Telefon: +43 (1) 212 30 05 E-Mail: office(at)medicum.at
دوشنبه تا پنج شنبه ۱۴:۳۰ – ۱۹ و با قرار قبلی
مرکز پزشکی مدیکوم با تخصص و مهارت پزشکان خود، ارائه دهنده تمامی خدمات پزشکی، تشخیصی و درمانی در زمینه فتق شکمی و بیماری های جداره شکم است. جراحی فتق این روز‌ها از شایعترین جراحی های داخلی محسوب میشود.
فتق بیماری شکمی است و زمانی پیش میاید که لایه های درونی عضلات شکمی ضعیف شده باشند و منجر به پارگی یا کشیدگی بیش از حد در ناحیه جداره شکم یا دیافراگم شود.
فتق از تغییر محل ارگانهای بدن به حفره یا بافت مجاور ایجاد میشود. به طور مثال قلب و ریه در حفره قفسه سینه قرار گرفته اند و کبد و روده‌ها در ناحیه شکم. به دلیل اختلاف فشار بین حفره شکم و سینه، احشا شکمی میتوانند به داخل ناحیه سینه راه پیدا کنند که به این حالت فتق گفته میشود. ورود ارگانهای شکمی به داخل حفره سینه میتواند باعث گیر افتادگی ارگانهای شکمی باشد که بسیار خطرناک است.
عمل فتق
فتق ممکن درائر فشار زیاد به قسمت های دیوار شکم ایجاد شود. افزایش سنّ جراحت و یا برش یا ضعف مادرزادی عضلات شکمی هم میتواند از دلیل بروز فتق باشد. سرفه مداوم، بلند کردن جسم سنگین و مشکلات اجابت مزاج میتوانند باعث ضعف عضلات شکمی و از دلیل فتق باشند.
معاینه ایستاده:در این روش پزشک از بیمار می‌خواهد که بایستد و سرفه کند یا زور بزند.در حالت ایستاده کیسه فتق قابل لمس است.این کیسه‌های کوچک در حالت سرفه یا زور زدن به دست پزشک ضربه میزنند و قابل تشخیص‌اند.
در فتق های دیافراگمی و درونی که علائم و نشانه های بیرونی ندارند، معاینه و تشخیص به وسیله گاستروسکپی-آندوسکوپی معده و سونوگرافی انجام میشود.
در روش سونوگرافی پزشک میتواند نوع و محل دقیق فتق را تشخیص بدهد.
همچنین رادیوگرافی و سی تی اسکن نیز پزشک را در چگونگی و محل دقیق فتق یاری میکند.
فتق بیمارییست که در حالت ایستاده میتواند تشدید شود و در حالت خوابیده مقداری درد آن کاهش یابد.ا ز این رو به هنگام دراز کشیده مقداری از فشار کم میشود و بیمار احساس میکند که درد کمتری دارد. در مورد برخی فتق ها به خصوص فتق های درونی که نمی‌توان آنها را جأ انداخت ممکن است عارضه وخیمی ایجاد شود. فتقهای درونی میتوانند دچار اختناق شوند و بسیار دردناک باشند. این اختناق میتواند منجر به انسداد روده شده و در برخی موارد منجر به مرگ بیمار شود. از این رو می‌توان به موقع از عوارض پر هزینه و دردناک این بیماری جلوگیری کرده و آن را جراحی و درمان نمود.
امروزه رایج‌ترین روش درمانی فتق جراحی آن است. در گذشته روش های دیگری متداول بود که امروز دیگر رایج نیست. این جراحی بقدری آسان است که احتیاج به بستری شدن در بیمارستان نیز ندارد و با بی حسّی موضعی یا عمومی انجام می‌گیرد. مشاوره با پزشکان مرکز پزشکی مدیکوم میتواند شما را در درمان این بیماری کمک کند.
روش های جراحی با توجه به نوع و محل قرارگیری فتق، اندازه آن، سنّ و شرایط عمومی و سلامت بیمار متفاوت است.
روش جراحی به اندازه و نوع فتق بستگی دارد. در عمل جراحی لاپاراسکوپی با استفاده از ابزار لاپاروسکوپ، فتق با حداقل شکاف بر روی شکم قابل مشاهده و جراحی است. با این روش درد بد از عمل جراحی و میزان عفونت زخم را می‌توان به اندازه چشم گیری کاهش داد و بیمار سریع تر میتواند توانی فیزیکی خود را باز یافته و بهبود یابد.
در عمل جراحی باز شکافی چند سانتی متری در ناحیه مبتلا به فتق ایجاد میشود. با این روش جراح به ضایعه دست پیدا کرده و فتق را به عقب می‌راند. زخم جراحی از طریق بخیه مستقیم بسته میشود.
بستن محل فتق با شبکه توری کوچک پلاستیکی که مش نامیده میشود. مش نه تنها روند بخیه را سریع تر میکند بلکه احتمال بازگشت فتق را نیز کاهش میدهد.
Project, Design & Programming
© eurowerbung.at
2020
© 2010 – 2020 Medical Center MEDICUM 1020 Vienna, Fanny-Mintz-Gasse 3, T: +43 (1) 2123005 F: +43 (1) 2123005-77
فتق چیست؟
عمل فتق
امروزه مردم به بیرون زدگی کشاله ران فتق یا باد فتق ميگويند . نکته اینجاست که فتق امکان دارد در هرجایی از بدن ایجاد شود. در واقع به جابه‌جایي اعضای بدن از جایگاه طبيعي خود فتق گفته ميشود .فتق ها جدار شکم، فتق های روده ای یا فتق مغزی هم موجود است ولی بیش تر مردم فتقهای کشاله ران و ناف را بیش تر می شناسند. فتق های جدار شکم اقسام گوناگون و دلایل مختلفی دارد. رایج ترین فتق جدار شکم فتق اینگوینال یا مغبنی( کشاله ران) میباشد که بیش تر در سمت راست دیده ميشود . فتق های جدار شکم امکان دارد در جاهای گوناگون وبه اسمهای مختلف وجود داشته باشد که در این جا صرفا به فتق کشاله ران و فتق نافی اشاره می کنم.اصولا فتق های جدار شکم دلایل مختلفی دارند ولی به 2 دسته مادرزادی و اکتسابی تقسیم میشوند . دلایل مادرزادی که بیش تر به دلیل عیب ژنتیکی در تشکیل سیر آناتومیکی بیضه ها میباشد و در بچه ها چه بسا موقع تولد دیده می شود و چه بسا امکان دارد شامل مایع هم باشد. فتق های اکتسابی بیش تر در سنین بالاتر دیده می شود و از دلایل آن سیگار، فعالیت سنگین، سختی های ریوی و سرفه های مزمن، سختی های عضلانی، سابقه جراحی های ناحیه و….. میباشد . اما فتق هایی که در سنین جوانی به وجود می آید هم امکان دارد علل مادرزای داشته باشد.کلا در فتق ها مساله مهمی که باید در نظر گرفته شود آن است که محتوی فتق حاوی چه ارگانها و عناصری میباشد . فتق های جدار شکم بیش تر حاوی ارگانها ی داخل شکم و روده ها و امنتوم ها( چادورینه) میباشد و باید به آن توجه کرد. فرقی ندارد که فتق چرا ایجاد شده باشد بلکه باید در هر صورت تحت جراحی قرار گیرد.علایمی که فتق ها ایجاد ميکنند بیش تر خود را به شکل توده در ناف و یا کشاله ران نشان می‌دهند که میزان های مختلفی دارد. در موردهای فتق نافی توده ای گرد از وسط ناف بیرون ميشود که می تواند از میزان یک گردو تا میزان یک توپ فوتبال باشد که بستگی به مراحل فتق و عیب جدار شکم دارد.از نظر آناتومیکی جدار شکم از لایه های گوناگون متشکل که کاملاً محکم و روی هم ميباشند. عیب این جداره ها به دلایلی که گفته شد باعث ميشود که این احشاء شکمی به دلیل فشار داخل شکمی بیرون شده و به وسیله پوست روی آن پوشیده و خود را به صورت توده ظاهر کنند.نشان ديگر درد است، درد مسله مهمی است که باید به آن توجه کرد. اصولا فتق ها تابع شرایط بیمار کوچک و بزرگ و داخل و خارج میشوند . در موقع سرفه یا زور زدن بیرون زده و موقع خوابیدن داخل میرود . بیش تر بیماران موقع ایستادن زیاد دچار درد مبهم کشاله ران میشوند که به دلیل فشار فتق میباشد .برخی وقت ها فتق ها( بیش تر در کشاله ران) امکان دارد خود را با درد مبهم ناحیه نشان دهد و در معاینه توده ای لمس نشود. و بیمار باشکایت از درد مراجعه کند.در مورد فتق های کشاله ران امکان دارد از يک توده کوچک آغاز شده و یا تا داخل کیسه بیضه پيشرفت کرده و چه بسا سبب بزرگ شدن کیسه بیضه ها شده و گاهی تا اندزه یک توپ بسکتبال بزرگ شود که روده های بیمار را هم در بر گیردمساله ای که مهم است این است که تا اگر این توده ها متحرک هستند مشکلی ندارند ولی گاهی این توده ها گیر افتاده و سبب درد شدید می شود که جز اورژانس های پزشکی بوده و مسلماً باید جا انداخته شود.( باید توده بیرون زده را به محل اصلی خود باز گرداند.) اما جااندازی فتق صرفا در فتق های کشاله ران مجاز است و تا دو بار ممانعتی ندارد ولی فتق های ديگر حتما باید تحت عمل جراحی قرار گیرند و جا اندازی مجاز نمی باشد. اما جا اندختن فتق كشاله ران هم شرایطی دارد هنگامی که فتق گیر می افتد به دلیل انسداد روده داخل آن و کاهش خونرسانی احتمال پاره شدن روده داخل فتق موجود است که در صورت پیشرفت این مشکل و سیاه شدن روده جا انداختن مجاز نبوده و بیمار مسلماً باید به صورت اورژانس جراحی شود و یا هنگامیکه پس از دو بار جا اندازی، جا نیافتاد فتق باید بصورت اورژانس جراحی شود.علایم ايسکمی( کاهش خون رسانی) و کم خونی و احتمال پارگی روده حاوی درد کل شکم، تب، تهوع و استفراغ شدید و عفونت خونی میباشد که بیمار مسلماً باید تحت جراحی قرار گیرد.فتق های اینگوینال( کشاله ران) در هر موقعی که تشخیص داده شود باید تحت جراحی قرار گیرند اما به جراحی اورژانس نیاز ندارند.( مگر در مواردی که اشاره شد) و باید بصورت سرپایی بیمار در اسرع وقت جراحی شود. در اشخاص پیر که حال عمومی خوبی ندارند و وضعیت عمل جراحی را ندارند می توان محافظه کارانه رفتار کرد و بیمار را جراحی نکرد. ولی در موارد اورژانس باید این بیماران هم جراحی شوند. در مواردی هم فتق کم کم بزرگ شده و داخل کیسه بیضه شده و گیر می افتد که به مرور زمان صورت می گیرد و از این فتق ها باید ترسید.محل برش فتق های کشاله ران اندکی پایینتر از برش آپاندیس روی شکم در هر دوطرف میباشد .در موارد فتق نافی در سنین بالا مسلماً باید جراحی شود. در کودکان می توان تا سن 4 سالگی صبر کرد ولی در مواردی که بیش از 4 سال بماند و یا گیر بیافتد و یا قطر نقص شکمی بیش از یک انگشت باشد( یعنی نوك انگشت وارد شکم شود) باید جراحی شود.فتق هایی که وارد کیسه بیضه میشوند گاهی با توده های بیضه و واریس بیضه اشتباه میشوند که در خصوص احتمال باید بدون شک به پزشک مراجعه کرد.پس در موارد فتق باید به پزشک مراجعه کرده و در خصوص جراحی با وی مشاوره کرد تا از عارضه های خطرناک تر جلوگيري شود.
پرسش های شایعی که در بین مردم ترویج دارد به شرح زیر است:آیا پس از عمل جراحی فتق عود می کند؟بله- فتق ها ممکن است بعد از جراحی دوباره عود کنند که بستگی به تکنیک عمل جراحی دارد . ما گاهی در جراحی فتق از مش یا یک توری مصنوعی استفاده می کنیم تا مانند یک پشتیبان از فتق جلوگیری کند که گاهی باز هم عود می کند.
آیا فتق بند سبب بهبود فتق می شود؟خیر- در موارد فتق های کشاله ران براي مدت محدودی که بیمار جهت جراحی وقت ندارد اشکالی ندارد ولی باعث درمان آن نمیباشدو استفاده طولانی مدت از فتق بند ها سبب چسبندگی لایه های فتق و مشکلتر کردن جراحی ميشود.
عوارض جراحی فتق چیست؟شایعترین عوارض جراحی فتق درد ناحیه میباشد که گاهی تا یک سال باقی می ماندو ازار دهنده است. که استفاده مسکن ها و پوشیدن شورت های محکم که بیضه هارا بالا ببرد می تواند کمک کننده باشد.
خونریزی و بزرگ شدن منطقه از عارضه های دیررس جراحی امکان دارد باشد که عموما کار خاصی نیاز ندارد و با درمان علامتي( کمپرس آب گرم و استفاده مسکن) بهتر ميشود.
نکته اینجاست که فعالیت های سنگین را بیمار نباید فورا پس از جراحی آغاز کند و احتمال عود فتق را زیاد ميکند . عفونت های زخم هم مثل هر زخم ديگر امکان دارد اتفاق بیافتد. اصولا پس از عمل جراحی فتق نباید تا 48 ساعت به زخم آب بخورد ولی پس از آن بیمار می تواند حمام برود.
از عارضه های ديگر جراحی فتق سوزش و خارش ناحیه میباشد که نکته مهمی نیست. در جراحی فتق ها دو طرفه در مواردی که روش اشتباه باشد عقیمی هم دیده ميشود که بسیار نادر است. در کل باتجربه بودن عضلات شکم از عود فتق ها جلوگيري ميکند . اصولا فتق های کشاله ران در افرادی که عضلات شکمی شلی دارند بیش تر دیده ميشود.
پس نکته هایی که باید در نظر بگیریم این است که در صورت داشتن فتق همیشه سریع به پزشک جراح رفته تا در باره آن مشورت انجام شود.
در صورت گیر افتادن فتق مسلماً به اورژانس بروید زیرا جز اورژانس های جراحی میباشد . امروزه روشهای لاپاراسکوپی نیز جهت جراحی فتق استفاده ميشود که از عارضه های آن کم میکند و از نظر زيبايي و مشکلات محل عمل مقبولتر از شیوه باز میباشد .
اما شیوه لاپاراسکوپی در تمامی اقسام هرنی ها( فتق ها) استفاده نمی شود.
یکی از سوالاتی که بیش تر مردان پس از عمل فتق دارند زمان ایجاد روابط زناشویی بعد ازعمل فتق است که ربطی به عمل نداشته و هر وقت که بیمار درد نداشته باشد می تواند روابط جنسی برقرار کند.
منبع: pezeshki.net
بیشتر بخوانید تا سالم بمانید
ارسال فوری و محرمانه انواع کاندوم
تخفیف فوق‌العاده فریم های عینک برند
ترک اعتیاد و سم زدایی بدن
موخوره وشکنندگی موهاتو بااین روغن درمان کن
معرفی بهترین روش برای ترک سیگار
درمان سریع وقطعی بواسیر بدون درد و خونریزی
سم زدایی بدن از مواد مخدر، سیگار و الکل
درمان ناهنجاری جلو بودن فک با ارتودنسی
عمل فتق
اصلاح فرم و اختلاف طول پاها
رسیدن به اوج لذت جنسی با این محصولات
درمان وسواس در دوران کرونا
ترک قطعی سیگار
قبل ازاینکه افسردگی زندگیتان رانابودکند..
میخوای از همیشه زیباتر باشی؟
Makan Inc.| All Rights Reserved – © 2013 – 2020
دکتر هوشنگ قوامی – متخصص کلیه و مجاری ادراری
فتق یا هرنیا مشکلی شایع بوده که سبب بروز برآمدگی موضعی در ناحیه شکم یا کشاله ران می شود. با اینکه فتق ها در اغلب موارد بی خطر هستند اما گاهی اوقات می توانند سبب ایجاد درد و ناراحتی نیز شوند. در این مقاله ماهیت، عوامل رایج و نحوه درمان فتق ها بیان می شود.
فهرست موضوعات
در این مطلب نکاتی کلیدی درباره هرنیا ها بیان شده است. فتق ها اغلب هیچ گونه علائم مشکل سازی ایجاد نمی کنند. با این حال، شکایت از درد فتق شکم می تواند بیانگر وجود مشکلی جدی باشد.
تشخیص این موارد معمولا آسان بوده و با لمس یا مشاهده کردن برآمدگی امکان پذیر است. درمان این فتق ها می تواند از پایش فتق تا جراحی ترمیمی را شامل شود. این جراحی ها از طریق ایجاد یک سوراخ یا برش بر سطح شکم انجام می شوند. جراحی فتق اینگوئینال (در ناحیه کشاله ران) در کودکان و افراد مسن شیوع بیشتری دارد.
عمل فتق
فتق هنگامی بروز می دهد که یک ضعف یا سوراخ در پریتوئن به وجود می آید. پریتوئن یک دیواره عضلانی است که معمولا اندام های شکمی را در جای خود نگه می دارد.
این نقص در پریتوئن به بافت ها و اندام ها این امکان را می دهد که به دیواره شکم فشار وارد کرده و فتق یا برآمدگی بر روی آن ایجاد کنند. امکان دارد این برآمدگی در هنگام دراز کشیدن صاف شده و یا بتوان آن را با فشار به داخل راند. سرفه کردن می تواند سبب پدیدار شدن مجدد فتق نافی شود.
هرنیا ها معمولا در نواحی زیر یافت می شوند:
فتق رانی سبب بروز یک برآمدگی در زیر کشاله ران شده که در زنان شیوع بیشتری دارد. فتق اینگوئینال یک برآمدگی در ناحیه کشاله ران است که می تواند تا به کیسه بیضه نیز انتشار یابد. این نوع فتق در مردان شیوع بیشتری دارد.
فتق هیاتال یا هیاتوس هنگامی به وجود می آید که محتویات ناحیه بالایی شکم از طریق سوراخ دیافراگم به حفره قفسه سینه راه می یابند.
برآمدگی این ناحیه به وسیله هرنیا ناف یا اطراف آن به وجود می آید.
جراحی های شکمی به دلیل ایجاد برش و جای زخم می توانند به بروز فتق منجر شوند.
صرف نظر از فتق برشی، بروز فتق هیچ گونه دلیل مشخصی ندارد. خطر ابتلا به هرنیا همگام با افزایش سن بیشتر شده و در مردان شیوع بیشتری دارد. فتق می تواند مادرزادی بوده و یا در کودکی به دلیل ضعف دیواره شکمی به وجود آید. فعالیت ها و مشکلات پزشکی که سبب افزایش فشار بر دیواره شکم می شوند می توانند به بروز فتق منجر شوند. از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
از آنجایی که فتق برشی در نتیجه جراحی به وجود می آید، واضح ترین عامل خطر آن انجام فرایند جراحی بر روی ناحیه شکم است. بیشترین احتمال ابتلای افراد 3 تا 6 ماه پس از جراحی می باشد. عوامل دیگری نیز احتمال این ابتلا را بیشتر می کنند که از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
تمامی عوامل ذکر شده در بالا می توانند فشار بیشتری بر بافت های در حال ترمیم وارد کنند.
عوامل خطر ابتلا به فتق اینگوئینال
افراد زیر از نظر ابتلا به هرنیا اینگوئینال در معرض خطر بالاتری قرار دارند:
فتقهای نافی بیشترین شیوع را در بین نوزادان نارس و با وزن کم در هنگام تولد دارند.
عوامل خطر ابتلا به این نوع بیماری در بزرگسالان شامل موارد زیر می شوند:
عوامل خطر ابتلا به فتق هیاتال
افراد چاق و دارای سن بیش از 50 سال از نظر ابتلا به فتق هیاتال در معرض خطر بالاتری قرار دارند.
در بسیاری از موارد فتق تنها یک تورم بدون درد است که هیچ مشکلی ایجاد نکرده و به هیچ مراقبت فوری پزشکی نیاز ندارد. با این وجود، فتق می تواند سبب بروز ناراحتی و درد شده و علائم آن در هنگام ایستادن، زور زدن یا بلند کردن اجسام سنگین تشدید شود.
در برخی موارد، هرنیا نیاز به جراحی فوری دارد. برای مثال، هنگامی که بخشی از روده ها توسط فتق اینگوئینال مسدود یا پیچ خورده می شوند نیاز به جراحی فوری می باشد. در صورتی که فتق اینگوئینال سبب بروز شکایت های حاد شکمی شود نیاز به مراقبت پزشکی فوری می باشد. از جمله این شکایت ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
در این موارد، تورم معمولا سفت و حساس به لمس بوده و نمی توان آن را با فشار صاف کرد. فتق هیاتال می تواند علائم رفلاکس اسیدی معده (همانند سوزش سر دل) را ایجاد کند. این علائم هنگامی ایجاد می شوند که اسید معده به مری راه می یابد.
40 درصد از فتق های رانی ظرف 2 سال پس از تشخیص منجر به استرانگوله (فشردگی شدید) روده می شوند.استرانگوله شدن عارضه ای است که در آن خون رونده به بافت متوقف شده و نیازمند مراقبت اورژانسی است. این مراجع بهداشتی جراحی های اختیاری و پیشگیرانه را نسبت به جراحی های اورژانسی و پر خطر ترجیح می دهند.
اقدام معمول برای هرنیا های بدون علامت پایش و انتظار است. هر چند، این اقدام برای برخی فتق ها از جمله فتق های رانی خطرناک است.
تاکنون مشخص نشده در ترمیم فتق های اینگوئینالی که با فشار صاف می شوند جراحی های غیر اورژانسی ارزش صبر کردن را دارند یا خیر. کالج جراحان آمریکا و برخی دیگر از سازمان های پزشکی برای چنین فتق هایی انجام جراحی اختیاری را نسبت به روش پایش و انتظار ترجیح می دهند.
برخی مراجع دیگر توصیه می کنند جهت پیشگیری از استرانگوله شدن روده ها در آینده ترمیم جراحی انجام شود.
با اینکه گزینه های جراحی به شرایط هر فرد (از جمله محل فتق) بستگی دارند اما مداخلات جراحی فتق شامل دو نوع کلی می شوند:
در جراحی ترمیمی باز هرنیا با استفاده از بخیه، مش (نوعی تور) یا هر دو بسته می شود. زخم پوستی ایجاد شده نیز به وسیله بخیه، چفت یا چسب جراحی بسته می شود.
ترمیم لاپاراسکوپیک در جراحی های مجدد و با هدف اجتناب از ایجاد جای زخم های بیشتر انجام می شود. با اینکه هزینه این فرایند بیشتر است اما احتمال بروز عوارضی همچون عفونت در آن کمتر می باشد. در ترمیم لاپاراسکوپیک برش ها کوچک تر و بهبودی پس از عمل سریع تر است.
ترمیم لاپاراسکوپیک توسط یک لوله حاوی چراغ و دوربینی کوچک هدایت می شود اما فتق به همان روش جراحی باز بسته خواهد شد. ابزار های جراحی از طریق برش کوچک دیگری به ناحیه درمان وارد می شوند. جراح جهت داشتن دید بهتر و فضای کار بیشتر حفره شکمی را با استفاده از گاز متورم می کند. فرد در تمام طول فرایند تحت بیهوشی عمومی قرار دارد.
یکی از عوارض شایع بعد از عمل فتق، ورم کیسه بیضه بعد از عمل فتق است. برای بهبود این ورم توصیه می شود بیمار به هنگام استراحت پاهای خود را بالا بگیرد و از کمپرس سرد استفاده کند. این تورم گذراست و جای نگرانی نیست.
برای کنترل درد و تیر کشیدن ناحیه بیضه بیمار می تواند تحت نظر پزشک از مسکن استفاده کند، معمولا برای بهبود درد بیضه بعد از عمل فتق ، روزی یک عدد شیاف ایندومتاسین ۱۰۰ توصیه می شود.
فتق اینگوئینال یکی از رایج ترین دلایل جراحی در کودکان و شیرخواران است.
یک مطالعه مروری سیستماتیک از اطلاعات 20 ساله در زمینه جراحی های ترمیم هرنیاکودکان و شیرخواران بیان داشت که جراحی لاپاراسکوپیک در درمان هرنیاهای دو طرفه نسبت به جراحی باز سریع تر است. با این حال، در مدت زمان جراحی ترمیم فتق اینگوئینال یک طرفه تفاوت چشم گیری بین این دو روش وجود نداشت.
با اینکه میزان بازگشت این بیماری در هر دو فرایند یکسان است اما احتمال بروز عوارضی از جمله عفونت زخم در جراحی باز مخصوصا در شیرخواران بیشتر است.
عمل فتق
دکتر هوشنگ قوامی بورد تخصصی جراحی کلیه ، مجاری ادرار و ناباروری مردان
اینجانب دکتر هوشنگ قوامی بورد تخصصی جراحی کلیه ، مجاری ادرار و ناباروری مردان را در سال 63اخذ نموده ام و پس از گذراندن امتحان تخصصی و گرفتن دانشنامه از دانشگاه اصفهان شروع به کار کردم.
مطلب قبلی
سیستوسکوپی چیست ؟
مطلب بعدی
درمان پروستاتیت با آنتی بیوتیک (التهاب پروستات)
با جراح عمومي مشورت كنيد
به جراح عمومي مراجعه كنيد
عمل شود واريكوسل
كشيدگي عضله مي باشد
سرطان نيست روزي دو بار در أب گرم نشسته شود هر بار ١٥ دقيقه ده روز
استراحت و روزي يك عدد شياف ديكلوفناك صد ميلي استعمال كنيد
فتق بيضه است
عكس واضح نبود ولي احتمال فتق زياد است
فتق عمل شود
بايد عمل كنند
کرونا ویروس چه بر سر کلیه می آورد؟
درد کشاله ران را جدی بگیرید!
هر آنچه که باید درباره ی داروی تامسولوسین بدانید
اورولوژی چیست و متخصص اورولوژی کیست؟
دکتر هوشنگ قوامی بورد تخصصی جراحی کلیه ، مجاری ادرار و ناباروری مردان
آخرین مطالب
علت سوزش ادرار در مردان و زنان + درمان
بعد عمل واریکوسل چقدر احتمال بارداری هست؟
نعوظ صبحگاهی چیست و چرا اتفاق می افتد؟
قرص قوی اختلال نعوظ + نحوه ی مصرف
سنگ گیر کرده در حالب | درمان و تشخیص
مطالب بروزرسانی شده
علت سوزش ادرار در مردان و زنان + درمان
علت و شیوع هیپرپلازی پروستات (BPH)
درمان زود انزالی
درمان بزرگی پروستات با قرص تامسولوسین
دکتر هوشنگ قوامی – متخصص کلیه و مجاری ادراری
فتق یا هرنیا مشکلی شایع بوده که سبب بروز برآمدگی موضعی در ناحیه شکم یا کشاله ران می شود. با اینکه فتق ها در اغلب موارد بی خطر هستند اما گاهی اوقات می توانند سبب ایجاد درد و ناراحتی نیز شوند. در این مقاله ماهیت، عوامل رایج و نحوه درمان فتق ها بیان می شود.
فهرست موضوعات
در این مطلب نکاتی کلیدی درباره هرنیا ها بیان شده است. فتق ها اغلب هیچ گونه علائم مشکل سازی ایجاد نمی کنند. با این حال، شکایت از درد فتق شکم می تواند بیانگر وجود مشکلی جدی باشد.
تشخیص این موارد معمولا آسان بوده و با لمس یا مشاهده کردن برآمدگی امکان پذیر است. درمان این فتق ها می تواند از پایش فتق تا جراحی ترمیمی را شامل شود. این جراحی ها از طریق ایجاد یک سوراخ یا برش بر سطح شکم انجام می شوند. جراحی فتق اینگوئینال (در ناحیه کشاله ران) در کودکان و افراد مسن شیوع بیشتری دارد.
عمل فتق
فتق هنگامی بروز می دهد که یک ضعف یا سوراخ در پریتوئن به وجود می آید. پریتوئن یک دیواره عضلانی است که معمولا اندام های شکمی را در جای خود نگه می دارد.
این نقص در پریتوئن به بافت ها و اندام ها این امکان را می دهد که به دیواره شکم فشار وارد کرده و فتق یا برآمدگی بر روی آن ایجاد کنند. امکان دارد این برآمدگی در هنگام دراز کشیدن صاف شده و یا بتوان آن را با فشار به داخل راند. سرفه کردن می تواند سبب پدیدار شدن مجدد فتق نافی شود.
هرنیا ها معمولا در نواحی زیر یافت می شوند:
فتق رانی سبب بروز یک برآمدگی در زیر کشاله ران شده که در زنان شیوع بیشتری دارد. فتق اینگوئینال یک برآمدگی در ناحیه کشاله ران است که می تواند تا به کیسه بیضه نیز انتشار یابد. این نوع فتق در مردان شیوع بیشتری دارد.
فتق هیاتال یا هیاتوس هنگامی به وجود می آید که محتویات ناحیه بالایی شکم از طریق سوراخ دیافراگم به حفره قفسه سینه راه می یابند.
برآمدگی این ناحیه به وسیله هرنیا ناف یا اطراف آن به وجود می آید.
جراحی های شکمی به دلیل ایجاد برش و جای زخم می توانند به بروز فتق منجر شوند.
صرف نظر از فتق برشی، بروز فتق هیچ گونه دلیل مشخصی ندارد. خطر ابتلا به هرنیا همگام با افزایش سن بیشتر شده و در مردان شیوع بیشتری دارد. فتق می تواند مادرزادی بوده و یا در کودکی به دلیل ضعف دیواره شکمی به وجود آید. فعالیت ها و مشکلات پزشکی که سبب افزایش فشار بر دیواره شکم می شوند می توانند به بروز فتق منجر شوند. از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
از آنجایی که فتق برشی در نتیجه جراحی به وجود می آید، واضح ترین عامل خطر آن انجام فرایند جراحی بر روی ناحیه شکم است. بیشترین احتمال ابتلای افراد 3 تا 6 ماه پس از جراحی می باشد. عوامل دیگری نیز احتمال این ابتلا را بیشتر می کنند که از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
تمامی عوامل ذکر شده در بالا می توانند فشار بیشتری بر بافت های در حال ترمیم وارد کنند.
عوامل خطر ابتلا به فتق اینگوئینال
افراد زیر از نظر ابتلا به هرنیا اینگوئینال در معرض خطر بالاتری قرار دارند:
فتقهای نافی بیشترین شیوع را در بین نوزادان نارس و با وزن کم در هنگام تولد دارند.
عوامل خطر ابتلا به این نوع بیماری در بزرگسالان شامل موارد زیر می شوند:
عوامل خطر ابتلا به فتق هیاتال
افراد چاق و دارای سن بیش از 50 سال از نظر ابتلا به فتق هیاتال در معرض خطر بالاتری قرار دارند.
در بسیاری از موارد فتق تنها یک تورم بدون درد است که هیچ مشکلی ایجاد نکرده و به هیچ مراقبت فوری پزشکی نیاز ندارد. با این وجود، فتق می تواند سبب بروز ناراحتی و درد شده و علائم آن در هنگام ایستادن، زور زدن یا بلند کردن اجسام سنگین تشدید شود.
در برخی موارد، هرنیا نیاز به جراحی فوری دارد. برای مثال، هنگامی که بخشی از روده ها توسط فتق اینگوئینال مسدود یا پیچ خورده می شوند نیاز به جراحی فوری می باشد. در صورتی که فتق اینگوئینال سبب بروز شکایت های حاد شکمی شود نیاز به مراقبت پزشکی فوری می باشد. از جمله این شکایت ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
در این موارد، تورم معمولا سفت و حساس به لمس بوده و نمی توان آن را با فشار صاف کرد. فتق هیاتال می تواند علائم رفلاکس اسیدی معده (همانند سوزش سر دل) را ایجاد کند. این علائم هنگامی ایجاد می شوند که اسید معده به مری راه می یابد.
40 درصد از فتق های رانی ظرف 2 سال پس از تشخیص منجر به استرانگوله (فشردگی شدید) روده می شوند.استرانگوله شدن عارضه ای است که در آن خون رونده به بافت متوقف شده و نیازمند مراقبت اورژانسی است. این مراجع بهداشتی جراحی های اختیاری و پیشگیرانه را نسبت به جراحی های اورژانسی و پر خطر ترجیح می دهند.
اقدام معمول برای هرنیا های بدون علامت پایش و انتظار است. هر چند، این اقدام برای برخی فتق ها از جمله فتق های رانی خطرناک است.
تاکنون مشخص نشده در ترمیم فتق های اینگوئینالی که با فشار صاف می شوند جراحی های غیر اورژانسی ارزش صبر کردن را دارند یا خیر. کالج جراحان آمریکا و برخی دیگر از سازمان های پزشکی برای چنین فتق هایی انجام جراحی اختیاری را نسبت به روش پایش و انتظار ترجیح می دهند.
برخی مراجع دیگر توصیه می کنند جهت پیشگیری از استرانگوله شدن روده ها در آینده ترمیم جراحی انجام شود.
با اینکه گزینه های جراحی به شرایط هر فرد (از جمله محل فتق) بستگی دارند اما مداخلات جراحی فتق شامل دو نوع کلی می شوند:
در جراحی ترمیمی باز هرنیا با استفاده از بخیه، مش (نوعی تور) یا هر دو بسته می شود. زخم پوستی ایجاد شده نیز به وسیله بخیه، چفت یا چسب جراحی بسته می شود.
ترمیم لاپاراسکوپیک در جراحی های مجدد و با هدف اجتناب از ایجاد جای زخم های بیشتر انجام می شود. با اینکه هزینه این فرایند بیشتر است اما احتمال بروز عوارضی همچون عفونت در آن کمتر می باشد. در ترمیم لاپاراسکوپیک برش ها کوچک تر و بهبودی پس از عمل سریع تر است.
ترمیم لاپاراسکوپیک توسط یک لوله حاوی چراغ و دوربینی کوچک هدایت می شود اما فتق به همان روش جراحی باز بسته خواهد شد. ابزار های جراحی از طریق برش کوچک دیگری به ناحیه درمان وارد می شوند. جراح جهت داشتن دید بهتر و فضای کار بیشتر حفره شکمی را با استفاده از گاز متورم می کند. فرد در تمام طول فرایند تحت بیهوشی عمومی قرار دارد.
یکی از عوارض شایع بعد از عمل فتق، ورم کیسه بیضه بعد از عمل فتق است. برای بهبود این ورم توصیه می شود بیمار به هنگام استراحت پاهای خود را بالا بگیرد و از کمپرس سرد استفاده کند. این تورم گذراست و جای نگرانی نیست.
برای کنترل درد و تیر کشیدن ناحیه بیضه بیمار می تواند تحت نظر پزشک از مسکن استفاده کند، معمولا برای بهبود درد بیضه بعد از عمل فتق ، روزی یک عدد شیاف ایندومتاسین ۱۰۰ توصیه می شود.
فتق اینگوئینال یکی از رایج ترین دلایل جراحی در کودکان و شیرخواران است.
یک مطالعه مروری سیستماتیک از اطلاعات 20 ساله در زمینه جراحی های ترمیم هرنیاکودکان و شیرخواران بیان داشت که جراحی لاپاراسکوپیک در درمان هرنیاهای دو طرفه نسبت به جراحی باز سریع تر است. با این حال، در مدت زمان جراحی ترمیم فتق اینگوئینال یک طرفه تفاوت چشم گیری بین این دو روش وجود نداشت.
با اینکه میزان بازگشت این بیماری در هر دو فرایند یکسان است اما احتمال بروز عوارضی از جمله عفونت زخم در جراحی باز مخصوصا در شیرخواران بیشتر است.
عمل فتق
دکتر هوشنگ قوامی بورد تخصصی جراحی کلیه ، مجاری ادرار و ناباروری مردان
اینجانب دکتر هوشنگ قوامی بورد تخصصی جراحی کلیه ، مجاری ادرار و ناباروری مردان را در سال 63اخذ نموده ام و پس از گذراندن امتحان تخصصی و گرفتن دانشنامه از دانشگاه اصفهان شروع به کار کردم.
مطلب قبلی
سیستوسکوپی چیست ؟
مطلب بعدی
درمان پروستاتیت با آنتی بیوتیک (التهاب پروستات)
با جراح عمومي مشورت كنيد
به جراح عمومي مراجعه كنيد
عمل شود واريكوسل
كشيدگي عضله مي باشد
سرطان نيست روزي دو بار در أب گرم نشسته شود هر بار ١٥ دقيقه ده روز
استراحت و روزي يك عدد شياف ديكلوفناك صد ميلي استعمال كنيد
فتق بيضه است
عكس واضح نبود ولي احتمال فتق زياد است
فتق عمل شود
بايد عمل كنند
کرونا ویروس چه بر سر کلیه می آورد؟
درد کشاله ران را جدی بگیرید!
هر آنچه که باید درباره ی داروی تامسولوسین بدانید
اورولوژی چیست و متخصص اورولوژی کیست؟
دکتر هوشنگ قوامی بورد تخصصی جراحی کلیه ، مجاری ادرار و ناباروری مردان
آخرین مطالب
علت سوزش ادرار در مردان و زنان + درمان
بعد عمل واریکوسل چقدر احتمال بارداری هست؟
نعوظ صبحگاهی چیست و چرا اتفاق می افتد؟
قرص قوی اختلال نعوظ + نحوه ی مصرف
سنگ گیر کرده در حالب | درمان و تشخیص
مطالب بروزرسانی شده
علت سوزش ادرار در مردان و زنان + درمان
علت و شیوع هیپرپلازی پروستات (BPH)
درمان زود انزالی
درمان بزرگی پروستات با قرص تامسولوسین
دکتر هوشنگ قوامی – متخصص کلیه و مجاری ادراری
فتق یا هرنیا مشکلی شایع بوده که سبب بروز برآمدگی موضعی در ناحیه شکم یا کشاله ران می شود. با اینکه فتق ها در اغلب موارد بی خطر هستند اما گاهی اوقات می توانند سبب ایجاد درد و ناراحتی نیز شوند. در این مقاله ماهیت، عوامل رایج و نحوه درمان فتق ها بیان می شود.
فهرست موضوعات
در این مطلب نکاتی کلیدی درباره هرنیا ها بیان شده است. فتق ها اغلب هیچ گونه علائم مشکل سازی ایجاد نمی کنند. با این حال، شکایت از درد فتق شکم می تواند بیانگر وجود مشکلی جدی باشد.
تشخیص این موارد معمولا آسان بوده و با لمس یا مشاهده کردن برآمدگی امکان پذیر است. درمان این فتق ها می تواند از پایش فتق تا جراحی ترمیمی را شامل شود. این جراحی ها از طریق ایجاد یک سوراخ یا برش بر سطح شکم انجام می شوند. جراحی فتق اینگوئینال (در ناحیه کشاله ران) در کودکان و افراد مسن شیوع بیشتری دارد.
عمل فتق
فتق هنگامی بروز می دهد که یک ضعف یا سوراخ در پریتوئن به وجود می آید. پریتوئن یک دیواره عضلانی است که معمولا اندام های شکمی را در جای خود نگه می دارد.
این نقص در پریتوئن به بافت ها و اندام ها این امکان را می دهد که به دیواره شکم فشار وارد کرده و فتق یا برآمدگی بر روی آن ایجاد کنند. امکان دارد این برآمدگی در هنگام دراز کشیدن صاف شده و یا بتوان آن را با فشار به داخل راند. سرفه کردن می تواند سبب پدیدار شدن مجدد فتق نافی شود.
هرنیا ها معمولا در نواحی زیر یافت می شوند:
فتق رانی سبب بروز یک برآمدگی در زیر کشاله ران شده که در زنان شیوع بیشتری دارد. فتق اینگوئینال یک برآمدگی در ناحیه کشاله ران است که می تواند تا به کیسه بیضه نیز انتشار یابد. این نوع فتق در مردان شیوع بیشتری دارد.
فتق هیاتال یا هیاتوس هنگامی به وجود می آید که محتویات ناحیه بالایی شکم از طریق سوراخ دیافراگم به حفره قفسه سینه راه می یابند.
برآمدگی این ناحیه به وسیله هرنیا ناف یا اطراف آن به وجود می آید.
جراحی های شکمی به دلیل ایجاد برش و جای زخم می توانند به بروز فتق منجر شوند.
صرف نظر از فتق برشی، بروز فتق هیچ گونه دلیل مشخصی ندارد. خطر ابتلا به هرنیا همگام با افزایش سن بیشتر شده و در مردان شیوع بیشتری دارد. فتق می تواند مادرزادی بوده و یا در کودکی به دلیل ضعف دیواره شکمی به وجود آید. فعالیت ها و مشکلات پزشکی که سبب افزایش فشار بر دیواره شکم می شوند می توانند به بروز فتق منجر شوند. از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
از آنجایی که فتق برشی در نتیجه جراحی به وجود می آید، واضح ترین عامل خطر آن انجام فرایند جراحی بر روی ناحیه شکم است. بیشترین احتمال ابتلای افراد 3 تا 6 ماه پس از جراحی می باشد. عوامل دیگری نیز احتمال این ابتلا را بیشتر می کنند که از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
تمامی عوامل ذکر شده در بالا می توانند فشار بیشتری بر بافت های در حال ترمیم وارد کنند.
عوامل خطر ابتلا به فتق اینگوئینال
افراد زیر از نظر ابتلا به هرنیا اینگوئینال در معرض خطر بالاتری قرار دارند:
فتقهای نافی بیشترین شیوع را در بین نوزادان نارس و با وزن کم در هنگام تولد دارند.
عوامل خطر ابتلا به این نوع بیماری در بزرگسالان شامل موارد زیر می شوند:
عوامل خطر ابتلا به فتق هیاتال
افراد چاق و دارای سن بیش از 50 سال از نظر ابتلا به فتق هیاتال در معرض خطر بالاتری قرار دارند.
در بسیاری از موارد فتق تنها یک تورم بدون درد است که هیچ مشکلی ایجاد نکرده و به هیچ مراقبت فوری پزشکی نیاز ندارد. با این وجود، فتق می تواند سبب بروز ناراحتی و درد شده و علائم آن در هنگام ایستادن، زور زدن یا بلند کردن اجسام سنگین تشدید شود.
در برخی موارد، هرنیا نیاز به جراحی فوری دارد. برای مثال، هنگامی که بخشی از روده ها توسط فتق اینگوئینال مسدود یا پیچ خورده می شوند نیاز به جراحی فوری می باشد. در صورتی که فتق اینگوئینال سبب بروز شکایت های حاد شکمی شود نیاز به مراقبت پزشکی فوری می باشد. از جمله این شکایت ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
در این موارد، تورم معمولا سفت و حساس به لمس بوده و نمی توان آن را با فشار صاف کرد. فتق هیاتال می تواند علائم رفلاکس اسیدی معده (همانند سوزش سر دل) را ایجاد کند. این علائم هنگامی ایجاد می شوند که اسید معده به مری راه می یابد.
40 درصد از فتق های رانی ظرف 2 سال پس از تشخیص منجر به استرانگوله (فشردگی شدید) روده می شوند.استرانگوله شدن عارضه ای است که در آن خون رونده به بافت متوقف شده و نیازمند مراقبت اورژانسی است. این مراجع بهداشتی جراحی های اختیاری و پیشگیرانه را نسبت به جراحی های اورژانسی و پر خطر ترجیح می دهند.
اقدام معمول برای هرنیا های بدون علامت پایش و انتظار است. هر چند، این اقدام برای برخی فتق ها از جمله فتق های رانی خطرناک است.
تاکنون مشخص نشده در ترمیم فتق های اینگوئینالی که با فشار صاف می شوند جراحی های غیر اورژانسی ارزش صبر کردن را دارند یا خیر. کالج جراحان آمریکا و برخی دیگر از سازمان های پزشکی برای چنین فتق هایی انجام جراحی اختیاری را نسبت به روش پایش و انتظار ترجیح می دهند.
برخی مراجع دیگر توصیه می کنند جهت پیشگیری از استرانگوله شدن روده ها در آینده ترمیم جراحی انجام شود.
با اینکه گزینه های جراحی به شرایط هر فرد (از جمله محل فتق) بستگی دارند اما مداخلات جراحی فتق شامل دو نوع کلی می شوند:
در جراحی ترمیمی باز هرنیا با استفاده از بخیه، مش (نوعی تور) یا هر دو بسته می شود. زخم پوستی ایجاد شده نیز به وسیله بخیه، چفت یا چسب جراحی بسته می شود.
ترمیم لاپاراسکوپیک در جراحی های مجدد و با هدف اجتناب از ایجاد جای زخم های بیشتر انجام می شود. با اینکه هزینه این فرایند بیشتر است اما احتمال بروز عوارضی همچون عفونت در آن کمتر می باشد. در ترمیم لاپاراسکوپیک برش ها کوچک تر و بهبودی پس از عمل سریع تر است.
ترمیم لاپاراسکوپیک توسط یک لوله حاوی چراغ و دوربینی کوچک هدایت می شود اما فتق به همان روش جراحی باز بسته خواهد شد. ابزار های جراحی از طریق برش کوچک دیگری به ناحیه درمان وارد می شوند. جراح جهت داشتن دید بهتر و فضای کار بیشتر حفره شکمی را با استفاده از گاز متورم می کند. فرد در تمام طول فرایند تحت بیهوشی عمومی قرار دارد.
یکی از عوارض شایع بعد از عمل فتق، ورم کیسه بیضه بعد از عمل فتق است. برای بهبود این ورم توصیه می شود بیمار به هنگام استراحت پاهای خود را بالا بگیرد و از کمپرس سرد استفاده کند. این تورم گذراست و جای نگرانی نیست.
برای کنترل درد و تیر کشیدن ناحیه بیضه بیمار می تواند تحت نظر پزشک از مسکن استفاده کند، معمولا برای بهبود درد بیضه بعد از عمل فتق ، روزی یک عدد شیاف ایندومتاسین ۱۰۰ توصیه می شود.
فتق اینگوئینال یکی از رایج ترین دلایل جراحی در کودکان و شیرخواران است.
یک مطالعه مروری سیستماتیک از اطلاعات 20 ساله در زمینه جراحی های ترمیم هرنیاکودکان و شیرخواران بیان داشت که جراحی لاپاراسکوپیک در درمان هرنیاهای دو طرفه نسبت به جراحی باز سریع تر است. با این حال، در مدت زمان جراحی ترمیم فتق اینگوئینال یک طرفه تفاوت چشم گیری بین این دو روش وجود نداشت.
با اینکه میزان بازگشت این بیماری در هر دو فرایند یکسان است اما احتمال بروز عوارضی از جمله عفونت زخم در جراحی باز مخصوصا در شیرخواران بیشتر است.
عمل فتق
دکتر هوشنگ قوامی بورد تخصصی جراحی کلیه ، مجاری ادرار و ناباروری مردان
اینجانب دکتر هوشنگ قوامی بورد تخصصی جراحی کلیه ، مجاری ادرار و ناباروری مردان را در سال 63اخذ نموده ام و پس از گذراندن امتحان تخصصی و گرفتن دانشنامه از دانشگاه اصفهان شروع به کار کردم.
مطلب قبلی
سیستوسکوپی چیست ؟
مطلب بعدی
درمان پروستاتیت با آنتی بیوتیک (التهاب پروستات)
با جراح عمومي مشورت كنيد
به جراح عمومي مراجعه كنيد
عمل شود واريكوسل
كشيدگي عضله مي باشد
سرطان نيست روزي دو بار در أب گرم نشسته شود هر بار ١٥ دقيقه ده روز
استراحت و روزي يك عدد شياف ديكلوفناك صد ميلي استعمال كنيد
فتق بيضه است
عكس واضح نبود ولي احتمال فتق زياد است
فتق عمل شود
بايد عمل كنند
کرونا ویروس چه بر سر کلیه می آورد؟
درد کشاله ران را جدی بگیرید!
هر آنچه که باید درباره ی داروی تامسولوسین بدانید
اورولوژی چیست و متخصص اورولوژی کیست؟
دکتر هوشنگ قوامی بورد تخصصی جراحی کلیه ، مجاری ادرار و ناباروری مردان
آخرین مطالب
علت سوزش ادرار در مردان و زنان + درمان
بعد عمل واریکوسل چقدر احتمال بارداری هست؟
نعوظ صبحگاهی چیست و چرا اتفاق می افتد؟
قرص قوی اختلال نعوظ + نحوه ی مصرف
سنگ گیر کرده در حالب | درمان و تشخیص
مطالب بروزرسانی شده
علت سوزش ادرار در مردان و زنان + درمان
علت و شیوع هیپرپلازی پروستات (BPH)
درمان زود انزالی
درمان بزرگی پروستات با قرص تامسولوسین
دکتر هوشنگ قوامی – متخصص کلیه و مجاری ادراری
فتق یا هرنیا مشکلی شایع بوده که سبب بروز برآمدگی موضعی در ناحیه شکم یا کشاله ران می شود. با اینکه فتق ها در اغلب موارد بی خطر هستند اما گاهی اوقات می توانند سبب ایجاد درد و ناراحتی نیز شوند. در این مقاله ماهیت، عوامل رایج و نحوه درمان فتق ها بیان می شود.
فهرست موضوعات
در این مطلب نکاتی کلیدی درباره هرنیا ها بیان شده است. فتق ها اغلب هیچ گونه علائم مشکل سازی ایجاد نمی کنند. با این حال، شکایت از درد فتق شکم می تواند بیانگر وجود مشکلی جدی باشد.
تشخیص این موارد معمولا آسان بوده و با لمس یا مشاهده کردن برآمدگی امکان پذیر است. درمان این فتق ها می تواند از پایش فتق تا جراحی ترمیمی را شامل شود. این جراحی ها از طریق ایجاد یک سوراخ یا برش بر سطح شکم انجام می شوند. جراحی فتق اینگوئینال (در ناحیه کشاله ران) در کودکان و افراد مسن شیوع بیشتری دارد.
عمل فتق
فتق هنگامی بروز می دهد که یک ضعف یا سوراخ در پریتوئن به وجود می آید. پریتوئن یک دیواره عضلانی است که معمولا اندام های شکمی را در جای خود نگه می دارد.
این نقص در پریتوئن به بافت ها و اندام ها این امکان را می دهد که به دیواره شکم فشار وارد کرده و فتق یا برآمدگی بر روی آن ایجاد کنند. امکان دارد این برآمدگی در هنگام دراز کشیدن صاف شده و یا بتوان آن را با فشار به داخل راند. سرفه کردن می تواند سبب پدیدار شدن مجدد فتق نافی شود.
هرنیا ها معمولا در نواحی زیر یافت می شوند:
فتق رانی سبب بروز یک برآمدگی در زیر کشاله ران شده که در زنان شیوع بیشتری دارد. فتق اینگوئینال یک برآمدگی در ناحیه کشاله ران است که می تواند تا به کیسه بیضه نیز انتشار یابد. این نوع فتق در مردان شیوع بیشتری دارد.
فتق هیاتال یا هیاتوس هنگامی به وجود می آید که محتویات ناحیه بالایی شکم از طریق سوراخ دیافراگم به حفره قفسه سینه راه می یابند.
برآمدگی این ناحیه به وسیله هرنیا ناف یا اطراف آن به وجود می آید.
جراحی های شکمی به دلیل ایجاد برش و جای زخم می توانند به بروز فتق منجر شوند.
صرف نظر از فتق برشی، بروز فتق هیچ گونه دلیل مشخصی ندارد. خطر ابتلا به هرنیا همگام با افزایش سن بیشتر شده و در مردان شیوع بیشتری دارد. فتق می تواند مادرزادی بوده و یا در کودکی به دلیل ضعف دیواره شکمی به وجود آید. فعالیت ها و مشکلات پزشکی که سبب افزایش فشار بر دیواره شکم می شوند می توانند به بروز فتق منجر شوند. از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
از آنجایی که فتق برشی در نتیجه جراحی به وجود می آید، واضح ترین عامل خطر آن انجام فرایند جراحی بر روی ناحیه شکم است. بیشترین احتمال ابتلای افراد 3 تا 6 ماه پس از جراحی می باشد. عوامل دیگری نیز احتمال این ابتلا را بیشتر می کنند که از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
تمامی عوامل ذکر شده در بالا می توانند فشار بیشتری بر بافت های در حال ترمیم وارد کنند.
عوامل خطر ابتلا به فتق اینگوئینال
افراد زیر از نظر ابتلا به هرنیا اینگوئینال در معرض خطر بالاتری قرار دارند:
فتقهای نافی بیشترین شیوع را در بین نوزادان نارس و با وزن کم در هنگام تولد دارند.
عوامل خطر ابتلا به این نوع بیماری در بزرگسالان شامل موارد زیر می شوند:
عوامل خطر ابتلا به فتق هیاتال
افراد چاق و دارای سن بیش از 50 سال از نظر ابتلا به فتق هیاتال در معرض خطر بالاتری قرار دارند.
در بسیاری از موارد فتق تنها یک تورم بدون درد است که هیچ مشکلی ایجاد نکرده و به هیچ مراقبت فوری پزشکی نیاز ندارد. با این وجود، فتق می تواند سبب بروز ناراحتی و درد شده و علائم آن در هنگام ایستادن، زور زدن یا بلند کردن اجسام سنگین تشدید شود.
در برخی موارد، هرنیا نیاز به جراحی فوری دارد. برای مثال، هنگامی که بخشی از روده ها توسط فتق اینگوئینال مسدود یا پیچ خورده می شوند نیاز به جراحی فوری می باشد. در صورتی که فتق اینگوئینال سبب بروز شکایت های حاد شکمی شود نیاز به مراقبت پزشکی فوری می باشد. از جمله این شکایت ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
در این موارد، تورم معمولا سفت و حساس به لمس بوده و نمی توان آن را با فشار صاف کرد. فتق هیاتال می تواند علائم رفلاکس اسیدی معده (همانند سوزش سر دل) را ایجاد کند. این علائم هنگامی ایجاد می شوند که اسید معده به مری راه می یابد.
40 درصد از فتق های رانی ظرف 2 سال پس از تشخیص منجر به استرانگوله (فشردگی شدید) روده می شوند.استرانگوله شدن عارضه ای است که در آن خون رونده به بافت متوقف شده و نیازمند مراقبت اورژانسی است. این مراجع بهداشتی جراحی های اختیاری و پیشگیرانه را نسبت به جراحی های اورژانسی و پر خطر ترجیح می دهند.
اقدام معمول برای هرنیا های بدون علامت پایش و انتظار است. هر چند، این اقدام برای برخی فتق ها از جمله فتق های رانی خطرناک است.
تاکنون مشخص نشده در ترمیم فتق های اینگوئینالی که با فشار صاف می شوند جراحی های غیر اورژانسی ارزش صبر کردن را دارند یا خیر. کالج جراحان آمریکا و برخی دیگر از سازمان های پزشکی برای چنین فتق هایی انجام جراحی اختیاری را نسبت به روش پایش و انتظار ترجیح می دهند.
برخی مراجع دیگر توصیه می کنند جهت پیشگیری از استرانگوله شدن روده ها در آینده ترمیم جراحی انجام شود.
با اینکه گزینه های جراحی به شرایط هر فرد (از جمله محل فتق) بستگی دارند اما مداخلات جراحی فتق شامل دو نوع کلی می شوند:
در جراحی ترمیمی باز هرنیا با استفاده از بخیه، مش (نوعی تور) یا هر دو بسته می شود. زخم پوستی ایجاد شده نیز به وسیله بخیه، چفت یا چسب جراحی بسته می شود.
ترمیم لاپاراسکوپیک در جراحی های مجدد و با هدف اجتناب از ایجاد جای زخم های بیشتر انجام می شود. با اینکه هزینه این فرایند بیشتر است اما احتمال بروز عوارضی همچون عفونت در آن کمتر می باشد. در ترمیم لاپاراسکوپیک برش ها کوچک تر و بهبودی پس از عمل سریع تر است.
ترمیم لاپاراسکوپیک توسط یک لوله حاوی چراغ و دوربینی کوچک هدایت می شود اما فتق به همان روش جراحی باز بسته خواهد شد. ابزار های جراحی از طریق برش کوچک دیگری به ناحیه درمان وارد می شوند. جراح جهت داشتن دید بهتر و فضای کار بیشتر حفره شکمی را با استفاده از گاز متورم می کند. فرد در تمام طول فرایند تحت بیهوشی عمومی قرار دارد.
یکی از عوارض شایع بعد از عمل فتق، ورم کیسه بیضه بعد از عمل فتق است. برای بهبود این ورم توصیه می شود بیمار به هنگام استراحت پاهای خود را بالا بگیرد و از کمپرس سرد استفاده کند. این تورم گذراست و جای نگرانی نیست.
برای کنترل درد و تیر کشیدن ناحیه بیضه بیمار می تواند تحت نظر پزشک از مسکن استفاده کند، معمولا برای بهبود درد بیضه بعد از عمل فتق ، روزی یک عدد شیاف ایندومتاسین ۱۰۰ توصیه می شود.
فتق اینگوئینال یکی از رایج ترین دلایل جراحی در کودکان و شیرخواران است.
یک مطالعه مروری سیستماتیک از اطلاعات 20 ساله در زمینه جراحی های ترمیم هرنیاکودکان و شیرخواران بیان داشت که جراحی لاپاراسکوپیک در درمان هرنیاهای دو طرفه نسبت به جراحی باز سریع تر است. با این حال، در مدت زمان جراحی ترمیم فتق اینگوئینال یک طرفه تفاوت چشم گیری بین این دو روش وجود نداشت.
با اینکه میزان بازگشت این بیماری در هر دو فرایند یکسان است اما احتمال بروز عوارضی از جمله عفونت زخم در جراحی باز مخصوصا در شیرخواران بیشتر است.
عمل فتق
دکتر هوشنگ قوامی بورد تخصصی جراحی کلیه ، مجاری ادرار و ناباروری مردان
اینجانب دکتر هوشنگ قوامی بورد تخصصی جراحی کلیه ، مجاری ادرار و ناباروری مردان را در سال 63اخذ نموده ام و پس از گذراندن امتحان تخصصی و گرفتن دانشنامه از دانشگاه اصفهان شروع به کار کردم.
مطلب قبلی
سیستوسکوپی چیست ؟
مطلب بعدی
درمان پروستاتیت با آنتی بیوتیک (التهاب پروستات)
با جراح عمومي مشورت كنيد
به جراح عمومي مراجعه كنيد
عمل شود واريكوسل
كشيدگي عضله مي باشد
سرطان نيست روزي دو بار در أب گرم نشسته شود هر بار ١٥ دقيقه ده روز
استراحت و روزي يك عدد شياف ديكلوفناك صد ميلي استعمال كنيد
فتق بيضه است
عكس واضح نبود ولي احتمال فتق زياد است
فتق عمل شود
بايد عمل كنند
کرونا ویروس چه بر سر کلیه می آورد؟
درد کشاله ران را جدی بگیرید!
هر آنچه که باید درباره ی داروی تامسولوسین بدانید
اورولوژی چیست و متخصص اورولوژی کیست؟
دکتر هوشنگ قوامی بورد تخصصی جراحی کلیه ، مجاری ادرار و ناباروری مردان
آخرین مطالب
علت سوزش ادرار در مردان و زنان + درمان
بعد عمل واریکوسل چقدر احتمال بارداری هست؟
نعوظ صبحگاهی چیست و چرا اتفاق می افتد؟
قرص قوی اختلال نعوظ + نحوه ی مصرف
سنگ گیر کرده در حالب | درمان و تشخیص
مطالب بروزرسانی شده
علت سوزش ادرار در مردان و زنان + درمان
علت و شیوع هیپرپلازی پروستات (BPH)
درمان زود انزالی
درمان بزرگی پروستات با قرص تامسولوسین
دکتر هوشنگ قوامی – متخصص کلیه و مجاری ادراری
فتق یا هرنیا مشکلی شایع بوده که سبب بروز برآمدگی موضعی در ناحیه شکم یا کشاله ران می شود. با اینکه فتق ها در اغلب موارد بی خطر هستند اما گاهی اوقات می توانند سبب ایجاد درد و ناراحتی نیز شوند. در این مقاله ماهیت، عوامل رایج و نحوه درمان فتق ها بیان می شود.
فهرست موضوعات
در این مطلب نکاتی کلیدی درباره هرنیا ها بیان شده است. فتق ها اغلب هیچ گونه علائم مشکل سازی ایجاد نمی کنند. با این حال، شکایت از درد فتق شکم می تواند بیانگر وجود مشکلی جدی باشد.
تشخیص این موارد معمولا آسان بوده و با لمس یا مشاهده کردن برآمدگی امکان پذیر است. درمان این فتق ها می تواند از پایش فتق تا جراحی ترمیمی را شامل شود. این جراحی ها از طریق ایجاد یک سوراخ یا برش بر سطح شکم انجام می شوند. جراحی فتق اینگوئینال (در ناحیه کشاله ران) در کودکان و افراد مسن شیوع بیشتری دارد.
عمل فتق
فتق هنگامی بروز می دهد که یک ضعف یا سوراخ در پریتوئن به وجود می آید. پریتوئن یک دیواره عضلانی است که معمولا اندام های شکمی را در جای خود نگه می دارد.
این نقص در پریتوئن به بافت ها و اندام ها این امکان را می دهد که به دیواره شکم فشار وارد کرده و فتق یا برآمدگی بر روی آن ایجاد کنند. امکان دارد این برآمدگی در هنگام دراز کشیدن صاف شده و یا بتوان آن را با فشار به داخل راند. سرفه کردن می تواند سبب پدیدار شدن مجدد فتق نافی شود.
هرنیا ها معمولا در نواحی زیر یافت می شوند:
فتق رانی سبب بروز یک برآمدگی در زیر کشاله ران شده که در زنان شیوع بیشتری دارد. فتق اینگوئینال یک برآمدگی در ناحیه کشاله ران است که می تواند تا به کیسه بیضه نیز انتشار یابد. این نوع فتق در مردان شیوع بیشتری دارد.
فتق هیاتال یا هیاتوس هنگامی به وجود می آید که محتویات ناحیه بالایی شکم از طریق سوراخ دیافراگم به حفره قفسه سینه راه می یابند.
برآمدگی این ناحیه به وسیله هرنیا ناف یا اطراف آن به وجود می آید.
جراحی های شکمی به دلیل ایجاد برش و جای زخم می توانند به بروز فتق منجر شوند.
صرف نظر از فتق برشی، بروز فتق هیچ گونه دلیل مشخصی ندارد. خطر ابتلا به هرنیا همگام با افزایش سن بیشتر شده و در مردان شیوع بیشتری دارد. فتق می تواند مادرزادی بوده و یا در کودکی به دلیل ضعف دیواره شکمی به وجود آید. فعالیت ها و مشکلات پزشکی که سبب افزایش فشار بر دیواره شکم می شوند می توانند به بروز فتق منجر شوند. از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
از آنجایی که فتق برشی در نتیجه جراحی به وجود می آید، واضح ترین عامل خطر آن انجام فرایند جراحی بر روی ناحیه شکم است. بیشترین احتمال ابتلای افراد 3 تا 6 ماه پس از جراحی می باشد. عوامل دیگری نیز احتمال این ابتلا را بیشتر می کنند که از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
تمامی عوامل ذکر شده در بالا می توانند فشار بیشتری بر بافت های در حال ترمیم وارد کنند.
عوامل خطر ابتلا به فتق اینگوئینال
افراد زیر از نظر ابتلا به هرنیا اینگوئینال در معرض خطر بالاتری قرار دارند:
فتقهای نافی بیشترین شیوع را در بین نوزادان نارس و با وزن کم در هنگام تولد دارند.
عوامل خطر ابتلا به این نوع بیماری در بزرگسالان شامل موارد زیر می شوند:
عوامل خطر ابتلا به فتق هیاتال
افراد چاق و دارای سن بیش از 50 سال از نظر ابتلا به فتق هیاتال در معرض خطر بالاتری قرار دارند.
در بسیاری از موارد فتق تنها یک تورم بدون درد است که هیچ مشکلی ایجاد نکرده و به هیچ مراقبت فوری پزشکی نیاز ندارد. با این وجود، فتق می تواند سبب بروز ناراحتی و درد شده و علائم آن در هنگام ایستادن، زور زدن یا بلند کردن اجسام سنگین تشدید شود.
در برخی موارد، هرنیا نیاز به جراحی فوری دارد. برای مثال، هنگامی که بخشی از روده ها توسط فتق اینگوئینال مسدود یا پیچ خورده می شوند نیاز به جراحی فوری می باشد. در صورتی که فتق اینگوئینال سبب بروز شکایت های حاد شکمی شود نیاز به مراقبت پزشکی فوری می باشد. از جمله این شکایت ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
در این موارد، تورم معمولا سفت و حساس به لمس بوده و نمی توان آن را با فشار صاف کرد. فتق هیاتال می تواند علائم رفلاکس اسیدی معده (همانند سوزش سر دل) را ایجاد کند. این علائم هنگامی ایجاد می شوند که اسید معده به مری راه می یابد.
40 درصد از فتق های رانی ظرف 2 سال پس از تشخیص منجر به استرانگوله (فشردگی شدید) روده می شوند.استرانگوله شدن عارضه ای است که در آن خون رونده به بافت متوقف شده و نیازمند مراقبت اورژانسی است. این مراجع بهداشتی جراحی های اختیاری و پیشگیرانه را نسبت به جراحی های اورژانسی و پر خطر ترجیح می دهند.
اقدام معمول برای هرنیا های بدون علامت پایش و انتظار است. هر چند، این اقدام برای برخی فتق ها از جمله فتق های رانی خطرناک است.
تاکنون مشخص نشده در ترمیم فتق های اینگوئینالی که با فشار صاف می شوند جراحی های غیر اورژانسی ارزش صبر کردن را دارند یا خیر. کالج جراحان آمریکا و برخی دیگر از سازمان های پزشکی برای چنین فتق هایی انجام جراحی اختیاری را نسبت به روش پایش و انتظار ترجیح می دهند.
برخی مراجع دیگر توصیه می کنند جهت پیشگیری از استرانگوله شدن روده ها در آینده ترمیم جراحی انجام شود.
با اینکه گزینه های جراحی به شرایط هر فرد (از جمله محل فتق) بستگی دارند اما مداخلات جراحی فتق شامل دو نوع کلی می شوند:
در جراحی ترمیمی باز هرنیا با استفاده از بخیه، مش (نوعی تور) یا هر دو بسته می شود. زخم پوستی ایجاد شده نیز به وسیله بخیه، چفت یا چسب جراحی بسته می شود.
ترمیم لاپاراسکوپیک در جراحی های مجدد و با هدف اجتناب از ایجاد جای زخم های بیشتر انجام می شود. با اینکه هزینه این فرایند بیشتر است اما احتمال بروز عوارضی همچون عفونت در آن کمتر می باشد. در ترمیم لاپاراسکوپیک برش ها کوچک تر و بهبودی پس از عمل سریع تر است.
ترمیم لاپاراسکوپیک توسط یک لوله حاوی چراغ و دوربینی کوچک هدایت می شود اما فتق به همان روش جراحی باز بسته خواهد شد. ابزار های جراحی از طریق برش کوچک دیگری به ناحیه درمان وارد می شوند. جراح جهت داشتن دید بهتر و فضای کار بیشتر حفره شکمی را با استفاده از گاز متورم می کند. فرد در تمام طول فرایند تحت بیهوشی عمومی قرار دارد.
یکی از عوارض شایع بعد از عمل فتق، ورم کیسه بیضه بعد از عمل فتق است. برای بهبود این ورم توصیه می شود بیمار به هنگام استراحت پاهای خود را بالا بگیرد و از کمپرس سرد استفاده کند. این تورم گذراست و جای نگرانی نیست.
برای کنترل درد و تیر کشیدن ناحیه بیضه بیمار می تواند تحت نظر پزشک از مسکن استفاده کند، معمولا برای بهبود درد بیضه بعد از عمل فتق ، روزی یک عدد شیاف ایندومتاسین ۱۰۰ توصیه می شود.
فتق اینگوئینال یکی از رایج ترین دلایل جراحی در کودکان و شیرخواران است.
یک مطالعه مروری سیستماتیک از اطلاعات 20 ساله در زمینه جراحی های ترمیم هرنیاکودکان و شیرخواران بیان داشت که جراحی لاپاراسکوپیک در درمان هرنیاهای دو طرفه نسبت به جراحی باز سریع تر است. با این حال، در مدت زمان جراحی ترمیم فتق اینگوئینال یک طرفه تفاوت چشم گیری بین این دو روش وجود نداشت.
با اینکه میزان بازگشت این بیماری در هر دو فرایند یکسان است اما احتمال بروز عوارضی از جمله عفونت زخم در جراحی باز مخصوصا در شیرخواران بیشتر است.
عمل فتق
دکتر هوشنگ قوامی بورد تخصصی جراحی کلیه ، مجاری ادرار و ناباروری مردان
اینجانب دکتر هوشنگ قوامی بورد تخصصی جراحی کلیه ، مجاری ادرار و ناباروری مردان را در سال 63اخذ نموده ام و پس از گذراندن امتحان تخصصی و گرفتن دانشنامه از دانشگاه اصفهان شروع به کار کردم.
مطلب قبلی
سیستوسکوپی چیست ؟
مطلب بعدی
درمان پروستاتیت با آنتی بیوتیک (التهاب پروستات)
با جراح عمومي مشورت كنيد
به جراح عمومي مراجعه كنيد
عمل شود واريكوسل
كشيدگي عضله مي باشد
سرطان نيست روزي دو بار در أب گرم نشسته شود هر بار ١٥ دقيقه ده روز
استراحت و روزي يك عدد شياف ديكلوفناك صد ميلي استعمال كنيد
فتق بيضه است
عكس واضح نبود ولي احتمال فتق زياد است
فتق عمل شود
بايد عمل كنند
کرونا ویروس چه بر سر کلیه می آورد؟
درد کشاله ران را جدی بگیرید!
هر آنچه که باید درباره ی داروی تامسولوسین بدانید
اورولوژی چیست و متخصص اورولوژی کیست؟
دکتر هوشنگ قوامی بورد تخصصی جراحی کلیه ، مجاری ادرار و ناباروری مردان
آخرین مطالب
علت سوزش ادرار در مردان و زنان + درمان
بعد عمل واریکوسل چقدر احتمال بارداری هست؟
نعوظ صبحگاهی چیست و چرا اتفاق می افتد؟
قرص قوی اختلال نعوظ + نحوه ی مصرف
سنگ گیر کرده در حالب | درمان و تشخیص
مطالب بروزرسانی شده
علت سوزش ادرار در مردان و زنان + درمان
علت و شیوع هیپرپلازی پروستات (BPH)
درمان زود انزالی
درمان بزرگی پروستات با قرص تامسولوسین
SAGES
Reimagining surgical care for a healthier world
[arabic]
سالانه نزدیک به 600000 جراحی فتق در آمریکا انجام میشود.بسیاری از این جراحیها به روش مرسوم جراحی باز انجام میشوند. برخی جراحی های فتق با بکارگیری تلسکوپی به نام لاپاراسکوپ انجام میشود. اگر پزشک شما درمان با لاپاراسکوپی را توصیه کرده است، این بروشور میتواند به شما کمک کند تا فتق و این نوع درمان را بهتر بشناسید.
فتق چیست؟
فتق زمانی اتفاق می افتد که لایه های درونی عضله شکمی ضعیف شده ، منجر به تورم یا پارگی شود . همانطور که تیوپ از داخل به تایر آسیب دیده فشار می آورد ، لایه داخلی شکم هم به دیواره شکم تضعیف شده فشار آورده و یک کیسه بادکنک مانند درست میکند، واین باعث میشود احشاء درونی شکم یا بافت شکمی به درون این کیسه رانده شوند .
فتق ممکن است ایجاد دردهای بسیار شدید کند و با بروز مشکلات جدی دیگر ممکن است نیاز به جراحی اورژانس پیدا کند .
عمل فتق
چطور بفهمیم فتق داریم ؟
*جاهایی که معمولا در آن فتق ایجاد میشود عبارتند از: کشاله ران ، ناف و یا محلی که قبلا در آن جراحی انجام شده است .
*تشخیص فتق معمولا ساده است : شما ممکن است یک برآمدکی زیر پوست را احساس کنید. یا ممکن است هنگام بلند کردن اشیاء سنگین ، سرفه کردن ، زور زدن هنگام دفع ادرار یا اجابت مزاج و یا موقع نشستن یا ایستادن طولانی مدت درد احساس کنید.
* درد ممکن است شدید باشد یا درد خفیفی که در طول روز شدت پیدا کند.
* دردهای شدید و ممتد ، قرمزی ، فشار ، علامتهایی هستند که نشان می دهند فتق ممکن است گیر کرده یا روبه گانگرن شده باشد . در صورت مشاهده این علایم باید هرچه زودتر به پزشک مراجعه کنید .
چه چیز باعث فتق میشود؟
به طور طبیعی دیواره شکم دارای مناطقی است که احتمال ضعیف شدن آنها می رود . فتق ممکن است بر اثر وارد شدن فشار زیاد به این قسمتهای دیواره شکم ، افزایش سن ، جراحت ، یک برش یا زخم کهنه یا یک ضعف مادر زادی بروز کند . هر کس در هر سنی ممکن است به فتق دچار شود . بیشتر موارد فتق در کودکان مادرزادی است . در بزرگسالان ، یک ضعف طبیعی یا فشارناشی از بلند کردن جسم سنگین ، سرفه مداوم ، مشکل در اجابت مزاج یا دفع ادرار باعث میشود دیواره شکم ضعیف شده یا گسسته شود .
مزیت های درمان با لاپاراسکوپی چیست ؟
درمان فتق به روش لاپاراسکوپی تکنیکی است که با ایجاد برشهای کوچک ، و استفاده از تلسکوپ و چسب زخم (مش ) پارگیهایی که در دیواره شکم (عضله ) بوجود آمده است ترمیم می شوند. در پاره ای موارد این روش این امکان را میدهد تا بیمار، با درد و ناراحتی کمتر، زودتر به کار و فعالیتهای روزمره خود باز گردد.
آیا شما نیاز به جراحی لاپاراسکوپی فتق دارید؟
تنها بعد از یک معاینه کامل و دقیق جراح شما می تواند تعیین کند که آیا لاپاراسکوپی برای شما مناسب است یا نه ؟ این روش ممکن است برای برخی از کسانی که قبلا جراحی های شکم داشته اند یا تحت شرایط درمانی خاصی هستند مناسب نباشد .
چه آمادگیهایی مورد نیاز است ؟
* بیشتر جراحی های فتق به صورت سرپایی انجام می شوند ؛ بنابراین شما در همان روز جراحی مرخص می شوید .
* آمادگیهای قبل از عمل بستگی به سن و وضعیت پزشکی شما، نتیجه آزمایش خون، معاینات پزشکی ، عکس قفسه سینه و نوار قلب دارد .
* بعد از اینکه جراح خطرات و مزایای جراحی را برای شما توضیح داد شما رضایت نامه عمل جراحی را امضا می کنید .
* بهتر است شب یا صبح قبل از عمل دوش بگیرید .
* اگر مشکل اجابت مزاج دارید ( یبوست ) ممکن است با مشورت جراح تنقیه یا آمادگی مشابهی برای شما تجویز شود .
* از نیمه شب قبل از جراحی نباید چیزی نوشیده یا بخورید. فقط داروهایی که جراح به شما اجازه میدهد تا صبح روز عمل با مقدار کمی آب مصرف کنید.
* داروهایی مثل آسپرین ، داروهای رقیق کننده خون ، داروهای ضد التهاب (داروهای آرتروز) و ویتامین E باید از چند روز تا یک هفته قبل از عمل مصرف نشوند .
* داروهای رژیمی یا داروی گیاهی St. John’s Wort نباید از 2 هفته قبل از عمل مصرف شوند .
* سیگار را ترک کنید و برای هرچیزی که ممکن است در منزل نیاز داشته باشید برنامه ریزی کنید .
عمل چگونه انجام میشود ؟
بیمار مبتلا به فتق گزینه های کمی پیش رو دارد :
* استفاده از فتق بند ندرتاً تجویز می شود و معمولاً بی اثر است .
* بیشتر مواقع فتق نیاز به جراحی دارد .
* جراحی به یکی از 2 روش زیر انجام می شود :
1 : جراحی باز: که در آن یک برش 8 تا 10 سانتی متری که در ناحیه کشاله ران یا ناحیه مبتلا به فتق ایجاد میشود . این برش در درون پوست و چربیهای زیر پوستی آنقدر پیش می رود تا جراح به سطح ضایعه دسترسی پیدا کند .
ممکن است جراح از یک چسب زخم کوچک جراحی برای ترمیم ضایعه یا سوراخ فتق استفاده کند. این روش معمولا با بی حسی موضعی و داروی خواب آور انجام میشود اما ممکن است از بی حسی نخاعی یا بیهوشی عمومی استفاده شود .
2 : جراحی به روش لاپاراسکوپی : در این روش یک لاپاراسکوپ ( تلسکوپ کوچک ) که به دوربین مخصوصی متصل است توسط یک کانولا ( لوله تو خالی ) وارد بدن شده و به جراح این امکان را می دهد که فتق و بافتهای اطراف ان را در یک مانیتور مشاهده کند . لوله های دیگری هم برای اینکه جراح بتواند جراحی را انجام دهد وارد بدن می شوند . معمولا 3 یا 4 سوراخ یک ساننبمتری مورد نیاز می باشد.
فتق از ناحیه پشت دیواره شکم ترمیم می شود . یک چسب زخم کوچک جراحی روی سوراخ فتق شده گذاشته شده و با وسایل جراحی کوچکی در محل ثابت نگهداشته می شود این نوع جراحی معمولا از طریق بیهوشی عمومی انجام می شود و ندرتاً از بی حسی نخاعی یا موضعی استفاده می شود .
اگر عمل جراحی از طریق لاپاراسکوپی قابل انجام نباشد چه اتفاقی می افتد؟
روش لاپاراسکوپی برای تعداد اندکی از بیماران غیر قابل انجام است . عواملی که احتمال انتخاب یا تبدیل عمل جراحی از لاپاروسکوپی به جراحی باز را بالا می برد ممکن است شامل این موارد باشند : چاقی ، سابقه جراحی های قبلی شکم ، که زخم متراکم بافتی به جا گذاشته باشد ، عدم توانایی در دیدن ارگانهای داخل بدن با لاپاروسکوپ و یا مشکل خونریزی در حین جراحی .
تصمیم گیری در باره اینکه آیا جراحی باز باید انجام شود یا خیر تصمیمی است که جراح قبل و یا در حین جراحی می گیرد . زمانی که جراح احساس کند که مطمئن تر آن است که جراحی لاپاراسکوپی به جراحی باز تبدیل شود این مسأله پیچیده ای نیست و بلکه بیشتر به نظر و قضاوت جراح بستگی دارد و این کار
فقط به خاطر سلامت بیمار انجام می شود .
بعد از عمل چه اتفاقی می افتد؟
* بعد از جراحی شما رابه اتاق ریکاوری می برند و در آنجا برای یکی دو ساعت تحت کنترل قرار می دهند تا کاملا به هوش بیایید.
* وقتی به هوش آمدید و توانستید راه بروید مرخص می شوید .
* بعد از هرگونه جراحی فتق از 24 تا 48 ساعت ممکن است احساس درد داشته باشید .
* توصیه می شود روز بعد از جراحی سر پا باشید .
* در جراحی فتق به روش لاپاراسکوپی احتمالاً پس از مدت زمان کوتاهی به زندگی و فعالیت های روزمره خود باز می گردید . این فعالیت ها شامل دوش گرفتن ، رانندگی ، بالا رفتن از پله ، بلند کردن اجسام و فعالیت های جنسی می باشند .
* طی دو هفته بعد از عمل باید برای معاینه مجدد نزد دکتر بروید.
چه مشکلاتی ممکن است پیش بیاید ؟
* هر جراحی ممکن است عوارضی داشته باشد. عوارض اولیه هر جراحی خونریزی و عفونت است که در لاپاراسکوپی خیلی کم اتفاق می افتد.
* در موارد نادر ممکن است به مثانه ، روده ، عروق ، اعصاب و یا لوله اسپرمی که به بیضه می رود آسیب برسد .
* مشکل دفع ادرارامری غیرعادی نیست، و ممکن است حداکثر به مدت یک هفته به سوند ادراری نیاز داشته باشید .
* فتق بعد از جراحی قابل برگشت است . دلیل این بازگشت یا عود مجدد بیماری در دراز مدت هنوز
مشخص نیست . جراح می تواند به شما کمک کند ریسک جراحی را در مقابل عدم درمان فتق بپذیرید.
چه زمانی نیاز به مشورت با پزشک دارید ؟
در صورت مشاهده موارد زیر حتما با پزشک یا جراح خود تماس بگیرید :
* تب مزمن بالای 39 درجه
* خونریزی
* ورم شکم یا کشاله ران
* دردی که با داروهای تجویز شده آرام نشود
* تهوع ، استفراغ مداوم
* عدم توانایی در دفع ادرار
* لرز
* سرفه مداوم یا تنگی نفس
* ترشح چرکی از ناحیه برش خورده
* قرمزی اطراف محل جراحی که در حال پیشرفت باشد
* عدم توانایی در خوردن و آشامیدن.
[/arabic]
Find a SAGES Member in your area
Order Full-Color/Illustrated Bulk Copies of SAGES Patient Information Brochures
Society of American Gastrointestinal and Endoscopic Surgeons
11300 W. Olympic Blvd Suite 600
Los Angeles, CA 90064 USA
webmaster@sages.org
Tel: (310) 437-0544
SAGES 2020 Meeting Information
Healthy Sooner: Patient Information
SAGES Guidelines, Statements, & Standards of Practice
SAGES Manuals
[footer_backtotop] · Log in
Copyright © 2020 Society of American Gastrointestinal and Endoscopic Surgeons · Legal
· Managed by BSC Management, Inc
فتق مغبنی یا اینگوینال (به انگلیسی: Inguinal hernia) به معنی بیرون‌زدگی احشای شکمی به ویژه روده باریک به درون کانال اینگوینال است و این بیماری بیش از ۹۵ درصد در مردان اتفاق می‌افتد.
این نوع فتق شایعترین فتق در مردان است.[۱]
در جراحی ترمیم فتق مغبنی (Inguinal hernia surgery) به ترمیم فتق ایجاد شده در کانال اینگوینال پرداخته میشود.
علائم فتق مغبنی شامل موارد زیر میباشد:
این عمل جراحی به دو صورت باز و لاپاروسکوپیک به انجام می‌رسد که نوع باز آن شامل دو روش مستقیم وغیر مستقیم میباشد.
در صورت وجود هم‌زمان فتق مستقیم و غیر مستقیم در یک طرف به آن هرنی Pantaloo می‌گویند.
در این عمل جراحی از بیهوشی عمومی استفاده میشود. در بیمارانی که مشکل تنفسی یا قلبی- عروقی دارند از بیحسی اپیدورال یا نخاعی و حتی بیحسی موضعی استفاده نمود.[۴]
عمل فتق
بیمار در وضعیت سوپاین یا خوابیده به پشت قرار می‌گیرد و سر وی کم بالاتر و متمایل به چپ میشود.[۵]
مش مخصوص
در ابتدا با توجه به محل فتق یک برش اینگوینال در روی پوست زده میشود. بعد از کنار زدن پوست، زیرجلد و آپونوروز عضله مایل خارجی، طناب اسپرماتیک نمایان میشود.
به کمک کوتر باید به بندایش خون کمک نمود. سپس برای مشخص شدن نوع هرنی با کمک رترکتور فارابوف کنار زده میشود. در کنار کانال اینگوینال عصب اینگواینال نیز وجود دارد که باید به آرامی کنار زده شود.
بعد از برش هرنی (فتق)، ترمیم آغاز میشود.
روشهای مختلفی برای ترمیم وجود دارد:
لبه داخلی مش به غلاف رکتوس، لبه فوقانی به رباط اینگواینال، لبه خارجی به دور طناب اسپرماتیک و لبه فوقانی به آپونوروز عضله مایل داخلی و غلاف رکتوس دوخته میشود.
بخیه از نوع غیرقابل جذب و به شکل ممتد یا منفرد میباشد.[۶][۷][۸]
اغلب بیماران به مدت ۲۴–۴۸ ساعت تحت مراقبت در بیمارستان قرار می‌گیرند.
بیماران باید در هفته نخست بعد از عمل از فعالیتهای فشار آورنده بر ناحیه ترمیم شده بپرهیزند. بیماران باید به تدریج و طی ۲ تا ۶ هفته به فعالیت طبیعی خود بازگردندند.[۹]
فتق مغبنی یا اینگوینال (به انگلیسی: Inguinal hernia) به معنی بیرون‌زدگی احشای شکمی به ویژه روده باریک به درون کانال اینگوینال است و این بیماری بیش از ۹۵ درصد در مردان اتفاق می‌افتد.
این نوع فتق شایعترین فتق در مردان است.[۱]
در جراحی ترمیم فتق مغبنی (Inguinal hernia surgery) به ترمیم فتق ایجاد شده در کانال اینگوینال پرداخته میشود.
علائم فتق مغبنی شامل موارد زیر میباشد:
این عمل جراحی به دو صورت باز و لاپاروسکوپیک به انجام می‌رسد که نوع باز آن شامل دو روش مستقیم وغیر مستقیم میباشد.
در صورت وجود هم‌زمان فتق مستقیم و غیر مستقیم در یک طرف به آن هرنی Pantaloo می‌گویند.
در این عمل جراحی از بیهوشی عمومی استفاده میشود. در بیمارانی که مشکل تنفسی یا قلبی- عروقی دارند از بیحسی اپیدورال یا نخاعی و حتی بیحسی موضعی استفاده نمود.[۴]
عمل فتق
بیمار در وضعیت سوپاین یا خوابیده به پشت قرار می‌گیرد و سر وی کم بالاتر و متمایل به چپ میشود.[۵]
مش مخصوص
در ابتدا با توجه به محل فتق یک برش اینگوینال در روی پوست زده میشود. بعد از کنار زدن پوست، زیرجلد و آپونوروز عضله مایل خارجی، طناب اسپرماتیک نمایان میشود.
به کمک کوتر باید به بندایش خون کمک نمود. سپس برای مشخص شدن نوع هرنی با کمک رترکتور فارابوف کنار زده میشود. در کنار کانال اینگوینال عصب اینگواینال نیز وجود دارد که باید به آرامی کنار زده شود.
بعد از برش هرنی (فتق)، ترمیم آغاز میشود.
روشهای مختلفی برای ترمیم وجود دارد:
لبه داخلی مش به غلاف رکتوس، لبه فوقانی به رباط اینگواینال، لبه خارجی به دور طناب اسپرماتیک و لبه فوقانی به آپونوروز عضله مایل داخلی و غلاف رکتوس دوخته میشود.
بخیه از نوع غیرقابل جذب و به شکل ممتد یا منفرد میباشد.[۶][۷][۸]
اغلب بیماران به مدت ۲۴–۴۸ ساعت تحت مراقبت در بیمارستان قرار می‌گیرند.
بیماران باید در هفته نخست بعد از عمل از فعالیتهای فشار آورنده بر ناحیه ترمیم شده بپرهیزند. بیماران باید به تدریج و طی ۲ تا ۶ هفته به فعالیت طبیعی خود بازگردندند.[۹]
فتق مغبنی یا اینگوینال (به انگلیسی: Inguinal hernia) به معنی بیرون‌زدگی احشای شکمی به ویژه روده باریک به درون کانال اینگوینال است و این بیماری بیش از ۹۵ درصد در مردان اتفاق می‌افتد.
این نوع فتق شایعترین فتق در مردان است.[۱]
در جراحی ترمیم فتق مغبنی (Inguinal hernia surgery) به ترمیم فتق ایجاد شده در کانال اینگوینال پرداخته میشود.
علائم فتق مغبنی شامل موارد زیر میباشد:
این عمل جراحی به دو صورت باز و لاپاروسکوپیک به انجام می‌رسد که نوع باز آن شامل دو روش مستقیم وغیر مستقیم میباشد.
در صورت وجود هم‌زمان فتق مستقیم و غیر مستقیم در یک طرف به آن هرنی Pantaloo می‌گویند.
در این عمل جراحی از بیهوشی عمومی استفاده میشود. در بیمارانی که مشکل تنفسی یا قلبی- عروقی دارند از بیحسی اپیدورال یا نخاعی و حتی بیحسی موضعی استفاده نمود.[۴]
عمل فتق
بیمار در وضعیت سوپاین یا خوابیده به پشت قرار می‌گیرد و سر وی کم بالاتر و متمایل به چپ میشود.[۵]
مش مخصوص
در ابتدا با توجه به محل فتق یک برش اینگوینال در روی پوست زده میشود. بعد از کنار زدن پوست، زیرجلد و آپونوروز عضله مایل خارجی، طناب اسپرماتیک نمایان میشود.
به کمک کوتر باید به بندایش خون کمک نمود. سپس برای مشخص شدن نوع هرنی با کمک رترکتور فارابوف کنار زده میشود. در کنار کانال اینگوینال عصب اینگواینال نیز وجود دارد که باید به آرامی کنار زده شود.
بعد از برش هرنی (فتق)، ترمیم آغاز میشود.
روشهای مختلفی برای ترمیم وجود دارد:
لبه داخلی مش به غلاف رکتوس، لبه فوقانی به رباط اینگواینال، لبه خارجی به دور طناب اسپرماتیک و لبه فوقانی به آپونوروز عضله مایل داخلی و غلاف رکتوس دوخته میشود.
بخیه از نوع غیرقابل جذب و به شکل ممتد یا منفرد میباشد.[۶][۷][۸]
اغلب بیماران به مدت ۲۴–۴۸ ساعت تحت مراقبت در بیمارستان قرار می‌گیرند.
بیماران باید در هفته نخست بعد از عمل از فعالیتهای فشار آورنده بر ناحیه ترمیم شده بپرهیزند. بیماران باید به تدریج و طی ۲ تا ۶ هفته به فعالیت طبیعی خود بازگردندند.[۹]
فتق (به انگلیسی: Hernia) یا باد فتق به پیش رفتگی درونی و خروج یکی از احشا (اندرونه) یا فاسیای اندام یا بخشی از آن در دیواره‌ای که به‌طور طبیعی آن را دربر می‌گیرد از طریق یک معبر یا کانال یا روزنه آناتومیک گفته میشود.
واژهٔ اندرونه یا احشا (مانند روده، جگر و غیره) در کل به تمام اندام‌های موجود و محصور درون حفره‌ای از فضای کالبدی یک ارگانیزم گفته میشود. در بدن انسان فضای حفره‌ای شامل حفره دماغی، حفره صدری یا سینه‌ای، حفره شکمی میباشد. فتق تنها در مورد احشای آزاد یا دارای قابلیت جابجا شدن بواسطه یک بیماری یا تروما گفته میشود.[۱][۲]
انواع مختلفی از فتق وجود داردکه درمانهای متفاوتی دارند. گاه پس از یک سوراخ شدگی بعد از عمل لاپاروسکوپی نیز ممکن است خروج یکی از احشا از جوشگاه اتفاق افتد که به فتق پُست-لاپاروتومی (بعد از انجام لاپاروتومی) شناخته میشود.
در حالت عمومی اگر پیش‌رفتگی هرنیا به‌سمت درون بدن باشد فتق داخلی و اگر بیرون‌زدگی احشا به بیرون از بدن صورت گیرد، فتق خارجی نام می‌گیرد.
از دید حفره‌های آناتومیک:
عمل فتق
علت اصلی ایجاد فتقهای شکمی ضعف یا نقص در جدار دیواره شکمی یا افزایش فشار بر آن در یک ناحیه است. فتق شکمی به بازشدن جداره شکم و بیرون زدگی محتویات آن گویند. فتق مغبنی فتق شکمی است که در ناحیه کشاله ران اتفاق می‌افتد. فتق اینگوینال (مغبنی) شایعترین نوع فتق شکمی است که در مردان ۷ برابر شایع تر از زنان میباشد.[۴][نیازمند منبع]
عوامل شایع بروز فتق عبارتند از:
فتق اینگوینال بسته به آناتومی آن میتواند مستقیم یا غیر مستقیم باشد.
این نوع فتق معمولاً در جایی که عروق لنفاوی از شکاف عبور می‌کنند (کانال فمورال)، ایجاد میشود. اگر روده باریک نیز از کانال فمورال وارد ران شود، ایجاد فتق فمورال میکند که این موضوع بیشتر در زنان باردار و در اثر افزایش وزن و در نتیجه فشار بیشتر بر ناحیه شکم میشود.
علامت اصلی فتق درد است هرچند بسته به نوع فتق علائم دیگری نیز داریم مثلاً در فتق مغبنی تورم ناحیه کشاله ران ممکن است یا در هرنی هیاتال ریفلاکس معده به مری مشاهده میشود. اگر روده در کیسه فتق گیر کند فتق مختنق نامیده میشود که اگر جا نیفتد مورد اورژانس است و جراحی فوری الزامی است.
درمان اساسی فتق اینگوینال جراحی و ترمیم فاسیا و جدار شکم است هرچند احتمال عود وبروز عوارض (مانند دردهای مزمن، انسداد روده) وجود دارد. جراحی به روش لاپاراسکوپیک اغلب روش ترجیحی هرنیورافی است. در موارد عدم جراحی اقدامات نگهدارنده مانند استفاده از فتق بند و اجتناب از افزایش فشار داخل شکم (مانند سرفه و زورزدن) پیشنهاد میشود.
باد فتق در باورهای ایرانیان اشتباهاً ناخوشی ویژه مردان و در عین حال به دلائل غیر منطقی شرم‌آور محسوب میشود.
هرنی اینگوینال
فتق مغبنی (فتق مغبنی غیر مستقیم، فتق مغبنی مستقیم) • فتق نافی • فتق رانی • فتق اوبتوراتور • فتق اشپیگل
فتق کمری (هرنی کوچک، Grynfeltt – Lesshaft فتق)
جراحی عمومی (به انگلیسی: General surgery) یکی از تخصص‌های پزشکی است که به درمان بیماری‌های قسمتهای مختلف بدن انسان باتکیه بر استفاده از روشهای درمانی جراحی می‌پردازد. تأکید این رشته، کار بر روی تروماها، بیماری‌های دستگاه گوارش، شکم، گردن، غدد درون‌ریز، عروق محیطی و پستان میباشد.
این رشته برخلاف نامش، تخصص جراحی‌ای است که بر اندام‌های شکمی (مانند روده‌ها) تمرکز دارد، که شامل مری، معده، روده باریک، روده بزرگ، کبد، لوزالمعده، کیسه صفرا و مجاری صفراوی، و اغلب غده تیروئید (به نسبت میزان دسترسی به متخصصان جراحی سر و گردن) میشود. جراحان عمومی همچنین با بیماری‌های دربردارندهٔ پوست، پستان، و فتق سروکار دارند. آنها عمدتاً با تنه سروکار دارند
از آنجا که متخصصین جراحی عمومی در بسیاری از مراکز دنیا، اولین سطح ارائه خدمات به بیماران تصادفی و اورژانس‌های تهدیدکننده حیات می‌باشند، دامنه فعالیت‌ها و توانایی شان بسیار وسیع است و در مواقع لزوم قادر به انجام جراحی‌های اورژانس رشته‌های دیگر مانند جراحی‌های ارتوپدی، جراحی‌های زنان، جراحی‌های اورولوژی، و در مواردی از جراحی‌های مغز و اعصاب نیز می‌باشند.
متخصصین جراحی عمومی به این سبب عمومی نامیده میشوند که قادر به جراحی همه اعضای بدن می‌باشند و این رشته تنها رشته از رشته‌های تخصصی جراحی است که در آن اصول جراحی آموزش داده میشود.
شواهد جراحی در جهان به ۹۰۰۰ سال قبل برمی گردد. نگاهی به تاریخ نشانگر انجام جراحی در انسان‌های ماقبل تاریخ، مصر باستان، هند باستان و سایر تمدن‌ها میباشد. اولین کتاب جراحی به سوشروتا سمهیتا پزشک هندی بر می‌گردد که مربوط به ۲۶۰۰ سال پیش میباشد. سایر مکاتب جراحی در یونان (بقراط) و چین وجود داشته‌است. شواهد اولین جراحی با بیهوشی مربوط به ۱۷۰۰ سال پیش در چین است. در قرون گذشته دانشمندان اسلامی پیشرفت‌های مهمی در جراحی ایجاد و کتب پرمحتوایی در این زمینه نگاشتند.
سپس در اروپا به این رشته توجه ویژه ای شد و در قرن ۱۵ این رشته از فیزیک جدا و به صورت رشته مجزایی درآمد. با پیدایش روشهای نوین بیهوشی و با شکل‌گیری روش‌هایی برای کنترل خونریزی، عفونت و درد، «جراحی نوین» شکل گرفت. ویلیام هالستد (۱۸۵۲–۱۹۲۲) با نگرشی جدید، اولین مدارس جراحی را شکل داد. از آن پس جوامع مختلف علمی در زمینه جراحی و گرایش‌های متعددی در این رشته شکل گرفت.
عمل فتق
یکی از قدیمی‌ترین شواهد مربوط به انجام جراحی در ایران به ۴۸۵۰ سال قبل بازمی‌گردد که در آن با تکنیک ترپاناسیون، جمجمه دختر ۱۳ ساله ای را
که مبتلا به هیدروسفالی بود، درمان کرده بودند و جسد این دختر در شهر سوخته در اطراف زابل یافت شده‌است. در تاریخ معاصر، از سال ۱۳۳۹ انجمن جراحان ایران تأسیس گردید. هم‌اکنون طول دوره جراحی عمومی در ایران چهار سال است.
«برنامه آموزشی و ضوابط رشته تخصصی جراحی عمومی»
فتق شکمی زمانی رخ می دهد که قسمتی از بافت یا ارگان های بدن با ضعیف شدن یکی از دیواره های ماهیچه ای(که حفره شکمی را احاطه می کند) بیرون می زند.
در صورتی که فتق در دیواره شکمی یا کشاله ران اتفاق بیافتد، کیسه ای که از قسمت ضعیف شده بیرون می زند می تواند شامل قسمتی از روده و یا پوشش چرب روده ی بزرگ (omentum) باشد؛
و اگر فتق در قسمت دیافراگم ( ماهیچه ای که قفسه سینه را از شکم جدا می کند.) رخ دهد، می تواند حتی قسمتی از معده را نیز درگیر کند.
دیواره شکمی از قشر(لایه ی بیرونی) بافت ها و ماهیچه های متفاوتی تشکیل شده است.
ضعیف شدن هر قسمت این دیواره می تواند باعث بیرون زدگی، بر آمدگی یا فتق دار شدن احشای درونی شکم شود.
عمل فتق
شایع ترین انواع فتق شکمی :
می باشد.
فتق ها می توانند در زمان تولد ظاهر شوند (موروثی) و یا پس از آن در طول زندگی بوجود بیایند (اکتسابی).
در بسیاری از موارد فتق به جز ورمی دردناک هیچ مشکل دیگری ایجاد نمی کند و نیاز به رسیدگی یا درمان فوری ندارد.
اما برخی فتق ها می توانند دردناک و آزار دهنده باشند که هنگام ایستادن، زور زدن و بلند کردن اشیای سنگین این درد ها تشدید می شوند.
بیشتر افرادی که متوجه ورم یا درد شدیدی در خود می شوند در نهایت به پزشک مراجعه می کنند.
در بعضی مواقع فتق نیازمند جراحی است؛
به طور مثال زمانی که فتق رانی باعث مسدود یا فشرده شدن قسمتی از روده شود.
در صورتی که فتق رانی مشکلات حادی در شکم ایجاد کند، باید به سرعت رسیدگی های پزشکی انجام گیرد.
این مشکلات شامل:
در این گونه موارد معمولا ورم جزئی بوده و با فشار به داخل شکم باز نمی گردد.
فتق دیافراگم یا جداره شکمی می تواند علائمی از ریفلاکس اسید معده مانند سوزش معده داشته باشد
که علت آن برگشت اسید معده به درون مری است.
اگر قادر نیستید برآمدگی را به جای خود بر گردانید،
ممکن است محتوای فتق در جداره شکمی گیر کرده باشد که منجر به فتق محبوس می شود.
فتق محبوس ممکن است مسدود شود که این امر باعث قطع جریان خون بافت های گیر افتاده می شود.
نشانه ها و علائم فتق محبوس شامل:
در صورت مشاهده هر یک از این علائم به سرعت با پزشکتان تماس بگیرید.
فتق های کشاله رانی در کودکان و نوزادان نتیجه ی نقص ( ضعف) جداره ی شکمی است که در هنگام تولد ایجاد شده است.
برخی اوقات فتق ها تنها زمانی قابل مشاهده هستند که کودک در حال گریه، سرفه، تقلای زیاد و حرکت دادن شکمش باشد.
وی همچنین ممکن است کج خلق و بی اشتها شود.
در سنین بالاتر احتمال دارد فتق زمانی مشخص شود که کودک سرفه کند، هنگام حرکات روده تقلا کند یا به مدت طولانی بایستد.
به استثناء فتق برشی (که از عواقب جراحی شکم است)، در بیشتر موارد هیچ دلیل مشخصی برای فتق وجود ندارد
اما ریسک بیماری فتق با افزایش سن بیشتر شده و بیشتر در مردان شایع است.
فتق ها ممکن است موروثی باشند که در زمان تولد خود را نشان می دهند
یا در کودکانی که نقصی در جداره شکمی خود دارند به وجود می آید.
فعالیت ها و مشکلات پزشکی که به جداره شکمی فشار وارد می کنند می تواند منجر به ایجاد فتق شکمی شوند.
مانند:
همانطور که در ابتدای مقاله نیز ذکر شد فتق ها انواع متفاوتی دارند که به چند نوع از شایع ترینشان می پردازیم
فتق های رانی شایع ترین نوع فتق هستند.
به گفته ی مرکز تحقیقات فتق بریتانیا (BHC( the British Hernia Centre))، حدود ۷۰% فتق ها از نوع فتق های رانی می باشند.
این فتق ها از فشار روده به یک نقطه در جداره ی پایین شکمی( اغلب در مجرای کشاله ی ران) که ضعیف یا پاره شده باشد ایجاد می شوند.
مجرای کشاله رانی در بالای ران قرار دارد
عمل فتق
و در مردان طناب بیضه ای (وظیفه ی بالا نگه داشتن بیضه ها را دارد) که از شکم به کیسه بیضه ها می رود از این قسمت می گذرد.
در زنان، مجرای رانی شامل رباطی است که به نگه داشتن رحم سر جایش کمک می کند.
این نوع فتق بیشتر در مردان وجود دارد
و علت آن این است که مدتی بعد از تولد، بیضه ها از طریق مجرای رانی به پایین منتقل می شوند
و این مجرا پس از آن به طور کامل بسته شود.
برخی اوقات این مجرا به طور کامل بسته نشده و نقطه ای مستعد فتق به جا می گذارد.
فتق دیافراگم یا جداره شکمی زمانی رخ می دهد که قسمتی از معده از دیافراگم به درون قفسه سینه بیرون بزند.
دیافراگم سطحی عضله ایست که با دریافت و کشیدن هوا به داخل ریه ها به شما در تنفس کمک می کند.
دیافراگم همچنین اندام های شکم را از اندام های قفسه سینه جدا می کند.
این نوع فتق ها بیشتر در افراد بالای ۵۰ سال شایع است.
اگر کودکی دچار این فتق شود، معمولا به دلیل نقصی مادر زادی در هنگام تولد می باشد.
معمولا همه ی فتق های جداره شکمی باعث ریفلاکس معده می شوند
که این ریفلاکس به دلیل برگشتن محتویات معده به درون مری ایجاد می شود که با سوزش همراه است.
فتق های نافی ممکن است در کودکان و نوزادان زیر ۶ ماه اتفاق بیافتد.
علت به وجود آمدن این نوع فتق ها بیرون زدگی روده از جداره شکمی در نزدیکی ناف می باشد.
شما ممکن است متوجه یک برآمدگی در نزدیکی ناف کودکتان شوید خصوصا زمانی که در حال گریه کردن می باشد.
اما خوشبختانه این تنها فتقی است که اغلب پس از ۱ ساله شدن کودک و با قوی تر شدن عضله های جداره شکمی خود به خود از بین می رود.
اما در صورتی که از بین نرود نیازمند جراحی است.
فتق های برشی ممکن است پس از انجام عمل های شکم به سراغ فرد بیاید؛
در این حالت روده به محل زخم (برش جراحی) و قسمت های اطراف آن و یا بافت های تضعیف شده فشار وارد می کند و بیرون می زند.
این عوامل بسته به نوع فتق متفاوت هستند:
به دلیل اینکه علت فتق برشی انجام عمل جراحی است پس واضح ترین عاملی که خطر ابتلا را افزایش می دهد انجام عمل جراحی در ناحیه شکم است.
بیشتر افرادی مستعد ابتلا هستند که ۳ تا ۶ ماه از جراحی شان گذشته باشد و :
تمام این عوامل می توانند به بافتی که در حال بهبودی است، فشار بیشتری وارد کنند.
افرادی که بیشتر در معرض این نوع فتق هستند عبارتند از:
این نوع فتق بیشتر در نوزادانی که با وزن پایین به دنیا آمده اند و یا قبل از ۹ ماه به دنیا آمده اند شایع است.
عواملی که می تواند بزرگسالان را در معرض ابتلا به این نوع فتق قرار دهد عبارت است از:
خطر ابتلا به این نوع فتق در افراد زیر بالاتر است.
مطالعه شود: جراحی لاغری برای افراد چاق
روش درمانی هر فرد بسته به اندازه فتق و شدت علائم آن است.
پزشک ممکن است فتق شکمی بیمار را برای نشانه های احتمالی تحت نظر بگیرد.
درمان هایی که برای فتق شکمی پیشنهاد می شود شامل:
می باشد.
تغییرات در تغذیه فرد می تواند تا حدودی علائم فتق را از بین ببرد ولی باعث بهبودی آن نمی شود.
به جز پرهیز از وعده های غذایی سنگین و پر حجم، بیمار باید از دراز کشیدن و خم شدن پس از غذا خودداری کرده و همچنین وزن خود را متعادل نگه دارد.
انجام برخی ورزش ها می تواند به تقویت ماهیچه های اطراف فتق کمک کند و علائم آزار دهنده ی فتق را کاهش دهد.
اگر چه انجام غلط همین ورزش ها می تواند با افزایش فشار به آن ناحیه، باعث بیرون زدگی بیشتر فتق شکمی شود.
بهتر است درباره نحوه انجام ورزش ها با پزشک یا فیزیوتراپ خود مشورت کنید.
اگر هیچ یک از این اقدام ها درد تان را از بین نبرد ممکن است برای درمان به جراحی نیاز داشته باشید.
همچنین می توانید با پرهیز از غذا هایی که باعث ریفلاکس اسید معده یا سوزش معده(مانند غذا های تند یا آنهایی که با مقدار زیادی گوجه درست می شوند) می شود، از درد فتق بکاهید.
علاوه بر این ها، می توانید با کاهش وزن یا ترک سیگار از ریفلاکس اسید معده جلوگیری کنید.
در صورتی که فتق جداره شکمی دارید، دارو های بدون نسخه یا با نسخه پزشک می تواند با کاهش اسید معده دردتان را کم کرده و تا حدی از علائم بیماری بکاهد.
برخی از این دارو ها عبارتند از: آنتی اسید ها، مسدود کننده ی گیرنده H2 و مهر کننده پمپ پروتون .
در صورتی که فتق تان بزرگ و دردناک شده باشد، پزشکتان ممکن است تصمیم به جراحی بگیرد.
در این جراحی پزشک سوراخی که در جداره شکمی ایجاد شده است را می دوزد و اغلب این کار با وصل کردن مش(mesh) به سوراخ انجام می شود.
جراحی های درمان فتق شکمی یا به روش باز یا لاپاراسکوپی انجام می شود.
لاپاراسکوپی تنها از یک دوربین و یک ابزار جراحی کوچک شده استفاده می کند تا با چند برش کوچک روی شکم بتواند فتق را درمان کرد.
جراحی به روش لاپاراسکوپی کمتر به بافت های اطراف آسیب می زند.
جراحی های باز نیازمند مدت زمان بیشتری برای بهبود هستند.
بیمار ممکن است پس از جراحی باز تا ۶ هفته نتواند به طور طبیعی حرکت کند.
جراحی های لاپاراسکوپی زمان بسیار کمتری برای بهبود نیاز دارند اما در این جراحی ها خطر ابتلای مجدد بیمار به فتق بیشتر است.
البته تمام فتق ها را نمی توان به روش لاپاراسکوپی جراحی کرد مثل فتق هایی که طی آن قسمتی از روده به درون کیسه بیضه حرکت کرده باشد.