع پس از گردش و طی سیکل عادی خود جذب سیستم وریدی می‌شود.

در اطراف مغز بالشتک‌هایی قرار دارند که نقش سپر محافظ مغز را ایفا می‌کنند و به آنها بطن مغزی گفته می‌شود و مایع مغزی درون این بطن‌های مغزی قرار دارد.

اگر به هر دلیلی مثل وارد آمدن ضربه به سر و سیستم عصبی، تومور، خونریزی مغزی یا مننژیت، راه خروج این مایع از مغز بسته ‌شود و یا ترشح آن بیش از حد طبیعی شود، با تجمع این ترشحات در داخل مغز و افزایش فشار درونی جمجمه، سر از اندازه طبیعی بزرگ‌تر می‌شود که به آن هیدروسفالی یا آب آوردن مغز می‌گویند.آب آوردن مغز

هیدروسفالی بیماری است که هم در کودکان دیده می‌شود هم در بزرگسالان. هیدروسفالی کودکان عموما ژنتیک بوده یا نتیجه تکامل ناقص سیستم عصبی جنین است.

علایم در نوزادان

 

علایم در بزرگسالان و کودکان

دربزرگسالان علایم این بیماری می‌تواند شکل حادتری به خود گرفته و به شکل تغییر شخصیت، از دست رفتن حافظه یا حتی زوال عقل خود را نشان دهد.

علت اصلی گوناگونی علایم این بیماری فقط بستگی به سن بیمار و انعطاف پذیری استخوان جمجمه وی دارد مثلا در نوزادان که استخوان جمجمه کاملا سفت نشده و استخوان جمجمه امکان افزایش حجم دارد، علایم بیماری خفیف‌تر بروز می‌کند و با افزایش سن و محکم شدن استخوان جمجمه بیماری حادتر و علایم آن هم جدی‌تر می‌شود.

درمان

اگر بیماری در مراحل ابتدایی باشد می‌توان به درمان‌های دارویی که در واقع به نوعی کاهنده مایع مغزی – نخاعی هستند امیدوار بود اما در صورت پیشرفت بیماری باید از جراحی برای رفع عامل بیماری استفاده کرد. یعنی مثلا اگر عامل انسداد تومور است با جراحی می‌توان آن را برداشت یا با شیوه‌های مختلف محل انسداد را باز کرد.

در این بیماری مراقبت‌های بعد از جراحی اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد زیرا این بیماری می‌تواند در روند رشد جسمس و روحی کودک اختلالات جدی به وجود آورد که اقدامات بازپروری، فیزیوتراپی، گفتاردرمانی و کاردرمانی می‌تواند بیمار را به زندگی عادی بازگرداند.

nhs.uk   childrenshospital.org

حقوق همشهری‌آنلاین متعلق به موسسه همشهری است

Copyright © 2020 HamshahriOnline, All rights reserved

---

PDF – همشهری محله

صفحه اصلی » مقالات 🔥 » پزشکی و سلامت 🔥 » مغز و اعصاب » آب آوردن مغز (هیدروسفالی): علت، علائم، درمان / عمل جراحی / کشیدن آب مغز

آب آوردن مغز یا هیدروسفالی : در این مقاله از بخش بیماری های مغز و اعصاب در وبسایت نایریکا به آب آوردن مغز, آب آوردن مغز چیست, علت آب آوردن مغز, علائم آب آوردن مغز, درمان آب آوردن مغز, درمان گیاهی آب آوردن مغز, عمل جراحی آب آوردن مغز, کشیدن آب مغز, علائم کم شدن اب دور مغز, کیست آب در مغز, آب آوردن مغز تبریزیان, شنت گذاری مغزی, هیدروسفالی, علائم هیدروسفالی, علت هیدروسفالی, درمان هیدروسفالی, عمل جراحی هیدروسفالی, هیدروسفالی, علائم هیدروسفالی, علت هیدروسفالی, درمان هیدروسفالی, عمل جراحی هیدروسفالی می پردازیم.

با ما همراه باشید.

اگر درباره این مقاله اطلاعات مفید یا تجربه ای دارید در بخش نظرات به اشتراک بگذارید.

آب آوردن مغز, آب آوردن مغز چیست, علت آب آوردن مغز, علائم آب آوردن مغز, درمان آب آوردن مغز, درمان گیاهی آب آوردن مغز, عمل جراحی آب آوردن مغز, کشیدن آب مغز, علائم کم شدن اب دور مغز, کیست آب در مغز, آب آوردن مغز تبریزیان, شنت گذاری مغزی, هیدروسفالی, علائم هیدروسفالی, علت هیدروسفالی, درمان هیدروسفالی, عمل جراحی هیدروسفالیآب آوردن مغز

برای دسترسی سریع به محتوای متن از لینکهای زیر استفاده کنید:

آب آوردن مغز یا هیدروسفالی به شرایطی گفته می‌شود که مایعات در داخل جمجمه تجمع کرده و باعث ورم کردن مغز شود.

در واقع هیدروسفالی در لغت به معنی “آب در مغز” است.

آب آوردن مغز چیست

تجمع آب در جمجمه می‌تواند به مغز آسیب برساند و این آسیب‌دیدگی می‌تواند منجر به بروز ناتوانی‌ها و اختلالات رشدی، فیزیکی و ذهنی در بیمار شود.

بنابراین برای جلوگیری از بروز عوارض وخیم‌تر لازم است این بیماری حتماً تحت درمان قرار گیرد.

اصولاً هیدروسفالی بیشتر در کودکان و بزرگسالان با سن بالای ۶۰ سال اتفاق می‌افتد، اما جوانان و بزرگسالان هم ممکن است به این بیماری دچار شوند.

به طور کلی علل اصلی دچار شدن به عارضه آب آوردن مغز یا هیدروسفالی به دو دسته عمده تقسیم می‌شوند:

علل اکتسابی

علل غیر اکتسابی

علت آب آوردن مغز

بیماری: برخی از بیماری‌ها مانند مننژیت، برخی از انواع تومور‌ مغزی، کسیت‌ در مغز، خون ریزی داخلی و … ممکن است سبب بروز این بیماری شوند.

ضربه: ضربه به ناحیه سر یا صورت در هنگام تصادفات و یا دعوا باعث مسدود شدن و یا ایجاد اختلال در مجرا‌های عبور مایع مغزی نخاعی شده و در نتیجه سبب تجمع این مایع در قسمتی از مغز خواهد شد.

اختلالات رشد: وجود اختلالات در رشد که در اثر برخی از بیماری‌های مانند آنسفالوسل، اسپینابیفیدا و … به وجود می‌آید، احتمال آب آوردن مغز را افزایش خواهند داد.

عوامل ژنتیکی: اختلالات ژنتیک نیز یکی از علت‌های شایع در این بیماری بوده که به عنوان مثال می‌تواند باعث تنگ شدن مجرای عبور مایع مغزی نخاعی و در نتیجه مسدود کردن جریان عبور آن شود.

همچنین وجود یک نوع نقص مادرزادی که در اثر آن ستون فقرات به طور کامل بسته نمی‌شود نیز از دیگر اختلالات ژنیتکی است که موجب آب آوردن مغز خواهد شد.

آب آوردن مغز یا هیدروسفالی می تواند آسیب دائمی در مغز ایجاد کند ، بنابراین مهم است که علائم این بیماری را تشخیص داده و به دنبال مراقبت پزشکی باشید.

این بیماری در کودکان شایع تر است ، اما می تواند در هر سنی افراد را تحت تأثیر قرار دهد.

علائم آب آوردن مغز

علائم اولیه هیدروسفالی در نوزادان شامل موارد زیر است:

علائم یا نشانه هایی که بر کودکان نو پا و کودکان بزرگتر تأثیر می گذارد عبارتند از:

افزایش فشار مایع مغزی-نخاعی روی اعصاب چشمی می تواند منجر به اختلال در بینایی شود.

اختلالات حرکتی چشم می تواند شامل موارد زیر باشد:

اختلالی که در آن چشم مستقیم نیست. اگر بیمار دارای شانت به طور ناگهانی، دچار چپ شدن چشم شود، ممکن است نتیجه ی عوارض شنت باشد.

ویژگی مشترک هیدروسفالی است که در آن بیمار نمی تواند چشمان خود را در جهت رو به بالا حرکت دهد.

حرکت سریع غیر طبیعی در چشم ممکن است به دلایل مختلفی ایجاد شود.

علائم در بزرگسالان جوان و میانسال شامل موارد زیر است:

ابتدا باید علت ایجاد آب آوردن مغز یا هیدروسفالی مشخص شود و سپس متناسب با علت مربوطه، راه درمانی مناسب ارائه شود.

یکی از رایج ترین راه های درمان آب آوردن مغز یا هیدروسفالی، شنت گذاری می باشد.

درمان آب آوردن مغز

شنت لوله ای استریل و انعطاف‌پذیر است که پزشک متخصص مغز و اعصاب با عمل جراحی، وارد قسمتی از مغز که مایع در آن محبوس شده است می کند تا مایع اضافی را خارج کند.

قبل از شنت گذاری، آزمایشاتی مانند سی تی اسکن و ام آر آی گرفته می شود تا محل دقیق هیدروسفالی مشخص شود و شنت مربوطه در محل مناسب کار گذاشته شود.

در برخی موارد نادر، پزشک با استفاده از ابزار کوچکی، سوراخی در مغز ایجاد می کند تا بتواند انسداد مسیر مایع مغزی نخاعی را باز کند.

البته استفاده از این روش برای بسیاری از افراد امکانپذیر نیست.

صبح ناشتا دم کرده گل اسطقدوس (اسطوخودوس) مخلوط با عسل اسطقدوس (حتی اگر زن حامله ای دکتر رفته باشد و دکتر بگوید بچه ات اینگونه شده است، اگر این دارو را مصرف کند بچه اش با سر بزرگ به دنیا نمی آید)آب آوردن مغز

دم کرده مرزنجوش با عسل اسطقدوس ظهر مصرف کند.

درمان گیاهی آب آوردن مغز

دم کرده افطیمون با عسل اسطقدوس مغرب مصرف کند

دم کرده دارچین با عسل اسطقدوس را در بین روز مصرف کند

بعد از غذاهای اصلی انار رسیده یا رب انار طبیعی یا آب انار طبیعی تازه بعد از غذا

شبها قبل از خواب آب سیب رسیده شیرین مخلوط با عسل طبیعی که بهترین عسل اسطقدوس است

(به جز متن بالا مطلب مفیدتری پیدا نشد)

از دیگر روش‌های درمان کردن این بیماری ایجاد کردن سوراخی در مغز با ابزاری کوچک است.

عمل جراحی آب آوردن مغز

تا بدین وسیله انسداد مسیر مایع مغزی نخاعی توسط پزشک متخصص باز گردد.

این روش کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد و برای بسیاری از افراد امکان انجام آن وجود ندارد.

از عملی به نام ونتریکولوستومی (Ventriculostomy) می‌توان به جای گذاشتن شنت به منظور ایجاد ارتباط بین یک بطن مغز برای زهکشی مایع مغزی نخاعی استفاده کرد.

کشیدن آب مغز

این عمل شامل ایجاد یک سوراخ در انتهای یک بطن یا در بین دو بطن مغز می‌باشد تا مایع مغزی نخاعی از طریق آن از مغز تخلیه شود.

مغز انسان درون مایعی شفاف و بی رنگ به نام مایع مغزی – نخاعی (CSF) شناور می باشد.

این مایع از یک سو به عنوان یک محافظ و ضربه گیر از مغز محافظت می نماید، و از سوی دیگر به طور اعجاب آوری باعث کاهش فشار وزن مغز بر روی نخاع می گردد.

در حالی که مغز انسان به طور متوسط ۱۴۰۰ تا ۱۵۰۰ گرم وزن دارد، فشار وارده بر نخاع از طرف مغز پس از شناور شدن در مایع مغزی – نخاعی به حدود ۵۰ گرم کاهش می یابد.

اگر به علت کم آبی تولید مایع مغزی – نخاعی کاهش یابد، این سیستم دچار اختلال گشته، خاصیت ضربه گیری و کاهش وزن مغز توسط مایع مغزی – نخاعی کم شده و پرده های پوشاننده مغز (meninges) دچار کشش و استرس می شوند.

علائم کم شدن آب دور مغز

مجموع این اختلالات باعث ایجاد سردرد می گردند.

همانطور که ذکر گردید هر عاملی که باعث کاهش تولید مایع مغزی – نخاعی گردد، می تواند آغازگر سردرد باشد.

عوامل عمده شامل تعریق زیاد (در اثر گرما، فعالیت بدنی و یا ورزش)، غذا نخوردن و ننوشیدن مایعات به مدت طولانی، اسهال و استفراغ، نوشیدن قهوه زیاد و زیاده روی در مصرف الکل می باشند.

سردردی که چند ساعت پس از زیاده روی در نوشیدن الکل و معمولا در صبح روز بعد اتفاق می افتد و جزو علائم موسوم به hangover می باشد، در اکثر موارد ناشی از کم آبی می باشد.

علت این است که بخش عمده الکل مصرفی باید از طریق کلیه ها دفع گردد که برای دفع نیاز به آب دارد.

در نتیجه بدن آب از دست داده و خون غلیظ می گردد و تولید مایع مغزی – نخاعی کاهش یافته و سردرد آغاز می گردد.

اشتباه شایع افرادی که دچار سردرد ناشی از hangover می گردند، این است که برای تسکین علائم خود قهوه می نوشند.

نوشیدن قهوه اگرچه ممکن است تاحدی به کاهش حالت خماری و افزایش هوشیاری در این افراد کمک نماید، اما با افزایش ادرار و تشدید کم آبی باعث بدتر شدن سردرد آنها می گردد.

این افراد بهتر است با نوشیدن مایعات، حجم آب از دست رفته را جبران نمایند.

اثر ادرارآور چای از قهوه کمتر است و این افراد می توانند چای کم رنگ بنوشند، اگرچه انواع آبمیوه ارجحیت دارند.

کیست آراکنوئید کیسه‌های پر از مایع است که بر روی غشای آراکنوئید که مغز (داخل جمجمه) و ستون فقرات (نخاع) را می‌پوشاند،‌ شکل می‌گیرد.

سه لایه غشای نرم شامه، آراکنوئید و سخت شامه اجزای سیستم عصبی مرکزی را می‌پوشاند.

کیست آب در مغز

کیست آراکنوئید روی غشای آراکنوئید شکل می‌گیرد و در فضای بین سخت شامه و غشای آراکنوئید گسترده می‌شود.

متداول ترین فضا برای تشکیل کیست آراکنوئید، داخل جمجمه حفره میانی (نزدیک به لوب تمپورال)، ناحیه سوپرا سلار (نزدیک به بطن سوم) و حفره خلفی است که شامل مخچه، پل مغزی و بصل‌النخاع می‌شود.

کیست آراکنوئید می‌تواند تا اندازه بزرگی رشد کرده و در موارد شدید سبب تغییر شکل سر شده یا لوب‌های محیطی مغز را جابجا کند.

آب آوردن مغز تبریزیان

برای درمان آب آوردن مغز با مخلوط سیاه دانه و کندر سعوط کند.

خرما بخورد و بعد آب نخورد

داروی طریفل

برای درمان آب آوردن مغز یا هیدروسفالی در اغلب موارد یک شنت از طریق جراحی در مغز بیمار کار گذاشته می‌شود.

شنت یک سیستم زهکشی مایعات است که از یک لوله بلند و یک شیر تشکیل شده است.

شیر تعبیه شده در این سیستم به مایع مغزی نخاعی کمک می‌کند تا با سرعتی طبیعی و در جهت صحیح، جریان پیدا کند.

شنت گذاری مغزی

پزشک جراح، یک انتهای لوله شنت را در مغز و انتهای دیگر آن را در سینه یا حفره شکمی بیمار قرار می‌دهد.

به این ترتیب مایع اضافی از مغز زهکشی شده و در انتهای دیگر لوله به جایی ریخته می‌شود که به راحتی توسط بدن جذب شود.

شنت کار گذاشته شده برای بیمار معمولاً از نوع دائمی است و باید به طور منظم تحت نظر باشد.

عمل شنت‌ گذاری نهایتاً بر روی اغلب بیماران مبتلا به هیدروسفالی انجام می‌گیرد و یکی از انواع شنت‌های زیر برای بیمار کار گذاشته می‌شود:

شنت بطنی – صفاقی (VP) که رایج‌ترین نوع شنت است.

شنت مغزی – قلبی (VA) یا شنت عروقی

شنت کمری – صفاقی: این نوع شنت فقط برای ایجاد ارتباط هیدروسفالی، فیستول‌های مایع مغزی نخاعی یا ضایعات شبه‌تومور استفاده می‌شود.

شنت تورکیلدسن (Torkildsen) که به ندرت مورد استفاده قرار می‌گیرد و فقط برای هیدروسفالی انسدادی اکتسابی کاربرد دارد.

شنت بطنی – پلورال (درمان خط دوم): در صورتی استفاده می‌شود که سایر انواع شنت‌ها قابل استفاده نباشد.

هیدروسفالی با شروع سریع (Rapid-onset) و همراه با افزایش فشار درون ججمه‌ای (ICP)، یک مورد اورژانسی محسوب می‌شود.

سلام مطالبتون عالی بود فقط شنت برای همیشه در سر باقی میمونه

فال حافظ آنلاین : فال حافظ روزانه نایریکا (انواع فال و طالع بینی)

فال روزانه : فال روزانه نایریکا / طالع بینی روزانه (انواع فال و طالع بینی)

فال PMC 🔥 فال پی ام سی روزانه نایریکا

فال شمع : فال شمع روزانه نایریکا / انواع فال و طالع بینی

فال ماهانه نایریکا : طالع بینی ماهانه متولدین ماه ها

فال تاروت : فال تاروت روزانه / انواع فال و طالع بینی نایریکا

امیرعبداللهیان: تاریخ منطقه مملو از اقدامات ضدبشری انگلیس است

رویکرد مجلس در مواجهه با فضای مجازی، فرصت‌محوری به جای تهدیدانگاری است

ویدئو / نشست رئیس‌جمهور با مدیران رسانه‌های کشور

معزی: گزارش عملکرد ۷ ساله دولت منتشر می‌شود

آصفری: جامعه بین‌الملل به خواسته‌های غیرقانونی ترامپ تن نمی‌دهد

جوکار: مهم ترین چالش کاندیداهای انتخابات ۱۴۰۰ مسائل اقتصادی است

سفر ۷۴ گردشگر خارجی در ۳ ماه اول سال/ احداث منطقه آزاد گردشگری در ایران

واکنش جهانگیری به تیراندازی پلیس آمریکا به یک سیاه پوست آمریکایی

داربی ۹۳ با چاشنی نیمه‌نهایی/ مچ‌اندازی فرهاد و یحیی برای فینالیست شدن

محمودی: تراکتور پیشرفت لازم را با الهامی نداشته است

اعمال محدودیت ترافیکی در آزاده راه تهران – شمال در تعطیلات پیش‌رو

از تحقق قانون دائمی مدیریت بحران در کشور تا کنترل ساخت و ساز در حریم رودخانه ها

تاکید قالیباف بر رویکرد فرصت محوری به جای تهدید انگاری در فضای مجازی

مخالفت توییتری یک نماینده مجلس با طرح ساماندهی پیام‌رسان‌های اجتماعی

مهار متاستاز سرطان روده بزرگ با کمک یک مولکول کوچک

شهاب سنگی که پارسال در کاستاریکا سقوط کرد ۴۵۶۰ میلیون سال قدمت دارد

جریان تحریف به دنبال کتمان قدرت گرفتن ایران در عرصه‌های گوناگون است

اعضای هیئت رئیسه فراکسیون طب سنتی انتخاب شدند

جهانگیری:‌ ثبات و امنیت لبنان برای همه کشورهای منطقه مهم است

خبرنگاران می توانند با پرسشگری و مطالبه گری زمینه ساز توسعه و پیشرفت شوند

طیبی: مطمئن هستم با بنفیکا قهرمانی های زیادی کسب می کنم

چرا فیفا جواب فدراسیون فوتبال را نمی‌دهد؟

پیام تبریک رییس اورژانس کشور به مناسبت روز خبرنگار

پلیس فتا مرجع هماهنگ کننده امنیت سایبری کسب و کارها

در میان بزرگسالان 60 ساله و بالاتر، علائم و نشانه های هیدروسفالی شایع تر عبارتند از:از دست دادن کنترل مثانه یا میل مکرر به ادرار کردناز دست دادن حافظهاز دست دادن مداوم مهارتهای تفکر یا استدلال دیگرسختی در راه رفتنهماهنگی یا تعادل ضعیفهیدروسفالی یا آب آوردن مغز هیدروسفالی به تجمع مایع درون حفره­ های عمیق مغز (بطن مغز) گفته می­ شود.

مایع اضافی باعث افزایش سایز بطن مغز شدند و به مغز فشار وارد می کند.

مایع مغزی نخاعی از بطن­ های مغز عبور می­ کند و مغز و نخاع را شستشو می­ دهد.

اما فشار بسیار زیاد مایع مغزی نخاعی که به هیدروسفالی مرتبط است می ­تواند باعث آسیب دیدگی بافت­ های مغز و اختلالات متعددی در عملکرد آن شود.آب آوردن مغز

احتمال بروز هیدروسفالی در هر سنی وجود دارد، اما معمولا شیوع آن در میان نوزادان و افرادی که 60 سال به بالا سن دارند، بیشتر است.

درمان جراحی هیدروسفالی می­ تواند به حفظ سطح طبیعی مایع مغزی نخاعی کمک کند.

برای کنترل علائم بیماری یا رفع مشکلات ناشی از هیدروسفالی به روش ­های درمانی متعددی نیاز است.

هیدروسفالی نشان دهنده تجمع مایع مغزی-نخاعی در داخل جمجه استعلل هیدروسفالی در بزرگسالانبیماری هیدروسفالی در بزرگسالان بیشتر در نتیجه انسداد مسیر گردش مایع مغزی نخاعی ایجاد می شود.



نام کاربری

رمز عبور

بیاد بسپار

عضویت

آب آوردن مغز

فراموشی رمز؟

ارسال مطلب به ایمیل دوستاتون:

از نظر شما کنکور 99 نسبت به کنکور سال گذشته چگونه بود؟

0