بی اختیاری ادرار در بارداری

بی اختیاری ادرار در بارداری
بی اختیاری ادرار در بارداری

تکرر ادرار یکی از اولین نشانه های بارداری است. نشت ادرار یا بی اختیاری ادرار همچنین در طول و بعد از بارداری علائم رایجی است. حدود 54.3 درصد از زنان باردار اثرات منفی بر کیفیت زندگی شان را گزارش می دهند. علائم می تواند با افزایش وزن کودک و چند هفته پس از تولد افزایش یابد.

بی اختیاری استرس: ریزش ادرار به علت فشار فیزیکی بر روی مثانه

بی اختیاری فوری: ریزش ادرار به علت نیاز فوری به ادرار کردن، معمولا ناشی از انقباض مثانه

بی اختیاری مخلوط: ترکیبی از استرس و بی اختیاری فوریبی اختیاری ادرار در بارداری

بی اختیاری گذرا: ریزش موقت ادرار به علت داروی یا شرایط موقت، مانند عفونت ادراری یا یبوست

در مورد اینکه چرا ممکن است در طول بارداری یا بعد از بارداری بی اختیاری ادراری داشته باشید، بیشتر بدانید که چه چیزی برای شما و کودک مناسب است و چگونه می توانید برطرف کنید.

آیا این بی اختیاری نتیجه اش ادرار یا مایع آمنیوتیک است؟

چگونه می توانم بدانم در حال نشت ادرار یا مایع آمنیوتیک هستم؟

برای رفتن به بیمارستان برای آزمایش مایع، می توانید چگونگی نشت را بررسی کنید. اگر به طور متناوب و به صورت کوچکتر ظاهر شود احتمالا ادرار است. اغلب زمانیکه مایعات آمنیوتیک ( مایع کیسه آب) نشت می کند، در مقادیر بسیار بالاتری و به طور مداوم ادامه مییابد. وجود یک ماده سبزتیره، سفید مومیایی نیز نشان دهنده مایع آمنیوتیک است.

مثانه درست بالای استخوان لگن قرار دارد و توسط کف لگن پشتیبانی می شود. آن در طول روز با ادرار پر می شود ودر حالی که اسفنکتر بدن را تا زمانی که از حمام استفاده نکند، بسته نگه می دارد. در دوران بارداری و زایمان، عضلات کف لگن شما آزمایش می شوند.

فشار:

هنگام سرفه، عطسه کردن، ورزش یا خنده، ممکن است ادرار نشت پیدا کند. این حرکات فیزیکی باعث فشار بیشتری بر مثانه می شود که باعث بی اختیاری استرس می شود. نوزاد همچنین باعث فشار بیشتری بر مثانه می شود، زیرا آنها رشد می کنند.

 

هورمون ها:

تغییر هورمون ها می تواند بر روی پوشش مثانه و مجرای ادرار تاثیر بگذارد.

بیماری :

برخی از علل پزشکی برای بی اختیاری شامل دیابت، مالتیپل اسکلروز، داروهای اضطراب یا سکته مغزی هستند.

عفونت های دستگاه ادراری :

بین 30 تا 40 درصد از زنان که به طور کامل خود را درمان نمی کنند، در دوران بارداری علائم ایجاد می کنند. بی اختیاری علائم عفونت ادراری است.

اولین روش درمان بی اختیاری ادرار در بارداری، تغییر سبک زندگی و مدیریت مثانه است. در این بخش از نکات مهم دوران بارداری در نمناک چند نکته برای مدیریت مثانه وجود دارد:

ورزش کیگل:

ورزش کیگل کف لگن را تقویت می کند. آنها ورزش بی خطر و موثر قبل، در طول و بعد از بارداری هستند. برای انجام ورزش ، بر عضلاتی که ادرار را نگه می دارید تمرکز کنید . آنها را ده ثانیه قبل از استراحت فشار دهید. هدف از انجام این پنج تمرین در روز یادگیری نحوه استراحت کف لگن است ممکن است در طول و پس از زایمان کمک کند.

اجتناب از نوشابه های گازدار یا کافئین:

از خوردن نوشیدنی های گازدار، قهوه یا چای اجتناب کنید. این نوشیدنی ها ممکن است موجب شود که احساس نیاز به توالت بیشتر کنید. سعی کنید آب بیشتر یا نوشیدنی های بدون کافئین مصرف کنید.

ایجاد دفتر برنامه ریزی مثانه :

بله درست متوجه شدید ؛ به این روش که زمانی که متوجه شدید بیشترین نشتی را می بینید، می توانید سفرهای خود را برنامه ریزی کنید. این اولین قدم برای آموزش مجدد مثانه است. بازآموزی مثانه در مورد آموزش مجدد مثانه برای نگه داشتن ادرار بیشتر با افزایش زمان بین سفر است.

خوردن یک رژیم غذایی با فیبر بالا:

خوردن غذاهای حاوی فیبر بالا برای جلوگیری از یبوست، که فشار اضافی بر لگن ایجاد می کند.

اجتناب از نوشیدن در شب:

محدود کردن نوشیدنی ها در شب برای جلوگیری از توالت رفتن مکرر و نشت در شب کمک می کند.

حفظ وزن سالم و تناسب اندام در حد معقول:

وزن اضافی، به ویژه در اطراف شکم، فشار مثانه را افزایش می دهد. کاهش وزن بعد از زایمان نیز ممکن است بعد از بارداری به بی اختیاری کمک کند. در مورد تغییرات بزرگ با پزشکتان گفتگو کنید تا اطمینان حاصل کنید که برای شما و فرزندتان بهتر است. در حالی که دارو و جراحی نیز گزینه هایی برای بی اختیاری هستند، ممکن است بخواهید تا بعد از بارداری خود صبر کنید.

بایدها

اگر فکر می کنید عفونت ادراری دارید، با پزشک مشورت کنید. پیش از این هم در بخش سلامت نمناک خواندید که عفونت ادراری بدون درمان می تواند منجر به عفونت کلیه شود که ممکن است باعث زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد شود.بی اختیاری ادرار در بارداری

نبایدها

درمان عفونت ادراری شامل آنتی بیوتیک ها به مدت سه تا هفت روز است. این درمان برای نوزاد ایمن است. اگر عوارض جانبی مانند تب، لرز و یا گرفتگی های عضلانی، پس از مصرف دارو، با پزشک خود تماس بگیرید.

آیا تنها برخی از زنان در معرض خطر بی اختیاری ادرار بارداری هستند؟ زنان مبتلا به بی اختیاری ادرارخب بیش از حد فعال یا مثانه، احتمالا علائمی دارند که در حین بارداری ادامه می یابد یا بدتر می شود. سایر عوامل خطر عبارتند از:

زایمان بعد از بارداری به بی اختیاری ادرار کمک می کند. در طول زایمان واژن، عضلات و اعصاب ممکن است آسیب ببینند. یک کار طولانی و یا فشار طولانی مدت می تواند احتمال آسیب به اعصاب را نیز افزایش دهد.

کنگره آمریکا مامایی و متخصص زنان و زایمان تشخیص میدهد که زایمان سزارین در طول سال اول باعث بی اختیاری ادرار میشود. با این حال، مزایای دو تا پنج سال پس از زایمان از بین می روند.

اگر در معرض بی اختیاری هستید به پزشک خود بگویید. در بعضی موارد ممکن است عفونت ادراری باشد و شما ممکن است نیاز به آنتی بیوتیک داشته باشید. اگر نزدیک به پایان بارداری هستید، ممکن است اشتباه ادرار را با نشت مایع آمنیوتیک اشتباه بگیرید. بهتر است با پزشک چک کنید تا علت دقیق را بدانید. اگر علائم زایمان و عفونت پاک شود، پزشک ممکن است سایر آزمایشات انجام دهد.

اسکن مثانه با استفاده از سونوگرافی می تواند کمک کند تا ببیند آیا مثانه تمامش را تخلیه می کند یا خیر. تست استرس مثانه اجازه می دهد تا دکتر را ببینید که آیا نشت زمانی که سرفه و یا خم شدن دارید صورت می گیرد یا نه. اگر پزشک به عفونت ادراری شما مشکوک شد، احتمالا باید آزمایش ادرار انجام دهید.

برخی علائم بی اختیاری زنان در چند روز یا چند هفته پس از تولد نوزادشان از بین می روند. در برخی نشت ادامه می یابد و یا ممکن است بدتر شود. با این حال، بی اختیاری ادرار را می توان با درمان های خط اول مانند ، آموزش مجدد مثانه، کاهش وزن و ورزش انجام می شود.

در مورد نگرانی های خود با پزشک صحبت کنید، به خصوص اگر تغییر سبک زندگی نداشته باشد و یا هنوز هم 6 هفته یا بیشتر پس از زایمان از بی اختیاری ادرار برخوردار است. ممکن است بخواهید بعد از بارداری خود درمان های دیگری مانند داروها و جراحی را در نظر بگیرید.

 

تکرر ادرار، یکی از نشانه های اولیه بارداری است. نشت ادرار یا بی اختیاری ادرار ، یکی از علائم شایع در طول بارداری و پس از آن نیز به حساب می آید.

حدود 54.3 درصد از زنان
باردار، گزارشی مبنی بر تاثیرات منفی این مسئله بر کیفیت زندگی شان، از جمله
مسافرت و مسائل عاطفی داده اند.

علائم می تواند با رشد کودک، افزایش یابد و تا چند هفته پس از زایمان، ادامه پیدا کند.

انواع مختلفی از بی اختیاری ادرار وجود دارد:

در مورد علت ایجاد بی
اختیاری در طول بارداری یا پس از آن، مفهوم آن برای فرد و کودک و چگونگی مدیریت
آن، بیشتر بیاموزید.بی اختیاری ادرار در بارداری

مثانه، دقیقا بالای استخوان
های لگن قرار دارد و توسط ماهیچه های کف لگن، محافظت می شود.

مثانه، در طول روز ، شل می
شود و با ادرار پر می شود، درحالی که اسفنکتر، این اندام را تا زمان مراجعه به
دستشویی بسته نگه می دارد.

دلایل اصلی بی اختیاری در
دوران بارداری، شامل موارد زیر است:

فشار: ممکن است
هنگام سرفه، عطسه، تمرینات ورزشی یا خندیدن، دچار نشت ادرار شوید.

این حرکت های فیزیکی، فشار
مضاعفی بر مثانه وارد می کند و باعث بی اختیاری فشاری می شود.

با بزرگ شدن کودک، فشار
مضاعف دیگری نیز بر مثانه وارد می شود.

هورمون ها: تغییرات
هورمونی می تواند بر لایه پوششی مثانه و مجرای ادراری اثر گذارد.

عارضه های پزشکی: برخی از
دلایل پزشکی بی اختیاری، شامل دیابت، ام اس، داروهای اضطراب یا وقوع سکته در گذشته
است.

عفونت
های سیستم ادراری (UTI): بین 30 تا 40 درصد
از زنان مبتلا به UTI که به طور کامل
بیماری خود را درمان نکرده اند، در دوران بارداری دچار علائمی می شوند.

بی اختیاری، یکی از علائم UTI است.

اولین
گام در درمان بی اختیاری در دوران بارداری، تغییرات سبک زندگی و مدیریت مثانه است.

در
اینجا برخی از نکات برای مدیریت مثانه آورده شده است:

تمرینات کگل، ماهیچه های کف لگن را تقویت می کنند.

این
تمرین ها، تمریناتی بی خطر و موثر برای دوران پیش از بارداری، در طول آن و پس از
آن هستند.

برای
انجام تمرینات کگل، روی ماهیچه هایی که برای نگه داشتن ادرار استفاده می کنید،
تمرکز کنید.

آن ها
را به مدت ده ثانیه منقبض کنید و سپس رها کنید.

برنامه
ریزی کنید که این تمرینات را پنج مرتبه در روز انجام دهید.

یادگیری نحوه شل کردن ماهیچه های کف لگن، به شما در طول زایمان و پس از آن کمک می کند.

برای آشنایی بیشتر با تمرینات کگل با کلینیک یادمان و متخصص اورولوژی دکتر علی حاجب تماس بگیرید.

زمانی که متوجه نشت ادرار می شوید، سریعا یادداشت کنید تا بتوانید مراجعات خود به دستشویی را تنظیم کنید.

این
کار، اولین گام در تمرین دادن مثانه است. تمرین دادن مثانه به معنی آموزش دوباره
مثانه، برای نگه داشتن ادرار بیشتر، از طریق افزایش بازه زمانی بین مراجعات است.

از مصرف نوشیدنی های حاوی کربنات، قهوه یا چای خودداری کنید.

این
نوشیدنی ها، این احساس را در فرد به وجود می آورند که نیاز بیشتری به رفتن به
دستشویی دارد.

سعی
کنید آب بیشتر و نوشیدنی های بدون کافئین بیشتری بنوشید.

مقدار نوشیدنی های مصرفی در عصر را محدود کنید تا مانع از مراجعات مکرر به دستشویی و نشت ادرار در شب شوید.

غذاهایی را بخورید که فیبر بالایی دارند تا از یبوست، که فشار بیشتری به ماهیچه های کف لگن وارد می کند، جلوگیری کنید.

اضافه وزن، مخصوصا در اطراف شکم، فشار وارده بر مثانه را افزایش می دهد.

کاهش
وزن پس از زایمان، می تواند به بی اختیاری پس از بارداری کمک کند.

هرگونه
تغییر قابل توجه را با پزشک خود در میان بگذارید تا مطمئن شوید بهترین کار را برای
خود و کودکتان انجام می دهید.

با
اینکه مصرف دارو و جراحی نیز از گزینه های درمان بی اختیاری هستند، اما می توانید
تا پایان بارداری، صبر کنید.

اگر
گمان می کنید دچار UTI شده اید، با
پزشک خود صحبت کنید.

عدم
درمان UTI می تواند منجر
به عفونت کلیه شود، که این عفونت ممکن است باعث زایمان پیش از موعد و تولد نوزادی
نارس شود.

درمان
UTI شامل مصرف آنتی بیوتیک به مدت سه
تا هفت روز است.

این
درمان، برای کودک بی خطر است. در صورت بروز عوارض جانبی مثل تب، لرزش یا گرفتگی
عضله پس از مصرف دارو، باید پزشک را مطلع کرد.

زنانی
که پرکاری مثانه یا بی اختیاری فوری دارند، احتمالا علائمی را بروز خواهند داد که
در طول بارداری، ادامه پیدا می کنند یا بدتر می شوند.بی اختیاری ادرار در بارداری

سایر
فاکتورهای ریسک عبارت اند از:

زایمان
می تواند در ایجاد بی اختیاری پس از زایمان، نقش داشته باشد.

در
طول زایمان طبیعی، ممکن است ماهیچه ها و عصب ها آسیب ببینند.

زایمان
طولانی تر یا فشار وارد کردن به مدت طولانی تر، احتمال آسیب به عصب ها را افزایش
می دهد.

انجمن
متخصصین زایمان و بیماری های زنان آمریکا، تایید کرده است که سزارین، بی اختیاری را
در سال اول کاهش می دهد.

اگرچه، پس از گذشت دو تا پنج سال از زایمان، این تاثیر از بین می رود.

اگر دچار بی اختیاری ادرار در دوران بارداری یا پس از آن شده اید، پزشک خود را مطلع کنید.

در
برخی موارد، ممکن است UTI باشد و نیاز به
مصرف آنتی بیوتیک باشد.

اگر
نزدیک پایان دوران بارداری خود هستید، امکان دارد نشت ادرار را با نشت مایع
آمنیوتیک اشتباه بگیرید.

بهترین
راه، بررسی موضوع توسط پزشک است تا از علت دقیق مطلع شوید.

در صورت رد احتمال نزدیکی
به زایمان و عفونت، پزشک، تست های دیگری را انجام می دهد.

اسکن مثانه با استفاده از
فراصوت، می تواند به بررسی تخلیه یا عدم تخلیه کامل مثانه کمک کند.

تست فشار مثانه به پزشک
اجازه می دهد بررسی کند آیا هنگام سرفه یا خم شدن، نشت ادرار رخ می دهد.

اگر
پزشک، به ابتلا به UTI مضنون شود،
احتمالا درخواست نمونه گیری ادراری برای تست آزمایشگاهی می دهد.

برای
این کار لازم است فرد، به جای مراجعه به مطب، به آزمایشگاه بیمارستان برود.

پزشک،
تست های به خصوصی برای بررسی احتمال نشت مایع از کیسه آب نیز انجام خواهد داد.

علائم
بی اختیاری در برخی از زنان، چند روز یا چند هفته پس از تولد کودک از بین می رود.

در
مورد بقیه، نشت ادرار ادامه پیدا می کند یا بدتر می شود.

اگرچه،
بی اختیاری می تواند با درمان هایی مثل تمرینات کگل، تمرینات مثانه، کاهش وزن و
تمرینات ورزشی مدیریت شود.

به
خاطر داشته باشید: بی اختیاری در بارداری، عارضه شایعی است، به خصوص با بزرگ شدن
شکم یا پس از زایمان.

خبر خوب این است که نکات ذکر شده در بالا، روش های موثری در مدیریت بی اختیاری هستند.

در مورد نگرانی های خود، به خصوص در صورتی که تغییرات سبک زندگی، مفید واقع نشدند یا پس از گذشت شش هفته یا بیشتر، از زایمان، همچنان بی اختیاری ادرار وجود دارد، با یک پزشک متخصص صحبت کنید. ممکن است پس از پایان بارداری، نیاز به درمان های دیگری مثل مصرف دارو و جراحی باشد.

برای دریافت مشاوره و درمان بی اختیاری ادرار در کلینیک تخصصی یادمان در غرب تهران با شماره های زیر تماس بگیرید.

شماره های تماس : 02188074196 / 02188088541

دریافت نوبت و اطلاع از آدرس و راه های ارتباطی کلینیک یادمان

کلینیک کلیه و مجاری ادراری بلوار پاک نژاد

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.

17 دی , 1398

تست یورودینامیک

21 آبان , 1398

کلینیک تست نوار مثانه در تهران

19 مهر , 1399

تست نوار مغز در تهران، شهرک غرب

20 اردیبهشت , 1399

تست نوار عصب و عضله در تهران

کلینیک یادمان در سال ۱۳۹۰ و با تلاش تیم متخصص زبده در مرکز پزشکی چند تخصصی یادمان واقع در غرب تهران و شهرک غرب افتتاح شد.

تمامی حقوق مادی و معنوی این وب سایت محفوظ و متعلق به کلینیک یادمان می باشد

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از نی نی سایت، از سه ماهه اول بارداری، افزایش تعداد دفعات و فوریت نیاز به ادرار کردن یکی از علائم رایج است که به خاطر هورمون های بارداری و تغییرات مثانه رخ می دهد.
شما ممکن است احساس کنید بیشتر از همیشه نیاز به قضای حاجت فوری دارید. فوریت نیاز به ادرار کردن در این دوران بسیار شدیدتر از حالت عادی است و احتمالا در مواقع نیاز، سخت بتوانید ادرارتان را نگه دارید و باید سریع تر خود را به سرویس بهداشتی برسانید.
حتی ممکن است شب ها بیشتر از دوران قبل از بارداری برای تخلیه مثانه تان از خواب بیدار شوید.

البته باید بدانید که عفونت مجاری ادراری هم در دوران بارداری شایع است که یکی از علائمش نیاز فوری به تخلیه مثانه و تکرر ادرار است و همانطور که می دانید، این موارد از علائم بارداری نیز هستند. بنابراین پزشک می تواند با انجام آزمایش های منظم علائم عفونت ادراری را شناسایی کند.

در پایان بارداری به خاطر تغییراتی که در عضلات دیواره مثانه رخ داده، ظرفیت مثانه شما دو برابر می شود. اما بسیاری از خانم ها در این مرحله از بارداری دچار بی اختیاری ادرار می شوند. این اتفاق به خاطر افزایش اندازه شکم شماست که فشار شکمی را بیشتر می کند. به همین خاطر است که وقتی می خندید، سرفه یا عطسه می کنید، عضلات کف لگن تان هم متقابلا برای تحمل این فشار به چالش کشیده می شوند.
بی اختیاری ادرار ممکن است خفیف یا شدید باشد. اما بر اساس مطالعات محققان، سن و شاخص توده بدن از جمله ریسک فاکتورهای بی اختیاری ادرار در بارداری هستند.
بی اختیاری ممکن است بعد از بارداری ادامه داشته باشد و ممکن است بلافاصله بعد از زایمان وجود نداشته باشد. بعضی از خانم ها تا ۴۰ سالگی، مشکل مثانه ندارند.

نوع بی اختیاری ادرار در زمان بارداری معمولا از نوع «بی اختیاری استرسی» است که به آن «مثانه عصبی» یا SI (Stress Incontinence) هم می گویند. بی اختیاری استرسی به این معنی است که ادرار به خاطر افزایش فشار وارده به مثانه، نشت می کند و بی اختیار خارج می شود. در بی اختیاری استرسی، ماهیچه اسفنکتر مثانه برای نگه داشتن ادرار، به اندازه کافی خوب عمل نمی کند.
البته بی اختیاری ادرار در بارداری ممکن است به خاطر «مثانه بیش فعال» رخ می دهد. زنانی که دچار بیش فعالی مثانه می شود، مجبورند بیشتر از معمول ادرار کنند چراکه مثانه شان دچار اسپاسم های غیرقابل کنترل می شود.

ضمن اینکه ماهیچه های اطراف مجرای خروج ادرار- لوله خروجی ادرار از مثانه- ممکن است درگیر شده باشند. وظیفه این ماهیچه ها، جلوگیری از خروج بی اختیار ادرار از بدن است اما اگر مثانه دچار انقباض های شدید شود، ممکن است ماهیچه های اطراف مجرای خروج ادرار هم از کار بیفتند.

اسفنکتر مثانه ماهیچه ای صاف است که کف مثانه قرار گرفته و کارش کنترل جریان ادرار است. در بارداری، کشیدگی رحم باعث افزایش فشار بر مثانه می شود. عملکرد ماهیچه های داخل اسفنکتر مثانه و کف لگن ممکن است به خاطر فشار اضافی مختل شود. زمانی که فشار اضافی به بدن وارد می شود- مثلا وقتی مادر باردار سرفه یا عطسه می کند- چند قطره ادرار به خارج از مثانه نشت می کند.

بعد از بارداری، اختلالات بی اختیاری ادامه پیدا می کند؛ چراکه زایمان، ماهیچه های کف لگن را ضعیف کرده و می تواند منجر به بیش فعالی مثانه شود. بارداری و زایمان همچنین ممکن است به خاطر بروز موارد زیر، باعث اختلالات کنترل مثانه بشود:بی اختیاری ادرار در بارداری

آسیب به اعصاب کنترل کننده مثانه

حرکت مجرای خروج ادرار و مثانه در طول بارداری

اپیزیوتومی؛ برشی که در طول زایمان روی عضلات کف لگن ایجاد می شود تا بچه راحت تر از کانال زایمان خارج شود

به مثانه تان کمک کنید!

تحریم خوراکی های تحریک کننده: مصرف غذاها و نوشیدنی هایی که مثانه را تحریک می کنند و باعث افزایش و تکرر اضطراری ادرار می شود، قطع کرده یا به حداقل برسانید؛ خوراکی هایی مثل: چای و قهوه کافئین دار، حتی شکلات، نوشیدنی های گازدار، غذاهای تند و گوجه فرنگی.

دریافتی مایعات: حتما روزانه مقدار کافی آب و مایعات بنوشید و فکر نکنید با کم کردن مصرف مایعات، کمکی به مثانه تان می کنید؛ برعکس! با کاهش دریافتی مایعات احتمال بروز عفونت های ادراری را هم زیاد می کنید. پس حتما روزانه ۱.۵ لیتر آب و مایعات سالم بنوشید. البته اگر به نوشیدن این مقدار مایع عادت ندارید، به تدریج مصرف مایعات تان را افزایش دهید تا به ۱.۵ لیتر در روز برسد.

ورزش های تقویتی کف لگن: مطالعات زیادی نشان داده اند که انجام ورزش های کف لگن، آن هم برای ۳ بار در روز طی دوران بارداری می تواند ریسک بروز بی اختیاری ادرار و سایر اختلالات کف لگنی در دوره بعد از زایمان را کاهش دهد. معروف ترین این ورزش ها، ورزش کگل است که به تقویت عضلات کف لگن کمک می کند. پس سعی کنید با ۱۰انقباض ۱۰ ثانیه ای شروع کنید و این تعداد را ۳ بار در روز تکرار کنید. یادتان باشد یادتان باشد وقتی عطسه می کنید، خود را منقبض کنید تا مانع از نشت ادرار شوید. یادتان باشد بعضی خانم ها در این موارد عضلات کف لگن شان سفت است و باید اول یاد بگیرند که چطور ماهیچه هایشان را شل کنند. اگر شما درد دارید یا نمی دانید چطور باید ورزش های مربوط به کف لگن را انچام دهید، می تانید با یک فیزیوتراپیست متخصص عضلات کف لگن مشورت کنید.

روش های رفتاری مثل زمان بندی ادرار و تمرین دادن مثانه می تواند برای درمان بی اختیاری ادرار در دوران بارداری و بعد از آن موثر باشد. این روش ها معمولا به عنوان اولین درمان استفاده می شود و در خانه قابل انجام است.
تغییر عاداتی که در این روش های رفتاری توصیه می شود، هیچ عوارض جانبی ندارند. برای زمان بندی ادرار شما بایداز یک جدول یا دفتری برای ثبت دفعات ادرار و نشت ادرار استفاده کنید. به این ترتیب «الگوی» نشت ادرارتان را به دست می آورید و می توانید دفعات بعد، در زمان هایی که قبلا یادداشت کرده اید، سریع تر خود را به سرویس بهداشتی برسانید.
در روش تمرین دادن و آموزش مثانه هم شما با طولانی کردن فواصل دستشویی رفتن حتی برای چند دقیقه کوتاه، به مرور توانایی مثانه را برای کنترل و نگه داشتن ادرار افزایش دهید.
مثلا برای شروع هر یک ساعت یک بار دستشویی بروید و مدتی این الگو را رعایت کنید. بعد فاصله بین دستشویی رفتن تان را به ۹۰ دقیقه یکبار برسانید. در نهایت این زمان را به دو ساعت، ۳ ساعت و ۴ ساعت یکبار برسانید.
روش دیگر این است که سعی کنید هر وقت احساس می کنید مثانه تان پر شده، یک ربع دستشویی رفتن را به تاخیر بیندازید. این کار را دو هفته ادامه دهید. بعد تاخیر بین ادرار کردن را به نیم ساعت رسانده و به همین ترتیب فواصل را افزایش دهید.
در مواردی ممکن است پزشک توصیه به استفاده از «رحم بند» یا «حلقه پساری» کند؛ وسیله ای که مجرای ادرار را مسدود می کند یا باعث تقویت ماهیچه های لگن می شود. ضمنا داروهایی هم برای کنترل اسپاسم عضلات مثانه یا تقویت عظلات داخل مجرای ادرار تجویز می شود. بعضی از این داروها می توانند باعث آرامش مثانه بیش فعال شوند.

بی اختیاری ادرار عارضه ای است که در آن ادرار فرد به صورت غیر ارداری نشت می کند. این عارضه بین زنان شایعتر از مردان است. دو سوم زنانی که دچار بی اختیاری ادرار می شوند، بی اختیاری استرسی یا اضطراری دارند. این نوع بی اختیاری ادرار را در زنان باردار نیز می توان دید. در این مقاله قصد داریم به علت بی اختیاری ادرار در زنان باردار و روش های درمان آن در طول بارداری بپردازیم. برای دسترسی راحت به مطالب می توانید از فهرست زیر استفاده کنید.

زنان باردار با عطسه، سرفه، خندیدن و … ممکن است دچار نشت غیر ارادی ادرار شوند. به این نوع بی اختیاری ادرار، بی اختیاری استرسی می گویند. بی اختیاری ادرار در  اوایل بارداری ممکن است بروز کند. اما برخی از زنان باردار، بی اختیاری ادرار در ماه اخر بارداری را تجربه می کنند که به خاطر وزن بارداری در سه ماهه سوم بارداری و افزایش فشار بر مثانه مادر است.

فشار جنین به عضلات کف لگن و مثانه عمده ترین علت بی اختیاری ادرار در حاملگی است که کاملا طبیعی بوده و نباید زندگی مادر را در طول بارداری مختل کند. سایر علل بی اختیاری ادرار در بارداری عبارتند از:

همچنین زایمان طبیعی قبلی به خاطر کشیدگی و ضعف ماهیچه ها می تواند دلیل بی اختیاری ادرار در بارداری باشد. البته این مسئله در مورد زایمان سزارین هم صدق می کند.

بی اختیاری ادرار در بارداری

اگر شما هم دچار بی اختیاری ادرار در بارداری هستید، برای درمان آن می توانید از تخصص خانم دکتر زهرا صابری، جراح و متخصص زنان در اصفهان بهره مند شوید. جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۰۹۱۳۹۷۹۷۹۷۴ تماس بگیرید.

پزشکان از روش های درمانی مثل آر اف و یا لیزر برای درمان بی اختیاری ادرار استفاده می کنند. اما برای زنان بارداری که بی اختیاری ادراری باعث مختل شدن زندگی عادی آنها شده است، نمی توان از این روش های درمانی استفاده کرد. زیرا استفاده از آر اف، لیزر و یا حتی دارو درمانی می تواند به جنین آنها صدمه بزند. درمان بی اختیاری ادرار در  زنان باردار به روش های زیر انجام می شود:

این روش ها به عنوان درمان خانگی بی اختیاری ادراری به حساب می آیند که هیچ عارضه ای برای جنین ایجاد نمی کنند.

انجام تمرینات کگل برای زنان باردار می تواند بدون صدمه زدن به جنین آنها مشکل بی اختیاری ادرار را رفع کند. این تمرینات برای تقویت عضلات کف لگن انجام می شوند تا بتوانند وزن بارداری را تحمل کنند. تمرینات کگل به روشهای مختلفی انجام می شوند. اگر این تمرینات را هر روز 2 تا 3 مرتبه و در ست های 10 یا 20 تایی تکرار کنید، بعد از 4 تا 8 هفته می توانید تاثیر تمرینات را ببینید.

برای انجام ورزش های کگل برای زنان باردار ابتدا باید عضلات کف لگن را پیدا کرد. برای این کار مادر باردار باید موقع ادرار کردن سعی کند ادرار خود را متوقف کند. در این حالت می توان ماهیچه های کف لگن را پیدا کرد. برای انجام تمرینات کگل باید به این نکته توجه کنید که قبل از شروع تمرین حتما مثانه را خالی کنید. تمرینات کگل را در هر وضعیتی که راحت هستید، انجام دهید. ممکن است بخواهید این تمرینات را در حالت دراز کشیده، ایستاده و یا نشسته انجام دهید. تمرینات کگل را به روش های مختلفی می توان انجام داد. هر روشی که برای شما راحت تر بوده و پزشک شما آن را تایید می کند، می توانید انجام دهید.

با توجه به وضعیت مادر و جنین ممکن است انجام برخی از تمرینات کگل باعث آسیب به مادر یا جنین شود. به همین علت نیز نحوه انجام ورزش کگل برای زنان باردار باید زیر نظر پزشک متخصص باشد. با یادگیری و تایید نوع حرکات کگل، می توانید این تمرینات را در منزل انجام دهید.  یکی از معمول ترین روش های انجام ورزش های کگل برای زنان باردار به صورت زیر است: در حالت راحت قرار بگیرید. عضلات کف لگن را مثل موقع قطع جریان ادرار، منقبض کرده و به بالا بکشید. 5 ثانیه انقباض را نگه دارید. سپس 5 ثانیه به عضلات استراحت داده و دوباره عضلات را منقبض کنید. این حرکت را 5 مرتبه تکرار کنید. سعی کنید به مرور بیش از 5 ثانیه انقباض را نگه دارید و این تمرین را به 10 انقباض 10 ثانیه ای پشت سر هم افزایش دهید.

اگر شما هم دچار بی اختیاری ادرار در بارداری با تمرینات کگل هستید، برای اطمینان از مناسب بودن نوع تمرین خود می توانید از تخصص خانم دکتر زهرا صابری، جراح و متخصص زنان در اصفهان بهره مند شوید. جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۰۹۱۳۹۷۹۷۹۷۴ تماس بگیرید.

عضلات شکم و باسن نباید موقع انقباض حرکت کنند و یا نفس خود را موقع نگه داشتن انقباض حبس کنید. اگر بعد از انجام تمرین کگل دچار کمردرد شدید، نشان می دهد تمرین را به روش درستی انجام نمی دهید یا نفس تان را حبس می کنید.

ممکن است بی اختیاری ادراری به سرعت بعد از زایمان خود به خود برطرف شود. این در مواردی است که علت بی اختیاری ادرار فقط وزن بارداری باشد که با تولد نوزاد این علت برطرف می شود. در مواردی که بعد از حاملگی این مشکل ادامه داشت باید برای تشخیص علت و درمان آن به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید.

ممکن است بی اختیاری ادرار بعد از زایمان به دلایل پزشکی و برخی بیماری ها ادامه پیدا کند. یا در هنگام زایمان طبیعی یا واژینالی و یا موقع حاملگی اعصاب مثانه یا مجاری ادراری آسیب ببیند. در چنین مواردی نباید منتظر رفع خود بخودی بی اختیاری باشید و باید برای درمان اقدام کنید.

در صورتی که سوال دیگری در مورد بی اختیاری ادرار در بارداری دارید، می توانید سوالات خود را در بخش نظرات این مقاله درج کنید. در اسرع وقت به سوالات شما در همین جا پاسخ داده می شود.

بی اختیاری ادرار

بی اختیاری ادرارکگللیزرمونالیزاتاچ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دیدگاه

نام *

ایمیل *

وب‌ سایت

ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.

تصویر امنیتی *



بی اختیاری ادرار می تواند در اثر عدم کفایت عضلات مثانه و یا عضلات کف لگن  رخ دهد

 

بی اختیاری ادراری  معمولا در افراد مسن، خانم های باردار و یا افرادی که دچار آسیب های نخاعی شده اند و یا در اثر نقص مادرزادی ایجاد می شود. در خانم های بارداری به دنبال افزایش حجم رحم، وقوع بی اختیاری ادراری طبیعی است. در صورتی که خانمی تحت درمان قرار بگیرد، انتظار داریم که در عرض 6 هفته بهبود پیدا کند. بیشترین علت بی اختیاری ادراری در خانم های باردار، بی اختیاری نوع استرسی می  باشد. بی اختیاری ادرار می تواند در اثر عدم کفایت عضلات مثانه و یا عضلات کف لگن  رخ دهد،  باید بدانیم که در  خانم های باردار این اختلال شایع می باشد.   بی اختیاری ادرار در بارداری

 

با دکتر شریفی اقدس، متخصص اورولوژی درباره بی اختیاری ادرار در بارداری گفتگو کرده ایم.

 

آیا بی اختیاری ادرار در خانم ها مسئله شایعی است؟- بله، خانم های جوان بیشتر در معرض آن هستند. بی اختیاری ادرار 2 نوع است؛ بی اختیاری استرسی که در خانم های جوانی که در سن باروری هستند، دیده می شود و نوعی از بی اختیاری که مختص سنین بعد از یائسگی است. 28 تا 35 درصد خانم ها در سن باروری دچار بی اختیاری ادرار استرس می شوند.و دلیل آن زایمان است؟- نه تنها زایمان بلکه بارداری خود به تنهایی می تواند عامل بروز آن باشد. در حالت متعارف وزن خانم ها در طول بارداری 9 تا 15 کیلوگرم افزایش می یابد. هر چه خانمی به ماه های آخر بارداری نزدیک می شود به دلیل فشار ناشی از وزن جنین و میع آمنیوتیکو کیسه آب به لگن، عضلات کف لگن ضعیف تر و شل تر می شوند و به مرور خانم متوجه می شود با انجام کار سنگین یا تمرین های ورزشی یا حتی خنده و عطسه دچار ریزش ادرار می شود.پس بارداری یک عامل خطرساز است. آیا زایمان، مخصوصا زایمان طبیعی، می تواند این مسئله را تشدید کند؟- بله، انقباضات رحم در طول زایمان و عبور جنین از کانال زایمان، فشار بیشتری به عضلات کف لگن تحمیل می کندو حتی بررسی ها نشان داده در طول زایمان طبیعی برخی اعصاب ناحیه لگن دار پارگی و آسیب مختصر می شوند که این مسائل همگی در بروز بی اختیاری ادرار می تواند نقش داشته باشد اما این مسئله به آن معنی نیست که خانم هایی که سزارین می کنند دچار بی اختیاری ادرار نمی شوند. آنچه پیش از زایمان در این میان نقش دارد، تعدد بارداری هاست. با افزایش سن نیز چون ماهیچه های کف لگن ضعیف تر می شوند، این موضوع تشدید خواهد شد.آیا راهی برای پیشگیری از این عارضه وجود دارد؟- پزشکان به خانم ها بعد از اولین بارداری و حتی در طول آن توصیه می کنند تمرین های تقویت کننده عضلات کف لگن را انجام دهند. معمولا در کلاس های بارداری نیز بروشورهایی به خانم های باردار داده می شود که نشان می دهد عضلات کف لگن کجا قرار دارند و چطور می توان آنها را تقویت کرد. این تمرین ها باید به طور جدی در طول بارداری و از هفته نخست پس از زایمان آغاز شود تا صدمات وارده به این عضلات جبران شود. هرگز نباید منتظر شروع علامت بی اختیاری ادرار ماند.آیا غیر از بارداری و زایمان عوامل دیگری در بروز این اختلال نقش دارند؟- بی اختیاری استرسی در خانم هایی که ورزش های سنگین مثل لیفتینگ و وزنه برداری انجام می دهند، چاق اند یا سیگار می کشند؛ به مراتب شایع تر است. مسلما پیاده روی و انتخاب رژیم های غذایی متناسب برای کاهش وزن و ترک سیگار کنار تمرین های تقویت کف لگن می تواند به پیشگیری از بروز عارضه یا درمان آن کمک کند.

در خانم های بارداری به دنبال افزایش حجم رحم، وقوع بی اختیاری ادراری طبیعی است

  زمینه ژنتیکی و وراثت در بی اختیاری ادرار نقشی ندارد؟- چرا، دیده شده است در خانواده هایی که مادر دچار بی اختیاری ادرار است، دختران نیز از این موضوع رنج می برند اما این مسئله می تواند یا ناشی از زمینه ژنتیکی باشد یا شیوه نادرست زندگی که مادر پیش گرفته و دختران هم از آن پیروی می کنند. هنوز در این رابطه تحقیقات علمی کاملی انجام نشده است.برای خانم های دچار بی اختیاری ادرار چه درمان هایی توصیه می شود؟- علاوه بر اینکه به خانم ها توصیه می شود شیوه زندگی شان را اصلاح کنند؛ یعنی اگر اضافه وزن دارند و وزن شان را کم کنند، سیگار را کنار بگذارند و … معمولا برای حداقل 3 ماه توصیه می شود که خانم ها مرتب تمرین های تقویتی عضلات کف لگن را انجام دهند. در صورتی که بعد از این مدت یک خانم مبتلا به بی اختیاری ادراری همچنان از ریزش ادرار شاکی بود، می توان دارودرمانی را پیشنهاد داد. برای این منظور از داروهایی استفاده می شود که به انقباض عضلات مجرای ادراری کمک می کند. در صورتی که دارودرمانی نیز پاسخگو نبود جراحی آخرین راه درمان است.آیا امکان عود بعد از درمان وجود دارد؟- بله، در صورتی که بیمار روش های کنترل را کنار بگذارد، یعنی ورزش های تقویت کننده عضلاتت کف لگن را انجام ندهد یا وزنش بالا رود و شیوه زندگی نادرست قبلی را پیش بگیرد، احتمال عود بی اختیاری ادرار حتی بعد از عمل جراحی نیز وجود دارد.برخی از داروها نیز می توانند باعث بی اختیاری ادرار شوندغیر از افزایش سن، بارداری و زایمان های متعدد، برخی داروها نیز می توانند عامل بی اختیاری ادرار باشند. گروهی از داروهایی که برای کنترل فشار خون بالا، نارسایی کلیوی و دیابت استفاده می شوند، برخی از آنتی هیستامین ها و بعضی از داروهای ضد افسردگی (به ویژه سه حلقه ای ها و بنزودیازپین ها) که در درمان اختلالات افسردگی و اضطراب کاربرد دارند، مورفین و دسته ای از مسکن ها می توانند به دلیل مدر بودن، در شرایطی که بیمار زمینه بی اختیاری ادرار را داشته باشد، سبب بروز این اختلال شوند.در چنین شرایطی بهترین راه این است که میزان مصرف نوشیدنی ها را تا جای ممکن کاهش دهید و از افراط در مصرف مایعات ادرار آوری مثل چای و قهوه به ویژه در ساعات پایانی غروب خودداری کنید. در رابطه با ساعات مصرف داروها نیز از متخصص سوال کنید. احتمال بی اختیاری ادرار شب و هنگام خواب افزایش می یابد. یکی دیگر از عواملی که می تواند سبب بی اختیاری ادرار شود مصرف چند داروی مختلف به طور توأمان است. بروز این مسئله به ویژه در میان سالمندان شایع تر است.منبع:هفته نامه سلامت/برترین ها

درمان افسردگی یک بار برای همیشه

سوتین های خوشگل و باکیفیت/تنوع رنگ عالی

دریافت سود روز شمار بدون ریسک

هوشمند سرمایه گذاری کنید

لیفت و پروتز سینه توسط پزشک برتر تهران

انواع گن وفرم دهنده بدن اورجینال و باکیفیت

به کمک مشاورعشق را به رابطه‌تان بازگردانید

مشاوره روانشناسی به صورت ویدیو کال

ترک اعتیاد و سم زدایی بدن

درمان سریع وقطعی بواسیر بدون درد و خونریزی

ست های لباس زیر جذاب و لاکچری

برای سفارش این ست فقط کافیه کلیک کنی!

کاملا رایگان مشاوره بگیر!

چطور سیگار را ترک کنیم؟

Makan Inc.‎| All Rights Reserved – © 2013 – 2020

ابتلا به برخی از بیماری ها مانند دیابت،مالتیپل اسکلروز،سکته مغزی و یا مصرف برخی از داروها از قیبل مصرف داروهای ضداضطراب نیز می تواند باعث ایجاد بی اختیاری و یا تکرر ادرار در زنان باردار شود.

به گزارش سلام نو ، یکی از رایج ترین مشکلات دوران بارداری بی اختیاری ادرار و یا تکرر ادرار است.

گفتنی است این مشکل در بیشتر موارد با افزایش وزن مادر صورت می گیرد.

بررسی دلایل بروز بی اختیاری ادرار در زنان باردار

بدیهی است تکرر ادار یکی از ابتدایی ترین نشانه های بارداری می باشد به گونه ای که طی ایام بارداری نشت ادرار یا بی اختیاری ادرار باقی است.بی اختیاری ادرار در بارداری

به طور کلی باید در نظر داشت که بیش از نیمی از زنان باردار با این علایم مواجه می شوند که البته بی اختیاری و یا تکرر ادرار با افزایش وزن کودک و همچنین تا چند هفته پس از تولد همچنان ادامه خواهد داشت.

بررسی انواع بی اختیاری ادرار در زنان باردار

بنا به اظهار نظر پزشکان بی اختیاری ادرار در زنان باردار از انواع مختلفی برخوردار است که در ذیل به آن اشاره خواهد شد.

بی اختیاری ادرار ناشی از استرس: این بی اختیاری ادرار بیشتر به علت فشار فیزیکی بر روی مثانه رخ می دهد.

بی اختیاری ادرار فوری: این نوع از بی اختیاری ادرار به علت نیاز فوری برای تخلیه مثانه است که این مهم بیشتر ناشی از انقباض مثانه می باشد.

بی اختیاری مخلوط: این نوع از بی اختیاری ادرار بیشتر به علت استرس و انقباض مثانه رخ می دهد.

بی اختیاری گذرا: این نوع از بی اختیاری ادرار می تواند ناشی از مصرف د دارو، عفونت و یا یبوست رخ دهد.

بررسی نحوه تشخیص ادرار و مایع آمنیوتیک

آنچه مسلم است در برخی از موارد زنان باردار ادرار و مایع آمنیوتیک یا همان مایع کیسه آب را با هم اشتباه می گیرند، اما این در حالی است که اگر مایع به صورت متناوب و کوچک ظاهر شد به احتمال زیاد ادرار است چرا که مایع آمنیوتیک به مقادیر زیاد از بدن خارج می شود هر چند باید در نظر داشت که وجود یک ماده سبزتیره، سفید مومیایی نیز می تواند نشان از وجود مایع آمنیوتیک باشد.

بررسی دلایل بروز بی اختیاری ادرار در بارداری

شایان ذکر است دلایل متعددی می تواند زمینه ساز بی اختیاری ادرار در زنان باردار شود که در ادامه به آن اشاره خواهد شد.

به طور حتم یکی از ابتدایی ترین دلایل بروز بی اختیاری ادرار در زنان باردار فشار است که این مهم می تواند به هنگام سرفه، عطسه کردن، ورزش و یا خنده، باعث شود که ادرار نشت پیدا کند.

لازم به ذکر است که نوزاد نیز می تواند باعث افزایش فشار بر مثانه شود و به دنبال آن بی اختیاری ادرار برای مادر رخ دهد.

یکی دیگر از دلایل بی اختیاری ادرار در زنان باردار تغییران هورمونی است چرا که این مهم تاثیر بسزایی در پوشش مثانه و مجرای ادرار بر جای می گذارد.

ابتلا به برخی از بیماری ها مانند دیابت،مالتیپل اسکلروز،سکته مغزی و یا مصرف برخی از داروها از قیبل مصرف داروهای ضداضطراب نیز می تواند باعث ایجاد بی اختیاری و یا تکرر ادرار در زنان باردار شود.

عفونت دستگاه ادراری نیز نقش تاثیر گذاری در ابتلا به بی اختیاری ادرار در زنان باردار دارد چرا که طبق تحقیقات به عمل آمده بین 30 تا 40 درصد از زنان که به طور کامل عفونت خود را درمان نمی کنند که در دوران بارداری می تواند منجر به بروز بی اختیاری ادرار شود. به عبارت ساده تر بی اختیاری ادرار می تواند نشان از عفونت ادراری داشته باشد.

بررسی روش های درمانی بی اختیاری ادرار در زنان باردار

پرواضح است که ابتدایی ترین روش درمان بی اختیاری ادرار در دوران بارداری، تغییر سبک زندگی و مدیریت مثانه می باشد.

انجام ورزش کیگل را می توان یکی دیگر از روش های درمان بی اختیاری ادرار است چرا که این ورزش می تواند باعث تقویت کف لگن شود. برای انجام این ورزش باید بر عضلاتی که ادرار را نگه می دارید تمرکز کرد و آنها را ده ثانیه قبل از استراحت فشار و یا منقبض کنید.

عدم مصرف نوشیدنی های گازدار و یا کافئین دار می تواند یکی دیگر از روش های درمان بی اختیاری ادرار باشد چرا که مصرف این نوشیدنی ها می تواند باعث ایجاد احساس نیاز به توالت در زنان باردار شود.

ایجاد دفتر برنامه ریزی مثانه می تواند یکی دیگر از راهکارهای درمان بی اختیاری و یا تکرر ادرار در زنان باردار شود این روش می تواند باعث کاهش بی اختیاری ادرار شود.

یکی دیگر از روش های درمان بی اختیاری ادرار در زنان باردار پیروی از رژیم غذایی مناسب با فیبر بالا است. باید یادآور شد پیروی از این رژیم غذایی می تواند مانع از ابتلا به یبوست شود چرا که یبوست خود باعث ایجاد فشار اضافی بر لگن خواهد شد.

اجتناب از مصرف نوشیدنی در شب می تواند یکی دیگر از روش های جلوگیری از بی اختیاری ادرار شود

حفظ وزن سالم و تناسب اندام نیز می تواند در کاهش بی اختیاری ادرار موثر باشد،چرا که داشتن وزن بالا به خصوص در اطراف شکم، می تواند باعث افزایش فشار به مثانه شود.

روش های جلوگیری از عفونت ادراری در زنان باردار

باید در نظر داشت برای جلوگیری از ابتلا به عفونت ادرای باید یک سری اقدامات لازم را انجام داد که در ادامه به اختصار به آن اشاره خواهد شد.

مصرف روزانه هشت لیوان آب

تخلیه مثانه قبل و بعد از رابطه جنسی

بعد از ادرار کردن از جلو به عقب خود را بشویید

استفاده از لباس های زیر مناسب

تعویض روزانه لباس زیر

بررسی عوامل ابتلا به عفونت ادارای

باید در نظر داشت که دلایل متعددی می تواند زمینه ساز ابتلا به عفونت ادراری در زنان باردار شود که در ذیل به آن اشاره خواهد شد.

سن بالا

افزایش وزن

بی اختیاری ادرار در بارداری

سابقه زایمان قبلی

سابقه انجام عمل لگن

استعمال دخانیات

در پایان باید خاطر نشان کرد که بعد از چند هفته از زایمان، بی اختیاری و یا تکرر ادار از بین خواهد رفت هر چند باید متذکر شد که پس از زایمان کاهش وزن و پیروی از رژیم غذایی مناسب می تواند در از بین رفتن بی اختیاری ادرار تاثیرگذار باشد.

کلیه حقوق این سایت محفوظ و مربوط به سلام نو است


 

 

در طی حاملگی بسیاری از خانم ها حداقل درجات خفیف تا متوسطی از بی اختیاری ادراری در بارداری را تجربه میکنند. در بعضی خانم های باردار بی اختیاری خفیف و گاهگاهی اما در بعضی دیگر شدیدتر میباشد.

سن و وزن خانم باردار فاکتور خطرساز مهم در بروز بی اختیاری ادراری در حاملگی هستند. هر چه سن در اولین بارداری کمتر و وزن بیشتر باشد احتمال بروزبی اختیاری ادراری بیشتر میشود. علاوه بر این بیماریهای زمینه ای خانم باردار مثل دیابت ، بویژه  اگر بارداری در سنین بالا رخ بدهد میتواندهمراه با تشدید بی اختیاری ادراری فوریتی باشد . بی اختیاری ادراری در بارداری ممکن است در بعضی خانم ها پس از زایمان هم ادامه یابد و در بعضی ها رفع شود و پس از چهل سالگی مجددا بروز کند.

 

بی اختیاری ادرار در بارداری

 

شایعترین نوع بی اختیاری ادراری که در طی حاملگی تجربه میشود نوع بی اختیاری استرسی است.این نوع بی اختیاری ادراری در واقع ریزش ادراری است که با افزایش فشار شکمی در طی سرفه و عطسه و زور زدن دیده میشود. در این نوع بی اختیاری اسفنکتر ادراری کفایت لازم را برای نگهداری ادرار ندارد.

بی اختیاری ادراری دربارداری همچنین میتواند بعلت  (overactive  bladder) مثانه بیش فعال باشد .این نوع بی اختیاری ادراری بعلت انقباضات غیر ارادی مثانه است که در این افراد بیش از حد نرمال رخ میدهد.

در طی حاملگی رحم بزرگ شده و فشار قابل توجهی را به مثانه و اسفنکتر ادراری وارد میکند. عضلات اسفنکتر ادراری و کف لگن در صورت فشار اضافی مثل سرفه و عطسه یا بلند کردن شی سنگین ممکن است به شدت تحت فشار قرار گرفته و ادرار به بیرون لیک کند.

حاملگی و زایمان هم با مکانیسم آسیب به اعصابی که باعث کنترل ادراری میشوند و هم با آسیب به عضلات کف لگن و اسفنکتر ادراری در طی زایمان باعث بروز بی اختیاری ادراری میشوند.

 

 

 

در حالیکه خود حاملگی باعث افزایش ریسک بی اختیاری ادراری نسبت به فردی که اصلا بارداری نداشته است میشود، نوع زایمان و تعداد بارداری ها اثر مهمی در بروزبی اختیاری ادراری در سالهای بعد زندگی دارد. با توجه به بررسیهای انجام شده سزارین نسبت به زایمان طبیعی با خطرکمتری برای بی اختیاری ادراری پس از زایمان و در سالهای بعدی زندگی همراه است. عوامل مهم خطرسازدیگر شامل ، طول مدت زایمان ، استفاده از فورسپس برای زایمان ، استفاده از اپی زیوتومی و وزن بچه بالای چهار کیلوگرم هستند.

یک حاملگی و زایمان شیوع بی اختیاری ادراری را در طی عمر یک و نیم برابرنسبت به خانمی که اصلا حاملگی نداشته است  بیشتر میکند. هر چه تعداد زایمانها افزایش یابد احتمال بی اختیاری ادراری بویژه نوع استرسی افزایش می یابد.

 

 

رفتار درمانی خط اول درمان بی اختیاری ادراری در طی حاملگی و پس از زایمان است . این شیوه ها بدون عوارض جانبی و آسان هستند.

یکی از اینموارد روش تمرین مثانه یا bladder training است. در این شیوه فرد تدریجا فواصل دستشویی رفتن را افزایش میدهد . که ابتدا از ساعتی یکبار شروع شده که یک هفته ادامه مییابد، سپس هفته بعد یک ساعت و ربع یکبار و سپس هفته بعد هر یک و نیم ساعت یکبار به دستشویی میرود. این روند ادامه مییابد تا به حدود سه ساعت یک باربرسد.

متد دیگر این است که فرد به محض شروع احساس فوریت ادراربه دستشویی نرود و یک دقیقه صبر کند تا احساس فوریت فروکش کند سپس به دستشویی برود و بعد تدریجا باز هم این فاصله زمانی را بیشتر کند.

 

ورزش های کگل متد دیگر هستند که در کنترل بی اختیاری ادراری بویژه نوع استرسی موثرند. این ورزش ها را میتوان در دوره بارداری و پس از زایمان ادامه داد. نکته مهم این است که اولا شیوه انجام دادن این تمرینات صحیح باشد و دوم تداوم در تمرینات وجود داشته باشد تا به مرور زمان با تقویت عضلات کف لگن کنترل ادراری بهبود یابد.سفت شدن عضلات کف لگن عملکرد مجرای ادراری و اسفنکتر رکتوم را تقویت داده و بهبود می بخشد. بهترین راه برای پیدا کردن عضلات هدف در ورزش کگل این است که در حین ادرار بصورت ارادی جریان ادرار را متوقف کنیم . همان عضلاتی را که منقبض میکنیم عضلات هدف در تمرین کگل هستند.

این انقباض باید پنج تا ده ثانیه تداوم یابد سپس به همان مدت عضله شل شود و سپس انقباض مجدد و متعاقبا شل کردن مجدد .ابتدا میتوان از پنج بار انقباض و شل کردن در حالت خوابیده و بعد نشسته و بعد ایستاده شروع کرد و سپس روزانه به تعداد انقباضات دو بار افزوده میشود تا نهایتا به سی بار برسد . بهتر است این تمرینات یکبار صبح و یکبار بعدازظهر انجام شوند ، در صورت تداوم در انجام تمرینات اثرات بهبودی در کنترل ادرار معمولا پس از یک ماه دیده میشود.

جهت کاهش در دفعات بی اختیاری ادراری بهتر است مصرف نوشیدنی های کافیین دار محدود شود ، سیگار ترک شود و الکل مصرف نشود.

در صورتیکه یبوست وجود دارد با مصرف مایعات کافی و سبزیجات و میوه جات فراوان کنترل شود.

بهتر است حتی الامکان از مصرف دارو در دوران بارداری جهت رفع بی اختیاری ادراری اجتناب شود و مصرف داروبه پس از زایمان موکول شود.

تهران، ونک، ملاصدرا، شیراز شمالی، خ معصومی، پلاک 9 واحد 3

متخصص جراحی کلیه و مجاری ادراری

عضو انجمن بی اختیاری ادراری
“international continence society ”  “ICS”

زمینه فعالیت تخصصی و فوق تخصصی:

تشخیص و درمان بیماری‌های سیستم ادراری

تشخیص و درمان انواع بی‌اختیاری ادراری به شیوه‌های جراحی و غیرجراحی

درمان اختلالات عملکردی مجرای ادرار و مثانه

درمان اختلالات جنسی بانوان

تهران، ونک، ملاصدرا، شیراز شمالی، خ معصومی، پلاک 9 واحد 3

این اطلاعات به منظور افزایش آگاهی و اطلاعات شما در سایت قرار داده شده است و هرگز جایگزین مراجعه مستقیم به پزشک برای تشخیص و درمان نیست. کپی  از مطالب سایت مجاز نمی‌باشد.

طراحی شده توسط وب‌سایت برند شخصی

بی اختیاری ادرار در بارداری
بی اختیاری ادرار در بارداری
0

دیدگاهی بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *