Seyed Javad Miri Meynagh (Persian: جواد میری) (born 1971) is a Swedish-Iranian sociologist[1] and associate professor of sociology at the Institute for Humanities and Cultural Studies.
He is known for his expertise on social theory and Islamic thinkers.[2][3][4][5][6][7][8]
مدارک تحصیلی
سیدجواد میری
سوابق آموزشی
تألیفات:
مقالات :به زبان انگلیسی
مقالات :به زبان فارسی
کتابها:
به زبان انگلیسی
به زبان فارسی
تألیف بخشی از کتاب:
ارائۀ مقاله و سخنرانی در همایش‌ها، کنگره‌ها، کارگاه‌ها و …
به زبان انگلیسی
به زبان فارسی
سایر سوابق اجرایی و …
تسلط بر زبانهای خارجی
کلید واژه ها:
پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی research center ihcs پژوهشگاه
نشانی:
تهران بزرگراه کردستان – خیابان دکتر صادق آئینه وند (۶۴غربی)
پست الکترونیکی:
Info@ihcs.ac.ir
تلفن:
۸۸۰۴۶۸۹۱-۳
کد پستی:
۱۴۳۷۷۷۴۶۸۱
صندوق پستی:
۱۴۱۵۵-۶۴۱۹
سید جواد میری مینق (متولد ۱۳۵۰) جامعه شناس ایرانی [۱] و دانشیار جامعهشناسی در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی است. آثار او عمدتاً در حوزه نظریه اجتماعی و متفکران اسلامی است.[۲][۳][۴][۵][۶][۷][۸]
نظریه اجتماعی یک چارچوب نظری است که برای مطالعه و تفسیر پدیده‌های اجتماعی در یک مکتب فکری خاص به کار می‌رود. نظریه‌های اجتماعی، ابزار مهمی در دست جامعه‌شناسان و دانشمندان علوم اجتماعی هستند و به بحث‌های تاریخی در مورد معتبرترین و مطمئن‌ترین روش‌شناسی‌ها مربوط می‌شوند.
پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی سازمانی دولتی و وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران است. این سازمان مرکزی پژوهشی است که به مطالعه و تحقیق در حوزهٔ علوم انسانی و مطالعات فرهنگی می‌پردازد. این پژوهشگاه متشکل از سیزده پژوهشکده تخصصی در حوزههای اقتصاد، مدیریت، روانشناسی، علوم سیاسی، تاریخ، ادبیات، فلسفه، زبانشناسی، جامعهشناسی، اخلاق، ارتباطات و غیره است. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی قدیمی‌ترین و بزرگترین پژوهشگاه علوم انسانی در کشور ایران است. هم‌اکنون ریاست این مرکز را دکتر حسینعلی قبادی بر عهده دارد.[1] این پژوهشگاه صرفاً در سطح کارشناسی ارشد و دکتری تخصصی (PhD) دانشجو می‌پذیرد.[2]
سابقه تأسیس پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی به سال ۱۳۴۳ می‌رسد. در مهرماه این سال بنیاد فرهنگ ایران به عنوان سازمانی غیرانتفاعی و با هدف پاسداشت، گسترش و پیشبرد زبان فارسی بنیان نهاده شد. بنیاد زیر ریاست‌عالیه فرح پهلوی قرارداشت و دکتر پرویز ناتل خانلری اولین دبیرکل آن بود. در سال ۱۳۵۱، پژوهشکده فرهنگ ایران، وابسته به بنیاد فرهنگ ایران تأسیس شد که دارای چهار رشته بود: ادبیات فارسی، زبانهای باستانی ایران، زبانشناسی عمومی و تاریخ. پژوهشکده برنامه‌های جهانی پژوهشی در زبانشناسی فارسی را پشتیبانی مالی نموده و برنامه‌هایی برای دادن بورس تحصیلی به دانشجویان رشته زبان و ادبیات فارسی داشت. بیش از سی نفر پژوهشگر دارای مدرک کارشناسی در زبان و ادبیات فارسی در این پژوهشکده با روش پژوهش آشناشدند و در شعبه‌های پژوهشی بنیاد با گرفتن کمک هزینه تحصیلی کارآموزی کردند.
پس از انقلاب اسلامی، در سال ۱۳۶۰، بنیاد فرهنگ ایران و یازده مؤسسه علمی، فرهنگی و پژوهشی دیگر (انجمن حکمت و فلسفه ایران؛ بنیاد شاهنامه فردوسی؛ بنیاد فرهنگ و هنر ایران؛ پژوهشکده علوم ارتباطی و توسعه ایران؛ پژوهشگاه علوم انسانی؛ فرهنگستان ادب و هنر ایران؛ فرهنگستان زبان ایران؛ فرهنگستان علوم ایران؛ مرکز اسناد فرهنگی آسیا؛ مرکز ایرانی تحقیقات خارجی؛ مرکز ایرانی مطالعه فرهنگ‌ها[۱]) با یکدیگر ادغام شدند و نهادی با عنوان «مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی» وابسته به وزارت فرهنگ و آموزش عالی وقت تشکیل شد. در سال ۱۳۶۹ پس از تغییر تشکیلات سازمانی، این مؤسسه با تصویب شورای گسترش آموزش عالی عنوان «پژوهشگاه» را دریافت کرد که تشکیلات سازمانی آن در خرداد ماه ۱۳۷۲ به تصویب نهایی سازمان امور اداری و استخدامی کشور رسید. در این مدت نیز پژوهشگاه‌هایی به آن اضافه شده و یک مؤسسه از آن منشعب شد. در سال ۱۳۷۳ شورای عالی پژوهشگاه به منظور تأکید بر گرایش علوم انسانی و مسائل فرهنگی در تحقیقات پژوهشگاه، عنوان «پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی» را برای این نهاد پیشنهاد کرد که مورد تصویب شورای گسترش آموزش عالی قرار گرفت. در سال ۱۳۹۷ بنیاد دانشنامه نگاری ایران نیز در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی ادغام شد و تبدیل به یکی از پژوهشکدههای پژوهشگاه (پژوهشکده دانشنامه نگاری) شد. اکثر دانشمندان و اساتید برجسته حوزه علوم انسانی کشور از دیرباز در کارنامه خود ارتباط مؤثری با پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی داشته‌اند.
در حال حاضر این پژوهشگاه دارای ۱۴ پژوهشکده به شرح زیر است:
پژوهشگاه از سال ۱۳۶۸ اقدام به ایجاد و برگزاری دوره‌های تحصیلی در کنار کار اصلی پژوهشی خویش کرده‌است و امروزه با بیش از ۳۰ سال سابقه فعالیت در اجرای دوره‌های تحصیلات تکمیلی، موفق به راه اندازی ۱۲ رشته در مقطع کارشناسی ارشد و ۱۰ رشته در مقطع دکتری تخصصی شده‌است. برای اولین بار در سال ۱۳۶۸ رشته‌های زبان و ادبیات فارسی، تاریخ ایران دوره اسلامی و زبانشناسی همگانی در مقطع کارشناسی ارشد در پژوهشگاه راه اندازی شد. سال ۱۳۷۶ نیز با تأسیس رشته علوم سیاسی، سرآغاز راه اندازی دوره‌های دکتری تخصصی در پژوهشگاه شد.
سیدجواد میری
رشته‌های مقطع کارشناسی ارشد: زبان و ادبیات فارسی / زبانشناسی همگانی / تاریخ ایران اسلامی / فرهنگ و زبانهای باستانی / ادیان و عرفان / فلسفه غرب / فلسفه و کلام اسلامی / زبان و ادبیات عرب / علوم اقتصادی / پژوهش علوم اجتماع / دین و رسانه / مدیریت رسانه
رشته‌های مقطع دکتری: علوم سیاسی / زبانشناسی همگانی / فرهنگ و زبانهای باستانی / زبان و ادبیات فارسی / فلسفه علم و فناوری / تاریخ علم دوره اسلامی / انقلاب و تمدن اسلامی / تاریخ ایران بعد از اسلام / حکمت متعالیه / فلسفه دین
براساس آمار مربوط به سال ۱۳۹۳، طی ۲۵ سال، ۱۱۸۴ نفر دانشجو در ۲۰ رشته مختلف علوم انسانی در پژوهشگاه پذیرفته شدهاند. تولید دانش و انتشار بیش از ۶۰۰ اثر علمی ـ پژوهشی و پایان‌نامه در رشته‌های تخصصی و تربیت بیش از ۷۷۰ دانش‌آموخته و پژوهشگر از افتخارات پژوهشگاه در این حوزه میباشد.
شورای بررسی متون و کتب علوم انسانی در سال ۱۳۷۴ به منظور کمک به توسعه علوم انسانی، آگاهی مجامع علمی، برنامه ریزان آموزشی و فرهنگی، استادان و دانشجویان از کیفیت متون منتشر شده در حوزه علوم انسانی به ویژه متون درسی و کمک درسی دانشگاهی، تأسیس شد.
هدف کلی این شورا، نقد و بررسی متون و کتب رشته‌های علوم انسانی است، تا از نکات مثبت و منفی آنها مطلع شده و در بهبود امتیازات و رفع نواقص و ایرادات موجود در آن متون بکوشد و از این طریق برای بهبود کمی – کیفی و علمی – ارزشی منابع درسی علوم انسانی اقدام نماید. در این مسیر، کتب نمونه موجود در دروس رشته‌ها را تشویق و ترویج می‌نماید و الگوهایی را برای تدوین کتب به منظور رفع خلاء موجود در دروس رشته‌ها، به فراخور هدف و جایگاه آن درس در بدنه رشته مربوطه ارائه می‌نماید.
مرکز اسناد فرهنگی آسیا (Asian Cultural Documentation Center for UNESCO) به منظور شناساندن میراث فرهنگی و معرفی و ترویج فرهنگ کشورهای آسیایی به یکدیگر و به جهانیان و گسترش تعامل علمی، فرهنگی و هنری میان کشورهای آسیایی فعالیت میکند. این مرکز موظف به گردآوری، طبقه‌بندی و انتشار اطلاعات مربوط به اسناد و مدارک فرهنگی و تشویق و کمک به پژوهشها و بررسی‌های فرهنگی ملل آسیایی و تربیت پژوهشگر در این زمینه و همچنین گسترش تفاهم فرهنگی میان ملل است.
مقدمات تأسیس مرکز اسناد فرهنگی آسیا به کنفرانس بین‌الدولی که در زمینه سیاست‌های فرهنگی در سال ۱۹۷۳ در جاکارتای اندونزی از سوی یونسکو برگزار شده بود، بازمی‌گردد. مرکز اسناد فرهنگی آسیا در چهارم تیرماه سال ۱۳۵۶ به عنوان مرکزی مستقل و غیرانتفاعی که بودجه آن از سوی وزارت فرهنگ و هنر وقت تأمین می‌شد، تأسیس گردید. پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ مرکز زیر نظر مرکز مطالعات و هماهنگی فرهنگی (دبیرخانه شورای عالی فرهنگ و هنر سابق) درآمد. تا اینکه در ۲۶ آذرماه ۱۳۶۰ براساس مصوبه هیئت وزیران مرکز اسناد فرهنگی آسیا در مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی (پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی فعلی) ادغام شد.
شناسایی و عرضه ابعاد اجتماعی سیره نظری و عملی امام علی به جامعه بشری بمنظور حرکت به سوی جامعه علوی، از اهداف تأسیس این مرکز است.
طرح اعتلا، مجموعه پروژه‌هایی به هم‌پیوسته، مرتبط با یکدیگر و مسئله محور است که با پشتوانهٔ بهره‌گیری از مطالعات جهانی و ملی و به صورت شبکه ای محصول گرا و هم‌افزایانه طراحی شده‌است. هدف این طرح افزایش کارایی و بالندگی علوم انسانی در کشور و کمک به ایفای نقش مؤثر این علوم در گشودن افق‌های توسعه و پیشرفت کشور و ترسیم پایه‌های تمدنی آینده ایران است.
پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی دارای بیش از بیست مجله در زمینه علوم انسانی با امتیاز علمی پژوهشی از وزارت علوم، تحقیقات و فناوری است که آماری منحصر به فرد محسوب میشود:
ـ نشریه پژوهش نامه انتقادی متون و برنامه‌های علوم انسانی: بررسی و نقد منابع، برنامه‌های آموزشی و پژوهشی و شیوه‌های اجرایی برنامه‌های علوم انسانی
ـ نشریه پژوهش نامه تاریخ اجتماعی و اقتصادی: پژوهش‌هایی در حوزه تاریخ اجتماعی و اقتصادی در ایران
ـ نشریه آفاق الحضاره الاسلامیه: به زبان عربی و در زمینه پژوهش در علوم اسلام اعم از کلام، فقه و تاریخ اسلامی
ـ نشریه جستارهای تاریخی: پژوهش‌هایی در حوزه تاریخ ایران با اولویت تاریخ فرهنگی
ـ نشریه پژوهش‌های علم و دین: پژوهش در حوزههای مطالعاتی مرتبط با علم و دین
ـ نشریه ادبیات پارسی معاصر: تحقیقات ادبی معاصر، پژوهش در متون نظم و نثر معاصر اعم از داستان، شعر و طنز، نظریه‌های ادبی و ادبیات تطبیقی در ارتباط با جهان معاصر
ـ نشریه منطق پژوهی: پژوهش در موضوعات منطق قدیم، منطق جدید، فلسفه منطق، منطق تطبیقی
ـ نشریه اقتصاد تطبیقی: مطالعات تطبیقی بین مکاتب و نظریه‌های مختلف اقتصادی و مطالعات بین رشته‌ای اقتصادی
ـ نشریه حکمت معاصر: پژوهش در موضوعات فلسفه، کلام و عرفان اسلامی معاصر
ـ نشریه کهن نامه ادب پارسی: پژوهش در متون نظم و نثر کهن، تصحیح متون، نقد و بررسی متون و نقد ادبی ادبیات پارسی
ـ نشریه تحقیقات تاریخ اجتماعی: پژوهش در موضوعات اجتماعی با نگاه تاریخی
ـ نشریه زبان شناخت: پژوهش در خصوص زبانشناسی تاریخی و همگانی
ـ نشریه تفکر و کودک: پژوهش‌های مرتبط با فکر پروری و خلاقیت در کودکان
ـ نشریه غرب‌شناسی بنیادی: پژوهش در موضوعات اساسی فلسفه غرب
ـ نشریه پژوهش نامه زنان: پژوهش در محورهای سیاست، فرهنگ و اقتصاد در موضوع منزلت زن
ـ نشریه پژوهش‌نامه علوی: پژوهش در خصوص فرهنگ و معارف علوی
ـ نشریه جامعه پژوهی فرهنگی: پژوهش در موضوعات جامعهشناسی، انسان‌شناسی و روانشناسی اجتماعی با رویکرد فرهنگی
ـ نشریه جستارهای فلسفه دین: پژوهش در موضوعات اساسی فلسفه دین
ـ نشریه رسانه و فرهنگ: پژوهش در خصوص نقش رسانه در فرهنگ سازی و تأثیر و تأثر متقابل
ـ نشریه فلسفه علم: پژوهش‌هایی در فلسفه علم با تأکید بررسی مبانی نظری علم در ایران
ـ نشریه جستارهای سیاسی معاصر: پژوهش‌های مرتبط با سیاست نظری و عملی و اندیشه سیاسی در اسلام
کتابخانه مرکزی پژوهشگاه در ساختمکان اصلی آن قرار دارد، این کتابخانه در سال ۱۳۶۱ از ادغام چندین مجموعه دیگر شکل گرفته‌است و هم‌اکنون یکی از غنی‌ترین مجموعه‌ها در زمینه علوم انسانی کشور را در اختیار دارد. مجموعه این کتابخانه بالغ بر ۱۰۰ هزار جلد کتاب است که حدود ۴۵ هزار جلد از کتابها به زبانهای فارسی و ترکی و حدود ۵۵ هزار جلد نیز به زبانهای انگلیسی، فرانسه، آلمانی، روسی و سایر زبانهاست. این کتابخانه همچنین آرشیوی بالغ بر ۵۰ هزار نسخه از نشریات فارسی، انگلیسی و فرانسه را نیز در اختیار دارد که در قالب ۸۰۳ عنوان نشریه فارسی و ۳۸۵ عنوان نشریه ادواری انگلیسی و فرانسوی قرار دارند. همچنین بیش از ۱۰۰۰ عنوان پایان‌نامه کارشناسی ارشد و دکتری و تعداد محدودی عکس نسخ خطی و تعدادی لوح فشرده و نقشه نیز در این کتابخانه موجود است. استفاده از منابع کتابخانه برای تمامی پژوهشگران و دانشجویان آزاد است. اعضای هیئت علمی، پژوهشگران، کارمندان و دانشجویان پژوهشگاه نیز میتوانند طبق ضوابط مصوب کتاب را امانت بگیرند. همچنین متخصصان، پژوهشگران و دانشجویان علوم انسانی سراسر کشور میتوانند از طریق خدمات مرجع الکترونیکی کتابخانه با همکاران کتابخانه در ارتباط بوده و اطلاعات خود را به دست آورند.
علاوه بر کتابخانه مرکزی، کتابخانه استاد مینوی نیز از جمله بخش‌های وابسته به پژوهشگاه هست که وقف شادروان استاد مجتبی مینوی است و در خیابان شریعتی قرار دارد. مجموعه این کتابخانه بالغ بر ۲۰ هزار جلد کتاب به زبانهای مختلف و در حوزه ایرانشناسی و فرهنگ است.
همچنین کتابخانه مرحوم دانش‌پژوه که در طبقه دوم ساختمان مینوی قرار دارد بالغ بر ۴۵۰۰ عنوان کتاب به زبانهای مختلف موجود دارد. قابل ذکر است تمامی منابع موجود در این کتابخانه از طریق اینترنت قابل جستجو هستند.
انتشارات پژوهشگاه با هدف تولید و توزیع کتاب و انتشار آثار محققان داخل و خارج پژوهشگاه فعالیت میکند. ظرفیت چاپ کتاب در پژوهشگاه سالانه بیش از ۶۰ عنوان کتاب است. تاکنون بیش از ۷۰۰ عنوان کتاب توسط این انتشارات منتشر شده‌است. انتشارات پژوهشگاه طی دهه‌های اخیر به انتشار آثار اساتید و پژوهشگران پژوهشگاه و دانشوران و اعضای هیئت علمی غیر عضو پژوهشگاه اقدام میکند. طی نیم قرن گذشته بسیاری از آثار برجسته علوم انسانی کشور توسط انتشارات پژوهشگاه یا مؤسساتی که در آن ادغام شدهاند منتشر شده‌است. از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
سیدجواد میری
پرتال جامع علوم انسانی به آدرس www.ensani.ir به منظور ایجاد مرکزی برای دسترسی و هم افزایی فعالیت‌های علمی و پژوهشی در حوزه علوم انسانی با اهداف ذیل آغاز به کار نموده‌است:
– ایجاد بانک اطلاعات جامع و روزآمد مقالات، با دسترسی آسان، رویه یکسان و رفع محدودیت‌های شکلی، زمانی و سازمانی موجود.
– معرفی تخصصی پژوهشگران و اساتید در حوزههای تخصصی علوم انسانی جهت تقویت حقوق معنوی.
– فراهم نمودن بستری برای جریان‌سازی و مدیریت محتوای علوم انسانی جهت جلوگیری از تضییع منابع مادی و معنوی جامعه علمی کشور در روندهای تکراری و کلیشه ای کنونی.
– ایجاد زمینه مساعد برای بومی سازی علوم انسانی در کشور.
وجه تمایز پرتال جامع علوم انسانی با سایر پایگاه داده‌های مشابه، دسته‌بندی موضوعی داده‌های علمی در آن میباشد که در قالب بیش از ۳۲۰۰ موضوع، حوزههای مختلف علوم انسانی را شامل میشود. مزیت دیگر پرتال جامع علوم انسانی دسترسی آسان و رایگان مخاطبان به منابع پرتال جامع علوم انسانی میباشد.
در حال حاضر پرتال جامع علوم انسانی با بیش از ۲۹۰ هزار داده علمی تمام متن در خدمت جامعه علمی کشور میباشد.
شبکه نخبگان علوم انسانی در زمان مدیریت دکتر صادق آئینه وند راه اندازی شد. با این حال این شبکه باید بازطراحی شود و جایگاه آن ارتقاء یابد. هم‌اکنون شبکه نخبگان در تمام کشور عضو دارد و مورد استفاده پژوهشگران و اساتید قرار میگیرد. با این حال ظاهراً سامانه مشخصی با این عنوان وجود ندارد.
پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی (که تحت عنوان پژوهشگاه علوم انسانی معروف است)، علی‌رغم داشتن مرجعیت در میان محققان، اساتید و دانشجویان علوم انسانی، قدمت و سابقه طولانی و شهرت زیادی که در میان اصحاب علوم انسانی دارد، آنچنان که شایسته‌است درمیان عموم جامعه شناخته شده نیست. یکی از دلایل این مشکل را می‌توان ناشی از تغییر نامهای پژوهشگاه دانست. پژوهشگاه طی نیم قرن گذشته چندین بار دچار تغییر نام شده‌است و هربار نامی دشوارتر از گذشته به خود گرفته‌است. پژوهشگاه در ابتدا بنیاد فرهنگ ایران نام داشت، سپس مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی نامیده شد. آنگاه پژوهشگاه مطالعات و تحقیقات فرهنگی و در نهایت پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی نام گرفت. در هر مرحله نیز اندازه پژوهشگاه با ادغام مؤسسات، بنیادها و مراکز پژوهشی دیگر در آن بزرگتر از پیش شد.
درحال حاضر پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی به دلیل مشابهت اسمی، با مؤسسات دیگری (توسط عموم افراد جامعه) اشتباه گرفته میشود. از جمله اصلی‌ترین مؤسساتی که بعضاً با پژوهشگاه اشتباه گرفته می‌شوند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد. جالب اینجاست که این مؤسسات از لحاظ اندازه و قدمت اساساً قابل مقایسه با پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی نیستند و برخی از آنها صرفاً به اندازه یکی از سیزده پژوهشکده پژوهشگاه می‌باشند:
اساساً نامگذاری یک مؤسسه یا دانشگاه براساس حوزههای پژوهشی آن چندان در دنیا رایج نیست و مؤسسات آموزشی و پژوهشی عمدتاً به نام افراد شاخص یا شهر محل استقرار خود خوانده می‌شوند. نام دانشگاه‌ها و مؤسسات در دنیا معمولاً کوتاه هستند. استفاده از سرواژه نیز در نامگذاری نهادهای آموزشی و پژوهشی رایج است. البته نامگذاری پژوهشگاه براساس حوزههای تحقیقاتی نیز وافی به مقصود نبوده چرا که حوزههای تمرکز تحقیقاتی آن شامل علوم انسانی و اجتماعی است، با این حال این مؤسسه تنها براساس حوزه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی نامگذاری شده‌است. به علاوه با عنایت به اینکه پژوهشگاه حتی توسط متخصصان و دانشگاهیان معمولاً تحت عنوان کوتاه‌تر «پژوهشگاه علوم انسانی» نامیده میشود، ضرورت وجود عبارت مطالعات فرهنگی چندان روشن نیست. طولانی و پیچیده بودن نام پژوهشگاه یکی از دلایلی است که باعث شده که این مؤسسه که بزرگترین پژوهشگاه علوم انسانی و اجتماعی کشور است، آنچنان که باید در میان عموم مردم شناخته شده نباشد.
برنامه «عطر عاشقی» جمعه ۷ آذرماه به مناسبت روز نیروی دریایی با موضوع سربازان امام زمان (عج) از ستاد فرماندهی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران روی آنتن شبکه پنج سیما می رود.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی درباره لذت زندگی در کلام ابن سینا گفت: ابن سینا لذت را به مانند یک مفهوم، به صورت ادراکِ حضوریِ قوه مدرکه فرد تعریف میکند.
به عقیده میری کل رسانه‌های جهان بسیج شده اند تا ثابت کنند «انسان در وضعیت استیصال است» و هیچ عاملیتی ندارد. حال نمی‌توان این استیصال را به معنای آخرالزمانی تعبیر کرد.
نسبت ایران و لبنان صرفاً در حزب الله و امل خلاصه نمی‌شود بل در سنت حکمی و فلسفی شیعی و نقش بی بدیل ائمه اهل البیت است که به درازنای تاریخ بین ما مشترکات واحدی برساخته است.
استاد عرفان دانشگاه تهران با بیان اینکه اگر معانی مبدأ و معاد نباشد، آدمی به پوچی و بی معنایی می‌رسد، تصریح کرد: احساس نیاز به معنادار بودن، از سایر نیازها نظیر آب و غذا با اهمیت‌تر است.
سیدجواد میری
موانع ساختاری در وزارت علوم در یک کنفرانس خبری توسط سید جواد میری عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی بازخوانی میشود.
محدثی با بیان اینکه وجه شناختی ایمان باید در زیست درونی فرد وجود داشته باشد، گفت: بسیاری از باورهای فرد در یک بررسی منطقی ریشه ندارد و شامل درونیاتی است که باید بعنوان باور پذیرفته شود.
یکی از مفاهیمی که شریعتی برساخته است و می‌توان آن را در عِداد مفاهیم جهانی جامعه شناسان بزرگ چون رایزمن و بل و آرون قرار داد مفهوم جامعه وحشتناک (Dreadful Society) است.
یکی از صورت بندی‌های شریعتی دوگانه “بلال-بوعلی” است که معطوف به دوگانه «فکر اسلامی» و «علوم اسلامی» است.
در خوانش شریعتی اجتهاد یعنی کوشش برای توافق روح قوانین اسلامی با نیازهای دوران جدید.
کتاب بازخوانی ایده ایرانشهری: تأملی در مبانی اندیشه‌های سیدجواد طباطبایی تألیف سید جواد میری به زودی توسط انتشارات نقد فرهنگ منتشر می شود.
شریعتی معتقد بود آرمان خواهی بشر نباید متوقف گردد. او صورت بندی جدیدی ارائه داد که خلاصه آن عرفان و برابری و آزادی است که مبتنی بر ایده “توحید” است.
مؤلفه‌های بنیادین انسان چیست؟ شریعتی از سه اِلمان بنیادین نام می‌برد که بدون آنها فهم انسان ناممکن خواهد بود که عبارتند از: آگاهی، آزادی و اختیار و آفرینندگی.
آنچه در باب اصالت فرد و اصالت جمع در نسبت با دین قابل تأمل است “حفظ معادله” فرد و جمع است که شریعتی از آن با مفهوم “مزاج مختلف” یاد میکند که ما آن را از یاد برده ایم.
شریعتی در تحولات اجتماعی زن را یکی از بنیادی‌ترین مقولات نظریه اجتماعی خویش قرار داده است و این خود در مقایسه با بسیاری از متفکران معاصر شریعتی یک گام به جلو محسوب می‌گردد.
شریعتی را جهانی ترین متفکر معاصر ایران نامیده اند که در قرن بیستم اندیشه هایش و آثارش مرزهای جغرافیایی ایران و جهان اسلام را درنوردید.
اگر بحث مقتضیات مطهری را در قالب زمان اجتماعی شریعتی طرح کنیم بسیاری از تنگناهای معرفتی مستتر در پارادایم فقه پویا هم قابل طرح و هم قابل حل خواهد بود.
در مکتب حسینیه ارشاد دو شخصیت جهانی وجود داشتند که هر کدام یک بعد از نظریه اصالت فطرت را تئوریزه کرده بود: علی شریعتی و مرتضی مطهری.
هنگامی که مفصل بندی تئوریک پروژه شریعتی را دقیق بتوانیم صورت بندی کنیم آنگاه می‌توان از چشم انداز شریعتی وضع جوامع اسلامی و غیراسلامی را مورد نقد بنیادین قرار داد و افق‌های نوین مفهومی گشود.
شریعتی فهم دقیقی از لایه‌های زیرین جامعه ایران و تاریخ ایران داشت و همین شناخت به او این قدرت را داد که به دنبال فهم مذهب در ایران و تحول فکری مذهبی باشد.
طباطبایی صرفاً تاریخ را با ارجاع به «ایده‌های مطرح شده» توسط آل احمد، شریعتی و داوری تبیین میکند و آنها را متهم به «تصفیه حساب با سلطنت از طریق مشروطیت» می کند.
عضو پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در برنامه سوفیا گفت: وقتی انسان با سختی و دشواری روبرو می شود، حس تهی شدن دارد. ابتدا قلب او که مرکز وجود اوست.
یکی از بنیادی‌ترین آداب منطق آکامیک «تواضع علمی» است و این تواضع در نسبت با دینامیسم منطق تحولات نظریات علمی است که به هیچ وجه امکان «جزم» و «دگماتیسم» را به افراد نمی دهد.
تاریخنگاریی که طباطبایی در باب زبان فارسی و ملت ایران میکند از اساس ایدئولوژیک است و دقیقاً نقدی که او به دیگران می کند، خود او نیز مرتکب شده است.
«فلسفه حقوقِ» طباطبایی «فلسفه ای» است که از عقلانیت سوبژکتیویسم کانتی و سنت یوروسنتریکی بدون اجتهاد به عاریت گرفته شده است.
طباطبایی فهم درستی از آثار داوری ارائه نداده است و این قدری قابل تأمل است که فیلسوف ایرانشهری از تفسیر آثار یک متفکر معاصر ایرانی به زبان فارسی چنین دچار سو تفسیر می‌گردد.
در بسیاری از آثار طباطبایی اشارات و ارجاعات بی‌شماری به سنت «روشنفکری دینی» وجود دارد و بعضاً این اشارات و ارجاعات توأم با نوعی «ستیز» بر علیه متفکرانی همچون آل احمد و شریعتی است.
یک استاد ادیان با نگاهی به نحوه برخورد عرفان با مصائب گفت: بزرگترین عارف ما، در کنار امیرالمومنین (ع)، امام حسین (ع) هستند و بزرگترین رزمگاه عرفانی نیز عاشوراست.
اکنون فهمی از تغییر و تحولاتی که در پس از واقعه کرونا انتظار جامعه ایران را می‌کشد و چالش‌های بسیار بنیادینی برای ما ایجاد خواهد کرد، وجود ندارد.
یک جامعه شناس گفت: رسانه‌های جهان بسیج شده اند تا ثابت کنند انسان در وضعیت استیصال است و هیچ عاملیتی ندارد، از این رو نمی‌توان این استیصال را به معنای آخرالزمانی تعبیر کرد.
All Content by Mehr News Agency is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
به گزارش انصاف نیوز سید جواد میری، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی در نامهای که به منصور غلامی، وزیر علوم نوشت به برخوردها با دانشگاهیانی که با رسانه‌ها به گفت‌وگوهای انتقادی می‌پردازند پرداخت. متن این نامه در ادامه می‌خوانید:
«با سلام و ادب خدمت وزیر محترم علوم
امیدوارم تندرست باشید. دلیل نوشتن این نامه به شما دادن گزارشی در باب یکی از مجموعه‌های زیر نظر شما است که طبق قانون اساسی ذیل مدیریت جنابعالی قرار دارد. همانطور که می‌دانید آزادی بیان و گفتگو با رسانه ها از ارکان مهم تقویت «جامعه مدنی» است و نقش دانشگاه و دانشگاهیان و به ویژه اصحاب علوم اجتماعی در این عرصه جایگاه ویژه‌ای دارد. من در طی این یک دهه که به ایران بازگشته‌ام تلاش مداوم و پیگیری داشته‌ام که در این حوزه واقعیات را آنگونه که درک می کنم بیان کنم و مبتنی بر همین اصل هم نقد وزارت علوم و دانشگاه و آموزش عالی و پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی را انجام دادهام. اما متاسفانه امروز با وضعیتی روبرو شده‌ام که درک آن برایم سخت و دشوار است و آن این است که آموزش عالی به جای حمایت از ارتباط رسانه و دانشگاه به دنبال اِسکات ناقد برآید.
من با رسانه های کشور درباره‌ی وضع نامساعد پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی به گفتگوی نقادانه پرداخته‌ام ولی متوجه شدم که نمایندگانی که شما منصوب کرده‌اید با توسل به تهدید و ارعاب سعی در خاموش کردن صدای ناقد دارند و عجب این است که این رفتارها به اسم دانشگاه و در دانشگاه و آموزش عالی رخ میدهد. اگر جامعه‌شناسان و فیلسوفان و اساتید حوزه علوم انسانی به نقد رویه های نادرست در کشور نپردازند پس معایب را چگونه اصلاح کنیم؟ شما اگر ناقد را پاداش نمی‌دهید چرا مجازات با توسل و سواستفاده از صندلی ریاست؟ من چون دسترسی به شما ندارم این نامه سرگشاده را خدمت شما نوشتم تا بدانید زیرمجموعه وزارتخانه حضرتعالی در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی با روش های غیر آکادمیک سعی در خاموش کردن چراغ نقد در جامعه ایران را دارند و این روش ناپسند خویش را به عنوان «دفاع از نظام» جای می زنند. من هیچ درخواستی از شما برای خود ندارم فقط می خواستم بدانید که آموزش عالی حالش خوب نیست و عدم سلامتی آن ذاتی نیست بلکه به دلیل عدم نظارت بر رویه‌ها و ارزیابی دقیق مدیریت ها در مجموعه شما است.»
انتهای پیام
سیدجواد میری
در پیرو تایید صحبت های همکار اموزش عالی باید این نکته را گوشزد کرد که انتخاب مدیران کوته بین ، چاپلوس، ناکارامد، بی لیاقت، بی تجربه، ضعیف و … در محیط های دانشگاهی بیش از هر زمان دیگر بر بدنه اموزش عالی کشور ضربه زده است معاونت پژوهشی سابق وزارت علوم دکتر برومند بزگترین خیانت را با انتصاب مدیران اجاره ای بر بدنه پژوهشگاهها تحمیل کرده است مدیرانی که چند صباحی برای دریافت حق مدیریت فقط در پژوهشگاهها حضور دارند و عملا هیچ تصمیمی برای ارتقای سیستم نمی گیرند , و این خیانت در تاریخ ثبت خواهد شد
چه خوب که بالاخره صدای یک نفر در آمد. در بقیه مراکز آموزش عالی هم وضع بر همین منوال است و اعمال نفوذ باندهای قدرت در انتصاب روسای دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی با هدف انتصاب افراد ضعیف به لحاظ مدیریت و ضعیف النفس به لحاظ اخلاقی به نتایج فاجعه باری در داخل مجموعه ها منتهی شده اما با جار و جنجال رسانه ای سعی بر نشان دادن عملکرد مثبت از این افراد می شود. هدف از این انتصابات که با سوء استفاده از عدم تسلط وزیر بر موضوعات و نداشتن شناخت کافی از افراد انجام شده استفاده از این مدیران در روی صحنه و حفظ قدرت بی مسئولیت توسط گردانندگان واقعی وزیر و مجموعه های آموزش عالی است. نمونه این فاجعه در پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران رخ داده که باند دکتر میرزاده با انتصاب رئیسی که اصلا برنامه و ایده ای برای اداره سیستم ندارد در عمل قدرت بی مسئولیت را داراست و با مصاحبه و جار و جنجال سعی می شود برای این شخص عملکرد تراشیده شود مثلا ادعای اخیر در مورد ساخت پلیمر اصلی سازنده ژل با هدف ژل های ضدعفونی کننده. این در حالی است که پروژه تازه مصوب شده و هنوز هیچ کاری انجام نشده. وزیر علوم در دولت روحانی کارکردی مثل عارف در مجلس قبلی دارد و تنها تماشاگر وقایع اطراف خود است.
سلام بله دقیقا درست هست بنده عضو هیات علمی یکی ازدانشگاهها هستم و همین اتفاق دردانشگاه ماباعث شده بدنه پژوهشی علمی واداری وحتی خود مدیریت دچار بیهودگی وفرسودگی شود. اما چه میشه کرد اینجا ایران است وصداها به جایی نمیرسد وماهنچنان در سادگی ومظلومیت دست وپا می‌زنیم وکسی به دادمان نمیرسد ولی البته همه کاسه وکوزه هارو سرما اساتید میشکند که جامعه فلان وفلان وبدنامیها را به ما نسبت میدهند
آموزش در کشور ما اعم از آموزش و پرورش یا آموزش عالی در سرازیری تندی به سوی منجلاب می رود و گویی قرار نیست بیدار شویم.
بدانیم تا آموزش درست نباشد همه برنامه های آینده چیزی جز رویایی دست نیافتنی نیست.
با عرض سلام بند ه یک دانشجو هستم سخنان آقای علوی واقعا درسته چه ربطی داره کارمند دانشگاه بره پای صندوق رای برای فلان کاندید رای جمع کنه و اصلا پیگر دانشجو نباشن فقط به فکر منافع خودشون باشن واگر دانشجویی حرفی زد فورا بکشن حراست تهدید بکنن
با عرض سلام بند ه یک دانشجو هستم سخنان آقای علوی واقعا درسته چه ربطی داره کارمند دانشگاه بره پای صندوق رای برای فلان کاندید رای جمع کنه و اصلا پیگر دانشجو نباشن فقط به فکر منافع خودشون باشن واگر دانشجویی حرفی زد فورا بکشن حراست تهدید بکنن سایت شما هم معلومه پشت اونا می گیره میزنه دیدگاه تکراری
با سلام. من نیز دانشجوی پژوهشگاه هستم و ضعف علمی و چاپلوسی استادان برای کسب مزایای بیشتر را به چشم می بینم.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شدهاند *
دیدگاه
نام *
ایمیل *
وب سایت
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.
سید جواد میری، جامعه‌شناس و عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی در واکنش به پاسخی که این پژوهشگاه به نامه‌ی میری به وزیر علوم منتشر کرد، جوابیه‌ای در اختیار انصاف نیوز قرار داده است که در ادامه می‌خوانید:
بیشتر بخوانید:
«به نام حق
قَالَ الله تَعَالَى: وَلْتَکُنْ مِنْکُمْ أُمَّهٌ یَدْعُونَ إِلَى الْخَیْرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَأُولَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
پاسخ به اطلاعیه دکتر قبادی در مورد کنفرانس خبری در باب آموزش عالی
سیدجواد میری
در تاریخ ۱۵ تیر ۱۳۹۹ اینجانب مصاحبه‌ای با موضوع بازخوانی موانع ساختاری در وزارت علوم (نمونه مورد مطالعه پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی) انجام دادم که در آن از منظر آکادمیک، ساختار آموزش عالی در ایران و نیز ساختار و مدیریت پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی را به عنوان بخش کوچکی از مجموعه‌ی وزارت علوم و تحقیقات و فناوری ـ به این دلیل که خود عضو هیئت علمی آن هستم ـ مورد نقد و بررسی قرار دادم. ریاست پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، آقای دکتر قبادی در پاسخ به بنده، علاوه بر اقدامات ایذایی، فشار بر رسانه‌ها و فشارهای روحی دیگر (از جمله تماس با روزنامه جوان و دوتابعیتی و ضد نظام خواندن بنده و البته برادر شهید و مدافع نظام خواندن خویش) از طریق پیغام‌های تهدیدآمیز، من جمله تهدید به اقدامات حقوقی و غیره، جوابیه‌ای تهیه و از طریق روابط عمومی در سایت پژوهشگاه منتشر کردند. با توجه به اینکه مطالب مطرح شده در آن نامه حاوی نکاتی است که برخی از آنها اتهام‌آمیز یا دارای ابهام‌هایی است، لذا براساس روال و قواعد جاری در حوزهی رسانه‌ها (ماده ۱۳ قانون مطبوعات) تقاضا دارم پاسخ اینجانب نیز در سایت پژوهشگاه منتشر شود.
برخی از نکات نامه‌ی آقای دکتر قبادی و توضیحات تکمیلی اینجانب در ۷ بند ذیلا جهت استحضار اعضای هیأت علمی و کارکنان پژوهشگاه و نیز افکار عمومی آورده شده است:
بند ۱:
آقای دکتر قبادی در فرازهای نامه‌ی طولانی خویش در مورد بنده اظهار می‌دارند:
« …. شخصی که در طول ده سال کار و به عبارت دیگر در ازای گرفتن ده سال حقوق، تنها دو طرح پژوهشی انجام داده و با پیگیری حوزه پژوهش سه طرح دیگر را نیز تحویل داده است، بدون حضور موظف در پژوهشگاه، با او مدارا شده است و همچنان بی هیچ پروایی هر وقت که بخواهد در پژوهشگاه حاضر میشود و بدون استحقاق به او مبلغ هنگفتی تحت عنوان گرنت پرداخت میشود، بیآنکه این گرنت پشتوانه پژوهشی لازم را کسب کرده باشد، و بعدا هم نتوانسته پشتوانه پژوهشی لازم را جبران نماید. این شخص مدیر یک گروه یک نفره است و بابت «مدیریت بر خود» حق مدیریت میگیرد. شخصی که در هر انتخاباتی شرکت کرده، شکست خورده و نتوانسته در میان همکاران خود اعتباری کسب نماید… »
در خصوص متن فوق چند نکته حائز اهمیت است:
الف) بنده در طی این دوازده سال طرح های پژوهشی متعددی در پژوهشگاه انجام دادهام که اکثر آنها به صورت کتاب به سه زبان فارسی و انگلیسی و روسی به چاپ رسیده است. فهرست کارهای انجام شده هم در پژوهشکده مطالعات اجتماعی و هم در معاونت پژوهشی موجود است. لطفا دستور بدهید معاونت پژوهشی لیست طرح های اعضای هیئت علمی را (بدون دستکاری) بر اساس سال منتشر نمایند.
ب) وضعیت حضور و غیاب من در سایت پژوهشگاه ثبت شده است. بنابراین اگر ریاست محترم پژوهشگاه میخواهند در این زمینه راستی آزمایی کنند، لیست حضور و غیاب همهی اعضای هیئت علمی پژوهشگاه (بدون دستکاری و شفاف) را منتشر نمایند تا وضعیت ساعات حضور بنده، به ویژه در قیاس با سایر اعضای هیئت علمی در پژوهشگاه بر همگان روشن شود. به عنوان مثال، همکارانی در پژوهشگاه هستند که در ماه یا سال حضور موظف ندارند ولی آقای دکتر قبادی که مدافع نظام است و با بی‌تقوایی مرا ضد نظام معرفی میکند و در جلسه هیئت رئیسه (تاریخ ۹۷/۷/۲۳ شماره ۷/۱۲۷) علیه من به همراه معاونین (دکتر ملایی و دکتر علوی پور و دکتر کریمی علوی) و مشاورین خودش به دلیل چاپ و برگزاری سمینار پرونده‌سازی کردند چه پاسخی به این شیوه از مدیریت خویش دارد؟
ج) در خصوص گرنت، همهی مدارک بنده در معاونت پژوهشی به امضای آقای دکتر ملایی (شماره ۱/۳۰۴۶۷ به تاریخ ۱۳۹۸/۱۱/۲۱ و امتیاز ۳۳۸/۳ معادل ۵۸٫۹۵۰۰۰۰ ریال از تاریخ ۱۳۹۲ الی ۱۳۹۷) موجود است. سوالی که مطرح میشود آن است که در غیر این صورت چگونه ممکن است ریاست پژوهشگاه از محل بودجهی پژوهشگاه این چنین بذل و بخشش نمایند؟ مجوز این بذل و بخششها چگونه صادر میشود؟
د) در باب سخن ایشان در خصوص مدیریت یک نفرهی گروه باید گفت گروه پژوهشی بنده و حوزهی مطالعاتیام جامعهشناسی دین است. اما اولا نام گروه جامعه شناسی دین نیست بل گروه پژوهشی فرهنگ و تمدن اسلام و ایران است که من ده سال مدیر این گروه نبودم (آقای دکتر تنکابنی که بیش از چند دوره مدیریت پژوهشکده مطالعات اجتماعی را عهده دار هستند میتوانند گواهی دهند که همکار محترممان مدیریت این گروه را داشتند و من کمتر از ۲ سال است که مدیریت این گروه را به عهده گرفتم)؛ ثانیا باید از آقای دکتر قبادی پرسید چرا اجازه نمیدهند در حوزه جامعه شناسی دین (که قرار بود در چارت جدید با این اسم طبقه بندی گردد) که از حوزههای بسیار مهم جامعهشناسی و بسیار مورد نیاز جامعهی ایران است، اعضای جدید جذب شوند؟ ثالثا ایشان چرا از پژوهشکدههای دو و سه نفرهی ساختگی و بدون مجوز صحبت نمیکنند. رابعا اطلاعاتی درباره تعداد اعضای سایر گروههای پژوهشی پژوهشکدههای مختلف نیز داده شود تا معلوم شود دیگر مدیر گروهها مدیریت چند نفر را بر عهده دارند. خامسا بر چه مبنایی دکتر کریمی علوی استخدام و رئیس پژوهشکده و معاون فرهنگی و مشاور دکتر قبادی شدند و طر حهای ایشان در طی ۶ سال به چه تعداد بوده است و معاونت پژوهشی چرا سکوت کرده است؟
هـ) در خصوص شرکت در انتخابات، لازم است ایشان و هیأت همراه منطق دموکراسی را خوب درک کنند. دموکراسی مجال مشارکت برای برگزاری انتخابات، مشارکت و تصمیمگیری عمومی است. بنابراین در این عرصه همواره ممکن است افرادی آراء بیشتری کسب نمایند و برخی هم آراء کمتری. نکتهی مهمی که بنده در مصاحبهها به آن اشاره کردهام، دخالت‌های غیرقانونی و غیراخلاقی ایشان، حوزهی ریاست و مشاورانشان در انتخابات پژوهشکدههاست. نکتهای که در جوابیه آقای قبادی مسکوت ماند و پاسخی به آن داده نشد. به عنوان مثال هیچگاه آقای دکتر قبادی توضیح نداد که چرا فردی به نام “حقشناس” را که هیچ نسبتی با پژوهشگاه ندارد وارد انتخابات پژوهشکده مطالعات اجتماعی کرد تا سید جواد میری رای نیاورد و فضای رعب و تطمیع را بر انتخابات پژوهشگاه حاکم کرده بود. من به ایشان تذکر دادم که شما به عنوان اصلاح طلب اجازه ظهور حتی یک منتقد را در شورای پژوهشی ندادید ولی در کشور ادعای دموکراسی میکنید!
بند۲:
همانگونه که در ابتدای متن منتشر شده توسط روابط عمومی پژوهشگاه آمده، در طی یکسال گذشته نامههای مختلفی به صورت ایمیل علیه مدیریت آقای دکتر قبادی و تیم ایشان منتشر شده است. اشاره بنده در اینجا به این موضوع به دلیل تلاش آقای دکتر قبادی برای ربط دادن نامههای فوق با مصاحبهی اینجانب است. در این خصوص ذکر چند نکته ضروری است:
الف) فضای پژوهشگاه در دروان ریاست ایشان، فضای خفقان و تهدید و تطمیع بوده است. احتمالا دلیل اینکه فرد یا افرادی به دلیل چنین فضایی نامههای خود را بدون نام منتشر کرده‌اند، همین خفقان و تهدید حاکم بر پژوهشگاه است. در جاهای دیگر هم که ایشان مدیریت داشته‌اند، سوابق چنین شیوه‌ی اعتراضی وجود دارد.
ب) اگر شما چنین اطمینانی در مورد نویسنده / نویسندگان نامه‌ها دارید ـ حتی پلیس فتا را درگیر این مسئله کردید ـ چرا تا به حال اقدامی در این خصوص به عمل نیاورده‌اید؟
ج) همهی اعضای هیئت علمی پژوهشگاه واقفاند که بنده تمام مطالبم را در کانال تلگرامی خویش منتشر میکنم. حتی مطالبی را که دیگران علیه بنده نوشته‌اند، نیز در کانال خود بازنشر میکنم. تلاش آقای دکتر قبادی برای ارتباط بنده با آن مطالب و مصاحبهی بنده، صرفا فرار از مسئولیت‌پذیری و بسنده کردن موضوع به اتهامات کلی «تنش‌آفرینی و هنجارشکنی» است.
د) واکنش سراسیمه و به دنبال آن تهدیدهای مختلف به صورت مستقیم و غیرمستقیم، خود حاکی از فضای بسته‌ای است که در آن هرگونه انتقادی بر مدیریت آقای دکتر قبادی هنجارشکنی تلقی میشود و فرد منتقد احتمالا مستحق اقدامات تهدیدآمیز و یا قطع پاره‌ای از حقوق و مزایای گذشته میباشد.
بند۳:
در خصوص هیئت محترم امنا پژوهشگاه ایشان عبارتی را مبنی بر «عدم شناخت» بنده و نیز به کار بردن تعابیر توهین‌آمیز در خصوص هیئت امنا را در نامه‌ی خود آورده‌اند که:
اولا اینجانب کاملا اعضای محترم هیئت امنا را میشناسم و اطلاع کامل دارم که ایشان افراد فرهیخته و شایسته‌ای هستند. منظور بنده، مسئله‌ی مشارکت و آگاه بودن اعضای هیئت علمی پژوهشگاه در خصوص تصمیم‌های مهم و سرنوشت‌سازی است که توسط نهادهای ذیربط اتخاذ میشود. ثانیا اتفاقا آقای قبادی و اعضای تیم مدیریتشان به مصوبه‌های هیئت امنا بی‌اعتنا هستند که به ۲ نمونه‌ی آن اشاره میکنم:
مصوبه هیأت امنا (۱):
(به استناد بند ب ماده ۲۰ قانون برنامه پنجم توسعه و در اجرای تبصره ماده ۱۱۴ آیین نامه استخدامی اعضای هیات علمی، هیات امنا با انتصاب آقای دکتر سید محسن علوی پور عضو هیات علمی پیمانی پژوهشگاه به سمت سرپرست حوزه ریاست و روابط عمومی (پست سازمانی ستارهدار مصوب مندرج در تشکیلات تفصیلی پژوهشگاه) از تاریخ ۱۲/۱۱/۱۳۹۴ و تخصیص فوق العاده مدیریت به ایشان، مشروط به داشتن حداقل یک سال سابقه خدمت پیمانی (غیر مشروط و طرح سربازی) و ارائه مستندات لازم مبنی بر عدم امکان انتصاب عضو هیات علمی رسمی و تامین بار مالی مورد نیاز در سقف اعتبارات تخصیصی سالانه موافقت کرد. )
دو نکته در این مصوبه حائز اهمیت است. نخست این که یک سال از مدت استخدام پیمانی آقای علوی پور گذشته باشد و دیگر این که شخص صلاحیت داری در بین اعضای هیأت علمی رسمی وجود نداشته باشد. توجه به قسمت آخر مصوبه مبنی بر عدم امکان انتصاب عضو هیأت علمی رسمی نشان میدهد آقای دکتر قبادی بی اعتنا به مصوبه هیأت امناست. بنابراین کسی که به هیات امنا توهین کرده و مصوبه آنها را نادیده گرفته، آقای دکتر قبادی است نه بنده. بگذریم که در این مصوبه توهینی به اعضای هیـأت علمی رسمی پژوهشگاه هم دیده میشود که همگی آنها در برابر آقای دکتر علویپور نادیده گرفته شدهاند. افزون بر آن باید اشاره کرد که آقای دکتر علوی پور در مقطعی صرفا با یک قرارداد، ریاست حوزه ریاست را برعهده داشتند. نکته مهمی که آقای دکتر قبادی از آن تغافل میکند این است که هیئت رئیسه بزرگترین پژوهشگاه علوم انسانی باید متشکل از افراد مجرب و آکاه در حوزه علوم انسانی کشور باشند ولی آقای دکتر علوی پور در سال ۱۳۹۱ دکترا گرفته است و در سال ۱۳۹۲ در بالاترین حوزه مدیریت پژوهشگاه به مدت ۸ سال است قرار گرفته است. اگر نام این کار رانت نیست شما بفرمایید چیست؟
مصوبه هیأت امنا (۲):
(به استناد ماده ۱ قانون احکام دائمی برنامه‌های توسعه کشور، بند ن ماده ۷ قانون تشکیل هیئت‌های امنای دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی و پژوهشی، و در اجرای تبصره ۲ ماده ۴ آیین‌نامه استخدامی اعضای هیئت علمی و همچنین مصوبه‌ی پنجمین جلسه از دوره هفتم هیئت ممیزه پژوهشگاه مورخ ۱۳/۱۲/۱۳۹۷ هیئـت امنا به صدور گواهی برجستگی علمی خاص آقای دکتر محمد امین شاهجویی به منظور معافیت از کبر سن برای ایشان در بدو استخدام به عنوان عضو هیئت علمی پیمانی پژوهشگاه موافقت نمود. همچنین با توجه به سن ایشان مقرر شد درخواست تبدیل وضعیت استخدامی ایشان، صرفا در صورت ارتقای رتبه علمی مورد بررسی قرار گیرد.)
این جانب شناختی از آقای شاهجویی ندارم. اما طبق این مصوبه عیان است ایشان در حالی که کبر سن دارند، متقاضی استخدام پیمانی در پژوهشگاه هستند. پرسشی که مطرح میشود این است که با وجود این همه جوان با استعداد، چرا باید به دنبال مصوبه‌ی هیئت امنا برای جذب افراد سفارشی بود که چند گاهی پس از ورود به پژوهشگاه بازنشسته می‌شوند. پژوهشگاه در زمان تصدی ریاست آقای دکتر قبادی نمونه‌های متعددی از این موارد را تجربه کرده است (از جمله؛ آقای دکتر کریمی‌علوی که بدون طی مراحل قانونی هم رئیس پژوهشکده شد و هم با این که دوتابعیتی بود معاون فرهنگی آقای دکتر قبادی شد و سرآخر هم مشاور ایشان شد و سپس بازنشسته شد! طی همه مراحل کمتر از ۶ سال؟!!!). پرسش من این است آن افرادی را که به همین شیوه در پژوهشگاه استخدام کردید، در دوره استخدام در پژوهشگاه منشاء چه آثار پژوهشی ناب و منحصر به فردی شدند،که آن رویه همچنان ادامه دارد؟
بند ۴:
در خصوص طرح اعتلا، تنها یک خواسته از آقای دکتر قبادی به عنوان یک عضو هیئت علمی پژوهشگاه دارم ـ که قطعا تقاضای بسیاری دیگر از اعضای هیئت علمی نیز است ـ و آن اینکه ایشان فهرستی ازطرح‌های انجام شده و مبالغ هزینه شده برای این طرح‌ها و نیز فهرست هزینه‌های اجرایی صرف شده را در سایت پژوهشگاه منتشر نمایند.
بند ۵:
درخواست بعدی که می‌تواند یک درخواست عمومی باشد، این است که ایشان همچنین دلایل انتصاب رئیس و تیم اجرایی شورای متون ـ که اکثرا از خارج از پژوهشگاه هستند ـ میزان هزینه‌ها و خروجی‌ها و اعضای کارگروه‌ها را منتشر کنند. نکته دیگر اینکه دلیل یا دلایل مشارکت بسیار محدود اعضای هیئت علمی پژوهشگاه در این طرح را نیز توضیح دهند.
بند ۶:
انتظار این است که آقای دکتر قبادی روند جذب اعضای هیئت علمی جدید را به منظور شفاف‌سازی چگونگی جذب، خصوصا در پژوهشکده‌هایی که روند جذب در آنها مبهم، سوگیرانه و بحث برانگیز بوده است را به صورت تفصیلی جهت اطلاع اعضای هیئت علمی پژوهشگاه که ذی‌نفعان اصلی آن هستند، گزارش نمایند. به عنوان مثال ربط زبان عربی و مطالعات اجتماعی را برای افکار عمومی تشریح کنید لطفا!
بند ۷:
همانگونه که آقای دکتر قبادی در نامه‌ی منتشر شده در سایت پژوهشگاه به کرات گفته‌اند، اصل اول در مدیریت در قرن بیست و یکم، شفاف بودن همهی حوزههای فعالیت است، انتظار می‌رود گزارشی از روند انتصابات در پژوهشگاه، ویژگی‌های مدیران منصوب شده، میزان هزینه‌ها و سهم آن از کل هزینه‌های پژوهشگاه را برای آگاهی اعضای هیئت علمی منتشر نمایند.
با احترام
سیدجواد میری
سیدجواد میری»
ژوهشگاه پیش از هرچیز، باید پاسخگوی عملکرد خود در پذیرش آقای میری و سپس ارتقاء مرتبه علمی ایشان به درجه دانشیاری باشد. کسی که در رزومه‌اش کتابها و مقالاتی آمده که اصلا واقعیت خارجی مذارند. با وجودی که بیش از دو سال از انتشار مقاله «رزومه‌های خیالی» درباره رزومه‌سازی دروغین آقای میری در نشریه فرهنگ گذشته، پژوهشگاه (و البته شخص آقای میری) همچنان دریاره آن سکوت کرده اند. برای خواندن توضیحات درباره این رزومه‌سازی دکتر میری، جست‌وجو کنید.
با سلام وعرض ادب
متاسفانه در پژوهشگاه علوم انسانی تمامی مدیریت ها سلیقی شده و هر کسی را که دوست دارند بر سر پست می گذارند . بدون اینکه سابقه ای در پژوهشگاه داشته باشد . و حرفهای آقای دکتر میری تماما واقعیت دارد. واگر شخصی بخواهد اعتراضی بکند چنان تهدیدش میکنند و سر جایش می نشانند که نگو و نپرس.امیدواریم کسانی که در سالهای بعدی برای ریاست و مدیریتی در پژوهشگاه علوم انسانی انتخاب میکنند ، فردی از بدنه خود این سازمان (پژوهشگاه) باشد که آشنای کامل به تمامی اعضای هیئت علمی و غیر علمی داشته باشد، تا بتواند جلوی این بی عدالتی ها و شکستن حرمتها را از بین ببرد. نه اینکه بیرون از پژوهشگاه سفارش و انتخاب شده باشد.
از جمله نکات مهم طرح شده در متن آقای دکتر میری که به راحتی از آن گذر کرده اند، بحث شورای بررسی متون است. مجموعه ای متشکل از نزدیک به دوازده گروه از رشته های علوم انسانی که اغلب در اختیار اعضای خاص هیات علمی سایر دانشگاه هاست و پس از نزدیک به ۲۵ سال نه تنها دستاوردی نداشته، بلکه در جهت سانسور متون علوم انسانی، آزار و اذیت مولفان کتب درسی، تحمیل متون غیر علمی و پرونده سازی درباره محققان تلاش کرده است. سالها اعضای این گروه به پرونده سازی درباره مولفان کتابها پرداخته اند و میلیاردها تومان از بیت المال را به باد داده اند.باید یک حسابرسی دقیق درباره اقدامات این گروهها انجام شود و هزینه های سر به فلک کشیده و ریخت و پاشهای این شورا مشخص گردد.
از جمله نکات مهم طرح شده در متن آقای دکتر میری که به راحتی از آن گذر کرده اند، بحث شورای بررسی متون است. مجموعه ای متشکل از نزدیک به دوازده گروه از رشته های علوم انسانی که اغلب در اختیار اعضای خاص هیات علمی سایر دانشگاه هاست و پس از نزدیک به ۲۵ سال نه تنها دستاوردی نداشته، بلکه در جهت سانسور متون علوم انسانی، آزار و اذیت مولفان کتب درسی، تحمیل متون غیر علمی و پرونده سازی درباره محققان تلاش کرده است. سالها اعضای این گروه به پرونده سازی درباره مولفان کتابها پرداخته اند و میلیاردها تومان از بیت المال را به باد داده اند.باید یک حسابرسی دقیق درباره اقدامات این گروهها انجام شود و هزینه های سر به فلک کشیده و ریخت و پاشهای این شورا مشخص گردد.
باسلام و احترام
آقای دکتر سیدجواد میری از اساتید برجسته و صاحب سبک هستند به نظر می رسد مجموعه مدیران پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی به صورت حرفه ای با ایشان تعامل نکرده اند که بحث های داخلی پژوهشگاه به بیرون درز کرده و باعث تنش بین ایشان و رئیس پژوهشگاه شده است لذا من مدیران پژوهشگاه را مقصر می دانم البته فقط تقصیر قبادی نیست همه باید پاسخگو باشند.
خاصیت اساتیدی مثل دکتر میری، پرسش‌گری است شما مدیران باید اجازه نمی دادید کا به اینجا بکشد.
بسمه تعالی
آقای دکتر میری از اساتید برجسته، صاحب سبک و جوان کشورمان می باشند در شرایطی اکثر اساتید به خاطر منافع شخصی از گفتن حقایق سرباز می زنند ایشان در خیلی از مسائل عمومی جامعه بی پرده و شجاعانه اظهارنظر می کنند در قضیه درگیری با مسئولان پژوهشگاه، یقینا اکثر مدیران پژوهشگاه مقصرند چونکه در کشورمان فرهنگ شده هر کس یک سمت و جایگاهی را به دست می آورد واقعا رفتار و کردارش عوض می شود انتقاد از عملکردش را همزاد با کفر می پندارند و به انحاء مختلف شروع به تهدید می کنند امیدوارم یکبار هم که شده مسئولان وزارت علوم ورود کرده و محافل علمی را مثل پادگان نکنند.
افرادی مثل دکتر میری کمتر یافت می شود چونکه در کشورمان دو رویی، دو زیستی، توهم مدیریتی و …. خیلی زیاد شده است و از افرادی مثل ایشان که شجاعانه و بی پروا واقعیت را می گویند نباید اینگونه در آماج حملات مغرضانه قرار بگیرند.
باتشکر
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شدهاند *
دیدگاه
نام *
ایمیل *
وب سایت
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.
کلید واژه ها:
ایران شناسی ملی شدن صنعت نفت جامعه شناسی تاریخی گونه های ایران شناسان رابرت چارلز زاینر فیلولوگ
کلید واژه ها:
علوم انسانی پوزیتیویسم شریعتی علوم طبیعی روش علم ساینتیسم
کلید واژه ها:
علم دین تعارض وحدت
سیدجواد میری
خوش آمدید
بازگردانی رمز
رمز به ایمیل شما ارسال شد.
انگاره – انگاره | رسانه علوم اجتماعی | جامعهشناسی | سیاستگذاری اجتماعی
تَکینگی یا تکثر؟ [الگوی سید جواد طباطبایی یا سید جواد میری؟]
سیدجواد میری
راه و بی‌راهه توسعه سیستان و بلوچستان
زیر پوست سلطه؛ در دفاع از “یاری‌گری” به‌مثابه‌ی بازپس‌گیری قلمرو عمومی
نشست «چالش‌های نظری و عملی اجرای پیمان‌نامه کودک در ایران» برگزار میشود
نشست رونمایی و نقد کتاب دولت و سیاست اجتماعی در ایران برگزار میشود
فراخوان شرکت در سومین سمپوزیوم آثار دانشجویی علوم اجتماعی
نشست تخصصی «تامین‌اجتماعی و توسعه رفاه‌محور» برگزار میشود
بت‌وارگی کالاها
ارزش چیزها (ترجمه صدایی شنیده نشده از امیل دورکیم)
نظریه عدالت جان رالز
سالنامه مهاجرتی ایران ۱۳۹۹
هاله زدایی از یک کتاب تقدس یافته
کتاب به عقب برنمی‌گردیم؛ زندگی، زوال و امید در سوریۀ جنگ‌زده
مستند معضل اجتماعی The Social Dilemma
انیمیشن شادی Happiness
فایل صوتی نشست وضعیت رفاه در ایران؛ پیشا و پسا انقلاب
جامعه شناس و عضو هیئت علمی (دانشیار) پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
نوشته‌های پربازدید
تَکینگی یا تکثر؟ [الگوی سید جواد طباطبایی یا سید جواد میری؟]
راه و بی‌راهه توسعه سیستان و بلوچستان
زیر پوست سلطه؛ در دفاع از “یاری‌گری” به‌مثابه‌ی…
گذار از حکمرانی به کشورداری؛ یک ضرورت گریزناپذیر!
نقد خوانش کیرکگارد از تجربه دینی قربانی کردن اسحاق
آخرین نوشته‌ها
راه و بی‌راهه توسعه سیستان و بلوچستان
نقد خوانش کیرکگارد از تجربه دینی قربانی کردن اسحاق
گریزی بر فرآیند کنترل بدن در فضای مجازی
بت‌وارگی کالاها
آخرین نوشته ها
تَکینگی یا تکثر؟ [الگوی سید جواد طباطبایی یا سید جواد میری؟]
راه و بی‌راهه توسعه سیستان و بلوچستان
زیر پوست سلطه؛ در دفاع از “یاری‌گری” به‌مثابه‌ی…
گذار از حکمرانی به کشورداری؛ یک ضرورت گریزناپذیر!
انگاره، رسانه‌ایست از جامعه و برای جامعه. حوزه مورد نظر ما، حوزه دورافتاده علوم اجتماعی است و در تلاشیم که با رویکردی همه‌جانبه خلا این گفتمان را در فضای رسانه‌ای فارسی حل کنیم.
تَکینگی یا تکثر؟ [الگوی سید جواد طباطبایی یا سید جواد میری؟]
راه و بی‌راهه توسعه سیستان و بلوچستان
سیدجواد میری
زیر پوست سلطه؛ در دفاع از “یاری‌گری” به‌مثابه‌ی بازپس‌گیری قلمرو عمومی
نشست «چالش‌های نظری و عملی اجرای پیمان‌نامه کودک در ایران» برگزار میشود
نشست رونمایی و نقد کتاب دولت و سیاست اجتماعی در ایران برگزار میشود
فراخوان شرکت در سومین سمپوزیوم آثار دانشجویی علوم اجتماعی
نشست تخصصی «تامین‌اجتماعی و توسعه رفاه‌محور» برگزار میشود
بت‌وارگی کالاها
ارزش چیزها (ترجمه صدایی شنیده نشده از امیل دورکیم)
نظریه عدالت جان رالز
سالنامه مهاجرتی ایران ۱۳۹۹
هاله زدایی از یک کتاب تقدس یافته
کتاب به عقب برنمی‌گردیم؛ زندگی، زوال و امید در سوریۀ جنگ‌زده
مستند معضل اجتماعی The Social Dilemma
انیمیشن شادی Happiness
فایل صوتی نشست وضعیت رفاه در ایران؛ پیشا و پسا انقلاب
