InChI=InChI=1S/C21H30O2/c1-13(22)17-6-7-18-16-5-4-14-12-15(23)8-10-20(14,2)19(16)9-11-21(17,18)3/h12,16-19H,4-11H2,1-3H3/t16-,17+,18-,19-,20-,21+/m0/s1
NKey:RJKFOVLPORLFTN-LEKSSAKUSA-N
البروجستيرون هو هرمون أنثوي يفرزه الجسم الأصفر “Corpus luteum” في المبيض خلال المرحلة البروجستيرونية اي في اخر اسبوعين من الدورة الشهرية للأنثى بعد الإباضة، وهو من الهرمونات الستيروئيدية.
يتم كذلك تكوين البروجستيرون عند الجنسين في قشر الكظر. كما يتم إفرازة بكميات كبيرة في المشيمة أثناء الحمل، وتتزايد كمياته بتقدم الحمل وتهبط قبل الولادة بأيام. هرمون البروجيسترون يعمل عن طريق تسميك بطانة الرحم المخاطية بحيث يمكن زرع البويضة المخصبة.
پروژسترون
يطلق على البروجتستيرون أحيانا هرمون الحمل للدور الذي يقوم به في تنشئة الجنين:[6]
المبيض: إستراديول · بروجستيرون · أكتيفين و إنهيبين · ريلاكسين (الحمل)
الصنوبرية: ميلاتونين
سيكريتين · موتيلين [الإنجليزية] · الببتيد المعوي الفعال في الأوعية-(VIP) · لفائفي: غلوكاغون معوي · ببتيد YY · كبد/أخرى: عامل نمو شبيه الأنسولين-(IGF) (عامل النمو شبيه الانسولين-1 ، عامل نمو شبيه الأنسولين 2 [الإنجليزية] )
نسيج دهني: لبتين · اديبونيكتين · ريزيستين
الهيكل العظمي: اوستيوكالسين
الكلية: جهاز مجاور للكبيبات-(JGA) (إنزيم الرينين) · خلايا محيطة بالنبيبات (إريثروبويتين-(EPO)) · كالسيتريول · بروستاغلاندين
InChI=1S/C21H30O2/c1-13(22)17-6-7-18-16-5-4-14-12-15(23)8-10-20(14,2)19(16)9-11-21(17,18)3/h12,16-19H,4-11H2,1-3H3/t16-,17+,18-,19-,20-,21+/m0/s1 YKey:RJKFOVLPORLFTN-LEKSSAKUSA-N Y
پروژسترون[۱] (به انگلیسی: Progesterone)
یکی از هورمون‌های جنسی زنانه است. این هورمون یک استروئید بیست و یک کربنه است.
پروژسترون در طی چرخه تخمک‌گذاری طبیعی از جسم زرد ترشح میشود و قطع آن موجب شروع پریود شدن- خونریزی از واژن به واسطه دفع لایه اضافه رحم – میشود. در زمان بارداری نیز این هورمون ترشح میشود. مقدار اندکی هم از غده فوق کلیوی آزاد میشود.
پروژسترون
از پروژسترون در پزشکی در پیشگیری از حاملگی، سقط، درمان آمنوره، هورمون‌تراپی در زنان یائسه و … استفاده میشود.
الف) آمنوره
بزرگسالان: مقدار mg/day 10-5 به مدت ۸-۶ روز تزریق عضلانی میشود که معمولاً ۱۰-۸ روز پیش از آغاز دوره قاعدگی قابل انتظار شروع میشود. خونریزی ۷۲-۴۸ ساعت پس از قطع مصرف ممکن است رخ دهد.
ب) خونریزی ناشی از اختلال عملکرد رحم
بزرگسالان: از راه تزریق عضلانی، مقدار mg/day 10-5 به مدت ۶ روز مصرف میشود یا مقدار ۱۰۰-۵۰ میلی‌گرم به صورت مقدار واحد تزریق عضلانی میشود.
تداخل دارویی: پروژسترون ممکن است موجب بروز آمنوره یا گالاکتوره شود و از این رو، با اثر بروموکریپتین تداخل دارد؛ مصرف هم‌زمان این داروها توصیه نمیشود!
اعصاب مرکزی: سردرد، افسردگی، خواب آلودگی، سکته.
قلبی ـ عروقی: ترومبوفلبیت، آمبولی ریوی، خیز، ترومبوآمبولی.
ادراری – تناسلی: لکه بینی، قاعدگی دردناک، آمنوره، ضایعات فرسایشی یا ترشحات غیرطبیعی گردن رحم، دفع ادرار شبانه، خونریزی شدید.
کبد:یرقان انسدادی.
متابولیک: افزایش سطح آمینواسیدها.
سایر عوارض: حساسیت به لمس، بزرگی و ترشحات پستان.
توجه: در صورت بروز حساسیت مفرط، اختلالات ترومبوآمبولیک یا ترومبوتیک، اختلالات بینایی، سردرد میگرنی یا افسردگی شدید، باید مصرف دارو قطع شود.
پروژستوژن
InChI=1S/C21H30O2/c1-13(22)17-6-7-18-16-5-4-14-12-15(23)8-10-20(14,2)19(16)9-11-21(17,18)3/h12,16-19H,4-11H2,1-3H3/t16-,17+,18-,19-,20-,21+/m0/s1 YKey:RJKFOVLPORLFTN-LEKSSAKUSA-N Y
پروژسترون[۱] (به انگلیسی: Progesterone)
یکی از هورمون‌های جنسی زنانه است. این هورمون یک استروئید بیست و یک کربنه است.
پروژسترون در طی چرخه تخمک‌گذاری طبیعی از جسم زرد ترشح میشود و قطع آن موجب شروع پریود شدن- خونریزی از واژن به واسطه دفع لایه اضافه رحم – میشود. در زمان بارداری نیز این هورمون ترشح میشود. مقدار اندکی هم از غده فوق کلیوی آزاد میشود.
پروژسترون
از پروژسترون در پزشکی در پیشگیری از حاملگی، سقط، درمان آمنوره، هورمون‌تراپی در زنان یائسه و … استفاده میشود.
الف) آمنوره
بزرگسالان: مقدار mg/day 10-5 به مدت ۸-۶ روز تزریق عضلانی میشود که معمولاً ۱۰-۸ روز پیش از آغاز دوره قاعدگی قابل انتظار شروع میشود. خونریزی ۷۲-۴۸ ساعت پس از قطع مصرف ممکن است رخ دهد.
ب) خونریزی ناشی از اختلال عملکرد رحم
بزرگسالان: از راه تزریق عضلانی، مقدار mg/day 10-5 به مدت ۶ روز مصرف میشود یا مقدار ۱۰۰-۵۰ میلی‌گرم به صورت مقدار واحد تزریق عضلانی میشود.
تداخل دارویی: پروژسترون ممکن است موجب بروز آمنوره یا گالاکتوره شود و از این رو، با اثر بروموکریپتین تداخل دارد؛ مصرف هم‌زمان این داروها توصیه نمیشود!
اعصاب مرکزی: سردرد، افسردگی، خواب آلودگی، سکته.
قلبی ـ عروقی: ترومبوفلبیت، آمبولی ریوی، خیز، ترومبوآمبولی.
ادراری – تناسلی: لکه بینی، قاعدگی دردناک، آمنوره، ضایعات فرسایشی یا ترشحات غیرطبیعی گردن رحم، دفع ادرار شبانه، خونریزی شدید.
کبد:یرقان انسدادی.
متابولیک: افزایش سطح آمینواسیدها.
سایر عوارض: حساسیت به لمس، بزرگی و ترشحات پستان.
توجه: در صورت بروز حساسیت مفرط، اختلالات ترومبوآمبولیک یا ترومبوتیک، اختلالات بینایی، سردرد میگرنی یا افسردگی شدید، باید مصرف دارو قطع شود.
پروژستوژن
InChI=1S/C21H30O2/c1-13(22)17-6-7-18-16-5-4-14-12-15(23)8-10-20(14,2)19(16)9-11-21(17,18)3/h12,16-19H,4-11H2,1-3H3/t16-,17+,18-,19-,20-,21+/m0/s1 YKey:RJKFOVLPORLFTN-LEKSSAKUSA-N Y
پروژسترون[۱] (به انگلیسی: Progesterone)
یکی از هورمون‌های جنسی زنانه است. این هورمون یک استروئید بیست و یک کربنه است.
پروژسترون در طی چرخه تخمک‌گذاری طبیعی از جسم زرد ترشح میشود و قطع آن موجب شروع پریود شدن- خونریزی از واژن به واسطه دفع لایه اضافه رحم – میشود. در زمان بارداری نیز این هورمون ترشح میشود. مقدار اندکی هم از غده فوق کلیوی آزاد میشود.
پروژسترون
از پروژسترون در پزشکی در پیشگیری از حاملگی، سقط، درمان آمنوره، هورمون‌تراپی در زنان یائسه و … استفاده میشود.
الف) آمنوره
بزرگسالان: مقدار mg/day 10-5 به مدت ۸-۶ روز تزریق عضلانی میشود که معمولاً ۱۰-۸ روز پیش از آغاز دوره قاعدگی قابل انتظار شروع میشود. خونریزی ۷۲-۴۸ ساعت پس از قطع مصرف ممکن است رخ دهد.
ب) خونریزی ناشی از اختلال عملکرد رحم
بزرگسالان: از راه تزریق عضلانی، مقدار mg/day 10-5 به مدت ۶ روز مصرف میشود یا مقدار ۱۰۰-۵۰ میلی‌گرم به صورت مقدار واحد تزریق عضلانی میشود.
تداخل دارویی: پروژسترون ممکن است موجب بروز آمنوره یا گالاکتوره شود و از این رو، با اثر بروموکریپتین تداخل دارد؛ مصرف هم‌زمان این داروها توصیه نمیشود!
اعصاب مرکزی: سردرد، افسردگی، خواب آلودگی، سکته.
قلبی ـ عروقی: ترومبوفلبیت، آمبولی ریوی، خیز، ترومبوآمبولی.
ادراری – تناسلی: لکه بینی، قاعدگی دردناک، آمنوره، ضایعات فرسایشی یا ترشحات غیرطبیعی گردن رحم، دفع ادرار شبانه، خونریزی شدید.
کبد:یرقان انسدادی.
متابولیک: افزایش سطح آمینواسیدها.
سایر عوارض: حساسیت به لمس، بزرگی و ترشحات پستان.
توجه: در صورت بروز حساسیت مفرط، اختلالات ترومبوآمبولیک یا ترومبوتیک، اختلالات بینایی، سردرد میگرنی یا افسردگی شدید، باید مصرف دارو قطع شود.
پروژستوژن
کاشتینه[۱] یا درون‌کاشت یا ایمپلنت (به انگلیسی: Implant) نوعی ابزار پزشکی است که برای جایگزینی یک عضو زیستی، حمایت از یک ساختار زیستی آسیب‌دیده یا تقویت ساختار در بخشی از بدن قرار داده میشوند. ایمپلنت‌های ارتوپدی و درون‌کاشت‌های دندانی از رایج‌ترین انواع ایمپلنت هستند.
ایمپلنت‌ها وسائل ساخت دست بشر هستند و برای جایگزینی فیزیکی و یا رفتاری اندام‌های بدن جانداران بکار می‌روند. سطح خارجی آنها که با نسوج زنده در تماس هستند به وسیلهٔ مواد بیولوژیک و یا مواد آلیاژی مقاوم در مقابل محیط یونی بدن جانداران ساخته میشود. مثلاً در مورد ایمپلنت‌هائی که در استخوان‌ها جاگذاری میشود سطح آنها از تیتانیم، کروم و یا آپاتیت تشکیل شده‌است. درون‌کاشت‌های نسج نرم از سیلیکون ساخته میشوند. بعضی از درون‌کاشت‌ها از مدارهای الکترونیکی تشکیل شده‌اند مثل ضربان‌ساز قلبی و یا ایمپلنت کاشت حلزون.[۲]
ایمپلنت‌های فلزی که برای درمان شکستگی استخوان استفاده میشوند در بین عامه مردم به «پلاتین» معروف هستند اما امروزه در اغلب موارد از فولاد ضد زنگ ساخته شده‌اند که ترکیبی از آهن، کروم و نیکل است و از پلاتین – که فلزی بسیار گران‌بهاست – در آنها استفاده نشده‌است.[۳]
از طرف اداره مواد غذائی و داروئی ایالات متحده آمریکا، تجهیزات پزشکی برحسب خطرات و عوارضی که در پیش بیماران ممکنست ایجاد کنند به سه گروه تقسیم شده‌است. درون‌کاشت‌ها اکثراً در گروه ۳ هستند که ساخت و مصرف آنها نیازمند کنترل دقیق و اثبات شده این وسایل از طرف آن اداره است.[۴][۵]
«An Introduction To TissueBiomaterial Interactions»
«ADVANCED BIOMATERIALS Fundamentals, Processing, and Applications»
پروژسترون یک هورمون زنانه و استروئید بیست و یک کربنه است که در تنظیم تخمک گذاری و قاعدگی نقش دارد. داروی پروژسترون برای ایجاد دوره قاعدگی در خانم هایی که هنوز وارد مرحله یائسگی نشده اند اما به دلیل کمبود هورمون پروژسترون، دچار قاعدگی نیز نمی شوند، استفاده می شود. از این دارو همچنین به منظور جلوگیری از رشد استر در رحم زنان یائسه، در پیشگیری از حاملگی، سقط، درمان آمنوره، هورمون تراپی نیز استفاده می شود.
در قرص مدروکسی پروژسترون از هورمون های زنانه استفاده شده است و اغلب برای درمان مشکلات جنسی و هورمونی بانوان مورد استفاده قرار می گیرد. البته لازم به ذکر است که مصرف این قرص با محدودیت ها و عوارض جبران ناپذیری همراه است که باید طبق نظر پزشک آن را مصرف کرد.
قرص مدروکسی پروژسترون، نوعی استروژن سنتتیک است. پروژسترون یکی از هورمون هایی است که سیکل قاعدگی و تخمک گذاری را کنترل می کند و ماهانه یک تخمک را از تخمدانها آزاد میکند. پروژسترون همچنین به آماده سازی دیواره رحم برای بارداری کمک کرده و در هر ماه بعد از اینکه بارداری اتفاق نمی افتد دیواره رحم فرو میریزد و منجر به شروع قاعدگی می شود.
رایج ترین قرص برای درمان اختلالات مختلف مربوط به سیکل قاعدگی است که اغلب بدلیل عدم تعادل هورمونی ایجاد میشود.این اختلالات شامل خونریزی غیر طبیعی و نامنظم رحم، آمنوره (قطع شدن پریود)، اندومتریوز و خونریزی شدید و یا زمانی که سلول تخم خارج از رحم در حال رشد است، می باشد.
پروژسترون
مدروکسی پروژسترون اغلب برای القا خونریزی و یا پریود شدن در زنانی که بطور منظم پریود نمی شوند استفاده میشود و یا گاهی به مدت کوتاه برای باردار شدن به همراه سایر داروهای تحریک کننده تخمدان مانند کلومیفن تجویز میشود.
این آمپول حاوی هورمون زنانه پروژسترون است و برای درمان پریود نشدن و خونریزی های رحم بدلیل کمبود پروژسترون مورد استفاده قرار می گیرد. اگر بعد از گذشت 2 هفته تا 10 روز از تزریق پریود نشدید باید دورباره به پزشک مراجعه کنید.
در صورت دارا بودن شرایط زیر از مصرف آمپول پروژسترون خودداری کنید:
برخی از انواع این دارو، ممکن است حاوی روغن بادام زمینی باشد , بنابراین در صورتی که نسبت به این ماده حساسیت دارید از استفاده از آن صرف نظر کنید .بخش سلامت نمناک تاکید می کند که برای اطمینان از اینکه این دارو برای شما بی خطر است، در صورت دارا بودن بیماری های زیر، پزشک خود را در جریان قرار دهید:
همچنین در صورتی که باردار هستید پزشک خود را در جریان قرار دهید زیرا مصرف این دارو به جنین آسیب می رساند.
استفاده از این دارو در دوره شیردهی نیز توصیه نمی شود، چرا که این دارو وارد شیر مادر شده و به کودک آسیب می رساند.
معمولا در دوران بارداری تجویز و مصرف آمپول پروژسترون تا هفته 12 انجام می شود و بعد از هفته 12 بارداری به بعد مصرف آنها پر خطر است، احتمال سقط جنین را بالا می برد و باعث تغییراتی در ایجاد دستگاه تناسلی جنین دختر ی شود.
استفاده از شیاف پروژسترون در بارداری سبب افزایش و پایداری آندومتر و نگاهداشتن جنین در جدار آندومتر میشود و نقش مهمی در حفظ حاملگی و پیشگیری از سقط عادتی و سقط تهدیدکننده دارد.
استرس از قوی ترین و مهم ترین علل ابتلا به کمبود پروژسترون در بیشتر افراد است. افزایش سطح هورمون کورتیزول که همان هورمون استرس است باعث مسدود شدن گیرنده های پروژسترونی و در نتیجه کاهش عملکرد پروژسترون در بدن می شود. خانم هایی که قصد بارداری و مادر شدن را دارند، ابتدا باید استرس را از خود دور کنند.
ترکیبات شیمیایی مشابه استروژن ها که به Xenoestrogen ها معروف اند،در محیط اطراف و غذاهای مصرفی ما وجود دارد . زاینواستروژن ها باعث می شوند که بدن پاسخ قوی تری به استروژن داده و آن را بیش از آنچه هست تلقی کند. و پاسخ پروژسترون به این وضعیت کاهش تولید و در نهایت ابتلا به کمبود پروژسترون در بدن است.
ورزش افراطی می تواند به افت سطح پروژسترون منجر شود. از طرفی ورزش برای تعادل ترشح و عملکرد هورمون ها جدا ضروری است.
پس برای رسیدن به تاثیرات بهینه ورزش در بدن بهتر است متوسط روزانه 30 تا 60 دقیقه ورزش را در برنامه خود داشته باشید.
مردان نیز برای سلامت جسمی و عملکرد جنسی خود به پروژسترون نیاز دارند. سطح هورمون پروژسترون در مردان بالغ در حد سطح پروژسترون زنان در فاز فولیکولار چرخه قاعدگی است. اما با ورود زنان به فاز لوتئال چرخه قاعدگی ،یعنی پس از تخمک گذاری، سطح پروژسترون در خانم ها به بیش از دو برابر افزایش می یابد.
هورمون پرسترون در مردان اثرخاصی ندارد و در مسیر سنتز تستوسترون و مینرالوکورتیکوییدها در بیضه و غدد فوق کلیه تولید شده و واردخون می شود، وارد هیچ بافتی نمی شود و وظیفه خاصی ندارد . اگر مقدار آن افزایش یابد، محصولات نهایی ساخته شده از آن نیز مانند تستوسترون وآلدوسترون ، باید افزایش پیدا کند .اضافه شدن پروژسترون در مردان علایم خاص خود را دارد.
هیچ غذایی به طور طبیعی حاوی پروژسترون نمی باشد. با این وجود برخی مواد غذایی خاص تاثیر مثبتی برمیزان پروژسترون در بدن دارندمانند :
به وسیله نمونه گیری وریدی از دست می توان میزان این هورمون در خون را تشخیص داد. انجام این آزمایش احتیاج به شرایط خاص و ناشتایی ندارد. در برخی مواقع پزشک برای نمونه گیری خانم ها زمان خاصی از قاعدگی را مشخص می نماید.
مقدار mg/day 10-5 به مدت 8-6 روز تزریق عضلانی می شود که معمولاً 10-8 روز پیش از آغاز دوره قاعدگی قابل انتظار شروع می شود. خونریزی 72-48 ساعت پس از قطع مصرف ممکن است رخ دهد.
از راه تزریق عضلانی، مقدار mg/day 10-5 به مدت 6 روز مصرف می شود یا مقدار 100-50 میلی گرم به صورت مقدار واحد تزریق عضلانی می شود.
از پروژسترون دقیقا به همان گونه که برای شما تجویز شده استفاده کنید. تمام دستورالعمل های موجود بر روی برچسب دارو را دنبال کنید. از مصرف این دارو در مقادیر بیشتر و یا کمتر از مقدار توصیه شده خودداری کنید. این دارو، گاهی اوقات فقط باید در مدت زمان کوتاهی مانند 10 الی 12 روز در هر چرخه قاعدگی مورد استفاده قرار گیرد , بنابراین از دوز تجویز شده دارو پیروی کنید. در صورتی که بخشی از دستورالعمل استفاده از دارو برایتان روشن نبود، از پزشک خود راهنمایی بخواهید.
کرم پروژسترون را طبق دستور پزشک، بر روی پوست خود بمالید.
دوز تجویز شده از طریق کپسول و قرص های خوراکی معمولا چیزی حود 400 میلی گرم هورمون پروژسترون است که باید قبل از خواب و به مدت 10 روز مورد استفاده قرار گیرد.
دوز تجویز شده از طریق ژل واژن معمولا حدود 45 میلی گرم در روز است که باید حداکثر در 6 مرتبه مورد استفاده قرار گیرد . در صورت عدم پاسخگویی دارو ممکن است پزشک مقدار ژل را تا 90 میلی گرم در روز و استفاده در 6 مرتبه در طول شبانه روز افزایش دهد.
دوز تجویز شده این دارو به صورت آمپول نیز چیزی حدود 5 تا 10 میلی گرم به صورت روزانه است که طی یک بار تزریق صورت می پذیرد. تزریق این دارو به مدت 6 الی 8 روز متوالی مورد نیاز خواهد بود.
در صورت براورده شدن نیاز تخمدان ها نسبت به هورمون پروژسترون قاعدتا چرخه قاعدگی طی گذشت 48 الی 72 ساعت از مصرف دارو آغاز خواهد شد.
در طول دوره مصرف دارو پروژسترون، معاینات بدنی تجویز شده را به صورت منظم انجام دهید؛ مانند معاینات ماهانه سینه ها.
در صورتی که بخواهید مورد عمل جراحی و یا انجام آزمایشات پزشکی قرار بگیرید، لازم است مصرف این دارو را برای مدت کوتاهی متوقف کنید و همچنین باید پزشک و جراح خود را نسبت به مصرف این دارو مطلع سازید.
این دارو را در دمای اتاق و به دور از رطوبت، گرما و نور نگهداری کنید.
پروژسترون
به محض یادآوری دوز از دست رفته را استفاده کنید اما در صورتی که هنگام مصرف دوز بعدی این دارو متوجه عدم مصرف دوز قبلی آن شدید ، از مصرف دوز قبلی صرف نظر کنید و همچنین لازم به ذکر است که دوز از دست رفته این دارو را با مصرف دارویی دیگر جایگزین نکنید.
در صورت عدم مصرف بیش از یک دوز از این دارو، پزشک خود را از این مسئله مطلع سازید.
در صورت مصرف بیش از حد این دارو، سریعا به پزشک مراجعه کنید.
داروی پروژسترون ممکن است قوه تفکر و واکنش شما را مختل سازد و بنابراین بعد از مصرف این دارو از انجام رانندگی و فعالیت های بدنی خودداری کنید.
علائم آلرژیک ناشی از مصرف داروی پروژسترون عبارتند از:کهیر؛ مشکل در تنفس؛ تورم صورت؛ لب ها؛ زبان و یا گلو.
در صورت بروز علائم زیر، سریعا به پزشک مراجعه کنید
خواب آلودگی، سرگیجه؛ درد پستان؛ تغییرات خلق و خو؛ سردرد؛ یبوست، اسهال، سوزش سردل؛ نفخ، تورم دست ها و پاها؛ درد مفاصل؛ گرگرفتگی یا ترشحات واژن.
برخی از دارو ها با داروی پروژسترون تداخل دارند . این دارو ها معمولا شامل دارو های بدون نسخه، ویتامین ها و داروهای گیاهی هستند.
برخی از این دارو ها به شرح زیر میباشند
امفتامین؛ دارو های تیروئید؛ دیفن هیدرامین؛ سیپروفلوکساسین کلومیفن؛ دولوکستین؛ استرادیول؛ اسید های چرب اشباع شده امگا3؛ لسیلالوپرام؛ پرگابالین؛ لوونورژسترل؛ مونتلوکاست؛ لووتیروکسین؛ تستوسترون؛ سیانوکوبالامین؛ اسید اسکوربیک؛ کولکالسیفرول؛ مولتی ویتامین؛ سرترالین؛ ستیریزین؛بنابراین در صورت مصرف هر دارویی، این موضوع را پزشک خود در میان بگذارید.
نکته
به یاد داشته باشید که این دارو و تمام دارو های دیگر را دور از دسترس کودکان قرار دهید و از به اشتراک گذاشتن آن ها با سایر افراد بدون تجویز پزشک خودداری کنید.
در صورتی که مقاله مورد نظر شما هنوز به فارسی ترجمه نشده است، واحد ترجمه این پایگاه آمادگی دارد با همکاری مترجمان با سابقه، مقاله مورد نظر شما را با هزینه مناسب و کیفیت مطلوب ترجمه نماید.
نیاز به محتوا دارید؟
«شهر محتوا» برای شما تولید محتوا می کنه تا همیشه به روز باشید.
با 10 درصد تخفیف
پروژسترون (Progesterone) یکی از هورمون‌های جنسی زنانه و یکی از هورمون های ضروری در تنظیم سیکل قاعدگی است. پروژسترون هورمونی است که وظیفه تنظیم و تحریک اندام های مختلف بدن را بر عهده دارد و اگر بدن کسی با کمبود هورمون پروژسترون دست و پنجه نرم کند، برای باردار شدن یا حفظ جنین با مشکل مواجه خواهد شد.
کاهش هورمون پُروژسترون بدن می تواند زمینه ساز اختلالات و بیماری های زیر شود: سقط جنین، نارسایی در تخمدان ها و اخلال در تخمک گذاری، یائسگی. علایم و نشانه های کاهش هورمون پُروژسترون پُروژسترون در زنانی که باردار نیستند عبارتند از: کاهش میل جنسی، گر گرفتگی، سردرد یا، میگرن، افسردگی، دلشوره و سایر تغییرات خلق و خو، بی نظمی در قاعدگی. برخی از علایم و نشانه های کمبود هورمون پروژسترون در بدن زنان باردار عبارتند از: لکه بینی، درد غیر طبیعی، کاهش میزان قند خون، حساس شدن سینه ها، خستگی مزمن، خشکی واژن.
این هورمون یک استروئید بیست و یک کربنه است که در طی چرخه تخمک گذاری طبیعی از جسم زرد ترشح میشود و قطع آن موجب شروع قاعدگی میشود. در زمان بارداری نیز این هورمون ترشح میشود. مقدار اندکی هم از غده فوق کلیوی آزاد میشود. از پروژسترون در پزشکی در پیشگیری از حاملگی، سقط، درمان آمنوره، هورمون‌تراپی در زنان یائسه و. . . استفاده میشود.
البته قابل ذکر است که این هورمون تنها در بدن خانم ها وجود نداشته و مقداری از آن در بدن آقایان نیز موجود بوده و برای سلامت جسمانی و عملکرد جنسی درست بدن آقایان ضروری می باشد. هورمون پروژسترون از مهم ترین هورمون های تولید شده در بدن انسان ها است و به قدری حائز اهمیت است که امروزه این هورمون به عنوان اولین هورمون برای رفع و درمان ناراحتی ها و مشکلات جنسی و اختلالات هورمونی جنسی در آقایان و خانم ها در نظر گرفته می شود.
هیچ غذایی وجود ندارد که به طور طبیعی حاوی پروژسترون باشد. با این حال، برخی مواد غذایی خاص هستند که تاثیر مثبتی بر میزان پروژسترون در بدن دارند. راه هایی که برای افزایش پروژسترون به طور طبیعی وجود دارد شامل کرم پروژسترون طبیعی، استفاده از مکمل های گیاهی و ایجاد تغییرات مثبت در شیوه زندگی می باشد. همچنین، ویتامین C، ویتامین B6، منیزیم و روی نیز به افزایش تولید بدن از این هورمون مهم زنانه کمک می کند.
هورمون پروژسترون برای لانه گزینی تخمک لقاح یافته در رحم و برای حفظ بارداری ضروری است. بنابراین پزشک ممکن است تشخیص دهد که شما برای حفظ بارداری خود نیاز به پروژسترون اضافی دارید و برای تان تزریق آمپول پروژسترون را در ابتدای بارداری تا هفته دوازدهم جهت پیشگیری از سقط جنین زودرس تجویز کند. بعد از هفته دوازدهم تزریق این آمپول می تواند خطرناک باشد. آمپول پرولوتون هم نوعی پروژسترون طولانی اثر است که بعد از هفته دوازدهم بارداری تزریق می شود.
پروژسترون
پایگاه دانشیاری تلاش دارد با ارائه محتوا و خدمات مورد نیاز جامعه علمی ایران، اهالی دانش و اندیشه این سرزمین را در راه پیشرفت و اعتلای ایران عزیز یاری نماید.
© 2021 All Rights Reserved | International Journal of Reproductive BioMedicine
Designed & Developed by : Yektaweb
URL: http://koomeshjournal.semums.ac.ir/article-1-4800-fa.html
اثرات شیاف پروژسترون واژینال بر مقاومت شریان رحمی در زنان مبتلا به تهدید به سقط
نکاتی در ارتباط با تجویز پروژسترون در دوران بارداری پروژسترون هورمون استروئیدی است که نقش بسیار حیاتی در تمام مراحل بارداری ایفا می کند. همانطور که از اسم آن مشخص است – pro-gestation – یعنی حافظ بارداری.در ابتدای بارداری تا هفته هفتم تا نهم، که جفت وظیفه تولید پروژسترون را بر عهده می گیرد، منشاء تولید آن کورپوس لوتئوم می باشد.با شروع بارداری و تولید hCG ، این پیغام به کورپوس لوتئوم فرستاده می شود که هم تولید آن ادامه یابد و همینطور سطح تولید پروژسترون توسط کورپوس لوتئوم نیز بیشتر شود.بنابراین به تدریج با افزایش رشد جنین تولید پروژسترون (ابتدا توسط کورپوس لوتئوم و سپس توسط جفت – از هفته 10 الی 12 -) افزایش می باید.محدوده نرمال پروژسترون خون مادر در طی بارداری به شرح ذیل می باشد:لازم به توضیح است که سطوح پروژسترون در اوایل بارداری متفاوت تر از سطوح آن در اوخر بارداری می باشد.- هفته ی 1 و 2در طی اولین هفته ی بارداری، سطح پروژسترون ng/ml 1-1.5 (نانو گرم در میلی لیتر) خواهد بود. در این زمان بدن خود را برای باردار شدن آماده می کند و تولید پروژسترون نقش حمایتی خواهد داشت.- هفته ی 3 و 4هفته های 3 و 4 بعد از تخمک گذاری رخ خواهند داد. این زمانی است که تخمدان ها سطوح بالاتری از پروژسترون را تولید خواهند کرد. در طی این زمان سطوح پروژسترون شما به حدود ng/ml 2 افزایش پیدا خواهد کرد. تولید پروژسترون، اندومتر را ضخیم کرده و رحم شما را برای لانه گزینی آماده خواهد کرد.لانه گزینی در طی هفته ی سوم باروری رخ می دهد و سطوح پروژسترون هر روز یا از روزی به روز دیگر یک تا 3 نانوگرم در میلی لیتر افزایش خواهد یافت تا به حد اکثر 10 تا 29 نانوگرم در میلی لیتر می رسد.- هفته ی 5 و 6سطح پروژسترون تا هفته ی ششم باید ng/ml. 29-10 باشد. ولی بهتر است سطح پروژسترون در این زمان بالا تر از 6 تا 10 نانو گرم در میلی لیتر باشد. در این سطح پروژسترون عروق رحم را تحریک به رشد کرده که این به ساخت و نگه داری یک جفت سالم کمک خواهد کرد.رشد عروق خونی نه تنها فقط در رحم بلکه در تمام بدن رخ خواهد داد.
– هفته ی 7 تا 14بین هفته های 7 و 14، جفت شروع به تولید پروژسترون می کند و این وظیفه را به عهده می گیرد. برای بقای بارداری جفت به تولید پروژسترون ادامه می دهد.پس از هفته ی دهم، سطح این هورمون دوباره شروع به افزایش می کند تا درست قبل از سه ماهه ی سوم به 15 تا 60 نانو گرم در میلی لیتر برسد. از این زمان تا پایان بارداری سطح این هورمون به افزایش ادامه خواهد داد.در حاملگی دو قلویی و یا چند قلویی است، انتظار می رود که سطح این هورمون نیز بالاتر باشد.بطور کلی محدوده نرمال در بارداری به شرح ذیل است:First trimester: 11.2 to 90 ng/mlSecond trimester: 25.6 to 89.4 ng/mlThird trimester: 48 to 150 to over 300 ng/mlمقادیر پایین تر از این مقادیر به عنوان کاهش سطح سرمی پروژسترون در نظر گرفته شده و نیازمند درمان می باشد.نقش پروژسترون progestrone در بارداری:- ضخیم کردن پوشش رحم (اندومتر یا داخلی ترین لایه ی رحم) برای لانه گزینی و حمایت از یک بارداری سالم.- ممانعت از شروع دردهای زایمانی که می تواند منجر به سقط شود.- ضخیم کردن لایه ی داخلی رحم و ایجاد یک پلاگ مخاطی در دهانه ی رحم برای محافظت از آن در برابر باکتری ها.- افزایش گلیکوژن و خون شریانی در لایه ی داخلی رحم، در جهت فراهم کردن مواد مغذی برای جنین.- در اوایل بارداری نقش پروژسترون در حفظ بارداری بحث تعادل در سیستم ایمنی مادر و تا حدی ساپرس سیستم ایمنی مادر و جلوگیری از ریجکت جنین است و در واقع وجود پروژسترون برای implantation موفق ضروری است.- در ادامه بارداری نقش پروژسترون این است که رسپتورهای استروژن اکسی توسین الفا آدرنرژیک و پروستاگلاندین آلفا 2 را بلوک میکند – و گپ جانکشنهای سلولهای میومتر را بلوک میکند و مجموعه این عوامل باعث میشه باعث ریلکسیشن رحم و حفظ و تداوم بارداری شود.
سطوح پایین پروژسترون در بارداری:سطوح پایین پروژسترون در طی یک بارداری می تواند منجر به مشکلات پیچیده ای شود. در مراحل ابتدایی بارداری می تواند نشان دهنده یک حاملگی خارج رحمی یا دلالت بر بالا بودن ریسک سقط داشته باشد. اگر در طی هفته ی ششم بارداری، سطح پروژسترون پایین تر از ng/ml 6 باشد بارداری معمولا پایدار نیست.بدون سطوح کافی پروژسترون، بدن قادر به مراقبت از جنین تا پایان بارداری نخواهد بود.دلایل پروژسترون پایینسطوح پایین پروژسترون توسط عوامل شناخته شده و ناشناخته ای ایجاد می شود. تولید هورمون ها تابع پارامترهای پیچیده ای می باشد و هنوز به خوبی شناخته نشده اند. ممکن است برخی از خانمها برای باردار شدن هیچ مشکلی نداشته باشند، اما به دلایلی جفت قادر به تولید مقدار مناسبی پروژسترون نباشد.مقدار کم پروژسترون ممکن است ناشی از عوامل زیر باشد:- تغذیه ی ضعیف- استرس- ورزش نکردنهمچنین در برخی موارد داروهای خاصی می توانند، برای تولید پروژسترون تداخل داشته باشند.نقش پروژسترون در سه ماهه اول بارداری:در موارد تهدید به سقط یعنی جنین ضربان قلب دارد، ولی بیمار با شکایت لکه بینی و خونریزی مراجعه می کند اگر پروژسترون در این مرحله به بیمار بدهیم تاثیری در miscarriage ندارد.مریضی که با شکایت خونریزی مراجعه کرده و در سونو هماتوم گزارش شده است تمام رفرنسها درمان همانوم رو انتطاری توصیه میکنن و جایی ننوشته که پروژسترون نقشی در درمان دارد. بیمارانی که recurrent miscarriage دارند و به دفعات در سه ماهه اول بارداریشون رو از دست میدهند، در این موارد پروژسترون واژینال هم توصیه نمیشود.
پروژسترون
ولی در یکسری مطالعات در ببماران با سابقه سقط مکرر بیان شده که پروژسترون عضلانی در این ببماران با نتایج مثبتی همراه بوده و دلیل آنها این بوده که احتمالا نقشی که پروژسترون عضلانی دارد همان بحث ساپرس سیستم ایمنی مادر است.و میتواند اون‌گروه از سقطهای مکرر مادر را که در زمینه واکنشهای اتوایمیون ایجاد میشود را کاور کند و از آن جلوگیری کند.فقط دقت کنید این موارد در فاز لوتئال شروع شده یعنی قبل از وقوع بارداری مکانیسم سقط شروع می شود.نقص فاز لوتئال (Luteal phase deficiency): این مسئله به عنوان یک فاکتور نازایی یا سقط مکرر مطرح نمیشود و تشخیص یا درمان واضحی برای آن وجود ندارد،اما بصورت ثانوی در اثر یک سری عوامل دیگر نظیر هایپر پرولاکتینمی یا اختلات فانکشن تیروئید ایجاد میشود و درمان اختلالات اولیه این لوتئال فاز دیفشنسی را برطرف میکند و گفته شده شواهدی هم وجود ندارد که این پروژسترون اگزوژن به این مشکل کمک کند.پس بطور خلاصه در موارد recurrent pregnancy loss پروژسترون واژینال توصیه نمیشود در مواردی که حاملگی شکل گرفته و ببمار با خونریزی یا هماتوم مراجعه میکند تجویز پروژسترون نقشی ندارد، در موارد recurrent pregnancy loss اگر علت این سقطهای مکرر واکنشهای اتوایمیون باشد ممکن است شروع کردن پروژسترون عضلانی از فاز لوتئال موثر باشد.توجه: اگر در مواردی در سه ماهه اول پیچ خوردگی و یا تورشن تخمدان داشته باشیم و مجبور باشیم جسم زرد و کورپوس لوتئوم را ایاتروژنیک خارج کنیم ،و یا موارد IVF که بدلیل تاثیر انتاگونیستهای gnrh میدهند و مانع از تشکیل شدن جسم زرد میشوند باید پروژسترون به بیمار بدهیم.
انواع پروژستروندو نوع پروژسترون به صورت تجاری در دسترس می باشد:1- سنتیتیک و یا پرولوتن ۲۵۰mgعضلانی که بصورت هفتگی استفاده می شود. نیمه عمر ۷/۸ روز است و تجویز هفتگی آن سطح سرمی مناسبی در خون ایجاد می کند و در پیشگیری از پره ترم لیبر بسیار موثر است. دوزهای بالاتر یا فواصل کوتاهتر از تزریق پرولوتن تاثیری بیشتری نخواهد داشت. 2- نوع دیگر natural micronize که سه فرم- شیافهای واژینال با دوز ۱۰۰-۲۰۰-۴۰۰ (که به آن سیکلوژست هم می گویند)- ژل واژینال با دوز ۹۰ mg – و کپسولهای خوراکی که ۲۰۰ و ۴۰۰ دارد در مورد انواع نچرال این پروژسترون شبیه همون پروژسترونی است که از کورپوس لوتئوم ترشح میشه در موارد خوراکی ممکن است در کبد متابولیزه شده و به غیر از آنکه ممکن است عوارض داشته باشد و از طرفی سطح خونی مناسب و منظمی ایجاد نکند.کرم های واژینال سریع الجذب بوده و مستقیما روی رحم تاثیر میگذارد و می تواند غلظت خونی مناسبی هم ایجاد کند.نکته: تنها فرم پروژسترون که مجوز FDA برای زنان بارداری که به روش های ART (یا کمک باروری مصنوعی) باردار شده اند، ژل های واژینال می باشد که باید تا هفته 12 (تا زمانی که جفت تولید پروژسترون به اندازه مکفی را شروع کند) مصرف شود.دوز ۱۰۰ و ۲۰۰ هنوز بحث هست و بعضی میگویند ۱۰۰برای پیشگیری از پره ترم لیبر و دوز ۲۰۰ در موارد کوتاهی طول سرویکس مورد استفاده قرار می گیرد.در مورد دوز ۴۰۰که دوز بالایی هست تاکنون جایی بحث جدی در موردش نشده است. در موارد ی که هدف جلوگیری از پره ترم لیبر باشد یعنی بیمار در بارداری قبلی سابقه پره ترم لیبر داشته شروع از هفته ۱۶ تا ۲۴ باشد و نباید زودتر از هفته ۱۶ شروع کنیم.در مواردی که هدف کاور سرویکس کوتاه است از ۱۸ هفته باشد.معیار اندازه گیری طول سرویکس سونوی واژینال بوده و در حین سونوی انومالی اسکن انجام می شود. ادامه درمان تا هفته ۳۶ و یا تا زمان زایمان می باشد.* پروژسترون در چه بیمارانی اندیکاسیون ندارد؟در بیمارانی که با پارگی کیسه اب مراجعه میکنند، و یا تست فیبرونکتین جنینی مثبت داشته باشد ،بعد از یک اپی زود پره ترم لیبر ،در پره ویا جفت و یا دکولمان جفت،در موارد پره ترم لیبر حاد ، در انومالیهای رحمی هم نقش ندارد پروژسترون در ۱/۳ موارد از عود پره ترم لیبر و بعنوان یک عامل پیشگیری عمل میکند.
نقش پروژسترون در زایمان زودرسوقتی پره ترم لیبر اتفاق میافتد یعنی بیمار با دیلاتاسیون و انقباض می آید نمیتوانیم کمک درمانی زیادی برای بیمار انجام دهیم .فقط به بیمار یک داروی توکولیتیک داده ، تا اینکه ۴۸ ساعت زایمان را به تعویق بیاندازیم و بیمار در این فاصله جهت تکمیل ریه های جنین کورتون بگیرد و زمان کافی برای رسیدن به مرکز مجهز از نظر NICU را داشته باشد بنابراین روشهای درمانی خیلی در این جا موفقیت آمیز نمی باشد، بنابراین تلاشها در راستای استفاده از روشهای پیشگیری از پره ترم لیبر بنا شده است.پروژسترون به عنوان یک داروی مناسب برای پیشگیری از پره ترم لیبر از پانزده سال قبل معرفی شده است و تنها دارویی هست که با هدف پیشگیری از پره ترم لیبر میتواند مورد استفاده قرار گیرد.در ACOG توصیه شده است که موارد استفاده از پروژسترون هم در بیمارانی که سابقه پره ترم لیبر ذکر شده است و هم در موارد سرویکسهای کوتاه می باشد.ولی در پره ترم لیبر حاد که ببمار با درد و دیلاتاسیون آمده پروژسترون تاثیری نداردکاربرد پروژسترون در حاملگی های چند قلوییدر حاملگی های چند قلویی طبق آنچه که در ACOG مطرح شده تجویز پروژسترون تغییری در میزان پره ترم لیبر یا نتایج بارداری نمیدهد.پس در حاملگی دو و چند قلویی بدون سابقه پره ترم لیبر و با طول سرویکس نرمال نیازی به تجویز پروژسترون و همینطور توصیه به سرکلاژ نمیشود.در حاملگی دوقلویی با سابقه پره ترم لیبر، تجویز پروژسترون بصورت عضلانی و یا پرولوتن میتواند موثر باشد.و یا شیاف واژینال پروژسترون هم الترناتیو‌کاملا قابل قبولی می باشد.در حاملگی دو قلویی دوز حداکثر همان ۲۰۰ است.بعد از سرکلاژ ایا پروژسترون بدهیم ؟؟ ثابت نشده است که تجویز پرولوتن بتواند موثر واقع شود و همان تجویز شیافهای واژینال موثرتر هست.کاربرد پروژسترون در زایمان زود رس:پروژسترون در کسانی که یک قلو و سابقه پره ترم لیبر دارند یعنی زایمان زیر۳۷ داشته اند و طول سرویکس نرمال دارند باید تجویز شود.پرولوتن داروی انتخابی است ۲۵۰mg هفتگی از ۱۶ هفته تا ۳۶ یا موقع زایمان و مونیتور سرویکس که اگر هر وقت زیر ۲۵ شد باید سرکلاژ انجام شود در این موارد پروژسترون واژینال یک آلترناتیو‌کاملا قابل قبول هست گروه دوم تک‌قلو طول سرویکس نرمال و سابقه حاملگی قبلی دارد که دوقلو بوده و دچار پره ترم شده باید پروتولن بدهیم و اندازه گیری سریال طول سرویکس انجام شود.گروه سوم بحث سرویکسهای کوتاه هست در خانمی که حاملگی تک قلو بچه اول یا اگر مولتی پار هم هست سابقه پره ترم ندارد در این بیماران توصیه میشود طول سرویکس در سونوی انومالی هفته ۱۸ اندازه گیری شود اگر کمتر یا مساوی ۲۰ بود پروژسترون شروع شود.دوز مورد استفاده هم ۹۰ تا ۲۰۰ میلی بصورت شیاف واژینال ،(ژل پروژسترون ۹۰ که در امریکا در دسترس است برای طول سرویکس کوتاه مورد قبول نیست)انتخاب اول ما در طول سرویکس کوتاه پروژسترون واژینال است.
نحوه استفاده از شیاف واژینالدر ابتدا واژن خود را بشوئید. برای این کار از یک صابون غیر معطر استفاده کرده و قسمت‌های بیرونی مهبل و ناحیه اطراف آن را به آرامی بشویید. هرگز اقدام به شستشوی کانال واژن خود نکنید و قبل از شروع به این کار حتما دستان خود را بشویید. پس از شستشو به آرامی ناحیه‌ی واژن خود را با یک حوله کتان لطیف خشک نمائید.در مرحله بعد شیاف را آماده کنید. اپلیکاتور شیاف (ابزاری که به وسیله آن شیاف را در بدن خود قرار می‌دهید) را از جعبه خود در آورید و آن را آماده‌ی کار نمائید. برای این کار انتهای آن را با یک دست خود مابین انگشت شست و انگشت اشاره بگیرید و از دست دیگر خود برای قرار دادن قرص یا کرم در ورودی آن کمک بگیرید.قرار گرفتن در پوزیشن مناسب بدنی. پاهای خود را حدود عرض شانه‌ها باز کنید؛ یک پای خود را بر روی سکویی همانند گوشه توالت فرنگی یا یک صندلی کوتاه قرار دهید تا قدری از زمین فاصله بگیرد. وضعیت مناسب دیگر دراز کشیدن بر روی کمر با زانوهای جمع شده می‌باشد.دهانه واژن خود را باز کنید. با دست غیر عامل خود لبه‌های واژن (لابیا) را باز کنید و اپلیکاتور را در دهانه آن قرار دهید.شیاف را به درون واژن خود فشار دهید. برای وارد کردن شیاف به درون واژن می‌توانید اهرم پیستون مانند اپلیکاتور شیاف را فشار دهید یا از انگشت اشاره خود برای این کار کمک بگیرید. تا جایی که احساس نارحتی نمی‌کنید شیاف را به درون فشار دهید. اگر از پیستون اپلیکاتور استفاده می‌کنید تا ورود کامل شیاف به واژن، پیستون آن را فشار دهید.عوارض جانبی پروژسترون :اختلالات خلق ،سردرد ،تنگی نفس ،درد شکم کمر درد مشکلات گوارشی یبوست اسهال ،تهوع استفراغ ،دپرشن، کاهش خلق کاهش لیبیدو ،اختلالات خواب حالت سرگیجه و خستگیو در موارد اورال این عوارض بیشتر دیده میشودکنترااندیکاسیونهای پروژسترون:در موارد فشارخون‌کنترل نشده ، تومورهای حساس به پروژسترون که پستان و تخمدان هست ، در موارد بیماری کبدی شناخته شده ،در موارد که ترومبوز داریمدر خود بارداری تاثیر پروژسترون جانبی افزایش ریسک دیابت بارداری است و رشد میومهای رحمی در حاملگی را داریممواردی که بیمار سابقه بیماریهای قلبی را ذکر میکند تجویز پروژسترون احتمال سکته قلبی در حاملگی را افزایش می دهد.در مورد افزایش ریسک ترومبوز نظرات ضد و نقیض زیادی وجود دارد.در ببن انواع پروژسترون پرولوتن عوارض جانبی کمتری دارد نسبت به انواع نچرال دارد.در انواع نچرال هم عوارض واژینال کمتر از بقیه است.مطالعات نشان داده اند که وزن جنینهای مادرانی که پروژسترون میگرفتند بیشتر جامعه نرمال است.از طرف دیگر ریسک پره ترم لیبر و ریسک انتروکولیت نکروزانت ،ریسک دیسترس،تنفسی را کم‌کرده استیکسری مطالعات در ایجاد هیپوسپادیاس با مصرف پروژسترون در زیر ۱۱ هفته مطرح شده ولی ما چون در ۱۶ هفته شروع میکنیم پس موضوعیت ندارد.
سوال:
سلام خسته نباشید من تو هفته هفتم بارداری هستم و داروی پروژسترون 400رو دکتر برام تجویز کرده و یکبار استفاده از اون رو فراموش کردم الان میتونم استفاده کنم یا صبر کنم تا نوبت بعدی استفاده که شب هست انجام بدم ممنون میشم زودتر جواب بدید
جواب:
همان شب استفاده کنید.
سوال:
سلام من هفته ی ۲۸بارداری هستم آخرسه ماهه اول رفتم سونوجفتم پایین بوو هنوزم پایینه الان ازضبح کمردردودل درددارم به بیمارستان هم دسترسی ندارم میتونم واسه کاهش دردم پروژسترون ۴۰۰استفاده کنم تا فردابرم دکتر
جواب:
خیر ، با اتاق زایمان بیمارستانی که پزشکتان بیمارانش را بستری می کند تماس گرفته و با یکی از ماماهای پزشکتان مشورت کنید.
سوال:
خیلی اطلاعات خوبی بود. من سابقه یک زایمان زودرس داشتم ۲۸هفته. الان بارداری دومم و ۱۵ هفته شدم. هفته ۸ دچار خونریزی شدم، استراحت مطلق دادن و شیاف سیکلوژست دادن قطع شد. تا چند هفته دیگه من باید مصرف کنم. دکتر هر دفعه یک حرفی میزنه نمیدونم چکار کنم. از اول هم بهش گفتم سابقه زایمان زودرس دارم ولی تا خونریزی نیفتادم پروژسترون نداد
جواب:
نگران نباشید استرس بدترین عامل برای شرایط شما . لذا طبق لاحدید پزشک خودتان عمل کنید و ارامش داشته باشید.
سوال:
سلام. من ابتدای هفته 8ام بارداری هستم. دیشب که به پزشک مراجعه کردم، چون سابقه یک بار بارداری پوچ (فاقد ضربان قلب جنین) داشتم، به من پروژسترون 400 و آسپرین 80 داده که به مدت سه هفته هرشب یکی مصرف کنم. در صورتی که من از هفته اول تا الان اصلا لکه بینی ندارم. میترسم استفاده کنم روی جنین اثر داشته باشه. مخصوصا که تا الان اصلا خونریزی نداشتم. به نظرتان مصرف کردن آسپرین و شیاف پروژسترون بدون خونریزی، صحیحه؟
جواب:
مطابق با صلاحدید پزشک تان عمل کید.
سوال:
سلام من در هفته ی پنجم بارداری هستم از قبل از موعد پریودیم لکه بینی داشتم قهوه ایی رنگ از موعدم گذشت تست بارداریم مثبت شد دکتر برام شیاف مقعدی نوشت پرژسترون شبی یکی ده روز پیش بود رفتم دکتر لکه های قهوه ایی متمایل به سیاه شد و الان دو روزه موقع دستشویی رفتن خونریزی دارم ..آیا علامت سقط هست یا خارج از رحم؟زیر شکمم هم گه گاهی درد داره…والبته سونو به خاطر این نرفتم که دکتر گفت چون اوایل بارداریت هست ممکنه ساک بارداری مشخص نباشه و یا قلب جنین شکل نگرفته…خیلی استرس دارم که این علامت سقط هست ؟خونریزیم لخته ایی نیست و کمی کش دار هستش
جواب:
خونریزی در سه ماهه اول دلایل متفاوتی دارد که می توانید دلایل آن را در مقاله ای به نام “خونریزی در دوران بارداری” که در سایت نیلو بارگذاری شده است مطالعه فرمایید. حتما ب پزشکتان اطلاع دهید و دستورات پزشک را کاملا اجرا کنید .معمولا در سونو جنین سالم خونریزی در پشت جفت را نشان می دهند. خیلی جای نگرانی وجود ندارد فقط سکس نداشته باشید بار سنگین بلند نکنید .
سوال:
سلام وقتتون بخیر. عذر میخوام من هفته هشت بارداری هستم و به دستور پزشکم و بعلت بارداری به روش میکروانجکشن از سه روز قبل از انتقال جنین شیاف پروژسترون ۴۰۰ میلی صبح و شب استفاده میکنم. اوایل واژینال و از هفته پنج بصورت رکتال استفاده میکنم. ولی شب گذشته دچار خونریزی رکتال شدم و الان خیلی اذیتم و پزشکم هم در دسترس نیست. میتونم دوباره واژینال استفاده کنم؟ باید چکار کنم چون فعلا نباید داروم رو قطع کنم. ممنونم از راهنماییتون
جواب:
سریع با اتاق زایمان بیمارستانی که پزشک ات آنجا زایمان انجام می دهد تماس بگیرید و مشکل تان را به ماماهای خانم دکتر بگید و ازشون راهنمایی بگیرید.
%PDF-1.3
%
58 0 obj
>
endobj
xref
58 113
0000000016 00000 n
0000002609 00000 n
0000003494 00000 n
0000003709 00000 n
0000004134 00000 n
0000004285 00000 n
0000004489 00000 n
0000004912 00000 n
0000005168 00000 n
0000005373 00000 n
0000005591 00000 n
0000006198 00000 n
0000006408 00000 n
0000006645 00000 n
0000007284 00000 n
0000007513 00000 n
0000007966 00000 n
0000008120 00000 n
0000008275 00000 n
0000008680 00000 n
0000008863 00000 n
0000009074 00000 n
0000009258 00000 n
0000009468 00000 n
0000009916 00000 n
0000010129 00000 n
0000010421 00000 n
0000010852 00000 n
0000011008 00000 n
0000011220 00000 n
0000011443 00000 n
0000011597 00000 n
0000011808 00000 n
0000012014 00000 n
0000012170 00000 n
0000012305 00000 n
0000012795 00000 n
0000013059 00000 n
0000013099 00000 n
0000013322 00000 n
0000013578 00000 n
0000014098 00000 n
0000014250 00000 n
0000014273 00000 n
0000015900 00000 n
0000015923 00000 n
0000017212 00000 n
0000017235 00000 n
0000018559 00000 n
0000018582 00000 n
0000019735 00000 n
0000019758 00000 n
0000021224 00000 n
0000021490 00000 n
0000021743 00000 n
0000022237 00000 n
0000022391 00000 n
0000022597 00000 n
0000022803 00000 n
0000023200 00000 n
0000023353 00000 n
0000023376 00000 n
0000024665 00000 n
0000024688 00000 n
0000025989 00000 n
0000026012 00000 n
0000027302 00000 n
0000032638 00000 n
0000032836 00000 n
0000033251 00000 n
0000035593 00000 n
0000036853 00000 n
0000037059 00000 n
0000063499 00000 n
0000103624 00000 n
0000106327 00000 n
0000116154 00000 n
0000116751 00000 n
0000116962 00000 n
0000117173 00000 n
0000125338 00000 n
0000129269 00000 n
0000129486 00000 n
0000133112 00000 n
0000133317 00000 n
0000136258 00000 n
0000145445 00000 n
0000145651 00000 n
0000146488 00000 n
0000146896 00000 n
0000149905 00000 n
0000152583 00000 n
0000152662 00000 n
0000153441 00000 n
0000155754 00000 n
0000170859 00000 n
0000171064 00000 n
0000172442 00000 n
0000179388 00000 n
0000179595 00000 n
0000180995 00000 n
0000185864 00000 n
0000186076 00000 n
0000186592 00000 n
0000187850 00000 n
0000193906 00000 n
0000194116 00000 n
0000194636 00000 n
0000196030 00000 n
0000200696 00000 n
0000200900 00000 n
0000002702 00000 n
0000003472 00000 n
trailer
]
>>
startxref
0
%%EOF
59 0 obj
>
endobj
169 0 obj
>
stream
HS[LQI$^,zhm0qImVE+*XԇVV[=˂J+6zl66w9߹
شیاف پروژسترون با نام تجاری سیکلوژست حاوی هورمون فعال زنانۀ پروژسترون است و در موارد متعدد، به‌ویژه درمان سندرم پیش از قاعدگی، افسردگی پس از زایمان و افزایش شانس بارداری و جلوگیری از سقط جنین در درمان‌های ناباروری، مانند IVF، کاربرد دارد.
پروژسترون از جمله هورمون‌های ضروری برای سیستم تولید مثل است و سطح آن در مقاطع مختلف سیکل قاعدگی، متغیر است. بعد از تخمک گذاری، اگر بارداری رخ ندهد، پیش از آغاز پریود بعدی، سطح پروژسترون در خون کاهش می‌یابد. استفاده از شیاف پروژسترون ۱۲ تا ۱۴ روز شروع خونریزی قاعدگی، از جمله روشهای کاهش علائم سندرم پیش از قاعدگی (PMS) است که پزشکان، با در نظر گرفتن شرایط بیمار، می‌توانند آن را تجویز کنند. البته هنوز ارتباط بین کاهش سطح پروژسترون خون و بروز علائم سندرم پیش از قاعدگی ارتباط مستقیمی به اثبات نرسیده است و مشخص نیست این درمان چگونه باعث تخفیف علائم این سندرم میشود.
شیاف پروژسترون همچنین برای درمان افسردگی پس از زایمان نیز تجویز میشود. جفت در طول بارداری پروژسترون تولید میکند و پس از زایمان، با قطع شدن این منبع و کاهش سطح پروژسترون خون، ممکن است برخی مادران علائم افسردگی بروز دهند.
افزون بر موارد پیش‌گفته، یکی دیگر از کاربردهای مهم شیاف پروژسترون تقویت باروری و جلوگیری از سقط جنین در زنانی است که در روند درمان ناباروری قرار دارند. در روز بارورسازی تخمک، خانم باید استعمال این شیاف را آغاز کند و اگر بارداری رخ داد، باید مصرف آن را تا ۳۸ روز ادامه دهد که رشد جفت کامل شود. ادامۀ مصرف این دارو، با صلاحدید و طبق دستور پزشک، میتواند در تقویت بارداری و جلوگیری از سقط جنین بسیار مؤثر باشد.
پروژسترون
شیافهای سیکلوژست را می‌توان در مقعد یا در واژن قرار داد که پس از ذوب از طریق رگ‌های متعدد این دو ناحیه جذب شوند. البته، در صورت تجویز برای تقویت بارداری و جلوگیری از سقط جنین، شیاف سیکلوژست حتماً باید به صورت واژینال استفاده شود.
زمينه و هدف: پروژسترون مترشحه از تخمدان تا هفته هفتم حاملگي براي حفظ بارداري لازم است. در سيکل هاي با روش هاي کمک باروري تجويز آگونيست هاي GnRH و همچنين برداشت اووست و سلول هاي گرانولوزاي همراه آن باعث نارسايي جسم زرد مي شود و پروژسترون مترشحه از تخمدان کافي براي حفاظت حاملگي نخواهد بود. امروزه بهترين راه حمايت فازلوتئال تجويز پروژسترون است. اين مطالعه به منظور ررسي و مقايسه اثرات فرم تزريقي و شياف پروژسترون براي حفاظت حاملگي انجام شد.روش بررسي: مطالعه مقطعي آينده نگر روي 192 بيمار که در بيمارستان منتصريه مشهد تحت درمان (Invitro fertilization) IVF و يا(Intra Cyoplasmic Sperm Injection) ICSI قرار گرفته اند، صورت گرفته است. به 138 بيمار براي حمايت جسم زرد و حاملگي آمپول پروژسترون و به 54 نفر شياف پروژسترون تجويز شده است. پس از جمع آوري اطلاعات و تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون آماري کاي اسکوئر و تي استودنت اين دو گروه از نظر درصد مثبت شدن تست حاملگي، سقط با تولد نوزاد زنده مقايسه شدند.يافته ها: دو گروه از نظر متغيرهاي سن، عامل نازايي، تعداد آمپول HMG تجويز شده، ميزان FSH، تعداد اووسيت، گريد و تعداد آمبريوي ترانسفر شده همگن بودند. به طور اتفاقي بعد از تجويز HCG تا پايان هفته هفتم حاملگي به 138 نفر آمپول پروژسترون 50 ميلي گرم دوبار در روز به 54 نفر شياف پروژسترون 400 ميلي گرم دو بار در روز تجويز شد. ميزان مثبت شدن تست حاملگي، حاملگي منجر به سقط، حاملگي منجر به تولد جنين زنده در دو گروه تفاوت معني داري نداشت.نتيجه گيري: نتايج درمان با پروژسترون تزريقي و يا شياف واژينال پروژسترون به منظور کمک به حفظ و ادامه موفقيت آميز حاملگي در سيکل هاي به دنبال IVF و يا ICSI يکسان است و مي توان نوع برآورده را برحسب مورد انتخاب کرد. از نظر اقتصادي آمپول پروژسترون توصيه مي شود.
نشانی: تهران، بزرگراه اشرفی اصفهانی، نرسیده به پل بزرگراه شهید همت، خیابان شهید قموشی، خیابان بهار، نبش کوچه چهارم، پلاک 1
کدپستی: 1461965381
تلفن و دورنگار: 4 الی 44265001
پروژسترون
کارگاه های آموزشی
اخبار
JCR
خبرگزاری سیناپرس
پیوندهای مرتبط
