مجله سلامت دکترتو
تنظیم و ترجمه: تحریریه مجله دکترتو
نام رایج دارو: ریفامپین- Rifampin
اسامی تجاری: کِفلکس
توجه: مطلبی که مطالعه میکنید صرفا جنبهی افزایش آگاهی دارد و به هیچ وجه جایگزین توصیههای پزشک نیست. برای مصرف دارو، آگاهی از عوارض جانبی، تداخل دارویی و موارد مرتبط دیگر لازم است حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید.کپسول ریفامپین
داروی ریفامپین نوعی آنتیبیوتیک است که در درمان و جلوگیری از سل و دیگر عفونتهای مختلف میکروبی موثر است. این آنتیبیوتیک فقط در درمان عفونتهای باکتریایی موثر است و بر روی عفونتهای ویروسی مانند سرماخوردگی و آنفولانزا تاثیری ندارد.
داروی ریفامپین نوعی آنتیبیوتیک است که در درمان و جلوگیری از سل و دیگر عفونتهای مختلف میکروبی موثر است. این آنتیبیوتیک فقط در درمان عفونتهای باکتریایی موثر است و بر روی عفونتهای ویروسی مانند سرماخوردگی و آنفولانزا تاثیری ندارد.
داروی ریفامپین یک آنتیبیوتیک است و رشد میکروبها را متوقف میکند.
استفاده از آنتیبیوتیکها در زمانی که به آنها نیازی نیست باعث میشود اثربخشی دارو در مواقع نیاز از بین برود.
بهتر است این دارو با معده خالی و ۱ الی ۲ ساعت قبل از وعده غذایی همراه با ۱ لیوان کامل آب (۲۴۰ میلیلیتر) و طبق دستور پزشک مصرف شود. از آنجایی که داروهای ضد اسید باعث کاهش اثر ریفامپین میشوند در صورتی که پس از مصرف ریفامپین احساس تهوع داشتید، از مصرف این دارو با داروهای ضد اسید خودداری فرمایید و در صورت لزوم مصرف داروهای ضد اسید حداقل ۱ ساعت بین مصرف این داروها فاصله بیندازید.
اگر در بلعیدن کپسول دارو دچار مشکل شدید میتوانید محتویات کپسول را بر روی یک قاشق ژله یا مربای خنک بریزید و آن را سریعا بخورید. هر بار این مخلوط را درست کنید و از ذخیره و مصرف آن در نوبت بعد خودداری فرمایید. در صورت مصرف شربت خوراکی قبل از مصرف شیشه محتوای دارو را خوب تکان دهید. دوز مصرفی تجویزی را با دقت اندازهگیری کنید و دارو را مصرف کنید.
داروی ریفامپین به همراه داروهای دیگر برای درمان عفونتهای مختلفی مانند بیماری سل فعال یا نهفته و بیماری مننژوکوک مورد استفاده قرار میگیرد. میزان دوز مصرفی، زمانبندی مصرف و طول درمان به بیماری مورد درمان بستگی دارد. برای تاثیر بهتر دارو بهتر است آن را در فواصل زمانی مساوی یا طبق دستور پزشک مصرف نمایید لذا بهتر داروی ریفامپین را در ساعات مشخص بخورید تا میزان دارو در بدنتان ثابت بماند.
مصرف این دارو را تا زمانی که پزشک تجویز کرده ادامه دهید حتی اگر احساس کردید علائم عفونت پس از چند روز از بین رفته است. قطع مصرف این دارو موقع درمان ممکن است باعث رشد دوباره عفونتهای باکتریایی شود.
مصرف این دارو را تا زمانی که پزشک تجویز کرده ادامه دهید حتی اگر احساس کردید علائم عفونت پس از چند روز از بین رفته است. قطع مصرف این دارو موقع درمان ممکن است باعث رشد دوباره عفونتهای باکتریایی شود.
مصرف ریفامپین ممکن است موجب عوارضی مانند درد شکم، سوزش دل، تهوع، تغییرات دوره قاعدگی، سردرد، خواب آلودگی و سرگیجه شود. اگر هر یک از این عوارض ادامه یافتند با پزشک خود تماس بگیرید.
این دارو باعث تغییر رنگ مایعات بدن (به رنگهای زرد، نارنجی، قرمز و یا قهوهای) مانند ادرار، عرق بدن، بزاق و یا اشک میشود. این تغییر رنگ بیضرر است و پس از توقف مصرف دارو از بین خواهد رفت. با این حال ایجاد لکههایی بر روی دندان یا لنز طبی ممکن است دائمی باشد.
د رصورتی که پزشک داروی ریفامپین را برای شما تجویز کرده است مطمئن باشید فوائد آن بیش از مضراتش بوده است. همچنین لازم است بدانید اکثر افرادی که داروی ریفامپین را مصرف کردهاند، عوارض جدی این دارو را تجربه نکردهاند.
این دارو به ندرت ممکن است باعث ایجاد بیماری خطرناک کبدی شود. در برخی موارد لازم است عفونت به صورت کامل همراه با ترکیب دیگر داروها (مانند ایزونیازید و پیرازینامید) درمان شود و این باعث افزایش خطر بروز عوارض جانبی شود. اگر هر کدام از عوارض جانبی جدی مانند نشانهّای مشکلات کلیوی (مانند تغییر میزان حجم ادرار)، تهوع یا استفراغ مداوم، درد شکم غیر طبیعی، ادرار تیره، زردی پوست یا چشم، تغییرات روحی روانی (مانند آشفتگی، رفتار غیرطبیعی)، خستگی غیر طبیعی، کبودی یا خونریزی بیدلیل، لکههای کوچک قرمز رنگ بر روی پوست و درد و تورم مفاصل را مشاهده کردید سریعا با پزشک تماس بگیرید.
این دارو به ندرت ممکن است باعث ایجاد بیماری شدید روده (کلوستریدیوم دیفیسیل با نشانه اسهال شدید) شود. این عارضه ممکن است در مدت درمان یا ماهها بعد از درمان خود را نشان دهد. از داروهای ضد اسهال یا مسکنهای ضد درد استفاده نکنید زیرا ممکن است شرایطتان را بدتر کند. اگر هریک از علائمی مانند اسهال مداوم، دردهای شکمی غیرعادی و مدفوع مخاطی یا خونی را مشاهده کردید با فوریتهای پزشکی تماس بگیرید.
استفاده مکرر این دارو و دورههای طولانی مصرف آن ممکن است موجب ترشحات دهانی و عفونتهای مخمری جدیدی (عفونتهای قارچی دهان و واژن) شود. در صورت مشاهده لکههای سفید در دهان یا تغییر در ترشحات واژن یا بروز علائم جدید با پزشک خود تماس بگیرید. واکنش آلرژیک بالا به این دارو بسیار نادر است. با این حال اگر هر یک از علائمی مانند بیهوشی، خارش یا تورم (بهخصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی را تجربه کردید سریعا از فوریتهای پزشکی کمک بگیرید. با توجه به اینکه لیست عوارض کامل نیست، ممکن است با عارضه ای برخورد کنید که ذکر نشده باشد. در این موارد با پزشک یا دکتر داروخانه مشورت کنید.
قبل از مصرف اگر به داروی ریفامپین یا هر داروی دیگری حساسیت دارید، این موضوع را با پزشک یا دکتر داروخانه در میان بگذارید. داروی ریفامپین ممکن است شامل ترکیبات غیر فعالی باشد که موجب بروز حساسیت یا مشکلات دیگر بشود. در این زمینه با دکتر داروخانه مشورت کنید. چنانچه سابقهی مشکلات کبد (مانند هپاتیت)، مشکلات کلیوی، سوء مصرف الکل، عفونت ایدز و دیابت دارید، حتما این موارد را با پزشک خود در میان بگذارید.
داروی ریفامپین ممکن است موجب خوابآلودگی و تاری دید شما بشود. الکل و ماری جوآنا این حالات را تشدید می کند. لذا از رانندگی و فعالیتهایی که نیاز به هوشیاری دارند، تا زمانی که در هوشیاری کامل به سر ببرید اجتناب کنید. هنگام مصرف ریفامپین از خوردن الکل پرهیز کنید و در صورت مصرف ماری جوآنا با پزشک خود صحبت کنید.
مصرف ریفامپین ممکن است موجب ایجاد مشکلات در عملکرد واکسنهای باکتریایی مانند واکسن تیفوئید شود. در هنگام مصرف این دارو از انجام واکسیناسیون به جز مواردی که پزشک توصیه کرده است خودداری کنید. همچنین قبل از هر گونه جراحی همهی داروهایی که مصرف میکنید (مانند داروهای تجویز شده و تجویز نشده و محصولات گیاهی) را با پزشک یا دندانپزشک خود در میان بگذارید.
این دارو فقط در صورت نیاز در زمان بارداری مصرف شود. در صورت استفاده از این دارو در هفتههای پایانی بارداری خطر خونریزی در مادر و جنین ممکن است افزایش یابد. اگر خونریزی در نوزاد مشاهده کردید سریعا با پزشک تماس بگیرید.در مورد مزایا و خطرات مصرف این دارو در زمان بارداری با پزشکتان مشورت کنید. این دارو از طریق شیر مادر انتقال مییابد و تاثیری بر پرستاری از نوزاد نمیگذارد، قبل از شیردهی به نوزاد با پزشک صحبت کنید.
تداخلات دارویی ممکن است عملکرد و تاثیر داروی ریفامپین را تغییر دهد یا باعث افزایش ریسک بروز عوارض جانبی آن شود. این مقاله شامل تمامی تداخلات دارویی ممکن، نیست لذا لیست تمامی داروهای مصرفیتان (شامل داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و داروهای گیاهی) را با پزشک یا دکتر داروخانه در میان بگذارید و بدون صلاحدید پزشک شروع به مصرف، قطع یا تغییر دوز داروی ریفامپین نفرمایید.
ریفامپین ممکن روند خروج برخی از داروها را از بدن تسریع بخشد و بر عملکرد آنها تاثیر بگذارد. این داروها شامل موارد زیر میشوند:
تقریباً اکثر آنتیبیوتیکها بر روی هورمونهای کنترل بارداری مانند قرصها، برچسبها و حلقههای کنترل بارداری تاثیر میگذارند و برخی از این آنتیبیوتیکها (مانند ریفامپین و ریفابوتین) تاثیر این محصولات را کاهش میدهند و ممکن است موجب بارداری شوند. اگر از هورمونهای کنترل بارداری استفاده میکنید قبل از مصرف این آنتیبیوتیک در زمینه روشهای ایمن جلوگیری از بارداری با پزشک خود مشورت کنید. همچنین اگر دچار خونریزی شدید با پزشک تماس بگیرید زیرا ممکن است نشاندهنده این باشد که قرصهای جلوگیری از بارداری به درستی عمل نمیکنند.
این دارو ممکن بر روی برخی از تستهای ادرار (مانند آزمایش اعتیاد، آزمایش بررسی فولات خون و B-12 خون) تاثیر بگذارد و منجر به ثبت نتایج اشتباه شود، همچنین ریفامپین ممکن است باعث شود خروج برخی از داروهای شیمایی که در آزمایش کیسه صفرا مورد استفاده قرار میگیرد به درستی انجام نشود لذا حتما مصرف این دارو را با پزشک و کارکنان آزمایشگاه درمیان بگذارید.
اگربا مصرف داروی ریفامپین دچار عوارض جدی ای نظیر مشکل تنفسی یا بیهوشی شدید با اورژانس تماس بگیرید. علائم اوردوز شمال تورم چشمها و صورت، خارش تمام بدن، تغییر رنگ پوست بدن یا چشمها به نارنجی یا قرمز، تهوع و استفراغ، درد غیر طبیعی شکم، افزایش خستگی و از هوش رفتن میشود.
در طول درمان با این دارو باید آزمایشهای پزشکی مانند آزمایش عملکرد کبد، آزمایش بیلی روبین، تست کراتینین و آزمایش کامل خون به صورت دورهای برای بررسی روند بهبود و عوارض جانبی انجام شود.
اگر دوز مصرفی داروی ریفامپین را فراموش کردید، در اولین زمان ممکن آن را مصرف کنید. اما اگر نزدیک به مصرف دوز بعدی، به یاد آوردید که دارو را مصرف نکردهاید، نیازی به مصرف دو برابر داروی ریفامپین نیست و فقط دوز مقرر را مصرف کنید. اگر این دارو را به صورت هفتگی مصرف میکنید و دوز مصرفی را فراموش کردید، به محض یادآوری دوز مصرفی در روز مصرف دارو، آن را استعمال کنید اما اگر روز بعد یادتان افتاد دارو را مصرف نکردهاید برای زمانبندی جدید مصرف دارو با پزشک یا دکتر داروخانه مشورت کنید.
این دارو را در یخچال نگهداری کنید. از یخزدگی دارو جلوگیری کنید و دور از دسترس اطفال نگهداری شود. پس از اتمام درمان باقیمانده دارو را دور بریزید.
منبع: WebMD
با بهترین پزشکان از راه دور مشاوره کنید
وب سایت
اطلاعات من را در مرورگم جهت ثبت دیدگاه های دیگر ذخیره کن
کپسول ریفامپین
کلیهی حقوق این وبسایت متعلق به شرکت فنآوری اطلاعات نوین آسان تِک مانا است.
ریفامپین (Rifampin) از آنتیبیوتیکهایی است که برای درمان عفونتهایی چون سل و جذام میتوان بکار برد. این دارو با از بین بردن و یا توقف رشد باکتریهای حساس فعالیت میکند. ریفامپین در درمان تمام انواع توبرکلوزیس به کار میرود و همچنین جهت درمان بیمارانی که تنها حامل باکتری مننژیت هستند و خود به آن مبتلا نیستند ولی میتوانند باعث انتقال آن به دیگران شوند، به کار میرود.
این دارو در اشکال مختلفی همچون کپسول، آمپول و قطره خوراکی وجود دارد.
عوارض جانبی شامل بی اشتهایی، تهوع، استفراغ واسهال، تغییر رنگ ادرار و ترشحات بدن به نارنجی، عوارضی یا علایم آنفلوانزا شامل لرز ، تب، سرگیجه ودرد استخوان، کلاپس وشوک، کم خونی همولیتیک، نارسایی حاد کلیه، پورپورای ترومبوسیتوپنیک، تغییر در عملکرد کبد، یرقان، برافروختگی، کهیر و بثورات جلدی می باشد.
در شرايط خاص و نظارت ويژه پزشك قابل استفاده است: مطالعات حیوانی مواردی از عارضه جانبی برای جنین نشان داده است و مطالعات انسانی به اندازه کافی در دست نیست. منافع دارو در مقابل خطرات احتمالی، تعیین کننده مصرف یا عدم مصرف این دارو در دوران بارداری است.
چنانچه در خصوص “ریفامپین” سوالی دارید، عارضه خاصی مشاهده نموده اید و یا مطلب ویژه ای به نظرتان می رسد با دیگران به اشتراک بگذارید
Rifampin
ریفامپین در درمان تمام انواع توبرکلوزیس به کار می رود و همچنین جهت درمان بیمارانی که تنها حامل باکتری مننژیت هستند و خود به آن مبتلا نیستند ولی می توانند باعث انتقال آن به دیگران شوند، به کار می رود.
ریفامپین یک داروی آنتی بیوتیک هست که با از بین بردن و یا توقف رشد باکتری های حساس فعالیت می کند. اثرات باکتریوسید دارد و بر رنج وسیعی از ارگانیسم های گرم مثبت و گرم منفی موثراست.
ریفامپین با مهار RNA پلی مراز وابسته به DNA در سلول های حساس باکتری عمل می کند. آنچه که مشخص است این است که ریفامپین تنها در آنزیم های باکتری مداخله می کند و بر سلول ها و آنزیم های باکتری ها بی تاثیر است.
ریفامپین در مصرف خوراکی جذب خوبی دارد و به طور وسیع در بافتها و مایعات بدن از جمله مایع مغزی- نخاعی پراکنده می شود. متابولیسم آن کبدی است و دفع آن از طریق صفرا، و به میزان کمتری نیز از طریق ادرار می باشد بنابراین در بیماران با نارسایی کلیه نیازی به تنظیم دوز ندارد. کپسول ریفامپین
توبرکلوزیس بزرگسالان : 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم برای یک روز و حداکثر تا 600 میلی گرم روزانه، به صورت خوراکی یا تزریق وریدی اطفال : 10 تا 20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم و حداکثر تا 600 میلی گرم روزانه، به صورت خوراکی یا تزریق وریدی مصرف ریفامپین در این مورد به صورت یکبار در روز و 1 ساعت قبل یا 2 ساعت بعد از غذا به همراه یک لیوان آب توصیه می شود. حامل مننگوکوک بزرگسالان: 600 میلی گرم دوبار در روز برای دو روز اطفال 1 ماه و بیشتر: 10میلی گرم به ازای هر کیلو گرم (تا حداکثر 600 میلی گرم در هر دوز) هر 12 ساعت برای دو روز اطفال زیر 1 ماه: 5 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم هر 12 ساعت برای دو روز
1- ریفامپین تزریقی تنها باید به داخل ورید تزریق گردد و داخل عضله و یا به صورت زیر جلدی نباید تزریق شود. 2- در صورتی که ویال های دارو، حاوی ذرات بوده و کدر و غیر شفاف باشد و یا شکسته و آسیب دیده باشد نباید استفاده شود. 3- هرگز بدون مشورت با پزشک دارو را قطع نکنید. دوزی از دارو را فراموش نکنید. در موارد نادر مشکلات کلیوی در بیمارانی که در حال مصرف ریفامپین هستند اتفاق می افتد که پس از درمان قطع می شود.
1- به دلیل خواب آلودگی و گیجی که با مصرف ریفامپین ممکن است بروز کند ودر صورت مصرف همزمان با الکل و برخی داروها بدتر نیز می شود ، دارو را با احتیاط مصرف کنید. در هنگام مصرف دارو از رانندگی و کارهایی که به دلیل ایمنی، نیاز به دقت و هوشیاری دارند تا زمان بازگشت هوشیاری، پرهیز گردد. 2- طول دوره مصرف ریفامپین را تکمیل کنید در غیر این صورت موجب کاهش حساسیت باکتری به این آنتی بیوتیک و سایر آنتی بیوتیک ها می شوید . 3- موارد هورمونی کنترل بارداری مانند قرص های ضد بارداری ممکن است در زمان مصرف ریفامپین موثر نباشد بنابراین راه های پیشگیری دیگری مانند کاندوم همزمان باید استفاده شود.
سلام وقتتون بخیر
پدرم۸۵سال وبیماری سل دارن بعداز۴ماه ازمصرف داروهاکاهش پلاکت دارن از۱۶۰هزاررسیدبه۸۹هزار
ازداروهای سل ریفامپین ۱۵روزقطع کردن پلاکت ۹۰هزارشد
به نظرشماکاهش پلاکت مربوط به ریفامپین بوده واگرقطع بشه تودرمان تاثیرنداره
با سلام بله جزء عوارض ریفامپین می باشد ولی قطع آن بدون اجازه پزشک اشتباه است .
سلام،ببخشید این قرص رو یه دکتر به یکی از اشنا های من برای درمان جوش تجویز کرد جوش های صورتشم کاملا خوب شد.اثری داره برای جوش ها یعنی؟منم بعدش این قرص رو خریداری کردم و دارم استفاده میکنم زیر نظر دکتر هم نیستم ممکنه مشکلی نیست؟
سلام مصرف انتی بیوتیکها فقط باید زیر نظر پزشک باشد.
ايا داروي ريفامين با داروي معده امپرازول يا فاموتيدين يا شربت معده تداخل دارويي داره چون سوزش سر دل دارم و در ضمن من وفلاحي معده هم دارم همراه با يبوست
سلام لازم است بین مصرف ریفامپین و شربت معده حد اقل 1 ساعت فاصله باشد
**گالری تصاویر داروخانه امام
6 آبان
23 مهر
14 مهر
6 مهر
6 شهریور
21 مرداد
12 مرداد
8 مرداد
17 تیر
8 تیر
موسسه خدمات دارویی رضوی با هدف ایجاد بانک مرجع در زمینه اطلاعات دارویی و پزشکی و همچنین ایجاد بستر مناسب جهت مشاوره دارویی و خرید آسان دارو و تحویل در محل ( تحت نظارت دکتر داروساز) ایجاد شده است. ادامه …
در خبرنامه عضو شوید
تمام حقوق برای موسسه خدمات دارویی رضوی محفوظ است © 1393
( بازنشر مطالب تنها با ذکر منبع و اجازه نامه کتبی از موسسه خدمات دارویی رضوی مجاز می باشد)
InChI=1S/C43H58N4O12/c1-21-12-11-13-22(2)42(55)45-33-28(20-44-47-17-15-46(9)16-18-47)37(52)30-31(38(33)53)36(51)26(6)40-32(30)41(54)43(8,59-40)57-19-14-29(56-10)23(3)39(58-27(7)48)25(5)35(50)24(4)34(21)49/h11-14,19-21,23-25,29,34-35,39,44,49-51,53H,15-18H2,1-10H3,(H,45,55)/b12-11-,19-14+,22-13+,28-20+/t21-,23-,24-,25-,29-,34+,35+,39-,43-/m0/s1 NKey:FZYOVNIOYYPUPY-KMBRGFCMSA-N N
ریفامپین (rifampin) یا ریفامپیسین (Rifampicin) یک آنتی بیوتیک با قدرت کشتن باکتریها (باکتریوسیدال) از گروه ریفامایسین (rifamycin) است. این دارو یک ترکیب نیمه صناعی است که از آمی کولاتوپسیس ریفامی سینیکا Amycolatopsis rifamycinica بدست میآید. در سال ۱۹۵۷ نمونه خاکی از جنگلهای کاج واقع در استانهای جنوبی فرانسه برای آنالیز به آزمایشگاهی در شهر میلان در ایتالیا فرستاده شد و در آنجا پژوهشگران موفق به یافتن یک نوع باکتری جدید در آن نمونه شدند .این باکتری قدرت تولید موادی با عملکرد آنتی بیو تیکی را دارا بود. به دلیل علاقه گروه پژوهشگر به یک داستان جنایی فرانسوی به نام ریفی فی Rififi، نام این ترکیب ریفامایسین گذاشته شد. پس از دو سال تلاش برای تولید مولکول نیمه صناعی استوارتر، سرانجام در سال ۱۹۵۹ مولکولی با قدرت اثر بخشی بالا به نام ریفامپیسین تولید گردید.
در سال ۱۹۶۷ ریفامپیسین همراه با گروه دیگری از داروها ( ایزونیازید، اتامبوتول و پیرازین آمید استرپتومایسین) برای درمان سل توصیه شد. از آنجا که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت در میکروب عامل سل، مصرف منظم ریفامپیسین به مدت چندین ماه به همراه سایر داروها ضروری است، گاه در رژیمهای درمانی سل مصرف این دارو تحت نظارت مستقیم تیم بهداشتی صورت میگیرد.
این دارو را برای درمان عفونتهایی چون سل و جذام میتوان بکار برد. برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، در درمان جذام این دارو همواره به همراه داپسون dapsone و کلوفازمین clofazimine استفاده میشود.
کپسول ریفامپین
ریفامپیسین در درمان پیشگیرانه ( پروفیلاکتیک prophylactic ) در فردی که در معرض مننگوکوک قرار گرفتهاست بکار میرود.
این دارو تا حدودی بروی ویروس واکسینیا vaccinia اثر دارد.
ریفامپیسین RNA پلی مرآز وابسته به DNA و در نتیجه پروتیینسازی باکتری را مهار میکند. باکتریهای مقاوم توان تولید RNA پلی مرآزهایی با تفاوت جزئی در زیر واحد بتا که توسط ریفامپیسین مهار نمیشوندرا دارند.
در واقع با تأثیر بر زیرواحد B از RNA polymerase موجب مهار این آنزیم میشود
آسیب کبدی ( هپاتوتوکسی سیتی hepatotoxicity) مهمترین عارضه این داروست و از این رو افرادی که این دارو را دریافت میکنند پیوسته باید تحت آزمایشهای مربوط به کارکرد کبد (liver function tests ) قرار گیرند. ریفامپیسین همچنین عوارضی چون تب، بثورات پوستی و مشکلات دستگاه گوارشی ایجاد میکند. این دارو ترشحات بدن مانند ادرار و اشک را به رنگ نارنجی یا قرمز در میآورد که گرچه خوش خیم است، ممکن است باعث ترس بیمار شود.
Wikipedia contributors, “Rifampicin,” Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Rifampicin&oldid=325236530 (accessed December ۱۰، ۲۰۰۹).
جِگَر یا کَبِد (به انگلیسی: Liver) بزرگترین غده در بدن است[۲] که در فعالیتهای سوختوساز بدن مانند گوارش نقش دارد.
تمام خون دستگاه گوارش توسط سیاهرگ باب کبدی جمعآوری شده و وارد جگر میشود و تمام مواد جذب شده از لولهٔ گوارشی (بجز لیپیدها که بصورت کیلو میکرون از طریق سامانه لنفی به بزرگ سیاهرگ زیرین میریزند)[نیازمند منبع] از جگر عبور میکنند. از دیگر کارهای جگر به دام انداختن سموم و تصفیهٔ آنها با تبدیل کردنشان به مواد بیضرر است. همچنین، این جگر است که سوخت و ساز (متابولیسم) داروها را در بدن بر عهده دارد. شرکت در خونسازی (در دورهٔ پیش از تولد) و مقاومت در برابر عفونتها، فراهم ساختن سریع انرژی در هنگام ضرورت، ذخیرهٔ آهن و… از دیگر فعالیتهای کبد است[۳]
پروتئینهای خونی در جگر ساخته میشوند. سلولهای کبدی پروتئینهای مختلفی را بهطور دائمی میسازند از جمله آلبومین، پروترومبین، فیبرینوژن، لیپوپروتئینها و هپارین.[۴]
سلولهای کبدی مواد مختلفی، از جمله تری گلیسریدها، گلیکوژن و ویتامینها را ذخیره میکنند.[۴]
جگر به عنوان یک سیستم بافری مهم برای گلوکز خون عمل میکند به این معنی که هنگامی که گلوکز خون بعد از صرف یک وعده غذا تا غلظت زیادی بالا میرود میزان ترشح انسولین نیز افزایش مییابد و در حدود دو سوم گلوکز جذب شده از روده بلافاصله به گلیکوژن تبدیل شده و در جگر ذخیره میشود.
در طی ساعتهای بعد که غلظت گلوکز خون، و نیز انسولین کاهش مییابد، جگر گلیکوژن را تجزیه و به گلوکز تبدیل میکند.
کپسول ریفامپین
این تنظیم در بیماران با اختلالات کبدی تقریباً غیرممکن است.
جگر عضو قهوهای مایل به قرمز با چهار لب نابرابر از نظر شکل و اندازه است. وزن طبیعی جگر انسان ۱٫۶۶–۱٫۴۴ کیلوگرم (۳٫۷–۳٫۲ پوند) بوده،[۵] و اندامی صاف، صورتی-قهوهای و مثلثی شکل است. جگر بزرگترین اندام داخلی (پوست بزرگترین اندام کلی است) و بزرگترین غده در بدن انسان است. محل این اندام در یک چهارم بالایی حفره شکمی بوده، و درست زیر دیافراگم قرار دارد. جگر در سمت راست معده بوده و روی کیسه صفرا قرار دارد. دو رگ خونی به آن متصل شدهاست، یکی از آنها شریان کبدی و دیگری سیاهرگ باب نام دارد. شریان کبدی خون آئورتی را حمل میکند، در حالی که سیاهرگ باب خون شامل مواد مغذی هضم شده از گوارش و همچنین طحال و لوزالمعده را حمل میکند. این رگهای خونی به مویرگها تقسیم شده، و خون را به لبها هدایت میکنند. هر لب از میلیونها یاختهٔ کبدی تشکیل شده که اساس یاختههای متابولیکی هستند. لبها واحدهای عملکردی کبد هستند.
دو نوع عمده از سلولهای عمومی در لبهای جگر وجود دارد؛ سلولهای نرماکنه و سختاکنه. ۸۰٪ حجم جگر را سلولهای نرماکنه تشکیل داده و هپاتوسیت نامیده میشوند. سلولهای سفتاکنه ۴۰٪ از تعداد کل سلولهای جگر را تشکیل میدهند اما تنها ۶٫۵٪ حجم جگر را شامل میشوند. سلولهای آندوتلیال سینوسی کبدی، سلولهای کوپفر و سلولهای ستارهای کبدی تعدادی از سلولهای سفتاکنه سینوس کبد هستند.[۶]
جگر دارای دو جریان خون از سیاهرگ باب و شریان کبدی است. حدود ۷۵٪ از جریان خون جگر، توسط سیاهرگ باب از خون وریدی طحال، دستگاه گوارش و اندامهای مرتبط با آن تأمین میشود. شریان کبدی باقیمانده جریان خون جگر را تأمین میکند. اکسیژن از هر دو منبع تأمین میشود؛ تقریباً نصف اکسیژن کبد توسط سیاهرگ باب و نصف آن توسط شریان کبدی تهیه میشود.[۷]خون در سینوسهای کبدی جریان یافته و داخل ورید مرکزی هر لب تخلیه میشود. وریدهای مرکزی با ورید کبدی که کبد را ترک میکند یکی میشوند.
اصطلاح درخت صفراوی از شاخههای بلند مجاری صفراوی گرفته شدهاست. صفرای تولید شده در جگر در کانالهای صفراوی که با مجاری صفراوی ادغام شده، جمع میشوند. درون جگر، این مجاری، مجاری صفراوی داخل کبدی نامیده میشوند (درون کبد)، و هنگامی که خارج میشوند آنها را خارج کبدی (بیرون از کبد) مینامند. مجاری داخل کبدی در نهایت به مجاری کبدی چپ و راست تخلیه میشوند و با ادغام خود مجرای مشترک کبدی را میسازند. مجرای سیستیک کیسه صفرا با مجرای مشترک کبدی متصل شده و مجرای مشترک صفرا را تشکیل میدهند.
صفرا توسط مجرای مشترک صفرا مستقیماً وارد دوازدهه میشود، یا توسط مجرای سیستیک موقتاً در کیسه صفرا ذخیره میشود. مجرای مشترک صفرا و مجرای پانکراس با یکدیگر در آمپول واتر وارد بخش دوم دوازدهه میشوند.
اگر سطح جداری را مشاهده کنید، جگر انسان بهطور معمول به دو لب تقسیم میشود (چپ و راست)؛ اما اگر سطح احشایی را مشاهده کنید کبد به چهار لب به علاوه لب دمی و چهارگوش تقسیم میشود. نشانههای کالبدشناسی دیگری نیز وجود دارد، از جمله لیگامان وریدی (لیگامان آرانشیو) و لیگامان دایرهای (لیگامان ترس) که بعداً در سمت چپ کبد به دو بخش تقسیم میشوند. لیگامان داسی (لیگامان فلسی فرم) در جلوی جگر (سمت قدامی) قابل مشاهده است. این لیگامان جگر را به دو لب چپ و راست تقسیم میکند.
جگر در طبقهبندی Couinaud کالبدشناسی کبد، به هشت بخش عملکردی مستقل تقسیم میشود (یا اگر بخشهای زیرین را حساب کنید به ۹ بخش تقسیم میشود).[۸]
جگر در تمام مهرهداران وجود دارد، و بهطور معمول بزرگترین اندام (داخلی) است. شکل آن در گونههای مختلف متفاوت است، و به دلیل شکل بزرگش و ترتیب قرارگیری اندامهای اطراف آن قابل تشخیص است. با این حال، در بیشتر گونهها جگر به دو لب چپ و راست تقسیم میشود؛ استثنا در این قاعده کلی مارها هستند، که به دلیل ضرورت شکل بدن جگر آنها به شکل سیگار برگ وجود دارد. ساختار داخلی جگر آن کاملاً شبیه همه مهرهداران است.[۹]
این اندام گاهی اوقات بهعنوان جگر مرتبط با دستگاه گوارش طنابداران اولیه مثل نیزک یافت میشود. هرچند، این اندام یک غده ترشحی است، نه یک اندام متابولیکی، و چگونگی همساختشناسی واقعی آن با کبد مهرهداران مشخص نیست.[۹]
عملکردهای مختلفی از جگر توسط سلولهای کبدی یا هپاتوسیتها انجام میشود. در حال حاضر، هیچ اندام مصنوعی یا دستگاهی که توانایی تقلید تمام عملکردهای جگر را داشته باشد وجود ندارد. در درمان تجربی نارسایی کبد بعضی از عملکردها را میتوان با دیالیز کبد مشابهسازی کرد. تصور میشود که جگر مسئول ۵۰۰ عملکرد جداگانه در ترکیب با دیگر سیستمها و اندامها است.
ظرفیت اکسیداتیو جگر با افزایش سن کاهش مییابد بنابراین هر دارویی که به اکسیداسیون نیاز داشته باشد (مثلاً بنزودیازپین) احتمال زیاد دارد که به سطوح سمیت برسد. هرچند، داروهایی با نیمهعمر کوتاه، از جمله لورازپام و زازپام در بیشتر مواردی که بنزودیازپین در طب سالمندان مورد نیاز است، ترجیح داده میشوند.
جگر تقریباً از هر اندامی در بدن حمایت میکند و برای بقا حیاتی است. بهدلیل محل استراتژیک و عملکردهای چندبعدی خود جگر نیز مستعد بسیاری از بیماریها است.[۱۱]
عمومیترین بیماریها شامل: عفونتهایی از جمله هپاتیتهای آ، ب، سی، دی، ای، آسیبهای ناشی از نوشیدنیهای الکلی، کبد چرب، سیروز، سرطان، آسیبهای دارویی (به خصوص توسط استامینوفن (پاراستامول) و داروهای ضد سرطانی).
بسیاری از بیماریهای کبدی با یرقان ناشی از افزایش سطح بیلیروبین در سیستم همراه است. بیلیروبین نتیجه فروپاشی هموگلوبین گلبولهای قرمز خون است؛ بهطور معمول، جگر بیلی روبین را از خون خارج کرده و از طریق صفرا دفع میکند.
بسیاری از بیماریهای کبدی در کودکان نیز وجود دارد، از جمله انسداد مجاری صفراوی، کمبود آلفا-۱ آنتیتریپسین، سندرم آلاژیل، کلستاز داخل کبدی خانوادگی پیشرونده و هیستوسیتوز سلول لانگرهانس.
بیماریهایی که با عملکرد جگر تداخل دارند اختلالاتی را در فرایندهای آن ایجاد خواهند کرد. هرچند، جگر ظرفیت بالایی برای بازسازی و ذخیرهسازی دارد. در بیشتر موارد، جگر تنها علائم را بعد از آسیب گسترده نشان میدهد.
بیماریهای جگر با آزمون عملکرد کبد تشخیص داده میشوند، بهعنوان مثال، توسط تولید پروتئین فاز حاد.
همچنین بیماریهای دیگری نیز هستند که بهطور مستقیم بیماری جگر شناخته نمیشوند ولی ممکن است موجب اختلال در عملکرد جگر شوند، به عنوان مثال عامل دیفتری در گلو رشد میکند و توکسین آن بر جگر و کلیه و اعصاب و قلب اثر میکند. همچنین یکی از علل مرگ بیماری مالاریا نارسایی جگر و کلیه است.
جگر تنها اندام داخلی بدن انسان است که توانایی باززایی طبیعی بافتهای از دست رفته را دارد؛ کمتر از ۲۵٪ جگر میتواند بهتمام جگر احیا شود.[۱۲] باززایی بسیار سریع است. جگر طی یک تا دو هفته بعد از از دست دادن بیش از ۵۰٪ حجم خود به اندازه طبیعی خود باز خواهد گشت.
این عمل دلیل عمدهٔ بازگشت هپاتوسیتها به چرخه یاختهای است. هپاتوسیتها از فاز جی صفر خاموش به فاز جی ۱ رفته و تحت میتوز قرار میگیرند. این فرایند توسط گیرنده پی ۷۵ فعال میشود.[۱۳]
سه پیوند اولیهٔ جگر انسان توسط توماس استارزل در سال ۱۹۶۳ در ایالات متحده انجام شد.[۱۴] در سال ۱۹۶۸، روی کالن در کمبریج انگلستان اولین پیوند جگر را در بریتانیای کبیر انجام داد.[۱۵]
پیوند کبد تنها گزینه برای افرادی است که مبتلا به نارسایی غیرقابل بازگشت کبدی هستند. بیشتر پیوندهای انجام شده برای بیماریهای مزمن باعث سیروز میشوند، از جمله هپاتیت سی مزمن، الکلیسم، هپاتیتهای خودایمن و بسیاری دیگر از بیماریها. پیوندهای جگر انجام شده برای نارسایی حاد کبد که در آن نارسایی در طول چند روز هفته رخ میدهد کمتر شایع است.
شهرهای شیراز، تهران، مشهد و کرمان قطبهای پیوند کبد در ایران هستند. اصفهان، اهواز، تبریز و رشت از دیگر شهرهای فعال در پیوند کبد هستند.[۱۶]
منشأ جگر قرارگیری آن در بخش شکمی اندوردم فورگات (اندودرم یکی از ۳ لایه سلولی جوانه جنینی است) و مجاور مزانشیم دیواره ترنسورسوم است. در رویان انسان، دایورتیکولوم کبد یک لوله اندودرمی است که از فورگات به اطراف مزانشیم گسترش یافتهاست. مزانشیم دیواره ترانسورسوم باعث تکثیر این اندودرم به شاخه شاخه شدن و شکلگیری اپیتلیوم غدهای جگر میشود. بخشی از دایورتیکولوم کبدی (که این منطقه نزدیک لوله گوارش است) در ادامه به عنوان مجرای زهکشی جگر عمل میکند، و شاخهای از این مجرا کیسه صفرا را ایجاد میکند.[۱۷] علاوه بر این سیگنالهای مزانشیم دیواره ترانسورسوم، فاکتور رشد فیبروبلاست از تکامل قلب نیز همراه با رتینوئیک اسید ناشی از مزودرم صفحه جانبی به صلاحیت جگر کمک میکند. سلولهای اندودرمی کبدی تحت یک انتقال مورفولوژیکی از ستونی به شبه لایهای منجر به ضخامت اولیه جوانه جگر میشود. سلولهای ستارهای جگر از مزانشیم مشتق میشوند.[۱۸]
بعد از مهاجرت هپاتوبلاستها به مزانشیم دیواره ترانسورسوم، معماری کبدی با سینوسهای کبدی شروع بهکار میکند و مویرگهای صفراوی ظاهر میشوند. جوانهٔ جگر به لبهای کبدی تقسیم میشود. ورید نافی چپ به مجراهای وریدی تبدیل شده و ورید ویتلاین به ورید باب تبدیل میشود. گسترش جوانهٔ جگر توسط سلولهای بنیادی خونساز انجام میشود. هپاتوبلاستهای دو پتانسیلی به سلولهای اپیتلیال صفراوی و هپاتوسیتها متمایز میشوند. سلولهای اپیتلیال صفراوی از هپاتوسیتهای اطراف ورید باب متمایز میشوند، ابتدا یک، تکلایه تولید و سپس دولایه از سلولهای مکعبی تولید میکنند. در صفحهٔ داکتال، تمرکز انبساط در نقاطی از دولایه پدیدار میشود، توسط مزانشیم باب محصور شده، و تحت توبولزایی در مجراهای صفراوی درون کبدی قرار میگیرد. هپاتوبلاستها مجاور ورید باب قرار نگرفته و در عوض به هپاتوسیتها متمایز شده و در طنابهای خطی سلولهای اپی تلیال مزانشیم و مجراهای صفرا قرار میگیرند. هنگامی که هپاتوبلاستها به هپاتوسیتها تخصصی شده و گسترش مییابند، عملکردها را از یک هپاتوسیت بالغ دریافت میکنند، و در نهایت هپاتوسیتهای بالغ بهعنوان سلولهای اپیتلیال بسیار قطبی با انباشتگی گلیکوژن فراوان ظاهر میشوند.
در جنین در حال رشد، منبع اصلی خون کبد از ورید نافی است که مواد مغذی را برای جنین در حال رشد تأمین میکند. ورید نافی از ناف وارد شکم میشود، و در طول لبه آزاد لیگامان فلسی فرم کبد به سطح تحتانی کبد به طرف بالا عبور میکند. به شاخه چپی ورید باب متصل میشود. مجراهای وریدی، خون را از ورید باب چپی به ورید کبدی چپی و سپس به بزرگسیاهرگ زیرین حمل میکنند، و اجازه میدهند خون جنینی در کبد دور بزند.
درجنین، کبد در طول بارداری نرمال توسعه مییابد، و تصفیه نرمال کبد جنین انجام نمیشود. کبد اجازه ندارد فرایندهای گوارشی را انجام دهد زیرا جنین وعدههای غذایی را بهطور مستقیم مصرف نمیکند، اما مواد مغذی را توسط جفت از مادر دریافت میکند. کبد جنین برخی از سلولهای بنیادی خون را آزاد میکند که به تیموس جنین مهاجرت میکنند، بنابراین ابتدا لنفوسیتها، که لنفوسیت تی نامیده میشوند از سلولهای بنیادی کبد جنین ساخته میشوند. هنگامی که جنین متولد میشود، تشکیل سلولهای بنیادی خون در جنین به مغز قرمز استخوان منتقل میشود.
بعد از تولد، ورید نافی و مجراهای وریدی طی دو تا پنج روز کاملاً محو میشوند.
جگر پستانداران، غازماکیانسانان، و ماهی معمولاً به عنوان خوراک توسط انسانها خورده میشود. جگرهای گاو، گوسفند، گوساله، مرغ خانگی و غازها در قصابیها و سوپرمارکتها بهطور گسترده قابل دسترس هستند.
جگر میتواند پخته، آبپز، کبابی، سرخ شده، در روغن تفت داده شده یا خام خورده شود (asbeh nayeh or sawda naye در غذاهای لبنانی، و همچنینساشیمی کبد در ژاپن). در بسیاری از آمادهسازیها، تکههای جگر با تکههای گوشت و کلیه، مانند اشکال مختلف کبابهای شبکهای خاورمیانهای ترکیب میشوند (به عنوان مثال meurav Yerushalmi). جگر اغلب در پخشینه درست میشود. مثالهای خوب شناخته شده شامل liver pâté، جگر چرب، chopped liver، و leverpastej میباشند. سوسیسهای کبدی از جمله Braunschweiger و liverwurst نیز ارزش غذایی دارند. خوراک سنتی آفریقای جنوبی، به نام Skilpadjies، از جگر گوسفند چرخ شده پیچیده در netvet (چربی غشا پوششی) تهیه شده و روی آتش کباب شدهاست. البته این نوع کباب جگر درایران در میان اقوام لر نیز مرسوم است ولی آن را چرخ نمیکنند بلکه به صورت قطعات کوچک در چربی غشا روده قرار میدهند.
جگر حیوانات غنی از آهن و ویتامین آ میباشند، و روغن جگر ماهی معمولاً به عنوان مکمل غذایی استفاده میشود. بهطور سنتی، کبد بعضی از ماهیها مخصوصاً لقمهماهی معمولی بهعنوان غذا ارزش دارد. این جگر برای آمادهسازی غذا مورد استفاده قرار میگیرد، از جمله در جگر اسکیت آبپز با تست در انگلستان، همچنین beignets de foie de raie و foie de raie en croute در آشپزی فرانسوی.[۱۹]
اگرچه جگر به دلیل داشتن مواد مغذی و ویتامینهای متعدد مانند اسیدفولیک، پروتئین، ویتامین آ و آهن غذای بسیار مفیدی برای زنان باردار محسوب میشود. اما باتوجه به مقادیر زیاد ویتامین آ موجود در آن میتواند مشکلات متعدد و جدی برای جنین و مادر بهوجود آورد. ویتامین آ موجود در جگر به شکل رتینول است، رتینول بهطور قابل توجهی قویتر از خود ویتامین آ است که در صورت مصرف آن در مقادیر زیاد در دوران بارداری در رشد جنین و نواقص احتمالی و ایجاد سرطان در بدن مادر تأثیر دارد؛ لذا خوردن جگر در دوران بارداری باید با مشورت پزشک انجام شود.[۲۰]
در استورههای یونانی، پرومته بهدلیل آشکار کردن آتش برای انسان توسط خدایان مجازات شد، او را در جایی که یک کرکس (یا یک عقاب) جگر او را نوک میزد به سنگ زنجیر کردند و جگر در طول شب دوباره ساخته میشد. (جگر تنها اندام داخلی انسان است که میتواند خودش را به میزان قابل توجهی بازسازی کند) بسیاری از مردم باستانی خاور نزدیک و مناطق مدیترانهای نوعی از طالعبینی به نام هاروسپیسی را انجام میدهند، آنها سعی میکنند اطلاعات را با تمرین بر روی جگرهای گوسفند و دیگر حیوانات بهدست بیاورند.
کپسول ریفامپین
در افلاطون، و در فیزیولوژیهای بعدی، جگر بهعنوان مکان تاریکترین احساسات تصور میشود (بهطور خاص خشم، حسادت و طمع) که انسان را به واکنش وادار میکند.[۲۱] در تلمود (رساله براکهوت ۶۱ ب) کبد به عنوان محل خشم است که با کیسه صفرا خنثی میشود.
در زبانهای فارسی، اردو و هندی (جگر یا जिगर یا jigar) در سخنرانیهای تمثیلی جگر، مرجع شجاعت و احساسات قوی یا «بهترین حالت فرد» است.
افسانه جانسون کبدخوار میگوید که او میتواند جگر هرکسی را که بعد از شام کشته شده باشد، بریده و بخورد.
در فیلم رسالت، خوردن جگر حمزه بن عبدالمطلب در طول غزوه احد توسط هند دختر عتبه به تصویر کشیده شدهاست. اگرچه روایاتی وجود دارد که هند به جای خوردن جگر حمزه «طعم آن را چشید»، صحت این روایات جای سؤال دارد.
تزریق داخل وریدی یا تزریق وریدی (IV therapy) به تزریق سرم یا دارو به داخل ورید بیمار گفته میشود.
در مقایسه با سایر روشهای تجویز دارو تزریق داخل وریدی ممکن است به دلایل زیر انجام گیرد: نیاز به درمان سریع بیمار (مانند اورژانسها)، عدم توانایی تجویز خوراکی مانند بیمار دارای تهوع شدید یا در کما، تخریب دارو در اثر روشهای دیگر تجویز مانند اپی نفرین وریدی.
سرم درمانی اصطلاحاً به تزریق مایعات (سرم) داخل ورید بیمار برای درمان گفته میشود. اینکار در مواقع از دست دادن سریع مایعات مانند خونریزی، اسهال، استفراغ و سوختگیها ضرورت مییابد. البته از روش تزریق داخل وریدی گاه برای جایگزِینی آب و الکترولیت مورد نیاز انسان نیز استفاده میشود مثلاً در انجام اعمال جراحی یا درمان افرادی که به دلایلی نمیتوانند از راه دهان غذا بخورند.
نام تجاری
Rifadin® , Rimactane® , Rifinah® tablets , Rifater® tablets , Voractiv® tablets
کاربرد
درمان عفونتهای جدی مثل سل
اشکال دارویی
کپسول، قرص، شربت و محلول تزریقی
کپسول ریفامپین
مارکهای ترکیبی داروی ریفامپین | ریفامپیسین
Rifinah® tablets : ایزونیازید و ریفامپیسین | ریفامپین
Rifater® tablets : ایزونیازید ، ریفامپیسین ( ریفامپین ) و پیرازینامید
Voractiv® tablets : اتامبوتول ، ایزونیازید ، ریفامپیسین ( ریفامپین ) و پیرازینامید
اطلاعات دارویی ریفامپین | ریفامپیسین
ریفامپیسین یا ریفامپین آنتی بیوتیکی است که برای درمان انواع عفونتهای جدی مانند سل، مننژیت و هموفیلوس آنفولانزا تجویز میشود. این آنتی بیوتیک اغلب به عنوان یکی از داروهای درمان سل (TB) تجویز میشود.
سل یک عفونت باکتریایی است که عمدتاً ریهها را مبتلا میکند اما میتواند سایر نواحی بدن را نیز درگیر کند. این عفونت را میتوان با یک دوره ۶ ماهه از داروها درمان نمود. برای درمان سل چندین نوع دارو باید مصرف شود. ریفامپین تنها یکی از این داروها میباشد.
ریفامپیسین معمولاً به صورت قرصهایی تجویز میشوند که ترکیبی از دو، سه و یا چهار نوع دارو هستند. در بالا این مارکهای ترکیبی داروی ریفامپیسین (Rifinah، Rifater ، Voractiv) را به شما معرفی کردیم. را به این برندها با نامهای Rifater ( پیروزینامید، ایزونیازید با ریفامپین ) و Voractive ( ایزونیازید با ریفامپین، پیرازینامید و اتامبوتول ) هستند. در دورههای مختلف بیماری ممکن است هر کدام از این برندها تجویز شوند.، استفاده از داروهای ترکیبی دفعات استفاده از داروها را کاهش میدهد. مقدار و روش مصرف داروی ریفامپین | ریفامپیسین
قبل از شروع درمان با این دارو، بروشور دارویی داخل بسته را به دقت مطالعه کنید. این بروشور به شما کمک میکند تا اطلاعات جامعی را راجع به دارو به دست آورده و از عوارض جانبی احتمالی آن مطلع شوید.
دوز و مقدار داروی ریفامپیسین ، از فردی به فرد دیگر متفاوت است؛ دارو را دقیقاً همانطور که پزشک به شما تجویز کرده است، استفاده نمایید.
اگر پزشک شربت ریفامپین را برای کودکتان تجویز کرده است، دستور دارو را بخوانید تا مقدار صحیح دارو را به کودکتان بدهید.
ریفامپین را باید یک دوره کامل مصرف کنید، حتی اگر بعد از مدتی علائم بیماری در شما برطرف شده است.
اگر فراموش کردید که دوز داروی روزانه خود را در زمان مشخص مصرف کنید اما به زودی یادتان افتاد، دارو را مصرف کنید؛ اما اگر زمانی به یاد آوردید که نزدیک به ساعت دوز بعدی دارو است، دوز از یاد رفته را مصرف نکنید. نباید به خاطر دوز از یاد برده شده، دو دوز از دارو را باهم مصرف کنید.
موارد منع مصرف داروی ریفامپین | ریفامپیسین
به تاریخ انقضای داروی ریفامپیسین توجه کنید و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمامشده است،از آن مصرف نکنید.
هرگز داروی ریفامپین را به فرد دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.
تداخل دارویی ریفامپیسین را چک کنید و اگر در حال استفاده از دارویی هستید که با این دارو تداخل دارد، با پزشک خود راجع به استفاده از داروهایتان مشورت نمایید.
مصرف ریفامپیسین در دوران بارداری و شیردهی
در دوران بارداری و شیردهی، نباید دارویی را خودسرانه و بدون مشورت با پزشک استفاده کنید. داروها میتوانند آثار مخربی روی جنین و یا خودتان داشته باشند.
تاثیر ریفامپین بر رانندگی و کار با ماشین آلات
پیرازین آمید میتواند باعث سرگیجه و خستگی در شما شود، قبل از رانندگی و کار با ماشین آلات از هوشیاری خود مطمئن شوید.
تداخلات دارویی ریفامپین | ریفامپیسین
تداخل دارویی ممکن است عملکرد داروها را تغییر و خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. یک لیست از تمام داروهایی (ازجمله داروهای با نسخه / بدون نسخه و داروهای گیاهی) که استفاده میکنید تهیه کرده و آن را با دکتر و داروساز خود به اشتراک بگذارید. دوز دارو مصرفی خود را بدون مشورت با دکتر خود تغییر نداده و یا مصرف دارو را ترک نکنید. موارد هشدار و احتیاطات ویژه حین مصرف داروی ریفامپین | ریفامپیسین
بعضی داروها را نمیتوان در بعضی از شرایط تجویز نمود و بعضی داروها نیز در صورتی که نیاز به درمان تکمیلی باشد تجویز میگردد؛ بنابراین بهتر است که قبل از مصرف این دارو، پزشکتان از موارد زیر مطلع باشد:
در صورتی که باردارید یا قصد باردار شدن دارید و یا به نوزاد خود شیر میدهید.
اگر هرگونه مشکل کبدی یا کلیوی دارید.
در صورتی که رنگ زردی در پوست یا سفیدی چشم شما دیده میشود.
در صورتی که مبتلا به بیماری خونی پورفیری هستید.
اگر در حال مصرف داروی خاصی هستید. این داروها شامل تمامی داروهای در دسترس است، چه برایتان تجویزشده است و چه بدون تجویز پزشک آن را مصرف میکنید نظیر داروهای گیاهی و داروهای مکمل.
اگر سابقه واکنش آلرژیک به داروی دیگری دارید.
عوارض جانبی داروی ریفامپین | ریفامپیسین
همه داروها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. اما بسیاری از مصرف کنندگان نیز هیچ نوع عارضهای بروز نمیدهند. یکسری از عوارض بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف دارو، از بین میروند. در صورت بروز مستمر هریک از عوارض میبایست به پزشک اطلاع داده شود.
احساس تهوع یا بیماری (استفراغ)، سوء هاضمه: غذاهای ساده بخورید.
سردرد
اسهال
علائم شبیه آنفولانزا؛ تنگی نفس، راش پوستی، خارش، سرگیجه و خستگی: اگر هر کدام از این علائم را داشتید به پزشک مراجعه کنید.
نکته مهم: اگر احساس بیماری و خستگی شدید یا زردی پوست یا سفیدی چشم داشتید، باید با یک پزشک صحبت کنید. این عوارض جانبی نادر اما جدی هستند و شما باید در اسرع وقت به پزشک اطلاع دهید.
اگر شما هر علائم دیگری دارید که احساس میکنید به خاطر استفاده از ریفامپیسین میباشد، با پزشک خود مشورت کنید.
مصرف بیش از حد داروی ریفامپین | ریفامپیسین (مسمومیت دارویی)
این دارو را بیش از دوز تجویز شده توسط پزشک ، مصرف نکنید.
اگر احساس کردید که فردی دچار مسمومیت شده است و علائمی مانند تنگی نفس ، غش و ضعف (از حال رفتن) در او دیدید، سریعاً با اورژانس تماس بگیرید.
شرایط نگهداری داروی ریفامپین | ریفامپیسین
دارو را از دسترس کودکان دور نگه دارید.
دارو را در جایی خشک و خنک و به دور از گرما و تابش نور مستقیم نگه دارید.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
دیدگاه
نام *
ایمیل *
وب سایت
این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش میشوند.
پزشک همیشه همراه شماست !
C – مطالعات کافی درباره مصرف داروی این گروه در حیوانات نشان داده است که این دارو اثرات جانبی دارد ولی مطالعات کافی برای انسان در دسترس نیست. با اینحال منافع استفاده از دارو در زنان حامله ممکن است در مقابل خطرات احتمالی آن بیشتر باشد. یا اینکه هیچ گونه مطالعه ای در حیوانات و یا مطالعات کافی در انسان وجود ندارد
ریفامپین آنتی بیوتیک وسیع الطیف با آثار باکتریسیدی است که در سنتز اسیدهای نوکلئیک میکروارگانیسم ها ، مهار RNA پلی مراز وابسته به DNA مداخله می کند.
ریفامپین به سهولیت از دستگاه گوارش جذب می شود . اوج غلظت پلاسمائی ریفامپین 4-2 ساعت پس از مصرف یک دوز خوراکی 600 میلی گرمی در حدود 7 تا 10 میکروگرم در میلی لیتر گزارش شده است که تفاوت های قابل ملاحلظه ای از این نظر ممکن است در افراد مختلف وجود داشته باشد. غذا می تواند جذب ریفامپین را کاهش داده و آن را به تاخیر اندازد.
اوج غلظت پلاسمایی حاصل از انفوزیون 600 میلی گرم ریفامپین در مدت 3 ساعت ، 10 میکروگرم در میلی لیتر گزارش شده است .
میزان اتصال ریفامپین به پروتئین های پلاسما تقریبا 80 درصد است. این دارو به طور گسترده ای در بافت ها و مایعات بدن توزیع شده و میزان انتشار آن در CSF در صورت التهاب مننژ افزایش می یابد . نیمه عمر ریفامپین در ابتدای درمان در محدوده 2 تا 5 ساعت قرار دارد که بیشترین نیمه عمر با بالاترین دوزها مشاهده می شود . با این وجود از آنجا که ریفامپین موجب القای متابولیسم خود می شود نیمه عمر آن در طی 2 هفته اول درمان ممکن است تا 40 درصد کاهش یافته و به 1 تا 3 ساعت برسد. نیمه عمر ریفامپین در مبتلایان به نارسایی کبدی طولانی تر است.
ریفامپین سریع الاثر در کبد متابولیزه شده و متابولیت فعالی به نام دزاستیل ریفامپسین را ایجاد می کند . ریفامپین و متابولیت فعال آن از طریق صفرا دفع می شود اما ریفامپین بار دیگر باز جذب می شود . در حدود 60 درصد از یک دوز ریفامپین از مدفوع ظاهر می شود
ترکیباتی از آمینوسالیسیلیک اسید که حاوی بنتونیت هستند جلوی جذب ریفامپین از دستگاه گوارش را گرفته و موجب کاه غلظت خونی این دارو می شوند . مصرف ریفامپین موجب القای آنزیم های کبدی که مسوول غیر فعال ساختن تعدادی از داروها هستند، می شود . این داروها عبارتند از وراپامیل ، متادون ، داروهای خوراکی ضد قند خون ، کورتیکواستروئید ها، مشتقات دیجیتالیس ، کینیدین ، داپسون ، سیکلوسپورین ، کلرامفنیکل ، داروهای ضد انعقادی خوراکی ، استرژن ها و قرص های ضد بارداری خوارکی ، در صورتی که ریفامپین به صورت هم زمان با هریک از داروهای ذکر شده مصرف شود ، غلظت خونی داروی مذکور کمتر از میزان طبیعی آن خواهد بود و برروی آثار درمان این دارو تاثیر گذاشته می شود و در این گونه موارد باید مقدار مصرف این دارو را زیاد کرد . همچنین مصرف هم زمان ریفامپین و داروهایی مانند باربیتورات ها ، دیازپام ، کلوفیبرات ، دیسوپیرامید ، کلسی لتین ، تئوفیلین ،داروهای مسدود کننده بتا آدرنرژیک ، داروهای مخدر و مسکن ها موجب می شود که آثار این داروها کمتر شود و بسته به نیاز باید مقدار مصرف این داروها را زیادتر کرد تا آثار درمانی آن ها حفظ شود. در صورتی که ریفامپین و وراپامیل خوراکی ( ن وراپامیل تزریقی ) به صورت هم زمان مصرف شوند به مقدار بسیار زیادی ، یعنی بیشتر از 90درصد ، از غلظت خونی واراپامیل کاسته می شود به گونه ای که آثار آلکتروکاردیوگرافیک و آثار درمانی وراپامیل یا بسیار کمتر می شود یا اینکه به طور کلی از بین می رود . به همین علت در صورتی که مصرف وراپامیل خوراکی برای بیمار اساسی باشد ، باید به جای ریفامپین از یک جایگزین مناسب استفاده کرد و داروی دیگری را به جای آن مصرف کرد . همچنین چنانچه ریفامپین و داروهای ضد انعقاد خوراکی و به صورت هم زمان مصرف می شوند به علت کاهش اثر ضد انعقادی داروهای ذکر شده باید به صورت روزانه و یا به هر فاصله ای از زمان که مناسب باشد، PT بیمار چک شود تا به این ترتیب میزان مصرف داروی ضد انعقاد خوراکی که برای بیمار لازم را می بخشد تعیین شود . در رابطه به مصرف هم زمان با داروهای پیشگیری کننده از بارداری خوراکی حاوی استروژن نیز ، ریفامپین موجب می شود تا آثار ضد بارداری این دارو ها کمتر شود و امکان بارداری وجود دارد و همچنین می تواند موجب بروز اختلالاتی در دوران قائدگی شده و سبب ظاهر شدن علایمی مانند لکه بینی یا خونریزی زیاد شود. در بیماران مبتلا به جذام که برای درمان ریفامپین به تنهایی یا در کنار داپسون استفاده می کنند، چنانچه کلوفازیمین نیز به رژیم درمانی آن ها اضافه شود ، کلوفازیمین موجب خواهد شد تا سرعت جذب ریفامپین از دستگاه گوارش کاهش یابد و همچنین زمان رسیدن به حداکثر غلظت پلاسمایی این دارو طولانی تر شود و سطح زیر منحنی ( زمان – غلظت پلاسمایی) ریفامپین کمتر می شود. در صورتی که ریفامپین و کتوکونازول به صورت هم زمان مصرف شوند ، غلظت سرمی کتوکونازول کاهش خواهند یافت ، به همین علت کارخانه های سازنده پیشنهاد می کنند که این دو دارو در یک ظمان مصرف نشوند . به ویژه اگر ریفامپین و ایزونیازید با هم به بیمار داده شوند غلظت کتوکونازول بیشتر کاهش خواهد یافت . پروبنسید با ریفامپین برای برداشته شدن به وسیله کبد رقابت می کند و به این ترتیب مصرف هم زمان این دو دارو موجب خواهد شد تا غلظت سرمی ریفامپین افزایش یابد . البته با توجه به اینکه این اثر پروبنسید قابل پیش بینی نیست ، از این خاصیت برای افزودن به آثار درمان ریفامپین نمی توان استفاده کرد .سایر داروهایی که اگر با ریفامپین مصرف شوند از آثار درمانی آن ها کاسته خواهد شد عبارتند از آتوواکون ، آزاتیوپرین ، داکسی سیکلین ، فوکونازول ، هالوپریدول ، هگزوباربیتون ، ایتراکونازول ، فنی توئین ، کینین ف سولفاسالازین ، هورمون تیروئید ، لورکاینید ، پروپافنون کاهش خواهد یافت . ریفامپین می تواند موجب القای متابولیسم داروهای ضد ویروسی مانند زیدوودین ، دلاوریدین و داروهای مهار کننده پروتئاز HIV شامل ایندیناویر ، ریتوناویر و ساکیناویر شده و غلظت داروهای یاد شده را به سطوج زیر سط درمانی می رساند . همچنین مصرف هم زمان ریفامپین و داروهای مهار کننده پروتئاز HIV موجب خواهد شد تا غلظت سرمی ریفامپین افزایش یافته و احتمال بروز عوارض جنبی آن زیاد تر شود . بنا به دلایل ذکر شده بهتر است که از مصرف هم زمان ریفامپین و داروهای مهار کننده پروتئاز HIV اجتناب شود
در بیماری انسدادی صفراوی منع مصرف دارد . بی خطر بودن مصرف آن در حاملگی ثابت نشده است . درافراد مبتلا به بیماری کبدی و نیز کسانی که به طور هم زمان از داروی دیگری با اثر سمیت کبدی استفاده می کند، باید با احتیاط مصرف شود در افرادی که سابقه الکسیم دارند با احتیاط تجویز شودکپسول ریفامپین
در مورد ریفامپین به دنبال چه چیزی هستید؟
تمامی حقوق مادی و معنوی متعلق به شرکت دانش بنیان نوین فناوران همراه ساینا می باشد.
ریفامپین (Rifampin) نام عمومی داروی ریفادین (Rifadin) است. این دارو نوعی آنتی بیوتیک است که جهت درمان عفونتهای باکتریایی استفاده می شود.
برای درمان انواع مختلف بیماری سل (TB) ناشی از مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (Mycobacterium tuberculosis) یا “باسیل کخ” همچون عفونت های نهفته سل تایید شده است.
ریفامپین برای از بین بردن باکتری نایسریا مننژیتیدیس (یا مننگوکوک) ایجاد کننده مننژیت از بینی و گلو نیز استفاده می شود، البته در افرادی که هیچ نشانه ای ندارند و عفونت را به دیگران منتقل نمی کنند.
ریفامپین در طبقه بندی دارویی آنتی ماکروباکتریال ها ( Antimycobacterials ) یا میکروب کش ها قرار دارد. عملکرد این دارو به این صورت است که در فعالیت آنزیم مورد نیاز باکتری جهت تکثیر و زنده ماندن اختلال ایجاد می کند.
داروی ریفامپین برای از بین بردن گونه های دیگر باکتری نیز موثر است همچون: کپسول ریفامپین
پزشکان ممکن است داروی بدون نسخه ریفامپین را برای درمان خارش مربوط به بیماری های کبدی و عفونت بارتونلا در افراد مبتلا به اچ آی وی (HIV) تجویز کنند.
ریفامپین در سال 1971 توسط سازمان جهانی غذا و دارو ( FDA ) تایید شد.
اقدامات احتیاطی خاص و هشدارها
در صورت داشتن حساسیت شدید به ریفامپین، هر یک از اجزای تشکیل دهنده آن و یا آنتی بیوتیک های مرتبط (rifamycins) با آن به هیچ وجه این دارو را مصرف نکنید.
برخی داروهای ضد ویروس اثربخشی ریفامپین را کاهش میدهند همچون:
مصرف همزمان ریفامپین با ریتوناویر افزایش دهنده ساکوییناویر (Invirase)_ داروی ضد اچ آی وی_ خطر ابتلا به آسیب جدی کبدی را افزایش می دهد.
در صورت مشاهده علائم مننژیت این دارو تجویز نخواهد شد زیرا باعث تسریع ایجاد نوعی از باکتری های عامل عفونت مقاوم می شود.
قبل از مصرف ریفامپین، پزشک را از ابتلا به مشکلات یا بیماری های کبدی، هر نوع بیماری مرتبط با غدد آدرنال، پورفیری (اختلالاتی که به طور عمده باعث مشکلات عصبی یا پوستی می شوند)، یا دیابت مطلع کنید.
ریفامپین ممکن است باعث رنگ مایل به قرمز ادرار، عرق، اشک، و مخاط شود که بی خطر می باشد.
در صورت نیاز به مصرف این دارو، پزشک ممکن است دوز یا نوع داروهای ایدز و اچ آی وی را تغییر دهد.
در طول مصرف ریفامپین لنز چشمی استفاده نکنید. زیرا این دارو باعث تغییر رنگ اشک و در نتیجه ایجاد لکه دائمی بر لنز می شود.
بارداری و ریفامپین
سازمان جهانی غذا و دارو ( FDA ) داروی ریفامپین را از لحاظ بارداری در گروه سی (C ) طبقه بندی می کند، به این معنا که تحقیقات بر حیوانات نشاندهنده تاثیرات منفی بر جنین بوده اند اما تحقیقات انسانی کافی در دسترس نمی باشد.
چنانچه اثرات مثبت بیشتر از اثر منفی این دارو بر جنین باشند، ریفامپین در طول بارداری تجویز و مصرف خواهد شد. بارداری و یا تصمیم به بارداری در طول مصرف ریفامپین را به پزشک معالج اطلاع دهید.
ریفامپین می تواند به شیر مادر منتقل شود. تحقیقات حیوانی نشان داده اند که ریفامپین موجود در شیر مادر باعث ایجاد تومور و در نتیجه آسیب به نوزاد است. توصیه می شود در طول مصرف این دارو شیردهی انجام نشود.
ریفامپین باعث کاهش اثر بخشی ضد بارداری های هورمونی همچون داروهای ضد بارداری، پتچ، حلقه، ایمپلنت، و تزریق می شود. در خصوص موثرترین روش ضد بارداری در طول مصرف این دارو با پزشک معالج مشورت کنید.
عوارض جانبی ریفامپین
عوارض جانبی شایع عبارتند از:
در صورت مشاهده هر یک از این عوارض جانبی شدید به پزشک مراجعه کنید:
عوارض جانبی نادر عبارتند از:
تداخلات دارویی ریفامپین
قبل از شروع مصرف این دارو، پزشک را از استفاده تمام داروهای با نسخه، بدون نسخه ، مکمل های گیاهی یا ویتامین ها، رژیم غذایی آگاه کنید به ویژه:
مصرف ریفامپین همزمان با داروهای زیر باعث تداخلات دارویی می شود:
ریفامپین و الکل
در طول مصرف ریفامپین نباید الکل و نوشیدنی های الکلی خورد زیرا خطر ابتلا به آسیب کبدی را افزایش می دهد.
دیگر تداخلات ریفامپین
ریفامپین باعث مثبت شدن تست اعتیاد می شود. این دارو همچنین بر نتایج تست های آزمایشگاهی همچون آزمایش فولات خون و ویتامین بی 12 (B12) و عملکرد کبد و کیسه صفرا تاثیر می گذارد.
میزان مصرف ریفامپین
اشکال دارویی ریفامپین عبارتند از کپسول خوراکی و محلول تزریقی داخل وریدی.
در درمان بزرگسالان مبتلا به سل، ریفامپین یک بار در روز با یک لیوان آب، یک ساعت قبل از غذا یا دو ساعت پس از آن مصرف می شود.
در مرحله اول درمان نیاز به مصرف ریفامپین همراه با ایزونیازید و پیرازینامید به مدت دو ماه است. در این مرحله ممکن است داروی چهارم_برای مثال استرپتومایسین یا اتامبوتول_ نیز تجویز شود.کپسول ریفامپین
پس از پایان دوره اولیه، دوره چهار ماهه درمان با ریفامپین و ایزونیازید شروع می شود.
در صورت مشاهده ی بهبودی به هیچ عنوان دارو را قطع نکنید و دوره ی مصرف را تکمیل کنید. تکمیل دوره درمان تضمین می کند که باکتری عامل عفونت به طور کامل ریشه کن و بدن در برابر آن مقاوم شده است.
برای از بین بردن عفونت ناشی از باکتری نایسریا مننژیتیدیس (یا مننگوکوک) ایجاد کننده مننژیت در بزرگسالان، ریفامپین دو بار در روز به مدت دو روز مصرف می شود.
مصرف بیش از حد ریفامپین
علائم مصرف بیش از حد عبارتند از:
مصرف بیش از حد این دارو در کودکانی باعث عرق کردن صورت و برخی علائم تهدید کننده زندگی همچون افت فشار خون، ضربان نامنظم قلب، تشنج و حملات قلبی می شود.
در صورت شک به مصرف بیش از حد بلافاصله با مرکز کنترل مسمومیت و یا اورژانس تماس بگیرید.
در صورت فراموش کردن یک وعده دارویی
فراموش کردن یک دوز ریفامپین می تواند باعث کاهش تعداد پلاکت خون و ایجاد حساسیت بالا به این دارو در کلیه ها شود.
در صورت فراموش كردن دوز اين دارو، به محض يادآوری آن را مصرف كنيد. چنانچه زمان دوز بعدی فرا رسيده بود،طبق همان زمانبندی پيش برويد و دوز فراموش شده را تكرار نكنيد. هيچگاه دوز دارو را 2 بار متوالي تكرار نكنيد و برای جبران آن داروی اضافی مصرف نکنید. برای دریافت دستورالعمل دقیق تر با پزشک معالج صحبت کنید.
منابع
داروی ریفامپین نوعی آنتی بیوتیک جهت درمان عفونت های باکتریایی و به ویژه درمان تمامی انواع بیماری سل است.
تمامی حقوق مادی و معنوی این وبگاه برای گروه سبز و سالم محفوظ می باشد.
© All Rights Reserved
URL: http://cmja.arakmu.ac.ir/article-1-226-fa.html
مقدمه: با توجه به اهمیت داروی ریفامپین در درمان سل و از طرفی شیوع بالای بیماری تب مالت و بیماری سل در کشور عدم استفاده از داروی ریفامپین و جایگزین کردن ان با داروی دیگر که تحمل بهتر و عوارض کمتری داشته باشد ضروری است .
مواد و روشها: این پژوهش به صورت کارآزمایی بالینی دو سو کور انجام شد. 36 بیمار در گروه یک با داکسی سیکلین به علاوه قرص سیر به مدت 8 هفته و همراه جنتامایسین به مدت یک هفته تحت درمان بودند و 36 بیمار دیگر در گروه دو که با داکسی سیکلین به علاوه ریفامپین به مدت 8 هفته و همراه جنتامایسین به مدت یک هفته تحت درمان بودند، وارد مطالعه شدند.در پایان نتایج با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 18 مورد بررسی قرار گرفت. کپسول ریفامپین
یافتهها: میانگین سنّی گروه یک 1/17 ± 2/40 و گروه دو 9/15 ± 1/40 سال بود. از نظر شکست درمان، در پایان دوره درمان در گروه یک 3 مورد (8/8%) و در گروه دو 2 مورد (8/7%) شکست وجود داشت ( 62/0 = p ). همچنین از نظر موارد عود بیماری تا پایان ماه نهم از زمان شروع درمان، در گروه یک 5 مورد (7/14%) و در گروه دو 3 مورد (6/8%) عود علائم همراه با افزایش تیتر تستهای سرولوژیک مشاهده شد که تفاوت معنیداری را بین دوگروه نشان نداد
( 42/0 = p ).
نتیجهگیری: با توجه به اثر تقریباً یکسان قرص سیر و ریفامپین در این مطالعه، برای جلوگیری از بروز مقاومت به ریفامپین در بیماران سلی و نیز عوارض کمتر قرص سیر، احتمالاً از قرص سیر به عنوان داروی جایگزین ریفامپین در درمان تب مالت میتوان استفاده کرد.
مجله طب مکمل
اراک، سردشت، میدان بسیج، مجتمع دانشگاهی دانشگاه علوم پزشکی اراک، بال آبی، دفتر مجله طب مکمل
تلفن دفتر نشریه: 08634173524
تلفن ناشر : 02186036497 – 02186037228
ایمیل: journalcmjaarakmu.ac.ir
کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله طب مکمل می باشد.
طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق
© 2020 All Rights Reserved | Complementary Medicine Journal
Designed & Developed by : Yektaweb
مقایسه اثر سیر و ریفامپین در درمان و عود تب مالت
ريفامپين به همراه ساير داروهاي ضدسل در درمان اين بيماري، در درمان عفونت هاي حاد استافيلوكوكي، جذام، بروسلوز، عفونت هاي كلاميديايي، آندوكارديت حاد، بيماري لژيونرها و عفونت هاي آتيپيك ناشي از انواع مايكوباكتريوم و نيز در پيشگيري از مننژيت مننگوكوكي مقاوم به پني سيلين و عفونت ناشي از هموفيلوس آنفولانزا مصرف می شود.
1- مقدار مصرف دارو در صورت وجود نارسایی كبد بايد كاهش داده شود.2- در درمان طولانی مدت انجام آزمون هاي عملکرد كبد توصيه می شود.3- درصورت ابتلاي بيمار به نارسایی كليه (درصورت مصرف دارو با مقدار بيش از mg/day600)، اين دارو بايد با احتياط فراوان مصرف شود.
1- مقدار مصرف دارو در صورت وجود نارسایی كبد بايد كاهش داده شود.2- در درمان طولانی مدت انجام آزمون هاي عملکرد كبد توصيه می شود.3- درصورت ابتلاي بيمار به نارسایی كليه (درصورت مصرف دارو با مقدار بيش از mg/day600)، اين دارو بايد با احتياط فراوان مصرف شود.
ريفامپين متابوليسم بسياري از داروها را افزايش مي دهد ومنجربه كاهش اثر يا كاهش غلظت پلاسمايي آن ها می شود.
1- درصورت استفاده از قرص هاي ضدبارداري خوراکی در طول درمان با اين دارو، حتماً از ساير روش هاي جلوگيري از بارداري نيز استفاده شود.2- درصورت مصرف ريفامپين احتمال تغيير رنگ لنزهاي نرم وجود دارد.3- درصورت قطع مصرف دارو، مصرف آن را بايد مجددا ًبا مقدار كم آغازكرد و به تدریج مقدار مصرف آن را افزايش داد. درصورت بروز عوارض جانبي جدي، بايد مصرف دارو را براي هميشه قطع كرد.4- باید به بيمار يا اطرافيان وي یادآوری شود در صورت بروز علائم اختلال كبدي (تهوع مداوم، استفراغ، بي حالي و زردی) فورا به پزشك مراجعه كند.
کپسول ریفامپین
اطلاعاتی در مورد گروه بارداری ریفامپین 300م گکپسول ثبت نشده است.
اطلاعاتی در مورد هشدارهای بارداری ریفامپین 300م گکپسول ثبت نشده است.
اطلاعاتی در مورد نکات پیش از مصرف ریفامپین 300م گکپسول ثبت نشده است.
اطلاعاتی در مورد موارد منع مصرف ریفامپین 300م گکپسول ثبت نشده است.
اطلاعاتی در مورد عوارض مصرف بیش از اندازه ریفامپین 300م گکپسول ثبت نشده است.
اطلاعاتی در مورد فارماکودینامیک ریفامپین 300م گکپسول ثبت نشده است.
سلامتی24
ارائه دهنده خدمات نوبت دهی آنلاین پزشکان
و تسهیل کننده ارتباط بین پزشک و بیمار بوده و اطلاعات کاملی نظیر آدرس و شماره تلفن و همچنین تخصص ها ، سوابق و تجربیات پزشکان و نظرات مراجعه کنندگان را نمایش می دهد.
لیست کاملی از تخصص های مختلف وجود دارد که متخصص تمرینات ورزشی ، متخصص مغز و اعصاب (نورولوژی) ، متخصص بیماری های چشمی (چشم پزشک) ، متخصص تغذیه ، متخصص قلب و عروق ، روانپزشک و متخصص بیماری های روانپزشکی ، روانشناس و مشاور ، متخصص گوش و حلق و بینی ، متخصص اطفال ، متخصص زیبایی و متخصص ارتوپدی ، متخصص زنان و زایمان و بیماری های پوستی ، متخصص بیماری های ادراری و تناسلی ، دندانپزشک و روماتولوژیست ، جراح و متخصص بیماری های داخلی تعدادی از این تخصص ها هستند.
علاوه بر اطلاعات پزشکان و امکان دریافت نوبت ویزیت حضوری و یا مشاوره تلفنی ، اطلاعات کلینیک و درمانگاه ها ، بیمارستان ها ، آزمایشگاه ها و همچنین داروخانه ها گردآوری شده و کاربران می توانند در هر زمان و مکانی از این اطلاعات استفاده کنند.
مرجع اطلاعات دارو ها در سایت سلامتی24 کامل ترین منبع اطلاعات دارویی بوده و کاربران می توانند برای اطلاع از موارد مصرف دارو ، عوارض جانبی ، تداخلات دارویی ، موارد منع مصرف و … از بخش داروها در سایت سلامتی24 کسب اطلاعات نمایند.
کلیه حقوق این سایت متعلق به گروه سلامتی 24 می باشد. هرگونه کپی برداری از محتوا و طرح های بکار رفته در سایت، طبق قوانین حقوق مولفین پیگرد قانونی خواهد داشت.0